#امام_حسین #احسان_ماندگار #شیخ_عبدالکریم_حائری 💢 احسان ماندگارحاج شیخ عبدالکریم حائری با عنایت امام حسین(ع) ♦️ از خصوصیات بارز آیت الله حائری، شدت ارادت وی به پیامبر و خاندانش،به ویژه حضرت سیدالشهدا(ع) بود. ♦️ ایشان، دلیل شدت ارادتش به امام حسین(ع) را این گونه شرح می دادند که: هنگامی که در کربلا بودم، شبی در خواب دیدم که فردی به من گفت: شیخ عبدالکریم! کارهایت را ردیف کن که تا سه روز دیگر از دنیا خواهی رفت؛ از خواب بیدار شدم اما بدان توجه زیادی نکردم؛ تا این که سه روز گذشت و در حال استراحت بودم که به تدریج تب و لرز شدیدی به من دست داد و کار به جایی رسید که در تب می سوختم و احساس کردم که با مرگ فاصله‌ ای ندارم و به حالت احتضار افتادم و خواب سه روز گذشته را به یاد آوردم. در آن حالت بودم که دو نفر وارد اطاق شدند و در دو طرف من قرار گرفتند و به یکدیگر گفتند: پایان زندگی اوست و باید او را قبض روح کرد. ♦️ من که مرگ را در برابر دیدگانم می‌دیدم؛ به سالار شهیدان توسل جسته و گفتم: سرورم! من از مرگ نمی ‌هراسم اما از دست خالی و فراهم نکردن زاد و توشه آخرت، بسیار نگرانم؛ شما را به حُرمت مادرت فاطمه(س)، شفاعت مرا بکن تا خدا مرگم را به تأخیر اندازد و من توشه ای برای آخرتم فراهم نمایم و احسانی ماندگار از خود بر جای گذارم. ♦️ در این هنگام، فردی وارد شد و به آن دو فرشته گفت: سیدالشهدا(ع) می‌ فرماید: شیخ، به ما توسل جسته و ما شفاعت او را نزد خدا نموده ‌ایم و تقاضا کرده ‌ایم که عمر او را طولانی سازد.