✳️ حرکت با «عصای احتیاط» شرط موفقیت در زندگی فردی و اجتماعی حضرت آیت الله مظاهری، در ادامه سلسله مباحث اخلاقی به تبیین و شرح روایتی از امام صادق «سلام‌الله‌علیه» پرداختند:🔻 💠«إِنَّ الْحَسَنَ مِنْ كُلِّ أَحَدٍ حَسَنٌ وَ إِنَّهُ مِنْكَ أَحْسَنُ لِمَكَانِكَ مِنَّا وَ إِنَّ الْقَبِيحَ مِنْ كُلِّ أَحَدٍ قَبِيحٌ وَ إِنَّهُ مِنْكَ أَقْبَحُ لِمَكَانِكَ مِنَّا» 🔸کار خوب از هرکسی سر بزند خوب است و از تو خوب‌تر است، چون منسوب به ما هستی؛ و کار بد از هر کسی سر بزند بد است و از تو بدتر است، چون منسوب به ما هستی. ▫️عمل به توصیۀ امام صادق«سلام‌الله‌علیه» در این روایت شریف، تعبّدی نیست، عرفی و عقلی است. 🔻راجع به عمل با احتیاط در روایتی آمده است: 💠 «مَن بَلَغَ أربَعين وَ لَم يَحمِل العَصَا فَقَد عَصيَ»؛ 🔸اگر کسی از چهل سال بگذرد یا چهل سالش بشود و عصا دست نگیرد، گناه کرده است. ⚠️ استاد بزرگوار ما حضرت امام(ره) برای ما روایت را معنا می‌کردند و می‌گفتند: عصا خوب است، ولی این روایت نمی‌خواهد بگوید افراد بالای چهل سال عصا در دست بگیرند، بلکه می‌فرماید افرادی که چهل سالشان شد، از آن به بعد باید با #عصای_احتیاط راه بروند و هر کاری از آنها سر نزند. بعد حضرت امام به ما نصیحت می‌کردند و می‌گفتند: همۀ چهل ساله‌ها از این جهت که در سرازیری مرگ واقع می‌شوند، باید محتاط باشند، امّا ما طلبه‌ها خیلی بیشتر باید در میان مردم محتاط باشیم. سپس در ضمن صحبت، با ناراحتی می‌فرمودند: ممکن است یک طلبه، جمله‌ای بگوید که «ذنب لایغفر- گناه نابخشودنی» شود، به طوری که دیگر رشتۀ ولایت بین او و خداوند قطع شود و وای به کسی که ولایتش بین خدا و خودش قطع گردد. 🔻امام صادق(ع) در روایتی می‌فرمایند: ⭕️هر كه بر ضرر مؤمن چیزی بگويد و قصدش بازگويى عيب او و ريختن آبرويش باشد كه از چشم مردم بيفتد، خداوند او را از ولايت خود به ولايت شيطان براند و شيطان هم او را نمىپذيرد. 🔸طلبه‌ها نباید خودشان را با دیگران قیاس کنند؛ چه بسیار اعمال مباح و مکروه که به عنوان ثانوی برای ما طلبه‌ها #حرام است و چه بسیار مستحب‌ها که برای ما #واجب است و ما باید با عصای احتیاط راه برویم. 🔹قرآن کریم به خوبی این حقیقت را تایید می‌کند حساب طلبه‌ها، غیر از حساب افراد دیگر است. مثلاً در داستان حضرت یوسف«ع» راجع به او می‌فرماید: «فَلَبِثَ فِي السِّجْنِ بِضْعَ سِنينَ». حضرت یوسف چه کرده بود که باید هشت سال در زندان بماند؟ یک جمله گفته بود، جمله‌ای که گفتن آن برای عموم مردم اشکالی ندارد، امّا برای خواص تنبیه دارد. ➖اگر عموم مردم از همدیگر چیزی بخواهند یا سفارش یکدیگر را نزد افراد صاحب قدرت یا صاحب نفوذ بکنند، اشکالی ندارد، بعضی اوقات واجب هم هست. امّا خواص نمی‌توانند به کسی رو بزنند، طلبه‌ها نباید از غیر خدا چیزی بخواهند. نباید با رفتارهای عامیانه شخصیّت خود را زیر سؤال ببرند. ➖بعضی اوقات اتفاق می‌افتد که در حین صحبت یا سخنرانی، جمله‌ای گفته می‌شود و در اثر آن جمله، معنویت از گوینده سلب می‌گردد. این بلا، خیلی بدتر از فقر است، خیلی سخت‌تر از فلج ‌شدن است. ➖گاهی یک طلبه با یک حرکت ناشایست، با یک گفتار یا رفتار ناپسند که به او و جایگاهش نمی‌خورد، سقوط می‌کند و دیگر از طلبگی لذّت نمی‌برد، العیاذ بالله اسمش از تومار امام زمان«ارواحنافداه» خط می‌خورد. اگر طلبه به جهنّم هم برود، این ‌قدر دردناک نیست که نامش از دفتر امام زمان«ارواحنافداه» حذف شود و به او بگویند: تو دیگر طلبه نیستی! 🔹حتی در روایت داریم که اکثر اهل بهشت، افراد ساده، جاهل و عموم مردم هستند: «إِنَّ أَكْثَرَ أَهْلِ الْجَنَّةِ الْبُلْه». 🔹امام صادق«سلام‌الله‌علیه» می‌فرمایند: هفتاد گناه از جاهل آمرزیده می‌شود، قبل از آنکه یک گناه از عالم آمرزیده بشود: «يُغْفَرُ لِلْجَاهِلِ سَبْعُونَ ذَنْباً قَبْلَ أَنْ يُغْفَرَ لِلْعَالِمِ ذَنْبٌ وَاحِدٌ» ➖استاد بزرگوار ما آیت‌الله بروجردی«رحمت‌الله‌علیه» می‌فرمودند: به‌دست‌آوردن شخصیّت لازم نیست، امّا از دست ‌دادن شخصیّت حرام است. قرآن کریم از ما می‌خواهد که چنین باشیم. می‌فرماید: «وَ كَذلِكَ جَعَلْناكُمْ أُمَّةً وَسَطاً لِتَكُونُوا شُهَداءَ عَلَى النَّاسِ» متن‌کامل+منابع:👇 http://hawzahnews.com/detail/News/451118 ➕ @HawzahNews