📍شیوع سرمی و عوامل خطر تب کیو و تب دره ریفت در دامداران و دامهای آنها در اتیوپی: رویکرد مبتنی بر سلامت واحد
🔹کوکسیلا بورنتی، عامل تب کیو، و ویروس تب دره ریفت دو پاتوژن مشترک میان انسان و حیوان هستند که تحقیقات کمی در مورد آنها در اتیوپی انجام شده است. شیوع احتمالی این بیماریها، به دلیل وابستگی شدید دامداران عشایری به دامهای خود، تهدیدی برای سلامت انسانها، حیوانات و معیشت این دامداران محسوب میشود.
هدف این مطالعه، تعیین شیوع سرمی و عوامل خطر مرتبط با تب کیو و تب دره ریفت در جوامع دامداری منطقه عفار در شمال شرق اتیوپی بوده است.
🔹 این مطالعه مقطعی، دامداران (۳۲۳ نفر) و دامهای آنها (۱۳۷۷ رأس) را برای یافتن آنتیبادیهای IgG علیه کوکسیلا بورنتی و ویروس تب دره ریفت مورد بررسی قرار داد. شیوع سرمی تب کیو در دامداران ۲۵% و در دامها ۳۴.۳% بود. این میزان در بزها ۵۱.۹%، در گوسفندان ۳۹.۹%، در شترها ۱۶.۳% و در گاوها ۸.۸% بود. شیوع سرمی تب دره ریفت در دامداران ۶.۱% و در دامها ۳.۹% بود؛ به طوری که گاوها بیشترین میزان (۸.۳%) و پس از آن بزها (۲.۷%)، گوسفندان (۲.۵%) و شترها (۱.۸%) را داشتند. وجود آنتیبادی تب کیو در انسانها با سقط جنین در بزها (نسبت شانس ۲.۱۱) و شیوع تب دره ریفت در دامها با سقط جنین در گاوها (نسبت شانس ۲.۵۲) مرتبط بود.
🔹این مطالعه شواهدی از مواجهه قابل توجه دامداران و دامهای آنها با تب کیو و تب دره ریفت در منطقه عفار ارائه میدهد. پتانسیل طغیان این پاتوژنها نشاندهنده نیاز به نظارت مستمر و یکپارچه در انسان و دام ها می باشد که نیازمند همکاری نزدیک بخشهای بهداشت انسانی و دامی با نمایندگان جوامع محلی از طریق رویکرد سلامت واحد است.
لینک مطالعه
#تبکیو
#تبدرهریفت
📍مرکز تحقیقات بیماریهای نوپدید و بازپدید:
تلگرام
@EmergingInfDis
ایتا
https://eitaa.com/EmerginginfDise
بله
https://ble.ir/@EmergingInfDis
📍توانایی انتقال ویروس تب دره ریفت توسط ناقلین پشه در منطقه مدیترانه
🔹مطالعات اخیر نگرانی های قابل توجهی را در مورد گسترش احتمالی ویروس تب دره ریفت در منطقه مدیترانه برجسته کرده است. تب دره ریفت یک بیماری مشترک بین انسان و دام است که عمدتاً توسط پشه های آئدس و کولکس منتقل می شود و منجر به میزان بالای سقط جنین و مرگ و میر قابل توجهی در دام های اهلی می شود. این مطالعه توجه را به گردش مداوم ویروس در مصر و لیبی، به دنبال تجارت غیر قانونی حیوانات زنده در مناطق بومی جلب می کند. این عوامل هشدارهایی را در مورد احتمال رسیدن ویروس به سایر کشورهای مدیترانه ای که پشه های ناقل ویروس تب دره ریفت در آنجا بومی هستند، ایجاد می کند.
🔹مطالعه ای مروری با هدف تعیین توانایی انتقال ویروس توسط پنج گونه پشه به عنوان ناقل اصلی این بیماری در حوضه مدیترانه (آئدس دتریتوس، آئدس کاسپیوس، آئدس وکسنس، کولکس pipiens و کولکس theileri) انجام شد. در مجموع در این مطالعه ۳۴ مقاله از دو پایگاه داده انتخاب و مورد بررسی قرار گرفت. این مطالعه میزان عفونت، انتشار در بین پشههای آلوده، انتشار کلی، انتقال در بین پشههای مبتلا به عفونت منتشر و انتقال کلی برای این گونهها را مورد ارزیابی قرار داد.
🔹تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که گونههای پشه به طور قابلتوجهی بر چندین پیامد، از جمله میزان آلودگی، میزان انتشار در بین پشههای آلوده ، میزان انتشار کلی ، و میزان انتقال در بین پشههای دارای عفونت منتشر تأثیر میگذارند.
✅یافته های کلیدی:
⭕️ آئدس دتریتوس و آئدس کاسپیوس: میزان آلودگی بالا، میزان انتشار در بین پشه های آلوده متوسط، میزان انتشار کلی و میزان انتقال در بین پشه های دارای عفونت منتشر بالا می باشد.
⭕️ آئدس وکسنس و کولکس pipiens: میزان آلودگی متوسط، میزان انتشار در بین پشههای آلوده کم ، میزان انتشار کلی و انتقال در بین پشههای دارای عفونت منتشر در پشه های کولکس pipiens بالا و در پشه های آئدس وکسنس متوسط
⭕️ کولکس theileri: فقط میزان آلودگی آلودگی قابل محسابه بوده که بسیار بالا می باشد.
⭕️همچنین میزان انتقال کلی در بین گونه ها ۹/۸ درصد می باشد.
🔹این تحقیق بینش های مهمی را در مورد خطرات اپیدمیولوژیک ناشی از پشه های مدیترانه ای ارائه می دهد و بر نیاز به نظارت دقیق و اقدامات پیشگیرانه برای مهار گسترش بالقوه ویروس تب دره ریفت در منطقه تأکید می کند. لینک مطالعه
#تبدرهریفت
🔺 مرکز تحقیقات بیماریهای نوپدید و بازپدید:
تلگرام
@EmergingInfDis
ایتا
https://eitaa.com/EmerginginfDis
بله
https://ble.ir/@EmergingInfDis