eitaa logo
حوزه علمیه امام صادق علیه‌السلام
1.1هزار دنبال‌کننده
18.3هزار عکس
12.3هزار ویدیو
665 فایل
🔹کانال حوزهٔ علمیهٔ امام صادق (ع) گرگان مدرسهٔ علمیهٔ امام صادق علیه‌السلام گرگان (محمدتقی خان سابق) در سال ۱۳۵۴ه.ش توسط مرحوم آیت‌الله حاج سید حبیب‌الله طاهری گرگانی تجدید بنا شد 🔹سایت : www.emamsadegh.ir 🔹ارتباط با ادمین @HD57_65
مشاهده در ایتا
دانلود
إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِينَ إِذَا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَإِذَا تُلِيَتْ عَلَيْهِمْ آيَاتُهُ زَادَتْهُمْ إِيمَانًا وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ ﴿﴾ مؤمنان، فقط کسانی هستند که چون یاد خدا شود، دل هایشان ترسان می شود، وهنگامی که آیات او بر آنان خوانده شود بر ایمانشان می افزاید، و بر پروردگارشان توکل می کنند. الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ ﴿﴾ هم آنان که نماز را برپا می دارند و ازآنچه به آنان روزی داده ایم، انفاق می کنند. 🔶اين آیات مؤمنان را با پنج صفت مهم معرفى مى كند. از اين پنج صفت سه صفت اوّلى مربوط به روح مؤمن و دو صفت ديگر مربوط به جسم و عمل اوست و صفاتى است كه اگر خود انسان در آنها تامل و دقت كند خواهد ديد كه داشتن آن ، نفس را براى تقوا و اصلاح ذات بين و اطاعت خدا و رسول آماده مى سازد. و آن صفات عبارت است از: ⭐️۱- ترسيدن و تكان خوردن دل در هنگام ذكر خدا، ⭐️۲- زياد شدن ايمان در اثر استماع آيات خدا، ⭐️۳- توكل ، ⭐️۴- بپاداشتن نماز، ⭐️۵- انفاق از آنچه كه خدا روزى فرموده . 🔸سه صفت اول از اعمال👈🏻 و دو صفت اخيراز اعمال 👈🏻 است ، و در ذكر آن رعايت ترتيب واقعى و طبيعى آن شده است .زیرا که : نور ايمان به تدريج در دل تابيده مى شود و همچنان رو به زيادى مى گذارد تا به حد تمام رسيده و حقيقتش كامل شود. 🔶مرتبه اول آن كه همان اثر قلب است عبارت است از 👈🏻وجل و ترس و تكان خوردن دل در هنگام ذكر خدا، (وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ ) و اين ايمان همچنان رو به انبساط نهاده و شروع به ريشه دواندن در دل مى كند، و در اثر سير در آيات داله بر خداى تعالى و همچنين آياتى كه انسان را به سوى معارف حقه رهبرى مى كند، در دل شاخ و برگ مى زند، بطورى كه هر قدر مؤ من بيشتر در آن آيات سير و تأمل كند ايمانش قوى تر و 👈🏻زيادتر مى گردد، تا آنجا كه به مرحله برسد.👈🏻 (زَادَتْهُمْ إِيمَانًا) 🔶وقتى ايمان انسان زياد گشت و به حدى از كمال رسيد كه مقام پروردگارش را و موقعيت خود را شناخت ، و به واقع مطلب پى برد، و فهميد كه تمامى امور به دست خداى سبحان است ، و او يگانه ربى است كه تمام موجودات به سوى او بازگشت مى كنند در اين موقع بر خود واجب مى داند كه بر او 👈🏻 كرده و تابع اراده او شود، و او را در تمامى مهمات زندگى خود وكيل خود گرفته به آنچه كه او در مسير زندگيش مقدر مى كند رضا داده و بر طبق شرايع و احكامش عمل كند، اوامر و نواهيش را بكار بندد.👈🏻 (وَعَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ) 🔶و وقتى ايمان به حد كاملش در دل مستقر گرديد قهرا انسان به سوى معطوف گشته و پروردگار خود را به خلوص و خضوع عبادت مى كند، و اين عبادت همان 👈🏻 است (يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ) 🔶 بعلاوه ، به سوى اجتماع نيز معطوف گشته حوائج اجتماع خود را برآورده مى كند، و نواقص و كمبودها را جبران مى نمايد، و از آنچه خدا ارزانيش داشته از مال و علم و غير آن 👈🏻 مى نمايد. (وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ ) خداوند ما را از این مؤمنان حقیقی قرار دهد. آمین 🌸🍃🌸🍃🌸 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir
آیه ۲۵ سوره (صفحه۲۱۱) وَاللَّهُ يَدْعُو إِلَى دَارِ السَّلَامِ وَيَهْدِي مَنْ يَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ و خدا [شما را] به سراى سلامت فرا مى‏ خواند و هر كه را بخواهد به راه راست هدايت مى ‏كند ✅معنای «دعاء» ، اگر به 👈🏻خداى تعالى نسبت داده شود معنايش: ۱- دعوت كردن 👈🏻تكوينى است كه همان ايجاد آن چيزى است كه حق تعالى اراده كرده ، گويا خداى تعالى آن چيز را به سوى اراده خود دعوت نموده، ۲- دعوت كردن 👈🏻تشريعى است ، و آن عبارت است از اينكه خداى تعالى به زبان آياتش بندگان را تكليف كند به آنچه كه از آنان مى خواهد. ✅ و اما دعوت و دعاى 👈🏻بندگان ، عبارت است از اينكه بنده ، با خواندن پروردگارش رحمت و عنايت پروردگارش را به سوى خود جلب كند، و خواندنش به اين است كه خود را در مقام 👈🏻 و مملوكيت قرار دهد. ✳️ به همين جهت در حقيقت است ، چون بنده در حال عبادت ، خود را در مقام مملوكيت و اتصال به مولاى خويش قرار مى دهد و اعلام تبعيت و اقرار به ذلّت مى كند تا خدا را با مقام مولويّت و ربوبيّتش به خود معطوف سازدو دعا هم عينا همين است . ♻️« » ، نام خداست و وجه آن اين است كه ذات متعالى خداى تعالى «نفس خير» است ، خيرى كه هيچ شرى در او نيست ، و ، منظور بهشت پرطراوت و زيباى خداست. و بدان دليل آنجا را سراى سلامت نام نهاده اند، كه در بهشت هيچ شر و ضررى براى ساكنان آن وجود ندارد. و همچنین بهشتيان به يكديگر سلام مى گويند همان گونه كه فرشتگان به آنها سلام مى گويند و خدا به آنان سلام مى رساند و آنان در بهشت جز سلام و سلامتى ننگرند و نيابند كه در آيات ديگر، اين گونه ترسيم شده است:👈🏻 «تحيتهم فيها سلامٌ »و درودشان در آنجا سلام است و از خداوند هم به آنان سلام مى‏ شود.👈🏻 «سلام قولاً من ربّ رحیم» و در آنجا كینه‏اى در دلها نیست، تا جنگ وجدال وبهره‏ كشى پیش بیاید.👈🏻 «ونزعنا ما فى صدورهم من غلّ» ✅ در اين دنيا انسان هر قدر هم از رفاه و آسايش برخوردار باشد باز ناراحتى دارد. حداقل اينكه انديشه زوال نعمت او را آزار مى دهد ولى زندگى در بهشت همراه با امنيت و سلامت و آسايش مطلق است و هيچ گونه ملالى در آنجا نيست و نعمتهاى آنجا جاودانه است. ✳️ پس معنای آیه این شد که خداوند مردم را به سوى سراى سلامت مى خواند در عين حال هر كس را كه بخواهد به سوى راه راست هدايت مى كند و به همان دارالسلام مى برد. البته خواستن خدا براى خود ملاكها و معيارهايى دارد و كسانى از اين هدايت خاص خدا برخوردار مى شوند كه 👈🏻ايمان و تقوا داشته باشند و در 👈🏻وجود خود زمينه را براى چنين هدايتى فراهم كنند.🌸🍃🌸🍃🌸 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir
و ، دو ملاك صدق اند، كه ادعاى عبوديت با نداشتن آن دو، ادعائى كاذب است ، آيه (ان عبادى ليس لك عليهم سلطان الا من اتبعك من الغاوين ) كه حكايت خطاب پروردگار به ابليس است نيز همين معنا را مى رساند، يعنى سلطنت شيطان را از بندگان خود نفى نموده است ، اما در آيه ۹۹ نحل بجاى 👈🏻بندگان ، افراد 👈🏻با ايمان و متوكل آمده. یعنی : با وجود ایمان و توکل ، شیطان نمیتواند در انسان نفوذ کند سلطنت و برش شيطان منحصر در كسانى است كه او را خودگيرند تا او به دلخواه خود امور ايشان را تدبير كند و كسى كه بر خدا توكل نكند او از اولياى شيطان خواهد بود. 🌸🍃 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir
و ، دو ملاك صدق اند، كه ادعاى عبوديت با نداشتن آن دو، ادعائى كاذب است ، آيه (ان عبادى ليس لك عليهم سلطان الا من اتبعك من الغاوين ) كه حكايت خطاب پروردگار به ابليس است نيز همين معنا را مى رساند، يعنى سلطنت شيطان را از بندگان خود نفى نموده است ، اما در آيه ۹۹ نحل بجاى 👈🏻بندگان ، افراد 👈🏻با ايمان و متوكل آمده. یعنی : با وجود ایمان و توکل ، شیطان نمیتواند در انسان نفوذ کند سلطنت و برش شيطان منحصر در كسانى است كه او را خودگيرند تا او به دلخواه خود امور ايشان را تدبير كند و كسى كه بر خدا توكل نكند او از اولياى شيطان خواهد بود. 🌸🍃 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir
آیه ۵۶ سوره ذاریات ( صفحه ۵۲۳) وَ مَا خَلَقْتُ‌ الْجِنَ‌ وَ الْإِنْسَ‌ إِلاَّ لِيَعْبُدُونِ من جنّ و انس را نیافریدم جز برای اینکه عبادتم کنند (و از این راه تکامل یابند و به من نزدیک شوند)! 🟢 «الا ليعبدون»استثنائى است از نفى ، و اين استثناء ظهور در اين دارد كـه خـلقـت بـدون غـرض نـبـوده ، و غرض از آن منحصرا عبادت بوده ، يعنى غرض اين بوده كـه خـلق ، عـابـد خـدا بـاشـنـد، نـه ايـنـكـه او مـعبود خلق باشد. 🟡 پس عبادت 👈🏻كمالى است كه عايد انسان مى شود. هم عبادت غرض است و هم توابع آن ، كه رحمت و مغفرت و غيره باشد. و اگر براى عبادت غرضى از قبيل معرفت در كار باشد، معرفتى كه از راه عبادت و خلوص در آن حاصل مى شود در حقيقت غرض اقصى و بالاتر است ، و عبادت غرض متوسط است . 🟢 غـرض نـهـايـى از خلقت حقيقت عبادت است ، يعنى اين است كه 👈🏻بنده از خود و از هر چـيز ديگر بريده ، به ياد پروردگار خود باشد، و او را ذكر گويد. 🟡 اگر «جن» را در آن جلوتر از «انس»آورده ، بـراى ايـن اسـت كـه سـخـن از خـلقـت اسـت و 👈🏻خـلقـت جـن قـبـل از خـلقـت انـس بـوده ، بـه شـهـادت ايـنـكـه در آیه ۲۷ سوره حجر مـى فـرمـايـد: «و الجـان خـلقـنـاه مـن قـبـل مـن نـار السـمـوم» 🟢 «عـبد» از نظر لغت عرب به انسانى مى گويند كه 👈🏻سر تا پا تعلق به مولا و صاحب خـود دارد، اراده اش تـابـع اراده او، و خـواسـتش ‍ تابع خواست او است . در برابر او مالك چيزى نيست ، و در اطاعت او هرگز سستى به خود راه نمى دهد. 🟡 و «عبوديت» اظهار آخرين درجه خضوع در برابر معبود است . بنابراين نهايت اوج تكامل يك انسان و قرب او به خدا است . عبوديت نهايت تسليم در برابر ذات پاك او است . عبوديت اطاعت بى قيد و شرط و فرمانبردارى در تمام زمينه هاست . و بـالاخـره عـبـوديـت كـامـل آن اسـت كـه انـسـان جـز بـه مـعـبـود واقـعـى يـعـنـى كـمـال مـطـلق نـينديشد، جز در راه او گام برندارد، و هر چه غير او است فراموش كند، حتى خويشتن را! 🟢 و ايـن اسـت هـدف نـهـائى آفـريـنـش بـشـر كـه خـدا بـراى وصول به آن ميدان آزمايشى فراهم ساخته و علم و آگاهى به انسان داده ، و نتيجه نهائيش نيز غرق شدن در اقيانوس رحمت او است . 🌸🍃🌸🍃🌸 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir