eitaa logo
مرکز افق امام زاده سید منصور علیه السلام شهرستان زرندیه
697 دنبال‌کننده
13.2هزار عکس
8هزار ویدیو
36 فایل
امام زاده سيد منصور ابن موسی ابن جعفر امامزاده جلیل القدر معروف به شاهزاده منصور، یا سلطان سید منصور مدفون در شهرستان زرندیه ،شهر مامونیه آیدی مدیر کانال👇👇 @Yamahdeadrekny آیدی مدیر کانال کودکان حرم @Yamahdefatamh
مشاهده در ایتا
دانلود
شرح ـ فراز اول 🔹اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اسْمَعْ دُعائى اِذا دَعَوْتُكَ، وَ اسْمَعْ نِدائى اِذانادَیْتُكَ. وَ اَقْبِلْ عَلَىَّ اِذا ناجَیْتُكَ، فَقَدْ هَرَبْتُ اِلَیْكَ وَ وَقَفْتُ بَیْنَ یَدَیْكَ مُسْتَكینا لَكَ، مُتَضَرِّعا اِلَیْكَ، راجِیا لِما لَدَیْكَ ثَوابى. وَ تَعْلَمُ ما فى نَفْسى وَ تَخْبُرُ حاجَتى وَ تَعْرِفُ ضَمیرى وَ لا یَخْفى عَلَیْكَ اَمْرُ مُنْقَلَبى وَ مَثْواىَ وَ ما اُریدُ اَنْ اُبْدِئَ بِهِ مِنْ مَنْطِقى وَ اَتَفَوَّهُ بِهِ مِنْ طَلِبَتى وَ اَرْجُوهُ لِعاقِبَتى. پروردگارا! بر محمد و آل‏ محمد درود فرست، و دعایم را بشنو و وقتى صدایت كردم، صدایم را بشنو، و آن‏گاه كه با تو نجوا نمودم، به من رو كن. پس همانا كه من، از دیگران به سوى تو گریختم، و در پیشگاه تو قرار گرفتم در حالى كه درمانده تو هستم و به سوى تو در حال تضرّع و زارى هستم، و به آنچه نزد تو از ثواب مى‏ باشد، امیدوار مى‏باشم. و تو مى‏ دانى آنچه را كه در دلِ من است و از نيازم آگاهى و ضميرم را مى ‏شناسى و هيچ امرى از امور دنيا و آخرتم بر تو پوشيده نیست 🔸نكاتى از این فراز: 1. ذكر صلوات بر محمد و آل ‏محمد پیش از دعا؛ 2. درخواست از خداوند براى شنیدن و توجه به دعا؛ 3. گریز از غیر خدا و پناه به خدا؛ 4. تضرّع، زارى و اظهار نیاز به پیشگاه پروردگار؛ 5. امید به لطف الهى. https://eitaa.com/emamzadehseyedmansoor
شرح ـ فراز ۳ 🔹 اِلهى اَعُوذُ بِكَ مِنْ غَضَبِكَ وَ حُلُولِ سَخَطِكَ. اِلهى اِنْ كُنْتُ غَیْرَ مُسْتَأْهِلٍ لِرَحْمَتِكَ فَاَنْتَ اَهْلٌ اَنْ تَجُودَ عَلَىَّ بِفَضْلِ سَعَتِكَ؛ اِلهى كَاَنّى بِنَفْسى واقِفَةٌ بَیْنَ یَدَیْكَ وَ قَدْ اَظَلَّها حُسْنُ تَوَكُّلى عَلَیْكَ فَقُلْتَ ما اَنْتَ اَهْلُهُ وَ تَغَّمَدْتَنى بِعَفْوِك. معبود من! از غضب تو و فرود آمدن خشم تو به تو پناه مى ‏برم. معبود من! اگر من شایستگى دریافت رحمت تو را ندارم، از تو سزاوار است كه با گشایش پهناورت بر من ببخشایى؛ معبود من! مى ‏بینم كه نزدیك است نفس من در محضرت و رو در روى تو قرار گیرد، در حالى كه بر نفس من نیكویى توكلم بر تو، سایه افكنده است. تو هر آنچه كه سزاوار است مى‏ گویى و مرا در عفو و چشم ‏پوشى خود غرق مى‏ كنى. نكاتى از این فراز 1. بهترین پناه از غضب خدا، خود خداوند است. 2. شایستگى نداشتن بندگان براى كسب رحمت الهى؛ 3. توكل و تكیه بر خدا و غرق شدن در دریاى عفو او. «اِلهى اِنْ كنتُ غیرَ مُستأهِل؛ شرط نبودن قابلیت براى دریافتِ رحمت الهى» از میان آنچه اهل‏بیت علیهم‏السلام در مناجات‏هایشان مطرح كرده ‏اند این بوده است كه ازپروردگارشان، مى‏ خواستند كه با آنها آن گونه كه سزاوار خداوندى اوست رفتاركند، نه آن چنان كه در خورِ آنها است؛ یعنى خداوند به فضل و بزرگوارى وكبریایى خود نظر افكند نه به اعمال ناقص و ناچیز و اندكِ بندگانش. https://eitaa.com/emamzadehseyedmansoor
شرح ۴ اِلهى اِنْ عَفَوْتَ فَمَنْ اَوْلى مِنْكَ بِذلِكَ معبودِ من! اگر از من درگذرى چه كسى از تو شایسته‏ تر به گذشت مى‏ باشد تقاضاىِ عفو از خداوند و اعتراف به تقصیر، روح حاكم بر فرازهاى فوق است. «اِلهى اِنْ عَفَوْت» عفو كن زین بندگان تن پرست عفو از دریاى عفو اولى تر است عفو كن اى عفو در صندوق تو سابق لطف همه مسبوقِ تو تقاضاى عفو از خداوندِ «عَفُوّ» در جاى جاى ادعیه اهل‏بیت علیهم ‏السلام مشهود است و از جمله درخواست‏هایى است كه به فراوانى تكرار شده است. تا آنجا كه ازآداب قنوت وِتر، در نماز شب، آن است كه ذكر «اَلْعَفْو» را سیصد بار تكرار كند. به هر حال، نكته قابل ذكر اینكه تا پهنه جان آدمى به آب حیات «عفو»شست‏شو نگردد، صفاى قدم یار، در آن پهنه، پدیدار نخواهد شد، و تا آینه دل ازغبار معاصى و كدورت‏ها، صیقلى نیابد، جمال یار، در آن تابان نخواهد گشت. تقاضاى عفو از خداوند، مقدمه است براى دریافت فیوضات سرشار الهى و راهى است به سوى بارگاه لایزال پروردگار جهان. https://eitaa.com/emamzadehseyedmansoor
شرح - ۸ اِلهى قَد سَتَرْتَ عَلىَّ ذُنُوبا فِى الدُّنْیا وَ اَنَا اَحْوَجُ اِلى سَتْرِها عَلَىَّ مِنْكَ فِى الْاُخْرى اِذْلَمْ تُظْهِرْها لِاَحَدٍ مِنْ عِبادِكَ الصّالحینَ فَلا تَفْضَحْنى یَوْمَ القِیامَةِ عَلى رُئُوسِ الْاَشهادِ. معبودِ من! همانا گناهانم را در دنیا پوشانیدى و من به این پرده پوشى، درآخرت محتاج‏ترم. همانا در دنیا، حتى نزد بندگان شایسته‏ ات نیز، گناهانم رافاش نكردى، پس در روز قیامت، نزد آنها كه شاهد مى ‏باشند رسوایم مفرما! نكاتى از این فراز 1. خداوند، ستّار العیوب؛ 2. مهم‏تر بودن پرده‏پوشى از گناهان در آخرت. «اِلهى قَدْ سَتَرْتَ عَلَىَّ ذُنوبا؛ خداوندِ ستّارالعیوب» یكى از عنایت‏هاى خداوند مهربان در حق بندگان، موهبت پرده ‏پوشى او ازگناهان و زشتى ‏هاى آنان مى ‏باشد. در واقع هر انسانى، آبرو و عزت خویش درمیان جامعه را مدیون پوشانده ماندن لغزش‏هایش از جانب خداوند كریم مى‏ باشد. مِهرورزى پروردگار در حق آدمیان سبب شده است كه تا آخرین حد ممكن، با پرده ‏پوشى از معاصى او، عزت و اعتبار آنها را در برابر دیگران محفوظ بدارد. https://eitaa.com/emamzadehseyedmansoor
شرح ـ فراز ۱۱ 🔹 الهى اِنْ اَخَذتَنى بِجُرمى اَخَذتُكَ بِعَفوِكَ وَ اِنْ اَخَذْتَنى بِذُنُوبى اَخَذتُكَ بِمَغفِرَتِكَ وَ اِنْ اَدْخَلْتَنى النّارَ اَعْلَمْتُ اَهْلَها اَنّى اُحِبُّكَ. اِلهى اِنْ كانَ صَغُرَ فى جَنبِ طاعَتِكَ عَمَلى فَقَد كَبُرَ فى جَنبِ رَجائكَ أَمَلى معبود من! اگر مرا به جرمم باز خواست فرمایى، من از تومى‏ پرسم عفوت كجاست؟ و اگر مرا به گناهانم مؤاخذه فرمایى، از مغفرت توخواهم پرسید. و اگر مرا در آتش افكنى، من به همه دوزخیان اعلام خواهم كرد كه تو را دوست دارم. خدایا! اگر عملم در اطاعت تو ناچیز است، ولى در كنار امیدوارى به كرمت، آرزویم، بزرگ است. 🔻نكاتى از این فراز 1. حمد و ستایش بیش از حد و دائمى از پروردگار؛ 2. یاد نمودن صفات مهر خداوند در صورت مؤاخذه او از بنده‏اش. 3. امید فراوان به رحمت حق در كنار طاعت اندك «اِلهى فَلَكَ الْحَمْدُ اَبَداً اَبَداً» شكر و سپاس و منت و عزت خداى را پروردگار خلق و خداوند كبریا سعدى گذشته از آنكه حمد و ستایش معبود و توصیف او، فى نفسه، براى عبد، عملى سرورانگیز و لذت بخش مى ‏باشد و اساساً از لذت‏هاى یك عاشق این است كه معشوقش را حمد و ستایش نماید...و از تكرار دوباره، امیدوارى و حسن ظن به خداوند چنانچه در فرازهاى بعدى نيزتكرار خواهد شد، یكى دیگر از آداب دعا نیز فهمیده مى‏ شود، و آن اصرار ورزیدن و پافشارى كردن در اجابت خواسته ‏هاى خویش مى ‏باشد. https://eitaa.com/emamzadehseyedmansoor
شرح ، فراز ۱۳ اِلهى وَ قَد اَفْنَیْتُ عُمْرى فى شِرَّةِ السَّهْوِ عَنْكَ وَ اَبْلَیتُ شَبابى فى سُكْرَةِ التَّباعُدِمِنك اِلهى فَلَم اَستَیِقَظْ اَیّامَ اغْتِرارى بِكَ وَ رُكُونى اِلى سَبیلِ سَخَطِك. معبود من! پس بیدار نشدم روزگارى را كه مغرور كرمت بودم و به راه سخط وغضب مى‏ رفتم معبود من! نكاتى از این فراز 1. خطر سهو و غفلت از خداوند؛ 2. «مستى دورى» از خداوند؛ 3. بیدار نشدن بنده، حتى در زمان سخط و غضب معبود؛ اِلهى وَ قَد اَفْنَیْتُ عُمرى فى شِرَّةِ السَّهوِ؛ در این فراز از مناجات، به موضوع سهو و یا همان غفلت از یاد خداوند اشاره شدهاست. غفلت از یاد خدا، از صفات مذمومى است كه مى ‏تواند انواع خطرات وسقوط‏ها را به همراه داشته باشد. مباش غَرّه و غافل چو میش سر در پیش كه در طبیعت این گرگ، گله بانى نیست سعدى قرآن كریم در مقام هشدار به خطر غفلت، آثار ویرانگر آن را تا آنجا مى ‏داند كه سبب مى ‏شود آدمى به مقامى پایین ‏تر از مقام چهارپایان تنزل كرده در نتیجه گرفتار جهنم گردد: وَ لَقَدْ ذَرَأْنا لِجَهَنَّمَ كَثیرًا مِنَ الْجِنِّ وَ اْلإِنْسِ لَهُمْ قُلُوبٌ لا یَفْقَهُونَ بِها وَ لَهُمْ أَعْیُنٌ لایُبْصِرُونَ بِها وَ لَهُمْ آذانٌ لا یَسْمَعُونَ بِها أُولئِكَ كَاْلأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولئِكَ هُمُالْغافِلُونَ. (اعراف: 179)
شرح - فراز ۱۷ 🌺 اِلهى اِنَّ مَنْ تَعَرَّفَ بِكَ غَیْرُ مَجْهولٍ وَ مَنْ لاذَ بِكَ غَیْرُ مَخْذُولٍ وَ مَنْ اَقْبَلْتَ عَلَیهِ غَیْرُ مَمْلوكٍ. معبود من! آنكه تو را بشناسد، ناشناخته نخواهد ماند و هر كس به تو پناه آورد، به یقین خوار و بى ‏مقدار نخواهد گشت و هر كه را تو به وى رو نمایى، به آقایى رسید. 🔹نكاتى از این فراز 1. آنكه او را شناخت، در واقع گمنام نمى‏باشد؛ 2. پناهنده به او هرگز خوار نخواهد گشت؛ 3. آنكه را خدا توجه كند، آقایى خواهد نمود. «اِلهى اِنَّ مَنْ تَعَرَّفَ بِكَ غَیْرُ مَجْهولٍ؛ شناخت پروردگار؛ رهایى از گمنامى است فراز فوق از مناجات، از دو منظر قابل بحث مى‏باشد: نخست، اهمیت شناخت خداوند و دیگرى، رهایى از گمنامى كه يكى از آثار شناخت است.
شرح ـ فراز ۲۹(آخر) اِلهى فَلَكَ اَسْئَلُ وَ اِلَیْكَ اَبْتَهِلُ وَ اَرْغَبُ وَ اَسْئَلُكَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِمُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَجْعَلَنى مِمَّنْ یُدیمُ ذِكْرَكَ وَ لا یَنْقُضُ عَهْدَكَ وَ لا یَغْفُلُ عَنْ شُكْرِكَ وَلا یَسْتَخِفُّ بِاَمْرِكَ. اِلهى وَ اِلْحِقْنى بِنُورِ عِزِّكَ الْاَبْهَجِ فَاَكُونَ لَكَ عارِفا وَ عَنْ سِواكَ مُنْحَرِفا وَ مِنْكَ خائفا مُراقِبا یا ذَالْجَلالِ وَ الْاِكْرامِ وَ صَلَّى اللّهُ عَلى مُحَمَّدٍ رَسُولِهِ وَ آلِهِ الطّاهِرینَ وَ سَلَّم تَسْلیما كَثیرا. معبود من! فقط از تو مسئلت مى ‏نمایم و تنها به سوىِ تو، ابتهال و زارى واشتیاق دارم، و از تو مى‏ خواهم كه صلوات و درود بر محمد و آلش فرستى ومرا از آنانى قرار دهى كه همواره به یادِ تواند، و هرگز با تو پیمان‏ شكنى نكنند و از شكر و سپاست لحظه‏ اى غفلت نمى ‏ورزند و هیچ‏گاه فرمانت را سبك نمى‏ شمرند. معبود من! مرا به نور عزت خود كه از هر چیز مسرت‏ انگیزتر است ملحق فرما،تا به تو عارف گردم و از غیر تو روى گردان شوم و فقط از تو ترسان و مراقبباشم. اى صاحبِ جلال و اكرام و درود و سلام فراوان خدا بر رسول محمد صلى ‏الله‏ علیه ‏و‏آله و آلِ طاهرینش باشد. «وَ اَنْ تَجْعَلَنى مِمَّنْ یُدیمُ ذِكْرَكَ؛ تقاضاى توفیق در ذكر دائم» آنچه در این عبارت از مناجات، از خداوند مسئلت شده است، توفیق در دوام ذكر است نه اصل ذكر. دوام ذكر، وفاى به عهد، عدم غفلت از شكر پروردگار عالم و عدم سبك انگاشتن امرخداوند كه در این فراز از مناجات ذكر گرديد از موارد بسیار مهم است. «التماس دعا»