#در_محضر_امام_حسین_علیه‌السلام ۳ 💠 *«دوست داشتن اهل‌بیت؛ برای رسیدن به خدا یا رسیدن به دنیا؟»* 🍃 امام حسین علیه‌السلام فرمود: 🔆 *«مَنْ أَحَبَّنَا لِلَّهِ وَرَدْنَا نَحْنُ وَ هُوَ عَلَى نَبِینَا ص هَكَذَا (وَ ضَمَّ أَصَابِعَهُ) وَ مَنْ أَحَبَّنَا لِلدُّنْیا فَإِنَّ الدُّنْیا تَسَعُ الْبَرَّ وَ الْفَاجِرَ»* 🔆 *«اگر کسی ما را برای خدا دوست داشته باشد؛ ما و او چنین بر پیامبر وارد می‌شویم(و دو انگشت خود را بهم چسباندند) و و اگر کسی ما را برای دنیا دوست داشته باشد؛ دنیا نیکوکار و بدکار را دربرمی‌گیرد (به همه می‌رسد).»* 📙 امالی شیخ طوسی، ص۲۵۶ 🔶🔸 در نگاه حضرت، *محبین اهل‌بیت* دو گروهند: 🔸*۱. اهل‌بیت را برای خدا دوست دارند؛* 🔸*۲. اهل بیت را برای دنیا دوست دارند.* ‌ 💢اگر کسی جزو دستۀ دوم است باید بداند باخته است؛ زیرا دنیا هم سهم خوبان است، هم سهم افراد ناشایست. لازم نیست کسی محب اهل‌بیت باشد تا دنیایی نصیب او شود. ✅ *ولی کسی که به‌خاطر خدای سبحان محب اهل بیت باشد؛ در معیت ایشان بر پیامبر اکرم وارد می‌شود و آخرت نیکویی دارد.* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#در_محضر_امام_حسین_علیه‌السلام ۵ 💠 *«محبتِ همراه با تبعیت»* 🍃 ابان بن تغلب نقل می‌کند: 🔆 *«قَالَ الْإِمَامُ الشَّهِیدُ صَلَّى اللَّهُ عَلَیهِ:مَنْ أَحَبَّنَا كَانَ مِنَّا أَهْلَ الْبَیتِ. فَقُلْتُ: مِنْكُمْ أَهْلَ الْبَیتِ؟! فَقَالَ: مِنَّا أَهْلَ الْبَیتِ، حَتَّى قَالَهَا- ثَلَاثاً ثُمَّ قَالَ عَلَیهِ السَّلَامُ: أَ مَا سَمِعْتَ قَوْلَ الْعَبْدِ الصَّالِحِ فَمَنْ تَبِعَنِی فَإِنَّهُ مِنِّی‏»* 🔆 *«امام حسین علیه‌السلام فرمود: «کسی که ما را دوست داشته باشد؛ از ما اهل‌بیت می‌شود. پرسیدم: «از شما اهل‌بیت می‌شود؟!» حضرت فرمود: «بله از ما اهل‌بیت می‌شود» و تا سه مرتبه این جمله را تکرار کرد. سپس فرمود: «آیا نشنیدی که حضرت ابراهیم علیه‌السلام گفت: «هر کس از من تبعیت کند؛ پس به‌راستی از من است.»* 📙 نزهة‌الناظر، ص۸۵ ✍🏼 عبارت «کان» به این نکته اشاره دارد که دوست‌دار اهل‌بیت، از قدیم پیوست به این بزرگواران داشته است. 🔷🔹 *صرف محبت، پیوست‌آور نیست؛ بلکه محبت همراه با تبعیت و پیروی، زمینۀ پیوست را ایجاد می‌کند.* 🔷🔹 در ابتدای سخن، حضرت از محبت سخن گفته و در پایان روایت اشاره فرمود: «فَمَنْ تَبِعَنِی فَإِنَّهُ مِنِّی» 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#در_محضر_امام_حسین_علیه‌السلام۶ 💠 *«جدا شده از امام، یتیم است»* 🔆 *«مَنْ‏ كَفَلَ‏ لَنَا یتِیماً قَطَعَتْهُ عَنَّا مُحَبَّتَنا باسْتِتَارِنَا فَوَاسَاهُ مِنْ عُلُومِنَا الَّتِی سَقَطَتْ إِلَیهِ- حَتَّى أَرْشَدَهُ وَ هَدَاهُ، قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ:یا أَیهَا الْعَبْدُ الْكَرِیمُ الْمُوَاسِی- إِنِّی أَوْلَى بِالْكَرَمِ‏ اجْعَلُوا لَهُ یا مَلَائِكَتِی فِی الْجِنَانِ‏بِعَدَدِ كُلِّ حَرْفٍ عَلَّمَهُ أَلْفَ أَلْفِ قَصْرٍ، وَ ضَمُّوا إِلَیهَا مَا یلِیقُ بِهَا مِنْ سَائِرِ النِّعَمِ‏»* 🔆 *«هر كس يتيمى از ما را كه به سببِ در خفا و استتار بودن ما، به ما دسترسى ندارد، سرپرستى كند و از علوم ما كه نصيب او شده است در اختيار وى بگذارد و او را راهنمايى و هدايت كند، خداوند عزّ و جلّ فرمايد: اى بنده كريم و غم‌خوار! من به كرم و بخشندگى از تو سزاوارترم. اى فرشتگان من! به تعداد هر حرفى كه به او آموخته است، هزار هزار قصر در بهشت‌ها برايش بسازيد و از ديگر نعمت‌هايى كه درخور اين قصرهاست به آن‌ها اضافه كنيد.»* 📘 تفسیر منسوب به امام حسن عسکری، ص۳۴۲ ✍🏼 برخی از واژه‌ها در محضر معصوم، معانی جدیدی پیدا می‌کنند. اصطلاحاً واژۀ یتیم برای کسی به کار می‌رود که پدرش را از دست داده است و کافل‌الیتیم کسی است که تأمین نیازهای او را بر عهده می‌گیرد؛ اما *در این روایت، یتیم به کسی اطلاق می‌شود که از اهل‌بیت جدا شده است!* 🔷 واضح است که همۀ افراد در ابتدای خلقت ولایتی بوده‌اند؛ اما به دلایلی از امام جدا شده‌اند؛ کافل الیتیم هم کسی‌ است که بتواند ارتباط بین امام و مأموم را برقرار کند. 🔶 اکرام این نوع یتیم، با ارائۀ خدمات معرفتی است نه خدمات مادی. 🔷 اگر خداوند هیچ نعمتی به کافل‌الیتیم نمی‌داد؛ همین که او را مخاطب قرار داده و با او سخن می‌گوید، بالاترین خوشی برای اوست. ضمن آن که خداوند عنوانی روی او می‌گذارد که بسیار زیباست: «کریم»! 🔶 *با توجه به نعماتی که خداوند در اختیار کافل‌الیتیم می‌گذارد می‌توان نتیجه گرفت که چنین شخصی، خود غنی است و محتاج خدمات دیگران نیست.* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#در_محضر_امام_حسین_علیه‌السلام۱۱ ⏹️ حارث اعور، از امام حسین علیه‌السلام تفسیر آیۀ اول سورۀ والشمس را پرسید، حضرت فرمود: 🍃 «وای بر تو ای حارث (که معنای این آیه را نمی‌دانی)! منظور از این آیه رسول اکرم است.» حارث گفت: «فدایت شوم! دربارۀ آیۀ «وَ الْقَمَرِ إِذا تَلاها» (قسم به ماه زمانی که بعد از خورشید درآید.) نیز توضیح دهید. 🍃 حضرت فرمود: «منظور از این آیه امیرالمؤمنین است.» حارث پرسید: معنای «وَ النَّهارِ إِذا جَلَّاها» (قسم به روز هنگامی که زمین را روشن سازد.) چیست؟ حضرت فرمود: «منظور از این آیه، قائم آل محمّد عجّل‌الله‌تعالی‌فرجه است که زمین را از عدل و داد پر می‌کند.» 📙 تفسیر فرات الکوفی، ص۵۶۳ 🔷🔹 *با توجه به سخن حضرت که فرمود: «ویحک!»، این نتیجه به دست می‌آید که جهل نسبت به برخی از معارف، بسیار قبیح است.* 🔹 *هر مسلمانی باید بداند خورشید عالم‌تاب هستی، وجود مقدس پیامبراکرم است.* 🔹 وجود مقدس پیامبر خورشید و وجود مقدس امیرالمؤمنین ماه است. همان‌طور که ماه، همۀ نورش را از خورشید دریافت می‌کند؛ امیرالمؤمنین نیز حقیقت وجود خود را از پیامبر دریافت می‌کند. