#تفسیر _قرآن #سوره_مریم ۳ 📌 ادامه آیه ۱ 🔆 *«كهيعص»* ✍🏼 یکی از مفسرین می‌گوید: «کاف» یعنی پیامبر تو «کهف الوجود» «غار عالم وجود» که مومنین به تو پناهنده می‌شوند؛ «هاء» یعنی «هنیاً لک الملک و وهبنا لک الملکوت» ما به تو همه عالم را هبه کردیم، ✅ *سلطنت بر کل عوالم را به تو هدیه کردیم. عالم ملک و ملکوت را به تو هبه کردیم.* ✍🏼 «یا» حرف ندا و «عین» به‌معنای «عین‌العیون» است. پیامبرچشمۀ همه چشمه‌هاست و به وسیلۀ وجود او دیگران موجود می‌شوند، و «صاد» هم به معنای «صفات الله» است. ✅ *همۀ صفات خدا در پیامبر جلوه‌گر است.* ⏪️ از همین جا معلوم می‌شود چون همۀ صفات خدای سبحان در پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله جلوه‌گر است پس اگر کسی مطیع پیامبر شد مطیع خداوند شده است. 🔰 شیخ شوشتری در خصائص‌الحسینیه می‌گوید: «کاف» کربلا، «هاء» هلاکت، «یاء» یزید، «عین» عطش و «صاد» صبر زینب است. ✍🏼 بعضی می‌گویند: «عین» یعنی «عَلَّمناکَ» (ما معلم تو هستیم)، «کاف» یعنی «کَفَیناکَ» (ما برای تو بس هستیم و کفایت تو را می‌کنیم.) «صاد» یعنی «صَدَّقناکَ» (ما تصدیق تو را داریم.) تا دیگران تو را تصدیق کنند. 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com

#تفسیر _قرآن_سوره_مریم ۱۱ 🔆 *«قالَ كَذلِكَ قالَ رَبُّكَ هُوَ عَلَيَّ هَيِّنٌ وَ قَدْ خَلَقْتُكَ مِنْ قَبْلُ وَ لَمْ تَكُ شَيْئاً»* 🔆 «(زكريّا) چنين گفت؛ امّا پروردگارت فرمود: اين كار بر من آسان است، (زيرا) پيش از اين من، تو را آفريدم در حالى كه چيزى نبودى.» 📗 سوره مريم ،آیه ۹ 🔷 نازایی همسر زکریا و رسیدن به سن پیری او قابل کتمان نیست؛ اما فرزند دارشدن همسر زکریا برای خدا سهل و آسان است. ✅ ایجاد اموری که نیاز به اسباب خاصی دارد و برای افراد بدون اسباب ظاهری بعید به نظر می‌رسد، برای خداوند بسیار آسان است. *پیری زکریا و نازایی همسرش در مقابل قدرت خداوند ناچیز است.* ❇️ خدایی که زکریا را پرورش داد، زبان او را به دعا و بیان نیاز می‌گشاید. پروردگار با قدرت کامل تأمین نیاز زکریا را عهده‌دار می‌شود و با وجود فقدان اسباب ظاهریه به او بشارت هبۀ فرزند را می‌دهد. ✍🏼 لفظ «شیء» در «وَ لَمْ تَكُ شَيْئا» اثبات معدومیت را می‌کند؛ یعنی زکریا! تو هم زمانی وجود نداشتی، سپس وجود پیدا کردی. ◀️ *همیشه برای موجودیت نیاز به اسباب ظاهری نیست، بلکه گاه خلقت، بدون اسباب ظاهریه صورت می‌گیرد.* ❇️ خداوند سبحان به زکریا می‌فرماید: «تجلی قدرت من را در خودت بنگر. جلوه‌گری قدرت الهی قابل تکرار است و اگر به عمق وجودت بنگری، قدرت ناینتاهی خداوند را می‌یابی.» ◀️ جلوه‌گری قدرت خداوند در هر زمان و مکان برای هر فردی امکان‌پذیر است و نیازی به مشاهدۀ اسباب نیست. 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com

#تفسیر-سوره-مریم۳۹ 🔆 *«فَاخْتَلَفَ الْأَحْزابُ مِنْ بَینِهِم فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ مَشْهَدِ يَوْمٍ عَظِيمٍ»* 🔆 «پس گروه‌هايى از ميان خودشان به اختلاف پرداختند، پس واى بر كسانى كه كافر شدند از حضور در روز بزرگ.» 📗 آیه ۳۷ 🔷🔹 نکتۀ قابل توجه در آیه آن است که گروهی با وجود اینکه حقیقت بندگی حضرت عیسی برای آنان آشکار شد؛ از این حقیقت غافلانه عبور کردند و در مورد او دچار اختلاف شدند. 🔷 *جهل و ناآگاهی اختلاف برانگیز است.* گاه افراد حقیقت را می‌شناسند؛ اما به ‌جهت تبعیت از نفسانیات از پذیرش حقیقت امتناع می‌کنند! 🔷 بعضی افراد دربارۀ حضرت عیسی غلو کردند و او را خدا نامیدند و گروهی افراط داشتند و او را پسر خدا دانستند و یا عده‌ای قائل به تثلیث شدند و گروهی او را عبداللّه نامیدند. گروهی دچار تفریط شدند و به مادر حضرت عیسی تهمت ناپاکی زدند! ⁉️ *اختلاف از نگاه شریعت محبوب است یا مبغوض؟* ◀️ در پاسخ می‌گوییم: *اختلاف نسبی است نه مطلق؛ نه مطلقاً محبوب است نه مطلقاً مبغوض.* 🔷 اختلاف برای کشف حقایق مشکل‌ساز نیست؛ چون بعد از آشکار شدن حقیقت همگان از اختلاف جدا می‌شوند و به وحدت می‌رسند؛ اما اگر اختلاف مقدمۀ تبیین حقیقت نباشد؛ بلکه هر حزب و گروهی در نظر خود ایستادگی داشته باشند و برای اثبات خود به نظرات طرف مقابل توجه نکنند؛ این اختلاف مبغوض است. 🔷🔹آیه، بعد از بیان جریان اختلاف دربارۀ حضرت عیسی به اختلاف در ظرف زمانی قیامت اشاره دارد. *قیامت زمانی است که قطعاً افراد حقیقت را می‌پذیرند؛ اما زمان پذیرش دیر شده است و نالۀ حسرت و اندوه آنان شنیده می‌شود؛ و این اندوه هیچ نفعی برای آنان ندارد.* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#تفسیر سوره مریم ۷۸ «افزونی وجود انسان» 🔆«وَ يَزِيدُ اللَّهُ الَّذِينَ اهْتَدَوْا هُدىً وَ الْباقِياتُ الصَّالِحاتُ خَيْرٌ عِنْدَ رَبِّكَ ثَواباً وَ خَيْرٌ مَرَدًّا» 🔆«كسانى كه هدايت يافته‌اند، خداوند بر هدايت‌شان مى‌افزايد و نيكى‌هاى ماندگار، ثوابش نزد پروردگارت بهتر و خوش فرجام‌تر است.» 📗سوره مريم، آیه ۷۴ 🔷یکی از سنت‌های خداوند سبحان این است که هدایتِ هدایت‌پذیران را افزون می‌کند. سنت خداوند، سنت ازدیاد است. ❓خداوند چه چیزی را زیاد می‌کند؟ وجود هدایت‌پذیران را از جهت هدایت افزون می‌کند؛ تا هدایت بیشتری را بپذیرند. 🔹نکره بودن «هُدیً» بر میزان هدایت دلالت می‌کند؛ یعنی آن چنان افزون می‌شود که حد و مقدار آن ناشناخته و مجهول است. ✍🏼سنت خداوند منوط به زمان و مکان خاصی نیست. رمز بهره‌برداری از سنت الهی، پذیرش هدایت است و از آن جهت که بالاترین‌ هدایت، قبول ولایت امیرالمؤمنین علیه‌السلام است، پذیرندگان حقیقی ولایت به تصریح این آیه، همیشه در مسیر رشد و فزونی قرار دارند؛ بدین جهت هیچگاه نگران موجودی خود نیستند؛ چون خداوند سبحان بر خود واجب کرده است که هدایت این گروه، دائماً افزون شود. 🔹اگر امور مادی مؤمنین در این عالم کاهش یابد؛ در مقابل، همواره در حال دریافت معنویات بیکران الهی هستند؛ بدین جهت محرومیت مادی، موجب کسالت آنان نمی‌شود. 🔸مفسری می‌فرماید: پذیرش هدایت از سوی هدایت‌پذیران عواقب خاصی را در زندگی ایفا می‌کند و آثار مختلفی را به بار می‌آورد: ۱. پذیرندگان هدایت، تحت سلام و درود پیامبر قرار می‌گیرند و رحمت بیکرانی برای آنها ثبت شده و این، پاداش عجیب و غریبی است. ۲. خداوند سبحان همواره برای پذیرندگان، رفعت خاصی را در نظر گرفته است. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام