eitaa logo
Emamezamaan
1.3هزار دنبال‌کننده
1.5هزار عکس
971 ویدیو
361 فایل
اشعار و سرودها و نوحه های امام زمانی @Yaghoubian1349
مشاهده در ایتا
دانلود
. در روزهای اول ماه ربیع الاول سال ۶۱هجری قمری مصادف بادهم آذرماه سال ۵۹هجری شمسی کاروان اهلبیت علیهم السلام بعدازتحمل مصائب عاشورا ورنجهای اسارت وبعداز درکربلا به مدینه بازگشتند. چندروز بعدازاربعین کاروان اهلبیت ازکربلا بطرف مدینه راه افتاد. دراول ماه ربیع ازدور شهرمدینه رادیدند، یکمرتبه صدای ناله همه بلندشد. علیهاالسلام اشعاری راباگریه میخواندند: "مدینةجدنالاتقبلینا فبالحسراةوالاحزان جینا ألافالخبررسول الله عنا بأناقدفجعنافی أخینا..." ای مدینه مارابخودت قبول نکن که ماباعزت رفتیم وباحسرت برگشتیم. خبربه پیامبربرسانید که مصیبت زدگان برادرآمدند. علیه السلام قبل ازمدینه خیمه زدند وبامخدرات درخیمه شروع به عزاداری کردند. حضرت به بشیربن حَذلَم فرمودند آیا مثل پدرت طبع شعرداری؟ گفت:آری فرمودند درمصائب پدرم اشعاری بگو وبرو برای اهل مدینه بخوان وخبرآمدن مارابه آنان بده. بشیر بطرف مدینه آمد ومردم راجمع کرده واین اشعارراخواند "یااهل یثرب لامقام لکم قتل الحسین وادمعی مدرار الجسم منه بکربلامضرّج والرّأس منه علی القناةیدار..." ای اهل مدینه منتظرنباشید که حسین راکشتند تنش درکربلاعریان وسرش برنیزه کینه نهادند. صداگریه مردم بلندشد. پرسیدند اهل وعیالش کجایند؟ اشاره کردبه بیرون مدینه وگفت: "وهذاعلی بن الحسین مع عمّاته وأخواته..." این امام سجاد است که باعمه ها وخواهرانش بشهر شمانزدیک میشود. میگوید: تلخ ترازاین روزندیده بودم. تمام شهر ضجه زنان به استقبال کاروان بیرون آمدند. سیدبن طاووس درلهوف میفرماید: "فمابقیت فی المدینةمخدرة ولامحجبة إلابرزن من الخدورهن مکشوفة..." دیگرزنی درمدینه باقی نماند وهرمحجبه ای باحالت عزامکشوفه ودرحال واویلاگفتن ولطمه زدن بیرون آمد. همه بطرف خیمه های اهلبیت علیهم السلام دویدند ومدینه مثل روزشهادت پیامبرشده بود. مردم سینه میزدند ومیگفتند "حسینا واحسینا واحسینا شهیدا واشهیدا واشهیدا" مردان دورامام سجاد و زنان بدور مخدرات حلقه زده بودند واهلبیت نیزبرای مردم ازمصائب کربلامیگفتند. همه گریبان چاک زده وضجه میزدند. که ازکربلا بهمراه اهلبیت برگشت. به امام اصرارکرد که بمدینه واردبشوند. امام سجاد نیزازحضرت زینب خواستندکه آماده ورود بمدینه شوند. صدازدند شماامام هستی وبه امرشما می آیم ولی دوست داشتم تاآخرزندگی دربیابان وصحرابمانم وگریه کنم. بالاخره باگریه وناله اهلبیت علیهم السلام واردمدینه شدند. . @post_moshtarak
. ⭕️تجسم معنويت و فضيلت 🔹  (ع) وارث معارف انبياء و زينت دل اولياى خدا است. دوره‌ امامت‌ امام‌ سجاد (ع) مصادف با اوج دنيا گرايى در جامعه آن روزگار بود. در اين دوره غفلت و دنياگرايى، گريبان جامعه را چنان گرفته بود كه دين و معنويت در قربت قرار داشت و تمام تلاش حاكمان در بازگرداندن معيارهاى ناپسند عصر جاهليت خلاصه مى‏شد. آرى، در اين عصر، جاهليتى كه با ظهور رسول اكرم (ص)، مقهور ارزش‏هاى الهى شده بود، بار ديگر با تمام توان به ميدان آمده و در مقابل قرآن و معنويت صف آرايى كرده بود.  (ع) به منظور مقابله با موج دنياگرايى و جلوگيرى از گسترش معيارهاى عصر جاهليت، منادى معنويت در ميان جامعه اسلامى شدند و با گفتار و رفتار خويش، مردم را دعوت به خدا و معنويت كردند.  (ع) در آن روزگار غربت قرآن و معنويت چنان بود كه گويى تمام معنويت در وجود مقدسش خلاصه شده و گفتارهاى متعاليش آينه‏اى بود كه معارف قرآن را در جامعه منعكس مى‏كرد. 🔹رفتار (ع) در آن روزگار بسان ابرى بود كه باران معنويت بر جامعه مى‏باريد و گفتارش بذر حقيقت، در مزرعه دل‏هاى مشتاقى بود كه از غربت ارزش‏هاى الهى در جامعه مى‏ناليدند. هر رفتارى كه از وجود مقدّس امام سجاد (ع) تجلّى مى‏كرد، كتاب معرفتى بود كه مردم را به معنويت دعوت مى‏نمود و رفتار صحيح اسلامى را به آن‏ها مى‏آموخت. يكى از وجوه بارز سيره امام، عشق و شور آن بزرگوار به عبادت و پرستش خداوند متعال بود. در آن زمان كه حاكمان اموى، دنياپرستى را در مقابل خداپرستى تبليغ مى‏كردند، (ع) با سير در عمق درياى عبادت و رياضت، اصل اساسى خدا محورى را به مردم مى‏آموختند و شكوه زيبايى پرستش خداى يگانه را نمايان مى‏كردند. امام سجاد (ع) در عبادت خداوند به مرتبه‏اى رسيده بودند كه در ميان مردم به القابى همچون ، و شهرت داشتند. 🔹نقل كرده‏اند آن امام بزرگوار هر شبانه روز، هزار ركعت نماز مى‏خواند و اكثر شب‏ها تا طلوع صبح، به عبادت خداوند متعال مشغول بودند و روزها را با روزه سپرى مى‏كردند. خدمتكار امام نقل كرده است: «هرگز شب‏ها براى امام رختخوابى نگستردم و روزها برايش غذايى تهيه نكردم، زيرا آن بزرگوار شب‏ها را به عبادت و روزها را به روزه مى‏گذراند».  (ع) بسيارى از شب‏ها را با حال نيايش، طواف و نماز سپرى مى‏كردند و در خلوت شب در برابر عظمت خالق يكتا زار مى‏گريستند. عبادت مداوم امام زين العابدين (ع) برخى از ياران امام را نسبت به جان شريفش بيمناك كرده بود، و آن‏ها به امام عرض مى‏كردند كه‏ اى فرزند رسول خدا، خود را با عبادت هلاك مكن! امام (ع) در پاسخ به اين افراد، لزوم سپاسگزارى از خداوند را به خاطر نعمت‏ها پيش كشيده و مى‏فرمودند: آيا بنده سپاسگزار خداوند نباشم؟ مردم كه شدت عبادت امام (ع) را مى‏نگريستند، متأثر مى‏شدند و مى‏آموختند كه در برابر نعمت‏هاى خداوند بايد شكرگزار باشند و با عبادت خويش از خطرات دنياگرايى كه بيمارى مهلك آن عصر بود بپرهيزند. 🔹علاوه بر اين، (ع) با گفتارهاى الهى خويش مردم را دعوت به خدا مى‏كردند و به مؤمنان هشدار مى‏دادند كه مبادا دلدادگان دنيا، شما را نيز بفريبد و از خدا و اعمال خير بازتان دارد. امام سجاد (ع) با ذكر شواهد تاريخى به مردم مى‏آموختند، دنياگرايى سرانجام خوشى ندارد و آرايش‏هاى دنيايى انسان را به سرمنزل مقصود نمى‏رساند، پس بايد به خدا و اعمال نيك انديشيد و از سرگذشت دنياطلبانى كه پيش از اين به تعيّنات دنيايى دست يافته بودند، عبرت گرفت. به هر حال، روش های الهى امام سجاد (ع) سبب شده بود كه زشتی های حكومت امويان بيش از گذشته آشكار شود. به همين دليل، امويان نتوانستند امام را تحمّل كنند. در حقيقت امويان حس كردند امام زین العابدين (ع) با رفتار و گفتار الهى خويش پيام عاشوراى حسينى را به خوبى در جامعه منتشر مى‏كنند، و اگر اين روش ادامه يابد، به زودى روزگار ذلّت امويان فرا مى‏رسد. سالروز ولادت سراسر نور و سعادت و عليه السلام را به همه پيروان راهش تبريك و تهنیت باد. منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم .