#معرفی بزرگان محمّد بن علی بن حسین بن بابویه قمی(پدر شیخ #صدوق) محمّد بن علی بن حسین بن بابویه قمی، مشهور به «شیخ صدوق» در سال 306 یا 307 (ه. ق) در خاندان علم و تقوی در شهر مذهبی قم، دیده به جهان گشود. پدر بزرگوارش، علی بن حسین بن بابویه قمی، از برجسته ترین علما و فقهای زمان خود بود. او در بازار، دکان کوچکی داشت و از طریق کسب و تجارت، در نهایت زهد و عفاف، امرار معاش می کرد. همچنین، ساعاتی از روز را نیز در منزل، به تدریس و تبلیغ معالم دین و نقل روایات اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السّلام می پرداخت. جلالت شأن و منزلت این فقیه بزرگوار، تا بدان پایه رسید که حضرت امام حسن عسکری علیه السّلام، طی نامه ای او را با القابی چون «شیخی»، «معتمدی» و «فقیهی» مورد خطاب قرار داد. این نامه را اکثر محقّقین و صاحبان تراجم نقل نموده ند که از جمله آنها، می توان - از علامه بحرانی در« لؤلؤة البحرین»، ص 384، - محقّق خوانساری در« روضات الجنّات»، ج 4، ص 273، - علامه مجلسی در« بحار الانوار»، ج 50، ص 317 و 318، - محدّث نوری در« مستدرک الوسائل»، ج 3، ص 527، - قاضی نور اللَّه شوشتری در« مجالس المؤمنین»، ج 1، ص 453، - محدّث قمی در« فوائد الرضویة»، ص 281، - و علامه شیخ محمّد تقی تستری در« قاموس الرّجال»، ج 6، ص 474، نام برد. شیخ صدوق در یکی از کتابهایش به نام «کمال الدین»، ضمن نقل موضوع فوق، اضافه می کند که هر گاه ابو جعفر بن علی الاسود مرا می دید که برای طلب علم و دانش به محضر استاد می رفتم، به من می فرمود: این علاقه و اشتیاق تو به علم، تعجّبی ندارد، زیرا تو به دعای امام زمان علیه السّلام متولّدشده ای. مرحوم علّامه مجلسی نیز در کتاب ارزشمند «بحار الانوار»، این قضیه را از معجزات حضرت ولی عصر علیه السّلام دانسته است ( - بحار الانوار، ج 51، ص 335 و 336 که در ادامه #متن و #ترجمه این نامه را ذکر می کنیم: @safiran_emamreza