میان چشم هایش عشق پاکی جاودانی داشت کسی که مثل پیغمبر وجودی آسمانی داشت به سوی کوچه ها می برد لبخند و کرامت را به روی دستهای خویش نور و مهربانی داشت فقیران و یتیمان و اسیران می شناسندش شبیه مادرش هر روز و هرشب میهمانی داشت به هر کس هرچه را می خواست می بخشید بی منت اگر حتی به قدر خوردن خود لقمه نانی داشت مدینه خوب می دانست مرد کوچه گردش کیست کسی که بخششی شاهانه اما در نهانی داشت بمیرم آن همه احساس معصومانه را وقتی تمام عمر در تنهایی خود روضه خوانی داشت یقین دارم که می سازیم ما روزی بقیعش را ولی ای کاش تا آن روز قبرش سایبانی داشت #امام‌_حسن #حسن_شیرزاد #sharh_sib