آیه ۱۱۴ سوره #نساء( صفحه ۹۷) لَا خَيْرَ فِي كَثِيرٍ مِنْ نَجْوَاهُمْ إِلَّا مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلَاحٍ بَيْنَ النَّاسِ وَمَنْ يَفْعَلْ ذَلِكَ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ فَسَوْفَ نُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا ﴿۱۱۴﴾ در بسيارى از رازگوييهاى ايشان خيرى نيست مگر كسى كه [بدين وسيله] به صدقه يا كار پسنديده يا سازشى ميان مردم فرمان دهد و هر كس براى طلب خشنودى خدا چنين كند به زودى او را پاداش بزرگى خواهيم داد 🔵 «نجوی » به معنای زمزمه، سخن گفتن درگوشی، زیرگوشی و رازگویی و مانند آن است. انسان وقتی رازی را آهسته بیان می‌کند آن را نجوا می‌گویند در اصطلاح اخلاق، #نجوا کردن به معنای درگوشی سخن گفتن در جمع است. چنین عملی در علم اخلاق اجتماعی، عملی نادرست و زشت است و به عنوان نابهنجاری اجتماعی مذموم دانسته شده است. 🔹 این ایه مى گويد: در غالب جلسات محرمانه و مخفيانه آنها خير و سودى نيست .👈🏻(لا خير فى كثير من نجويهم ) 🔹سپس براى اينكه گمان نشود هر گونه نجوا و سخن در گوشى يا جلسات سرى ، مذموم و ممنوع است ، چند مورد به عنوان مقدمه بيان يك قانون كلى ، به صورت استثناء در ذيل آيه ذكر كرده مى فرمايد: 👈🏻مگر اينكه كسى در نجواى خود، توصيه به 👈🏻صدقه و كمك به ديگران ، يا انجام كار نيك ، و يا اصلاح در ميان مردم مى نمايد. 🔷 اصولا نجوا و سخنان درگوشى و تشكيل جلسات سرى در قرآن به عنوان يك عمل شيطانى معرفى شده است .مثلاًدر آیه ۱۰ سوره مجادله میخوانیم : انما النجوى من الشيطان 👈🏻نجوى از شيطان است زيرا اين كار غالبا براى اعمال نادرست صورت مى گيرد، چون انجام كار خير و مفيد و مثبت معمولا چيز محرمانه و مخفيانه اى نيست كه مردم بخواهند با سخنان در گوشى آن را انجام دهند. 🔹ولى از آنجا كه گاهى شرائط فوق العاده اى پيش مى آيد كه انسان مجبور ميشود در كارهاى نيك از روش نجوا استفاده كند اين استثناء مكرر در قرآن آمده است .همانطور که در آیه ۹ سوره مجادله داریم :يا ايها الذين آمنوا اذا تناجيتم فلا تتناجوا بالاثم و العدوان و معصية الرسول و تناجوا بالبر و التقوى : 👈🏻اى كسانى كه ايمان آورده ايد هنگامى كه نجوا مى كنيد براى گناه و ستم و نافرمانى پيامبر(ص ) نجوا نكنيد و تنها براى كار نيك و پرهيز كارى نجوا داشته باشيد. 🔷 اساسا نجوا اگر در حضور جمعيت انجام پذيرد سوء ظن افراد را بر مى انگيزد، و گاهى حتى در ميان دوستان ايجاد بدبينى ميكند، به همين دليل بهتر است كه جز در موارد ضرورت از اين موضوع استفاده نشود و فلسفه حكم مزبور در قرآن نيز همين است . 🔹البته گاهى حفظ آبروى انسانى ايجاب ميكند كه از نجوا استفاده شود، و از جمله آن كمكهاى مالى است كه در آيه فوق به عنوان 👈🏻صدقه از آن ياد شده است . و يا امر به معروف كردن كه گاهى اگر آشكارا گفته شود، طرف ، در برابر جمعيت شرمنده مى شود، و شايد به همين علت از پذيرش آن امتناع ورزد و مقاومت كند، كه در آيه فوق از آن تعبير به 👈🏻معروف شده است . و يا در موارد 👈🏻اصلاح بین مردم كه گاهى آشكارا گفتن مسائل جلو اصلاح را مى گيرد، و بايد با هر كدام از طرفين دعوا جداگانه و به صورت نجوا صحبت شود تا نقشه اصلاحى پياده گردد.. 🔹در این آیه ، «مرضات » که به صورت جمع آمده است ، شاید بخاطر این باشد که یا مراد ، رضایت در سه مورد ذکر شده در آیه است ( امر به صدقه - امر به معروف و کار نیک - اصلاح میان افراد جامعه ) و یا مراد این است که به طور کلی اعمال صالح باید با نیت کسب چند رضایت خدا انجام گیرد نه فقط یک رضایت.. به این صورت که خدا از 👈🏻عمل ما ، 👈🏻از نیت ما ، واز 👈🏻نتایج عمل ما راضی باشد. 💙 در مجموع نیت الهی و اخلاص است که یک عمل را ارزش گذاری می کند . 🌸🍃🌸🍃🌸 #تفسیر_قرآن #تدبر 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir