#یادداشت #جنگِ‌نرمِ‌سخت بسم‌الله الرحمن الرحیم 🔖 معجزه‌ی انقلاب [۱]. در آغازین روزهای پس از پیروزی یک انقلاب، نظام جدید به‌طور طبیعی از انسجام و یکپارچگی مناسب در جهت اداره و کنترل امور برخوردار نیست. در چنین شرایطی از نخستین اقدامات نظام جدید انقلابی برای محافظت از انقلاب و سرکوب مخالفان خود، تشکیل «کمیته‌هایی» برای دست‌یابی به این هدف است. «انقلاب اسلامی ایران» هم به دلیل وقوع شتابان و پیروزی آن به اینگونه نهاد نیاز مبرم داشت. بنابراین ضرورت تشکیل این نهاد در آن برهه از زمان به دلیل فقدان آمادگی لازم از طرف نیروهای رسمی پلیس یعنی شهربانی و ژاندارمری و اهمیت حفظ انقلاب اسلامی لازم بود. از این رو وجود «سازمانی منظم و متشکل» برای به عهده گرفتن این مسئولیت ضروری به نظر می‌رسید. این نهاد به‌صورت خودجوش به وسیله روحانیون متعهد، برخی از زندانیان سیاسی آزاد شده، استادان دانشگاه و دانشجویان، کارگران، کارمندان و همه افراد دلسوز انقلاب اسلامی تشکیل شد، این نهاد تا پایان سال ۱۳۷۰ در صحنه «امنیتی، سیاسی و اجتماعی» کشور نقش فعالی داشت. در این سال بنابر ضرورت‌های تشخیص داده شده و با تصویب مجلس شورای اسلامی، این نهاد انقلابی با شهربانی و ژاندارمری ادغام شد و نیروی انتظامی واحدی به نام «نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران» شکل گرفت. [۲]. در واقع «کمیته‌ها» پیش از پیروزی انقلاب اسلامی شکل گرفته بودند. به‌صورتی که در هر شهر و محله تعدادی از طرفداران و هواداران انقلاب اسلامی اطراف روحانی محل جمع شده و با استفاده از اسلحه‌هایی که از پادگان‌ها و اسلحه‌خانه‌ها به دست آورده بودند، تحرکاتی را علیه رژیم پهلوی شروع کرده بودند. هنوز انقلاب به پیروزی نهایی نرسیده بود که «کمیته‌های موقت» انقلاب تشکیل شد. از جمله کمیته‌های قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، «کمیته استقبال» از امام خمینی(رحمةالله‌علیه) را می‌توان نام برد. بدین ترتیب امام (رحمةالله علیه) در فرمانی در (۲۳ بهمن ۱۳۵۷) این نهاد را تاسیس نمودند و آیت الله مهدوی کنی را به عنوان نخستین رییس «کمیته انقلاب اسلامی» انتخاب کردند. آیت الله مهدوی کنی درباره تشکیل کمیته انقلاب اسلامی در آن زمان گفت: «کمیته‌های انقلاب اولین گروه‌های انقلابی و انتظامی بودند که به طور خودجوش تشکیل شدند و امام (رحمةالله‌علیه) با روشن‌بینی‌ای که داشتند، فرمودند کمیته‌ها و کسانی که سلاح به دست گرفته‌اند در مساجد و غیر از آن تحت نظر «علمای اسلامی» فعالیت خود را شروع کنند. وی با بیان اینکه امام(رحمةالله علیه) معجزاتی در انقلاب داشتند، گفت: تشکیل کمیته و پیشگیری از بسیاری اتفاقات، یکی از این «معجزات» بود و اگر «کمیته‌های موقت انقلاب» را تشکیل نمی‌دادند، مملکت به آشوب کشیده می‌شد. رهبر معظم انقلاب در دیدار با بسیجیان، از «تجربه کمیته‌ها» در سال ۶۰ به‌عنوان "تجربه خوب" یاد کرده و توصیه می‌فرمایند از آن تجربه استفاده شود. از نظر ایشان از ویژگی «برادران کمیته»، با وجود "تازه‌کار" بودنشان، حضور در همه‌جا، در محلات و جاهای مختلف و "حضور دائمی" آنها بود که این حضور دائمی خیلی مهم است. (۱۶ آذر ۱۳۹۸، دیدار با بسیجیان) بسیجیان و نیروی انتظامی و مردم دلسوز همیشه در صحنه بنا به توصیه‌ی رهبر معظم انقلاب، وظیفه خود را در اغتشاشات اخیر که در کشور رخ داد و باعث ناامنی در مملکت شده بود، به خوبی انجام دادند و این کار قابل تقدیر است. [۳]. از اهم وظایف «کمیته انقلاب اسلامی» می‌توان به مقابله با توطئه‌های بیگانگان، دستگیری وابستگان رژیم پهلوی، جلوگیری از قاچاق اسلحه، توقیف اموال مفسدان و فراریان رژیم پهلوی، انتظامات و حفظ امنیت شهرها، روستاها و مرزها، مبارزه با فساد و بی بند وباری، حراست از اماکن مهم، مقابله با منافقان و خرابکاران و... اشاره کرد. و از اقدامات این نهاد انقلابی و مردمی می‌توان به کشف و دستگیری گروهک التقاطی فرقان، شناسایی و کشف کودتای نوژه در تیر ۱۳۵۹، مقابله با توطئه گروه های لیبرال، تشکیل کمیته کلانتری‌های تهران، ایجاد گشت خیابانی در سطح شهرها، اجرای طرح‌های حفاظت از انتخابات، حفاظت از شخصیت‌های انقلابی و شرکت در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل اشاره کرد. ✍ چمن‌خواه @enqelabi_nevesht 📌کانال نوشته‌های انقلابی

📝ادامه مطلب... آغاز تهاجم گسترده نیروهای عراقی، ارتش بعث تمام توان و نیروی خود را برای تصرف ایران به کار گرفت. بدین ترتیب جنگ تحمیلی عراق علیه ایران که هشت سال به طول انجامید بطور رسمی شروع شد. دشمن با پیشروی در جبهه‌های جنوب، قصد تصرف شهرهای دزفول، شوش، خرمشهر، آبادان و اهواز و دیگر شهرهای ایران را داشت که با مقاومت‌های مردمی در «قالب سپاه» و «کمیته» مواجه شد. پس از پیام امام خمینی(رحمةالله‌علیه) مبنی بر حضور گسترده مردم در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل، «مسئولین کمیته» ترتیبی اتخاذ کردند که «پاسداران کمیته» بتوانند در کنار انجام دیگر ماموریت‌های خود، در جبهه‌های جنگ هم حضور فعال داشته باشند. تا قبل از آن، حضور «پرسنل کمیته» در جنگ بیشتر به صورت انفرادی و غیرسازمانی در کنار دیگر نیروها بود. اما با سازماندهی امور «نیروهای کمیته» در قالب گردان، تیپ و نهایتا لشکر، در طول جنگ تحمیلی، این نیروها در کنار سایر رزمندگان اسلام در عرصه‌های نبرد علیه دشمن خارجی به انجام وظیفه پرداختند. «کمیته‌های انقلاب» از مقطع پیروزی انقلاب اسلامی تا پایان جنگ وظیفه حفاظت محله‌های شهری را برعهده داشتند. البته بسیجی‌ها در مواقع مرخصی از جبهه و حضور در شهرها به ،«نیروهای کمیته»‌ کمک می‌کردند. ✍ چمن‌خواه @enqelabi_nevesht 📌کانال نوشته‌های انقلابی

بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم حاج احمدآقا خمینی(رحمةالله‌علیه) نقل می‌کرد: وقتی که آیت‌الله خامنه‌ای در سفر کره شمالی بودند، امام گزارش‌های آن سفر را از تلویزیون می‌دیدند، آن منظره دیدار از کره، استقبال مردم و یا سخنرانی‌ها و مذاکرات ایشان در آن سفر، خیلی برایشان جالب بود و فرموده بودند: «الحق ایشان شایستگی رهبری را دارند.» آقای خامنه‌ای تازه از سفر آمده بودند که به خدمت امام (رحمةالله‌علیه) رسیدند. همین که امام آقا را دیدند، فرمودند: «وقتی شنیدم هواپیمای شما در فرودگاه نشست، خیالم راحت شد. هر موقعی که تو به سفر میروی، من مضطرب هستم تا برگردی، خیلی سفر نرو!» منبع: سایت یاران ✍ آمنه عسکری‌منفرد @enqelabi_nevesht 📌کانال نوشته‌های انقلابی

#یادداشت #جنگِ‌نرمِ‌سخت بسم‌الله الرحمن‌الرحیم 🔖 خیلی سفر نرو 📌. تازه که وارد حوزه شده بودم، با کتابخانه اُنسی پیدا کردم وصف‌ناشدنی. از کودکی عاشق کتاب بودم، حتی زمانی که سواد خواندن و نوشتن نداشتم، بهترین لحظات برایم زمانی بود که کتاب جدید هدیه می‌گرفتم. هیچ‌وقت یادم نمی‌رود در کتابخانه‌ی حوزه‌ی با نوامین مجله‌ای پیدا کردم که روی جلد آن عکسی بسیار زیبا و دلنشین از امام‌ خامنه‌ای در کنار ماه تمام در شب تاریک نقش بسته بود. جمله‌ی بالای صفحه‌ی جلد، توجه من‌ را خیلی به خودش جلب کرد. «هرموقعی که به سفر می‌روی من مضطرب می‌شوم تا برگردی، خیلی سفر نرو.» 📌. همان‌جا در دلم به طراح جلد نشریه هزاران‌بار آفرین گفتم و تصمیم گرفتم هرطورشده آن نشریه را تهیه کنم، چون به ‌نظرم‌ رسید مطالب داخل نشریه خیلی جذاب باشد. دوستی داشتم که اتفاقا رفیق دوران راهنمایی و دبیرستانم بود و دنیای خواهرانه‌ای را تا ورود به حوزه با هم گذرانده بودیم. روزهایی پر از شادی، قهقهه، اضطراب و گاهی ...که مختص روزهای نوجوانی و جوانی دخترانه‌مان بود. تصمیم‌ گرفتم این‌بار هم او را در این شادی و شعف بی‌نظیر شریک‌ کنم، به‌خصوص اینکه می‌دانستم او هم مانند من، از عمق جان خود را فدایی امام می‌خواهد. 📌. درست حدس زده‌ بودم. وقتی عکس نشریه را به نرگس نشان‌ دادم، بی‌اختیار اشک در چشمانش حلقه‌ زد و لبخندی عمیق که نشان از شعف درونی‌ او داشت، بر لبهایش نقش بست. قبل از اینکه حرفی بزند گفتم: «اگر پیدا کردم برایت می‌خرم، به شرطی که تو هم...» در یک لحظه نگاهمان درهم گره خورد و با صدای بلند از ته دل خندیدم. هنوز صدای خنده‌اش در گوشم بود که گفت: « چه تقارن مبارکی! می‌دانستی قرار‌ است به زیارت حضرت ماه برویم! آن هم برای نماز‌ جماعت، پشت‌سر آقا جانمون!». دیگر گریه امانمان نمی‌داد. خبری که نرگس به من داد مرا تا بالای ابرها با خود برد، جایی که گمان می‌کردم حتما فرشته‌ها از آنجا به حال ما و همه‌ی نمازگزاران در این نماز غبطه‌ می‌خورند. با صدای مسئول کتابخانه به خودم آمدم که می‌گفت: «خانم! مجله متعلق به کتابخانه‌ است. کجا می‌برید؟» اشک و خنده امانم نمی‌داد، اما در همین حال عذرخواهی کردم و مجله را تحویل دادم. 📌. آن روز عقربه‌ها خیلی تنبل شده‌بودند، انگار نمی‌خواستند به ساعت اذان ظهر نزدیک شوند. اما بالاخره صبر من بر کسالت عقربه‌ها پیروز شد و اتوبوسی که قرار بود طلاب را تا حسینیه امام خمینی ببرد، آماده‌ی‌ حرکت شد. کل مسیر حوزه تا حسینیه را در آسمان هفتم سیر‌می‌کردم و به‌ این فکر‌می‌کردم که این خاطره را چطور ثبت کنم. خدایا! من و دیدار حضرت ماه، من و اقتدا به نائب‌المهدی‌!... به خودم که آمدم دیدم در صف جماعتی از مشتاقان سفید‌پوش ایستاده‌ام به انتظار برای دیدار حضرت‌ ماه. صدای تپش قلبهای منتظر از زیر چادرها زیباترین و به‌یادماندنی‌ترین موسیقی بود که از آن‌روز تا به‌حال در گوشم مانده، صدای انتظار دیدار. تا اینکه صدای صلوات و سلام به امام، فضا را عطرآگین کرد. به یاد روزی افتادم که ۵‌ساله بودم و با مادر و برادر کوچکم بعد از نماز ظهر به حسینیه جماران مشرف شده بودیم و از آن روز هم تنها صدای سلام و صلوات حاضرین و عِطرِ گلاب و پرتوی از نور جمال امام خمینی در پشت پرده‌ی‌ چشمانم جاودانه شده ‌است. 📌. ناخودآگاه از‌ میان سرهای حاضرین در صفِ جماعت که چون لاله‌های تاب‌خورده با نسیم، خود را برای رساندن به نور ماهتاب تا آسمان به بالا می‌کشاندند، تلألویی از نور، چشمان خیسم را تا نهایت روشنی بالا برد، وقتی برای لحظه‌ای حضرت ماه را زیارت کردم. دیگر «من» نبودم که هر چه بود «او» شده‌ بود و باز همان عِطرِ آشنایِ گلاب که خاطره‌ی زیارت امام خمینی را برایم زنده‌کرد و از عمق جان آرزو کردم، ای‌کاش عقربه‌ها در همین ثانیه از کار بیفتند تا فرصت دیدار برایم جاودانه بماند. ناگهان بی‌اختیار به یاد جمله‌ی روی مجله افتادم، انگار با همین چند لحظه توفیق زیارت، با ذره‌‌ذره‌ی وجودم این جمله را لمس می‌کردم که امام خمینی (رحمةالله‌علیه) خطاب به امام خامنه‌ای فرموده‌بودند: « هر موقعی که تو به سفر می‌روی، من مضطرب هستم تا برگردی؛ خیلی سفر نرو.» ✍ آمنه عسکری‌منفرد @enqelabi_nevesht 📌کانال نوشته‌های انقلابی

#یادداشت #جنگِ‌نرمِ‌سخت بسم‌الله الرحمن‌الرحیم 🔖 به مادرانِ سلحشورِ ایرانی 📌. کشورم با گذشته‌ی درخشان و اعتقادات مبتنی بر دین‌داری با نام رسمی جمهوری اسلامی همچنان ادامه دارد. [۱]. یکی از مهمترین عادات اجتماعی سرزمینم، ابراز محبت به دیگران و احترام به بزرگتر‌ها است که یک فرهنگ دیرینه می‌باشد. و تاکنون ارزش خود را حفظ کرده است. کشورم ایران ضمن اینکه از اقوام مختلف تشکیل شده، ولی با وحدت و همبستگی خاصی در کنار هم زندگی می‌کنند. هرچند مردم جهان، ایرانیان را با فرهنگ میهمان‌نوازی می‌شناسند، ولی در میان سرزمینم آنچه که از نفوذ بسیار زیادی برخوردار است و نقش قابل توجهی در تعیین مسیر آینده فرزندان خود دارد ، مادران می‌باشند. [۲]. این نظام دارای جوانانی رشید، برومند، شجاع و مومن است که از دامن زنانی پاکدامن و حماسه سازان گمنامی تربیت شده‌اند، که شجاعت را به مردان و فرزندان خود می‌آموزند و به وجود فرزندانشان افتخار می‌کنند. جوانانی که درعرصه علم و دفاع از دین و میهن به دست دشمنان اسلام ترور شدند، مردان با لیاقتی که برای همه‌ی مردم جهان حرف‌ها دارند، از جمله رشادت‌های شهید جهانی، سردار سلیمانی و یا بهتر بگویم «مرد میدان» که با تدبیر و بصیرت خویش ملت‌ها را از دست داعش آمریکایی نجات داد. [۳]. از جمله مادر جوان، عفیف و شجاع خانم مرضیه حدید‌چی یا همان خانم دباغ که تمام زندگی خود چه دوران جوانی و دانشجویی و چه دوران ازدواج و بچه‌داری، همه وقف اسلام و انقلاب بود، حتی بعد از پیروزی انقلاب با مسئولیت‌های خیلی سخت و زیاد، یک چریک به تمام معنا درخدمت رهبری و مردم بود. «زنان و همسرانی که دوش به دوش رزمندگان دلیر و غیور خود ایستادند و به جهانیان نشان دادند که در راه آرمان و عقیده‌ی خویش حاضرند از عواطف و احساسات خود در شرایط ویژه چشم‌پوشی کنند. شیر زنان سلحشور ایرانی خاطره مجاهدات و فدا‌کاری‌های زنان مجاهد صدر اسلام را زنده کردند و تا سرحد جانبازی و شهادت پیش رفتند. » (۱ مرداد ۱۳۹۹) [۴]. اگر بخواهم از مادران و ایثارگری‌های آنها بگویم تمامی ندارد هرچند که فداکاری‌های آنها همچنان جاری است. پس ای دختران ایران زمین! رسالت امروز من و شما بسی سنگین‌تر است اگر دیروز با تهاجم نظامی دشمن مواجه بودیم، امروز با شبیخون فرهنگی او مواجه هستیم. از این رو خود را موظف و مکلف بدانیم تا با عفت و پاکدامنی و با الگو گیری از حضرت فاطمه و حضرت زینب (سلام‌الله‌علیها) وشیر زنان حاضر و با اطاعت کامل از ولایت فقیه راه آنها را ادامه دهیم، و زمینه ظهور را فراهم آوریم. ان‌شاءالله. ✍ ن. مهذب @enqelabi_nevesht 📌کانال نوشته‌های انقلابی

#یادداشت #جنگِ‌نرمِ‌سخت بسم‌الله الرحمن‌الرحیم 🔖 دسته‌ی کوران 🔹 تازه از تظاهرات خیابانی بر‌گشته بودم، پدر و مادر و برادران بیرون بودند. با دوتا از خواهرانم در خانه بودیم که در زدند. از پشت در صدای برادرم که کارمند شهر‌داری زمان شاه بود، شنیدم که می‌گفت چادر بپوشید که می‌خواهند خانه را بگردند. من که از قبل شنیده‌بودم، مأموران بدون اجازه وارد خانه‌ها می‌شوند و پسران را از بالای پشت‌بام پرت می‌کنند و یا با زور و شکنجه از خانه‌هایشان بیرون می‌برند، فهمیدم که حتما برای ما هم اتفاقی افتاده، فورا چادرم را پوشیدم و در را باز کردم. دیدم دست برادرم در دست یک (آجان) پلیسی که قیافه‌ی وحشتناکی داشت و بلافاصله وارد خانه شدند. 🔹 خانه‌ی ما که ۵۰ متری و کوچک و نقلی بود، ولی سیزده نفر درهمین خانه زندگی می‌کردیم، دارای ۲ اتاق، یک زیر‌زمین و یک حیاط کوچک و زیر پله‌ای به نام آشپز‌خانه. بچه‌ها همه با سواد بودند، به همین خاطر زیر‌زمین پر از کتاب و مجله «مکتب‌الاسلام» و روز‌نامه بود. وقتی پلیس امنیتی با برادرم که پشت سر او چندنفر دیگر با هیکل‌های درشت و مسلح، وارد شدند، بدون هیچ حرفی، با بی‌سیمی بدست فریاد زد تمام افراد این خانه اینجا (ایوان) جمع شوند و حرکتی نکنند. یکی از خواهرانم خیلی کوچک بود و مشغول بازی با عروسک بود، خلاصه جمعا ۳ نفر شدیم و در ایوان خانه ایستادیم. 🔹 پلیس اولین کاری که کرد این بود که به زیر‌زمین رفت و با نگاهی به کتاب‌ها ومجلات، نا‌امید از آنجا بیرون آمد و گفت اعلامیه‌ها کجاست؟ کجا پنهان کردید؟ من که نترسیده بودم ولی در دلم دعا می‌کردم خدایا کور شوند و چیزی نبینند، با جرأت گفتم شما برای همین آمده‌اید، بگردید و پیدا کنید. یکی از آنها دوباره به زیر‌زمین رفت و هر چه داشتیم زیر و رو کرد. یکی بالا رفت، دیگری روی پله‌ها، یکی پشت‌بام و دیگری در حیاط، بعدا فهمیدیم که از درب حیاط تا آخر کوچه، هر چند قدم یک پلیس ایستاده بود و سر خیابان هم یک ماشین پر از مامور مسلح. همسایه‌ها خیلی ترسیده بودند و داد می‌زدند که این خانواده آزارشان حتی به مورچه هم نمی‌رسد، از خدا بترسید و کاری به اینها نداشته باشید. صدای آنها را می‌شنیدیم ولی اجازه بیرون رفتن نداشتیم. از طرفی هم بین کتاب‌ها‌ی زیر‌زمین اعلامیه‌های امام‌ خمینی (رحمةالله‌علیه) زیاد داشتیم و هم در اتاق بالا، چند تا از بمب‌های شیشه‌ای دست‌ساز (کوکتل مولوتف) هم بود. در اتاق بالا با دیدن قرآن باز بیشتر خشمگین شدند و یکی از آنها با عصبانیت تمام به قرآن بزرگی که کنار کیف اعلامیه‌ها ‌ی امام‌خمینی (رحمةالله‌علیه) گذاشته‌بود لگد زد، طوری که جلد آن کنده شد واین قرآن سندی است بر رفتار سفیهانه‌ی مأموران طاغوت. 🔹 همه‌اش به این فکر بودم که اگر این‌ها را پیدا کنند برادرم که خودش ناراحتی قلبی داشت، به چه بلایی گرفتار می‌شود. برادرم خیلی فعال بود و بخشی از نوشته‌‌های روی پرچم‌ و آگهی‌ها، همچنین شعار‌های فی‌البداهه‌ی شب‌ها که در پشت‌بام‌ها ، شعار می‌دادیم ، از ایشان بود. آن‌هم شعار‌هایی که باعث بیداری و روشن‌شدن همسایه‌ها از وضع موجود بود. 🔹 از طرفی همزمان با این اتفاق برادر دیگرم را که در راهپیمایی با پلیسی که به مردم اهانت کرده بود، حمله کرده و گویا توسط دوستانش به خارج شهر رفته بود، همین موضوع باعث شده بود که او را دنبال کنند. بعد از این‌که خانه را گشتند و چیزی را پیدا نکردند، بدون هیچ مجوزی در حال بردن برادرم بودند که درب اتاق بسته شد و پشت درب با گچ نوشته بود «ای شاه خائن آواره گشتی، کشور ما را ویرانه کردی/کُشتی جوانان وطن آه وواویلا » این شعار را برادر کوچکم نوشته بود. مامورها با دیدن این شعار به برادرم گیر داده و با باتوم به او حمله کردند که تو بمب می‌سازی این هم نشانه‌اش. ما همه مانده بودیم، این چه منطقی است، خلاصه وادار کردند شعار را بخواند. هرچه گفت خودتان بخوانید، بچه است، شنیده ولی مگر گوش شنوا بود؟ 🔹برادرم با صدای بلند و با همان آهنگ شعار را خواند، باز تکرار کردند که تو بمب می‌سازی. می‌دانستند که مهندس راه و ساختمان(راه‌سازی) بود هرچه می‌گفت من راه را می‌سازم و تخریب نمی‌کنم اما با همین بهانه او را دستگیر کردند. ✍ ن. مهذب @enqelabi_nevesht 📌کانال نوشته‌های انقلابی

📝 ادامه مطلب... 🔹 یکی از دوستان وقتی به دیدارمان آمد وماجرا را تعریف کردیم، این آیه را خواند وگفت بله، اینها لال‌وکور‌‌و‌کر هستند و بر‌نمی‌گردند (صُمٌ بُکمٌ عُمیٌ فهم لا یرجعون آیه ۱۸ بقره) آیه و معجزه‌ای که هیچ‌وقت فراموش نمی‌کنم. زیرا هیچی ندیدند. خلاصه برادرم ۳ روز در زندان ماند، دوره‌ی امیری، شکنجه‌گری که همه با شنیدن اسم او می‌گفتند هرکس گرفتاراو شد، فاتحه‌ی او را باید خواند، اما بصورت معجزه‌آسا و پا‌در‌میانی در روز های آخر انقلاب بود که آزاد شدند. من هرساله این خاطره را به یاد همه جوانان انقلابی که هم‌اکنون در بین ما نیستند. ✍ ن. مهذب @enqelabi_nevesht 📌کانال نوشته‌های انقلابی

#یادداشت #جنگِ‌نرمِ‌سخت بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم 🔖 قهرمان تمدن‌ساز [۱]. در طول تاریخ تأثیر زنان در تغییر ارزش‌ها، باورها و رفتارهای جامعه غیرقابل‌انکار است. زن به‌واسطه «نقش تربیتی‌اش»، محور کلیدی خانواده است و خانواده به‌عنوان سلول اصلیِ پیکره‌‌ی اجتماع و هسته‌ی بنیادین تحولات آن، «نهاد فعال جامعه‌ساز» تلقی می‌شود. خانواده اساس همه تربیت‌های اجتماعی و انسانی است. پیشرفت و سازندگی در جامعه،‌ بدون بهره‌مندی کشور از نهاد خانواده‌ی سالم، سرزنده و بانشاط اصلاً امکان ندارد. بنابراین زن در خانواده نقش بی‌بدیلی در انتقال آرمان‌ها و ارزش‌ها به افراد خانواده و باواسطه به جامعه ایفا می‌کند. امام خمینی (رحمةالله‌علیه) در این باره فرمودند: «زن با تربیت صحیحِ خودش انسان درست می‌کند و با تربیت صحیحِ خودش کشور را آباد می‌کند.» (صحیفه امام خمینی، ج۷، ص ۳۳۹) [۲]. با وقوع انقلاب اسلامی و فراهم آمدن زمینه‌ی رجوع زن مسلمان به فطرت و اصل خود، شاهد حضور زنان در صحنه‌های گوناگون هستیم. زنان در این انقلاب به‌عنوان اولین گام در فرایند تمدن‌سازی، سهم بسیار مهمی را عهده‌دار شدند. بانوان، سربازان خط مقدم انقلاب بودند و اولین تظاهراتی که در سطح کشور به‌صورت علنی، علیه دستگاه طاغوت اتفاق افتاد به‌وسیله زنان بود. (۱۴ بهمن ۱۳۶۱، دیدار با خواهران حزب جمهوری اسلامی) زنانِ شجاع، آگاه، مقاوم و صبور ایران، در دوران انقلاب و دفاع مقدس حضور فعال داشتند. به‌گونه‌ای که رهبر معظم انقلاب، لقب «قهرمان» را زیبنده زنان مسلمان انقلابی می‌داند. (۴ اسفند ۱۳۶۳، مصاحبه پیرامون جایگاه زن در جمهوری اسلامی) [۳]. امام خامنه‌ای درباره نقش برجسته زنان در جامعه اسلامی این‌گونه می‌فرمایند: «در کشور ما زن‌ها تعیین‌کننده هستند و در هیچ یک از مسائل مهم کشور ما نیست که زن حضور نداشته باشد. اگر زن‌ها با انقلاب نبودند انقلاب اصلاً پیروز نمی‌شد.» (۴ بهمن ۱۳۶۴، خطبه‌های نماز جمعه) اسلام در اداره‌ی زندگی و مجموعه حیات اجتماعی نقش ویژه‌ای را برای زن که بر اساس ترکیب جسمانی و روانی او مشخص شده است، در نظر گرفته، نقشی که نه کمتر و نه کم‌اهمیت‌تر از نقش مرد است. گرچه زنان نیمی از جمعیت کشورند؛ اما تأثیر آنان وقتی بخواهند در سرنوشت کشور دخالت کنند، بیش از تأثیر نیمی از کل جمعیت در سرنوشت است؛ زیرا تأثیر آن‌ها بر روی فرزندان، همسران، حتی برادران و پدرانشان، یک تأثیر تعیین‌کننده و سازنده است. [۴]. تمدن نوین اسلامی، بدون سبک زندگی شکل نمی‌گیرد. سبک زندگی ناظر به مسائلی است که «متن زندگی» انسان را شکل می‌دهد. سبک زندگی هر جامعه برگرفته از فرهنگ آن جامعه است. سبک زندگی اسلامی هم مبتنی بر آموزه‌های قرآن و اهل‌بیت علیهم‌السلام است که کامل‌ترین سبک زندگی را برای انسان تعریف کرده‌اند. زنان در شکل‌گیری و قوام «سبک زندگی» به‌عنوان بخشِ نرم‌افزاری تمدن نوین اسلامی، بسیار نقش‌آفرین هستند. در گام نخست مهم‌ترین نقشی که اسلام به عهده زن گذاشته در کنار نقش همسری، در واژه‌ای بنام «مادر» خلاصه می‌شود؛ نقش مادری، همان تربیت نسلِ ولایی با بهره‌گیری از دستورات دینی است تا محصول آن تربیت فرزندی «مهدی باور و مهدی یاور» باشد. زنان در کنار انجام وظایف فردی می‌توانند در حوزه‌های مختلف اجتماعی، سیاسی، علمی، فرهنگی، هنری و ورزشی نیز نقش‌آفرینی کنند و با رعایت تقوا، عفاف و حجاب در جامعه، سبک زندگی اسلامی را بسط و گسترش دهند و زمینه‌ساز تمدن نوین اسلامی و ظهور گردند. برای رسیدن به تمدن اسلامی نباید از جایگاه و نقش زن غافل شد؛ چه بسا سعادت و شقاوت جامعه به دست زنان رقم خواهد خورد. ✍ زهرا حاجی‌حسنی @enqelabi_nevesht 📌کانال نوشته‌های انقلابی

#یادداشت #جنگِ‌نرمِ‌سخت بسم‌الله الرحمن‌الرحیم 🔖 راهپیماییِ حداقلی به روایتِ صداوسیما 🍃در سالروز پیروزی انقلاب اسلامی، بسیاری از آحاد مردم جشن بزرگ پیروزی انقلاب را باشکوه و مقتدرانه برگزار کردند. وقتی سخن از آحاد مردم است، یعنی هر فرد با هر سلیقه‌ی سیاسی، گرایش قومی_قبیله‌ای، از قشرهای مختلف فرهنگی، با باور‌های گوناگون اجتماعی و سبک‌های متفاوتی از حجاب و پوشش شرکت داشته‌اند. این یعنی اهداف انقلاب، آرمان‌های آن، نقشه‌ی راه و مختصات آن، مورد تأیید همه‌ی آنانی بود که هم حضور یافتند، هم شعار سر دادند و هم در پاسخ به پرسش‌گران و خبرنگاران داخلی و خارجی تمام‌قد از نظام و رهبری دفاع کردند. مسلماً در میان این مردم افرادی بودند که به بسیاری از مسائل کشور معترض‌اند و با نگاهی تیزبینانه و منطقی استوار، به تحلیل همه زوایای آن می‌پردازند اما در عین حال پاسداری از حریم جمهوری اسلامی را وظیفه‌ی خود دانسته و معتقدند راه برون‌رفت از همه مشکلات در وهله اول، اتحاد ملی را می‌طلبد و چه بسیار زیبا این اتّحاد ملی را به تصویر کشیدند. ♨️ در این زمینه هرچند صداوسیما در جهت شورانگیزی راهپیمایی، زیبا عمل کرد اما لازم است در عملکرد صداوسیما از منظر روایت‌پردازیِ ناقصِ این حماسه‌ی پرشکوه تأملی داشته‌‌ باشیم. 1⃣ چرا سازمانی همچون صداوسیمای جمهوری اسلامی به عنوان مهم‌ترین رسانه‌ی کشور، برای به تصویر کشیدن اتحاد ملی تنها یک بُعد از آن را برجسته کرده و سعی دارد این پیروزی بزرگ را به همان یک بُعد یعنی؛ حضور ۳۰ درصدی بانوان کم‌حجاب خلاصه کند؟ قطعاً هدف این سازمان به عنوان یکی از مؤثرترین نهادهای فرهنگی، نمایش وحدت بوده و هست و در آن شکی نیست اما سؤال اینجاست که چرا به تعریف حداقلی از اتحاد، اکتفا کرده و بر آن نیز پافشاری می‌کند؟ 2⃣ آیا تنها حضور این تعداد از بانوان بزرگوار و محترم جامعه‌ی ما که حقیقتاً در دفاع از نظام و رهبری خوش درخشیدند برای به تصویر کشیدن ایران قوی، مقتدر و پیروز کفایت می‌کند؟ 3⃣ آیا بیش از آنکه حضور این تعداد از بانوان را برای حفظ نظام، مغتنم بشماریم نباید به حضور هزاران بانوی محجبه اشاره کنیم و حضور آنان را در جامعه مطالبه‌ای جدی برای احیای امر حجاب در جامعه تلقی کنیم و آن را قدمی بلند در جهت اصلاح فرهنگ جامعه اعلام نماییم؟ 4⃣ آیا رسانه‌ی ملی معتقد نیست که رسالت اولش مخابره‌ی کامل و شایسته از یک واقعه است نه مانند رسانه‌های خارجی، فقط روایت ناقص و غیراصولی؟ روایتی از جنس تبلیغات ناشایست که در فرهنگ اسلامی هرگز جایگاه تربیتی نداشته و آن را بر خلاف آزادی بشر می‌داند. روشی که تصمیم و انتخاب صحیح را از انسان می‌گیرد و تنها برای مدتی او را قانع می‌کند این در حالی است که اسلام همیشه به دنبال تربیتی ریشه دار بوده است. 5⃣ آیا ما نباید از حضور میلیونی مردم ایران در این راهپیمایی عظیم به شیوه‌های گوناگون، بهره‌ای صددرصدی ببریم و تا مدتها نظام را به خاطر این رفراندم گسترده واکسینه کنیم؟ 6⃣پس چطور است که با به‌کارگیری سیاستی اشتباه بر طبل دوگانگی‌ها می‌کوبیم و در چنین شرایطی به‌جای بهره‌ی کافی و وافی از چنین نعمتی، در جهت افراط و تفریط عمل می‌کنیم؟ 7⃣ چرا چنین سازمان و تشکیلاتی که امام خمینی(رحمةالله‌علیه) آن را دانشگاه می‌دانست و دانشگاه در نگاه رهبر معظم انقلاب مهم‌ترین نهاد برای اصلاح سبک زندگی‌ست باید دچار چنین روایت حداقلی از زیباترین حادثه‌ی کشور باشد؟ و در پایان باید گفت: «بحث در این است که صداوسیما باید حقیقتاً به آن وسیله‌ی اعتلا تبدیل بشود و در خدمت تفکر انقلاب و اسلام و رسوخ این فکر - با همه‌ی ملحقاتش - در ذهن و فکر و روح و عمل مردم جامعه‌ی خودمان و نیز مردم دیگری که در شعاع تبلیغات صداوسیما قرار دارند، باشد».(۱۴ اسفند ۱۳۶۹،بیانات در دیدار اعضای شورای سیاست‌گذاری صداوسیما) ✍زینب نجیب @enqelabi_nevesht 📌کانال نوشته‌های انقلابی

#یادداشت #جنگِ‌نرمِ‌سخت ✨بسم‌الله الرحمن‌الرحیم✨ 🔖روایتِ یک چالش در راهپیماییِ انقلابی 🍃هر سال نزدیک روزهای دهه‌ی فجر، حال و هوای همه شهرهای کشورمان در قلب زمستان، بهاری می‌شود. من یک بانوی دهه شصتی هستم و از وقتی دبستانی بودم برای رسیدن روزهای دهه‌ی فجر و مراسم خاص آن در مدرسه و محله روزشماری می‌کردم. تقریبا حال و هوای تمام دوستانم همین بود. هرکس به تناسب امکاناتی که داشت کاری را انجام می‌داد، برای درست کردن ریسه‌های رنگی یا روزنامه دیواری مسابقه برگزار می‌شد. البته همه دوست داشتیم در گروه سرود باشیم و آن را امتیاز بزرگی برای خود محسوب می‌کردیم، به‌خصوص وقتی قرار بود شعر «بوی گل سوسن و یاسمن آید‌...» اجرا شود.جشنهای پشت‌سرهم در ایام دهه‌ی فجر، بوی عید نوروز را یک ماه و نیم زودتر به خانه‌ها و مدارس می‌آورد و هنوز که هنوز است کودک درونم در ایام دهه‌ی فجر مثل گذشته فعال و شاداب و پرهیاهو می‌شود و من را با خود می‌برد. 🍃اما وقتی حال و هوای بچه‌های این دوره و زمانه را می‌بینم دلم برایشان می‌سوزد که چرا از این فرصت بی‌نظیر برای شکوفا شدن، بالیدن، درک لذت یکی‌ شدن در جمع و... کمتر استفاده می‌کنند. امسال که خودم دو نوجوان دختر و پسر در خانه دارم بیشتر از سال‌های قبل ذهنم مشغول شد، مخصوصا اینکه دوسال گذشته به‌خاطر کرونا مدارس حتی در این ایام، غیرحضوری یا نیمه‌فعال بوده ولی امسال بچه‌ها دوباره فرصت زیادی برای استفاده از این موهبت خاص پیداکردند. اما تقریبا هیچ شور و نشاطی ندیدم و می‌توانم ادعا کنم نه‌تنها بین دانش‌آموزان که حتی در مدارس هم کمتر دیده می‌شد. وقتی با دوستان و آشنایان فامیل دراین مورد صحبت می‌کردم بیشتر غصه می‌خوردم. اما من برای رسیدن به روز ۲۲بهمن امسال کلی برنامه‌های مختلف برای خانواده داشتم. از تهیه پرچم برای سردر خانه تا خاطره‌گویی شبانه برای بچه‌ها. خلاصه تلاش می‌کردم که ریحان و محمد هردو به اندازه‌ی من و پدرشان از تنفس در حال و هوای دهه‌‌ی فجر لذت ببرند و خاطره بسازند. 🍃بالاخره روز موعود فرارسید و از شب ۲۲ بهمن خودم را برای تهیه‌ی صبحانه‌ی ویژه و پرانرژی و ناهار خاص و مورد علاقه خانواده آماده کردم. حس خیلی خوبی‌ داشتم و همه‌ی تلاشم این بود این انرژی‌ را به خانواده هم منتقل‌ کنم. صبح روز تعطیل زمستانی که برف زیادی هم باریده، هوای گرم اتاق، لذت خواب را دوچندان می‌کند، اما گرمای وجود من بر همه‌ی این لذت‌ها غالب شد و اهالی خانه آماده‌ی شرکت در جشن پیروزی انقلاب و حضور در راهپیمایی شدند. در راه بچه‌ها خاطره‌ی چهار سال قبل را برای دختر کوچکم این‌طور تعریف کردند: «نگار می‌دانستی تو از هجده روزگی  با ما به راهپیمایی آمدی؟ می‌توانیم اسم تو را در کتاب رکوردها ثبت کنیم...» نگار ۴ساله فقط با خنده و شادی ما می‌خندید و من خدا را به خاطر داشتن یک خانواده‌ی سالم شکر می‌کردم. 🍃پرچم ایران، عکس شهید سلیمانی و طنین سرودهای حماسی خصوصا سرود زیبا و پرمعنای (سلام فرمانده) جان و روح همه‌ی مردم حاضر در مسیر راهپیمایی را نوازش می‌کرد. هرچه بود نشاط بود و امید، شادی و شعف از این همه حضور پررنگ. بوی اتحاد همه‌ی شهر را پرکرده‌ بود، به‌خصوص وقتی همه‌ی آحاد مردم با سلایق مختلف سیاسی و البته بعضی معترض به اوضاع اقتصادی یا سیاسی کشور، بعد از پشت‌سر گذاشتن اغتشاشات اخیر در مورد حجاب، اما امیدوار به آینده‌ی روشن ایران مقتدر کنار هم ایستاده بودند و برای دفاع از ایران و انقلاب و رهبر فریاد می‌زدند تا راه را برای نفوذ دشمن ببندند. حضور پوشش‌های متنوع خانم‌ها در راهپیمایی امسال، حضور بعضی شل‌حجاب‌ها در کنار دختران و خانم‌های محجبه، توجه خیلی از خبرنگارهای حاضر در راهپیمایی را به خودش جلب‌ کرده‌بود و آنها را به مصاحبه دعوت می‌کردند و درباره‌ی علت حضورشان در جشن ملی سوال می‌کردند. توجه من هم جلب شد که چرا بیشتر با این افراد مصاحبه می‌شود و یا دوربین‌های عکاسی بیشتر به سمت آن‌ها کلید می‌خورد؟ آن هم بعد از اینکه به تازگی اغتشاشات مربوط به فتنه‌ی دشمن علیه حجاب تمام شده و جامعه آرام شده و مردم و مسئولین متعهد در حال ترمیم زخم‌ها هستند. 🍃دیدن این صحنه‌ها برای دختران و پسران نوجوان هم جالب و هم سوال برانگیز شده‌بود. این را وقتی بیشتر متوجه شدم که دیدم چند خانواده در مسیر در این مورد باهم گفتگو می‌کنند. به‌ هر ترتیب ما هم مثل هر سال، ساعتی را با شور و نشاط وصف‌نشدنی در دریای جماعت متحد و با‌اراده‌ی حاضر در راهپیمایی همراه شدیم و جان و روح خودمان را  برای یک‌ سال آینده بیمه‌کردیم. امسال هم مثل ۳ سال گذشته، نام و یاد سردار شهید سلیمانی در بین مردم حس‌می‌شد، مخصوصا وقتی که در بین جمعیت برای گرفتن عکس سردار از غرفه‌های فرهنگی همهمه می‌شد. 📝 ادامه دارد... ✍ آمنه عسکری‌منفرد @enqelabi_nevesht 📌کانال نوشته‌های انقلابی

📝 ادامه مطلب... 🍃بالاخره راهپیمایی تمام شد و من هم در مسیر برگشت، با خوراکی‌های خاصی که برای ابراز تشکر از اعضای خانواده با خودم آورده بودم، با لبخند سرشار از رضایت از آنها پذیرایی می‌کردم که متوجه کلی سوال و ابهام در چشمان ریحان شدم. هنوز به خانه نرسیده بودیم که سوالهای کنجکاوانه‌ی دخترانه‌اش شروع شد. «مامان جمعیت امسال را دیدید؟ چقدر زیادتر از پارسال به‌نظر می‌رسید، اما به نظرتان تعداد بی‌حجابها زیاد بود؟ اصلا چرا این افراد هم می‌آیند راهپیمایی؟ اگر انقلاب و رهبر را قبول دارند پس چرا حجابشان...؟» هنوز سوالهایش تموم نشده بود که محمد هم شروع کرد: «درسته. برای من هم سوال است. من در راه چند آقا را هم دیدم که ظاهرشان خیلی مذهبی نبود اما عکس رهبر، شهدا همراهشان بود و با ما برای دفاع از انقلاب شعارمی‌دادند. راستی شما دقت کردید امسال چقدر خبرنگار و عکاس زیاد بود؟ یک نفر از نگار با پرچم و عکس آقا، فیلم گرفت اما ...» به اینجای بحث که رسیدند هر دو لحظه‌ای سکوت کردند و ریحان زودتر گفت:«چرا از دخترها و خانمهای محجبه کمتر سوال می‌پرسیدند؟ مگه حجاب وظیفه‌ی شرعی و پوشش برتر نیست؟ چرا ما کمتر دیده شدیم؟ من چادرم را دوست دارم اما گاهی دلم می‌خواهد...» منظورشان را متوجه شدم. پدر بچه‌ها ادامه داد: «دختر قشنگم، حجاب تو را حفظ می‌کند و من به خاطر انتخاب این پوشش به تو افتخار می‌کنم. انقلاب هم متعلق به همه‌ی اقشار جامعه است. شما دیدید چند تا پیرمرد و پیرزن با عصا در جمعیت بودند، بچه‌های کوچک می‌دویدند و شادی می‌کردند. حضور  پوشش‌های مختلف با سلایق سیاسی گوناگون در این مراسم نشان می‌دهد کشور متعلق به همه‌ی مردم است و همه باید برای ایران متحد و قوی کنار هم باشیم و به دشمن اجازه‌ی عرض‌ اندام ندهیم. به قول رهبر عزیزمان این نوع حجاب، عیبی در ظاهر آنهاست ولی با این حضور نشان‌می‌دهند دل و جانشان با نظام و آرمانهای انقلاب است. حاکمیت نظام اسلامی ما، با این افراد مدارا میکند تا ان‌شاءالله راه را پیدا کنند و این عیب ظاهری هم رفع شود. باید در حق همدیگر دعا کنیم.»  🍃و من بعد از گذشت چند روز از حضور در این حماسه‌ی بزرگ، به عنوان یک مادر متعهد به دنبال پاسخ مناسبی به سوال مهم دختر نوجوان تازه مکلفم هستم، تا پایه‌های اعتقاد نوپای او به حجاب در وجودش سست نشود، خصوصا وقتی شنیدم با انعکاس بیشتر این تصاویر و اخبار در صداوسیما، این اتفاق به ظاهر ساده در راهپیمایی امسال، خانواده‌های مذهبی متعددی را که در خانه نوجوان و جوان دارند با چالش روبرو کرده است. ✍ آمنه عسکری‌منفرد @enqelabi_nevesht 📌کانال نوشته‌های انقلابی

🔰هشتمین دورۀ جامعِ آموزش منظومۀ فکری رهبر انقلاب این دورۀ آموزشی، شما را در عرصۀ جهاد تبیین، توانمند می‌سازد. 💢این دورۀ آموزشی، در سه بخشِ منظومۀ معرفتی، منظومۀ ارزشی و منظومۀ کنشی برگزار می‌گردد. 🔸مزایا: ۱. بهره‌مندی از اساتید برجسته ۲. بهره‌مندی از تخفیف جهت شرکت در دوره‌های آموزشی روش مطالعه، تندخوانی، مدیریت زمان و برنامه‌ریزی ۳. امکان شرکت در دوره‌های تخصصی سطح دو در رشته‌های مختلف ۴. اعطای گواهینامه 🔹زمان ثبت‌نام: یکم تا نوزدهم اسفندماه ۱۴۰۱ 🔸هزینه ثبت‌نام برای هر بخش: شصت هزارتومان 🔹شروع دورۀ آموزشی: بیست و ششم فروردین‌ماه ۱۴۰۲ ▫️ثبت‌نام در پایگاه مجموعۀ تبیین با پیوند زیر🔻 https://www.tabyinmanzome.ir/courses/maaref-enghelab/maaref8 ▫️راه ارتباطی(ایتا): @manzome1 📌مجموعۀ تبیین منظومۀ فکری رهبری @t_manzome_f_r

#یادداشت #جنگِ‌نرمِ‌سخت بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم 🔖 استقامتِ مردم، نقطه‌‌ی ثقلِ انقلاب 1⃣. استقامت در قرآن در آیات متعددی بکار رفته است که به معنای «ایستادگی‌کردن، ادامه‌دادن، راه را دنبال‌کردن و متوقف‌نشدن» است. هر ملت و گروهی برای رسیدن به نتایج مطلوب و آرمان‌های خود، نیاز به استقامت و پایداری در آن مسیر دارد؛ طوری که نباید در راه رسیدن به هدف متوقف شده یا از راه، انحراف پیدا کند. البته استقامت در اهداف لازم است نه در روش‌ها، چون ممکن است روش‌ها با اقتضائات زمان تغییر یابد. نتیجه‌ی استقامت «هدایت و نصرت الهی» است. آیت‌الله خامنه‌ای در توصیه‌ای به مردم می‌فرمایند: «راهی را که شناختید، بادقت پیش بروید، قدم‌ها را محکم و استوار بردارید و استقامت به خرج بدهید. اگر استقامت به خرج دادیم، آن‌وقت به اهداف عالی اسلامی خواهیم رسید.» (۲۷ مهر ۱۳۹۰، بیانات در اجتماع مردم کنگاور) 2⃣. «قیام و استقامت» لازمه رسیدن به اهداف بزرگ است. همان‌طور که این دو خاصیت در پیشبرد مقاصد بزرگِ پیغمبر اسلام دخالت داشت، در پیروزی مردم ایران، با دست‌خالی، مقابل طاغوت نیز مؤثرترین نقش را ایفا کرد. این استقامت ناشی از قدرت اسلام و ایمان انقلابی بود که مردم ایران این گنجینه بزرگ را به‌عنوان هدیه‌ای ارزشمند از بعثت نبی اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) دریافت کرده‌اند. انقلاب اسلامی امتداد انقلاب نبوی است. ملت ایران همانند مردم زمان حضرت رسول و اصحاب او مقاومت کردند و از سختی‌ها نهراسیدند تا پیروز شدند. همچنین انقلاب اسلامی ایران تجلی روح استقامت حسینی، در استقامت خمینی بود. 3⃣. دشمنان، با ابزارهای گوناگون مانند ترور شخصیت‌های انقلاب، تفرقه‌افکنی، جنگِ تحمیلی، تحریم اقتصادی، فشارهای روانی و تبلیغاتی، سعی در به‌زانودرآوردن ملت ایران داشتند؛ اما با هرکدام از این توطئه‌ها چهره‌ی واقعی دشمن برای مردم روشن‌تر شد و به پشتوانه ایمان و اخلاص و استقامت، مردم دچار تردید نشدند بلکه به‌عکس، اهداف برایشان واضح‌تر و ایمانشان به درستی راهی که دنبال می‌کردند استوارتر گشت. ازآنجاکه دشمنان می‌دانند مایه ایستادگی و اقتدار این ملت و اراده مستحکم آن‌ها، «ایمان اسلامی» است؛ با دیکتاتوری رسانه‌ای و جنگ شناختی در «فضای مجازی رها و ول»، ایمان انقلابی و اندیشه‌ی جوانان را مورد حمله قرار داده‌اند. 4⃣. استقامت مردم علاوه بر پیروزی و تداوم انقلاب، در اصلاح جامعه هم تأثیر بسزایی دارد. عده‌ای معتقدند شروع اصلاح از بالای جامعه است و تا حاکمان اصلاح نشوند، جامعه اصلاح نمی‌شود و برای این اعتقاد خود ادله و شواهدی دارند. از جمله اینکه «النَّاسُ بِاُمَرَائِهِمْ اَشْبَهُ مِنْهُمْ بِآبَائِهِمْ.» (تحف‌العقول، ص۲۰۰) یعنی: «مردم به فرمانروایان خود شبیه‌ترند تا به پدران خود». عده دیگری معتقدند شروع اصلاح از پایین جامعه است و تا مردم اصلاح نشوند، حاکمانشان اصلاح نمی‌شوند. این عده نیز ادله و شواهدی دارند. از جمله اینکه «اِنَّ اللَّهَ لا یغَیرُ ما بِقَوْمٍ حَتَّی یغَیرُوا ما بِاَنْفُسِهِمْ» «خدا حال هیچ قومی را دگرگون نخواهد کرد تا زمانی که خود آن قوم حالشان را تغییر دهند.» (رعد:۱۱، رک: برگزیده تفسیر نمونه، ج۲، ص۴۵۱). اما دیدگاه جامع و سومی وجود دارد که اصلاح را «طرفینی» می‌داند یعنی بدون اصلاح امرا، اصلاح جامعه ناممکن است و بدون اصلاح جامعه، اصلاح امرا. علی (علیه‌السلام) در این باره می‌فرمایند: «فَلَیسَتْ تَصْلُحُ الرَّعِیهُ اِلَّا بِصَلَاحِ الْوُلَاهِ وَ لَا تَصْلُحُ الْوُلَاهُ اِلَّا بِاسْتِقَامَهِ الرَّعِیهِ» «پس مردم اصلاح نمی‌شوند جز آنکه زمامداران اصلاح گردند و زمامداران اصلاح نمی‌شوند مگر با استقامت مردم.» (نهج‌البلاغه، خطبه ۲۱۶). 5⃣. استقامت مردم عامل اصلاح جامعه، تداوم پیروزی، نقش‌برآب کردن نقشه‌های دشمن و شکوفا کردن ظرفیت‌های عظیم استعدادها، راه رسیدن به پیشرفت‌های چشمگیر و هویت‌بخش است. «آن چیزی که به ملت‌ها هویت می‌دهد، شخصیت می‌دهد، عظمت می‌دهد، به حفاظت از خود ملت‌ها از فرهنگ آن‌ها کمک می‌کند، استقامت آن‌ها و ایستادگی آن‌هاست. استقامت، این هویت را حفظ می‌کند، هویت می‌دهد به یک ملت، یک جمعیت. باید خسته نشد، باید ناامید نشد، باید از عربده‌های دشمن خوف نکرد.» (۲۶ بهمن ۱۴۰۱، بیانات در دیدار با مردم آذربایجان شرقی) ✍زهرا حاجی‌حسنی @enqelabi_nevesht 📌کانال نوشته‌های انقلابی

❤️ قربانی اول ماه شعبان به نیت سلامتی امام زمان (عج‌الله‌فرجه) و نائب ایشان آیت‌الله العظمی خامنه‌ای 👈 توزیع در میان خانواده‌های کم برخوردار 🔸شماره کارت: 💳 ۶۲۷۳۸۱۷۰۱۰۱۶۷۱۲۴ بانک سپه(انصار سابق)_ به‌نام گروه‌جهادی‌شهیدحاج‌قاسم‌سلیمانی 🔻لطفاً پس از واریز وجه، فیش را به شناسۀ زیر در ایتا ارسال فرمایید: @mostafavi_h ♻️ قرارگاه‌جهادی‌شهید‌حاج‌قاسم‌سلیمانی وابسته‌به‌مجموعۀ‌تبیین‌منظومۀ‌فکری‌رهبری https://eitaa.com/sh_qasemsoleimani

#یادداشت #جنگِ‌نرمِ‌سخت بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم 🔖 تا حامی‌ات که باشد؟! [۱]. بخش عظیمی از کتاب زندگی بشر، یعنی قرآن، به بیان داستانِ زندگیِ گذشتگان پرداخته‌است. این بخش عظیم، تقریبا یک چهارم از حجم قرآن را دربرمی‌گیرد. (نیلوفر رضازاده و فاطمه شاهرودى، جستارى بر انواع تمثیل در مَثَل ها و قصّه هاى قرآن کریم، معرفت سال بیست و یکم، شماره ۱۸۰). قرآنی که حتی یک حرفِ آن بی حکمت بیان نشده و هنوز مفسران و علمای زیادی در راه تفسیرِ علوم قرآنی در مجاهدت و تلاش بی‌پایان به سر می‌برند تا بتوانند قطره‌ای از اقیانوس علم و حکمت الهی را از این کتاب مقدس بنوشند. در میان این قصه‌ها، داستان‌های متفاوت و عبرت‌آموزی با موضوعاتی مختلف وجود دارد، اما آنچه در این مجال کوتاه قرار است به آن توجه داده‌شود، این است که، در این کتاب، در بینِ داستان‌هایی که درباره‌ی تقابل جبهه‌ی حق با کفر و باطل بوده‌است؛ حتی در یک داستان هم نداریم که سپاه حق از نظر عِده و عُده بیشتر از باطل باشد. برعکس در بسیاری از داستان‌ها سپاه کفر، چندین برابرِ سپاهیان حق است. انتظار خداوند هم از مؤمنین در چنین شرایطی همیشه این است که از کفر و سپاهش نترسند. با این بیان قرار است این کتابِ سراسر حکمت، چه نکته‌ی مهمی را به ما بیاموزد؟ [۲]. چنین می‌نماید که خداوند سبحان قصد دارد به پیروان حقیقیِ خود در طول زمان‌های مختلف بگوید، اینکه کمیت و کیفیتِ سپاه تو در مجاهدت در راه خدا چقدر است، اصلا مهم نیست. مهم این است که حامی‌ات چه کسی باشد. اگر حامی و تکیه‌گاهت خدا باشد، پس جای هیچ ترسی نیست؛ «وَ لَقَدْ نَصَرَكُمُ اللَّهُ بِبَدْرٍ وَ أَنْتُمْ أَذِلَّةٌ؛ همانا خداوند شما را در جنگ بدر در حالى كه ذلیل بوديد يارى كرد.» زیرا فارغ از تعداد سپاه یا کیفیت سپاه چه از نظر امکانات و تسلیحات و چه از نظر تعداد و نفرات و توانمندیِ اعضا، تو پیروزی، و اگر حامی‌ات هر کسی غیر از خدا بود خداوند تو و حامی‌ات و دارایی‌ها و امکاناتی که داری را در همان راه تنها می‌گذارد. اینجاست که فرعون و شوکتش، جالوت و لشکرش، لشکریان فیل‌سوارِ ابرهه با آن همه عظمتش، در برابر عده‌ای محدود و معدود، البته با لطف و فضل الهی مغلوب می‌شوند. و شکست‌های تاریخی را به نام خود ثبت می‌کنند. پیام این داستان‌ها در قرآن این است که ای پیروان خدا هرگز از هیمنه‌ی پوچ و پوشالیِ دشمنان نترسید و تنها از خداوند بترسید و به او اتکا کنید. [۳]. داستانِ انقلابِ مقدسِ ایران هم مدلی است، از نمونه‌های این داستان‌ها در قرآن. خمینی کبیر نه شاه بود و نه قدرت و ارتشِ او را داشت، و نه بله قربان‌گویی برای خود تربیت کرده بود، ونه ثروت‌های عظیمی چون شاه برای خود جمع‌آوری کرده بود، و نه حتی با قدرت های سیاسی زمانِ خود عهد، قرارداد یا رابطه‌ای داشت. او یک بنده مخلص خدا بود که تنها حامیِ خود را خداوند می‌دانست ولاغیر. [۴]. رهبر عزیزمان درباره‌ی امام چنین می‌فرماید: «امام [خمینی]،با ترس مخالف بودند. قرآن هم ما را از ترس باز می‌دارد و می‌فرماید: «انّما ذلکم الشیطان یخوّف اولیائه»؛ (آل‌عمران، ۱۷۵)کسی که ترس را در دل شما می‌دمد، شیطان است. شیطان چه کسی را می‌ترساند؟ انسان مؤمن را که نمی‌تواند بترساند. مؤمن که با القاءِ دشمن نمی‌ترسد. «یخوّف اولیائه»؛ دوستان خودش را می‌ترساند. کسانی که تسلیم شیطانند، با وسوسه‌ی شیطان که می‌خواهد ترس را در دلها نفوذ دهد، حتماً می‌ترسند. بعد می‌فرماید: «فلا تخافوهم»؛ از دشمن نترسید؛ «و خافون ان کنتم مؤمنین»؛ اگر مؤمنید، باید از دشمن نترسید؛ از من بترسید که راه و هدف و آرمان و وسیله را به شما معرفی می‌کنم و قدرت و توان هم به شما داده‌ام. قدرتی را که خدا به شما سپرده، انکار نکنید و از آن استفاده کنید؛ این معنای شجاعت است. در جای دیگری می‌فرماید: «فلا تخشوهم و اخشون»(مائده،۳). در موارد متعدّدی خدای متعال تأکید کرده که ترس به دل راه ندهید. اگر بناست از کسی بترسید، از خدا بترسید که تکلیفی را بر عهده‌ی شما گذاشته و بازخواست خواهد کرد. نیرویی که خدا به شما داده، باید در راه رسیدن به هدفی که او معیّن کرده، به‌کار بیندازید. اگر ما نیروی خود را نشناسیم، یا به‌کار نیندازیم، یا بدتر از همه سعی کنیم آن را از بین ببریم و مضمحل کنیم و بر اثر این‌که از این ابزار الهی استفاده نکردیم، از دشمن بترسیم، آیا خدای متعال از ما می‌پذیرد؟ نه. از جمله درسهای جاودانه‌ی امام یکی این است. امروز هم همین‌طور است.»[بیانات در چهاردهمین سالگرد رحلت حضرت امام خمینی(رحمةالله‌علیه)۱۳۸۲/۰۳/۰۳] ✍مریم درفکی @enqelabi_nevesht 📌کانال نوشته‌های انقلابی

📝 ادامه مطلب... [۵]. امام خمینی، با دست خالی و به وسیله‌ی تبیینِ درستِ جامعه، قلب‌های مردم را تسخیرِ نورانیت خود کرد و بعد هم با کمک همان مردم خانه‌ی ظلم و ستم شاهنشاهی را ویران نمود؛ و چهل و چهار سال است که این ملت، مقاومت خود در برابر مستکبران را ادامه می‌دهد و کسی حریف او نیست. آن کسانی که در طول این مدت از قلیل بودنِ لشکر حق و مردمِ خداجو گله دارند و نا امید هستند از اینکه این لشکر معدود بتواند بر گروه‌های باطل در دنیا، غالب و فائق آید، و از هیبتِ پوچ دشمنان می‌ترسند، به آنها باید گفت داستان های قرآنیِ تقابلِ حق، علیه باطل را مرور کنند. ✍مریم درفکی @enqelabi_nevesht 📌کانال نوشته‌های انقلابی