#مدح_امیرالمومنین_حضرت_علی ( علیه السلام ) یا علی ، جوجه بودم صید در دامت شدم بچه بودم ، عاشق نامت شدم کودکی بودم ز عشقت سوختم طفل بودم ، یاعلی آموختم باب من میگفت ذکر هو بگیر یا علی گو ، دست برزانو بگیر یا علی ، از جا بلندت میکند دردو عالم ، سربلندت میکند #امیرالمؤمنین

سال گذشته یکی از دوستان امر فرمودند که روی این شعر سبک بزارید من هم به این روش اجرا کردم ، تا چه قبول افتدو چه در نظر آید : #مدح_امیرالمومنین_حضرت_علی ( علیه السلام ) #جواد_افشانی می دهد کعبه نشانی قبله ی دیگر علی ست سجده کن پروردگاری را که مایل بر علی است در حیاطِ صحنِ او خورده است خِضر آبِ حیات سُرمه کن خاکِ نجف را چشمه ی کوثر علی است نقطه ی آغازِ بسم الله حرفِ آخر است آمده قرآن بگوید اول و آخر علی ست نیست نامش در نماز امّا اگر دقّت کنیم بعدِ الله آنکه نامش می شود اکبر علی ست فرق بسیار است بینِ یارِ جبر و اختیار خوب می داند حَرا همراهِ پیغمبر علی ست ختم خواهد شد به ده خط معجزاتِ انبیاء آنکه نامش هم نمی گنجد به صد دفتر ، علی ست دست روی دست بسیار است امّا در غدیر آنکه دستش رفت روی دستِ پیغمبر علی ست آیت اللهی که خلق الله را از روی لطف در رکوعِ خویش می بخشید انگشتر ، علی ست شمعِ سوزانی که فکرِ شمعِ بیت المال بود محشری که ترس دارد در دل از محشر، علی ست کهنه پوشی که غلامِ تازه اش پوشیده است جامه ای از جامه ی مولای خود بهتر ، علی است مرد نشناسان مُریدِ مالکِ اشتر شدند غافل از آنکه مُرادِ مالکِ اشتر علی ست ... #شاعر_ابراهیم_زمانی

#مدح_امیرالمومنین_حضرت_علی ( علیه السلام ) #حاج_سید_مجید_بنی_فاطمه تا صورت پیوند جهان بود علی بود

#مدح_امیرالمومنین_حضرت_علی ( علیه السلام ) #حاج_سید_مجید_بنی_فاطمه تا صورت پیوند جهان بود علی بود تا نقش زمین بود و زمان بود علی بود شاهی که ولی بود و وصی بود علی بود سلطان سخا و کرم و جود علی بود هم آدم و شیث هم ایوب و هم ادریس هم یوسف و هم یونس و هم هود ، علی بود هم موسی و هم عیسی و هم خضر و هم الیاس هم صالح پیغمبر و داود علی بود در ظلمت ظلمات به سرچشمه حیوان هم مرشد و هم راهبر خضر علی بود داود که می ساخت زره با سرِ انگشت استاد زره ساز به داود علی بود مسجود ملائک که شد آدم ز علی شد در قبله محمد بُد و مقصود علی بود آن عارف سجاد که خاک درش از قد بر کنگره عرش بیفزود علی بود هم اول و هم آخر و هم ظاهر و باطن هم عابد و هم معبد و معبود علی بود وجهی که بیان کرد خدا در « الحمد » آن وجه بیان کرد و بفرمود : علی بود عیسی به وجود آمد و فی الحال سخن گفت آن نطق و فصاحت که در او بود ، علی بود آن « لحمک لحمی » بشنو تا که بدانی آن یار که او نفس نبی بود علی بود موسی و عصا و ید بیضاء نبوت در مصر به فرعون که بنمود علی بود چندانکه در آفاق نظر کردم و دیدم از روی یقین در همه موجود علی بود خاتم که در انگشتِ سلیمان نبی بود آن نور خدائی که در او بود علی بود آن شاه سرافراز که اندر شب معراج با احمد مختار یکی بود علی بود سِرّ دو جهان پرتو انوار الهی از عرش به فرش آمد و بنمود علی بود آنجا که دوئی شرک بود اندر ره توحید میدان که یکی بود که بنمود علی بود صد بار نظر کردم و دیدم به حقیقت آن عارف و آن عابد و معبود علی بود جبریل که آمد زِ برِخالق بی چون در پیش محمد بُد و مقصود علی بود محمود نبودند مَر آنها که ندیدند کاندر ره دین احمد و محمود علی بود آن کاشف قرآن که خدا در همه قرآن کردش صفت عصمت و بستود علی بود این کفر نباشد سخن کفر نه این است تا هست علی باشد و تا بود علی بود آن قلعه گشایی که در قلّه خیبر بَرکَند به یک حمله و بگشود علی بود آن شاه سرافراز که اندر ره اسلام تا کار نشد راست نیاسود علی بود آن شیر دلاور که ز بهر طمع نفس بر خوان جهان پنجه نیالود علی بود هارون ولایت ز پس موسی عمران بالله که علی بود و علی بود و علی بود این یک دو سه بیتی که گفتم به معما حقا که مراد من و مقصود علی بود سِرّ دو جهان جمله ز پیدا و ز پنهان شمس الحق تبریز که بنمود علی بود ( گر چه این شعر را به مولوی نسبت میدهند اما استاد شفیعی کدکنی در یک مقاله ای فرمودند از مولوی نیست ، البته آنچه برای ما مهم است متن و محتوای شعر می باشد و نه نام شاعر ... این شعر ازهر کسی هست خیلی زیباست ...)