تقابل دین و دنیا یک امتحان دائمی و همگانی  ابناء بشر، تقابل دین و دنیاست. دین برنامه ی #بندگیِ خالق زیبایی ها، برای رسیدن  به #زیبایی های دائمی و #سعادت ابدی است. اما اکثر ابناء بشر با چشم بستن به روی تمام برکات #دین_داری تن به بندگی دنیا می دهند به قول سید شباب اهل جنت حسین بن علی علیه السلام: اِنَّ النّاسَ عَبیدُ الدُّنْیا وَ الدِّینُ لَعْقٌ عَلى اَلْسِنَتِهِمْ یَحوطونَهُ ما دَرَّتْ مَعائِشُهُمْ فَاِذا مُحِّصوا بِالْبَلاءِ قَلَّ الدَّیّانونَ مردم برده و عبد دنیا هستند و دین برای آنها به مثابه یک چیز مکیدنی است که در دهان می مکند تا به آنها مزه می دهد و لذت دارد، یعنی از دین استفاده ابزاری می کنند. اما روز سختی و بلا که فرا رسید، دینداران اندک هستند چون دین را برای دین نمی خواهند بلکه دین را برای رسیدن به دنیا می خواهند. امیرالمومنین علیه السلام در حکمت١٠۶ نهج البلاغه می فرمایند: لَا يَتْرُكُ النَّاسُ شَيْئاً مِنْ أَمْرِ دِينِهِمْ لِاسْتِصْلَاحِ دُنْيَاهُمْ، إِلَّا فَتَحَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مَا هُوَ أَضَرُّ مِنْهُ. ترک دین برای دنیا حاصلی جز گرفتاری و ضرر ندارد. کوی جانان صاحب الزمان علیه السلام @emamzadehazezollah