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#در_محضر_امام_حسین_علیه‌السلام۱۲ 💠 *«چرا برخی افراد بسیار قسم می‌خورند؟»* 🍃 امام حسین علیه‌السلام می‌فرماید: 🔆 «بپرهیزید از بسیار قسم خوردن! به راستی که شخص برای یکی از این چهار کمبود قسم می‌خورد: یا برای حقارتی که در درون خود می‌بیند، فقط بر به دست آوردن تصدیق مردم و تضرع بر آن ترغیب می‌کند. به خاطر ناتوانی در صحبت (لکنت زبان)؛ پس قسم‌ها را به‌عنوان حاشیۀ صحبت خویش و کامل‌کنندۀ کلام خود قرار می‌دهد. به خاطر آنکه در معرض اتهام از سوی مردم قرار دارد و می‌داند که آن‌ها جز با قسم خوردن حرف او را قبول نمی‌کنند! زبانش را رها کرده است، بدون آن که قوانینی برای آن تثبیت کند.» 📙 مجموعه ورام، ج۲، ص۱۱۰ 🔶🔸 قسم خوردن گاهی به دلایل خاصی، لازم می‌شود؛ اما درشرایط عادی اگر کسی قسم بخورد؛ به تعبیر اباعبدالله‌الحسین علیه‌السلام یکی از این چهار مشکل در درون او وجود دارد: 🔸۱. *در نظر خودش، خوار و بی‌مقدار جلوه کرده است* و گمان می‌کند کسی حرف او را قبول نخواهد کرد. کسی که خود را بی‌مقدار بداند؛ هر گناه و اشتباهی را به‌راحتی مرتکب می‌شود. 🔸۲. *منطقش رسا نیست و با گفتارش نمی‌تواند حق را اثبات کند؛* پس از ابزار قسم استفاده می‌کند که کمبود بیان خویش را جبران کند. 🔸۳. *می‌داند که در معرض اتهام مردم است* و فکر می‌کند اگر قسم نخورد، با بدبینی که مردم به او دارند؛ حرفش را قبول نمی‌کنند. 🔸۴. *بی‌مبالاتی در گفتار دارد* و چه بسا این علت از سایر علت‌ها خطرناک‌تر باشد. کسی که گفته‌هایش حساب نشده است؛ به مرور زمان اعتبارش را از دست خواهد داد. 💢 *حتی تکیه‌کلام داشتن هم امر مطلوبی نیست.* انسان باید افسار زبان خود را به‌دست بگیرد و با دقت زیاد به گفته‌های خویش توجه داشته باشد تا بتواند در طول زمان بر نفس خویش مسلط شود. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#در_محضر_امام_حسین_علیه‌السلام۱۳ 💠 *«هر چیزی، علامتی دارد!»* 🍃 امام حسین علیه‌السلام فرمود: 🔆 *«مِنْ دَلَائِلِ عَلَامَاتِ الْقَبُولِ الْجُلُوسُ إِلَى أَهْلِ الْعُقُولِ وَ مِنْ عَلَامَاتِ أَسْبَابِ الْجَهْلِ الْمُمَارَاةُ لِغَیرِ أَهْلِ الْكُفْرِ وَ مِنْ دَلَائِلِ الْعَالِمِ انْتِقَادُهُ لِحَدِیثِهِ وَ عِلْمُهُ بِحَقَائِقِ فُنُونِ النَّظَرِ»* 🔆 *«از نشانه‌های قبول، مجالست با اهل عقل است و از نشانه‌های جاهل بودن، مجادله(بگومگوکردن) با غیر اهل کفر(مؤمنین) است و از نشانه‌های عالم انتقادکردن از گفتار و علم خود و اطلاع او از روش‌های صحیح و حقیقی بینش است.»* 📗 بحارالانوار، ج۷۵، ص۱۱۹ 🔷🔹 برای دانستن میزان مقبولیت در پیشگاه خداوند؛ باید دقت در هم‌نشینان کرد. اگر خداوند توفیق مجالست با اهل عقل را به شخصی بدهد؛ به این معناست که او مورد پذیرش درگاه الهی است و اگر هم‌نشینان کسی، افرادی دنیاگرا و هواپرست هستند؛ معلوم می‌شود که اعمال فرد مورد پذیرش خدای سبحان نیست. 🔷 یکی از ویژگی‌های افراد عاقل آن است که بر نفس خود کنترل دارند و اجازۀ تجاوز و سرکشی به آن نمی‌دهند. 🔷 *یکی از آثار مجالست با عقلا، پرهیز از غصه‌خوری است؛* زیرا آنان به‌جای افسوس گذشته و غصه خوردن، آینده را با توکل بر خدا و برنامه‌ریزی صحیح می‌سازند. 💢 در قسمت بعدی روایت، *مجادله و بگومگو با مؤمنین یکی از نشانه‌های جاهل مطرح شده است؛* ولو آن فرد به ظاهر از تحصیلات عالیه برخوردار باشد. ◀️ *در قسمت پایانی روایت، به علامت عالم اشاره شده است.* عالم، برای رفع عیوب و کاستی‌های گفتار خویش، منتظر انتقاد دیگران نیست و خود کلام خود را به چالش می‌کشد و ارزش آن را می‌سنجد. 💢 *این که کسی کلام دیگری را مورد انتقاد قرار دهد، علامت علم نیست؛* بلکه علامت علم آن است که شخص، کلام خود را مورد بررسی و انتقاد قرار دهد. 🔷 علامت دیگر عالم آن است که *راه بررسی هر امری، روش صحیح تفکر و راه ساماندهی قوۀ عاقله خود را به‌خوبی می‌داند.* به علاوه مراقب است که شیطان بر افکار او تسلط نداشته باشد. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام

#در_محضر_امام_حسین_علیه‌السلام ۱۵ 💠 *«معرفی انواع جهاد»۱* 🔆 اباعبدالله(ع) فرمود: 🔷 «جهاد چهار نوع است که *دو نوع آن واجب، یک نوع آن مستحبی است که حتما باید با واجب اقامه شود و یک نوع آن مستحب است.* 🔹 ۱. مبارزه با نفس از ارتکاب معاصی که این نوع جهاد از گسترده‌ترین جهادهاست؛ 🔹 ۲. جهاد با کفاری که هم‌مرز با شما هستند؛ 🔹 ۳. جهاد مستحبی که با جهاد واجب اقامه می‌شود؛ پس جهاد با دشمن بر همه امّت واجب است و اگر آن را ترك کنند، عذاب بر آن‌ها فرود آید و این عذاب شامل همۀ امّت می‌شود و آن جهاد بر امام مستحبّ و سنّت است و حدّ آن این است كه امام با امّت براى سركوبى دشمن رود و با دشمنان پیكار کند؛ 🔹 ۴. جهاد مستحب و آن است که فرد در جهت اقامه و رشد و احیای سنت تلاش کند؛ پس کار و تلاش در این زمینه از برترین اعمال بوده چرا که این کار زنده نگه داشتن سنت است.» 📙 تحف العقول، ج۱، ص۲۴۳ 🔶 اولین نوع جهاد که واجب است مبارزه با نفس و عدم ارتکاب معصیت است. این نوع جهاد، از «اعظم الجهاد» است نه «اکبرالجهاد»؛ واژه عظیم به‌معنای گستردگی است و این عبارت اشاره به آن دارد که این نوع جهاد، ضمن آن که عرصۀ وسیع و ابعاد گوناگونی دارد، برای فرد و اطرافیان او برکات گسترده‌ای دارد. 🔶 مبارزه با نفس گرچه سخت و گسترده است؛ اما نورانیت آن، علاوه بر خود شخص، نصیب دیگران نیز می‌شود. 🔶 اهمیت اصلاح نفس به قدری است که نبود آن، باعث می‌شود تمام اعمال صالح فرد بی‌اثر شود و ثمرۀ ماندگاری نداشته باشد؛ حتی اذکار لسانی نیز فایده‌ای ندارد. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام