eitaa logo
انتظار منجی عالم313
3.7هزار دنبال‌کننده
3.3هزار عکس
791 ویدیو
57 فایل
پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند : بالاترین جهاد امّت من انتظار فرج است . 🌴اینجا خیمه امام زمان (عج) است. پاسخ به ندای هَل مِن ناصر یَنصُرنی امام زمان (عج)، زمینه‌ساز ظهور است🌴 🌸اللّهـُمَ عَجِل لِوَلیِڪَ الفــَرَج🌸
مشاهده در ایتا
دانلود
: ❄️قسمت سوم: 💢روزگار قحطی و گرسنگی: ⚡️گرسنگی‌های آخرالزمان: آزمایشی الهی شیخ مفید (ره) در کتاب «الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد» حدیثی را از حضرت اباعبدالله امام جعفر صادق (ع) آورده است که در آن، حضرت (ع) ضمنِ اینکه به گوشه‌ای از اوضاع اقتصادیِ جامعه و مردمانِ در آستانۀ ظهور حضرت منجی (عج) اشاره کرده‌اند، سختی‌ها و تنگی‌های معیشت در آن روزگار را آزمایشی الهی برای مردم معرفی کرده‌اند. صاحب «الارشاد» روایت را چنین نقل کرده است: 🌾«محمد بن مسلم گوید: شنیدم امام صادق، علیه‌السلام، می‌فرمود: همانا پیش از آمدنِ حضرت قائم، علیه‌السلام، از جانب خداوند آزمایشی است. عرض کردم: قربانت گردم، آن [آزمایش] چیست؟ امام علیه‌السلام، این آیه را خواند: 🌿«هرآینه بیازماییم شما را به چیزی از ترس و گرسنگی و کاهش‌دادنِ مال‌ها و جان‌ها و میوه‌ها؛ و مژده دِه به صبرکنندگان» (سورۀ بقره، آیۀ ۱۵۵). 🌱 آن‌گاه فرمود: ترس، از سلاطینِ بنی‌فلان (بنی‌عباس) [است]؛ و گرسنگی، به‌واسطۀ گرانی نرخ‌ها [است]؛ و کاهش مال، به‌وسیلۀ کسادی وضع تجارت و بازار و کمی سود [خواهد بود]؛ و کاهش جان‌ها، به مرگ‌های عمومی و سریع؛ و کاهش محصول، به کمی غلّه و زراعت و بی‌برکتی میوه‌ها [بازمی‌گردد]. 🍂سپس فرمود: و مژده ده به صبرکنندگان در آن هنگام به اینکه به‌زودی حضرت قائم، علیه‌السلام، خروج کند». [۸] محمد بن ابراهیم نعمانی (ره)، محدّث، مفسّر و متکلّم شیعی سدۀ چهارم هجری، نیز در کتاب «الغیبة» روایتی دیگر از حضرت امام جعفر صادق (ع) آورده است که حضرت(ع) در تأویل همان آیۀ ۱۵۵ سورۀ مبارک بقره فرموده‌اند که 🌠«ناچار باید پیش از قیامِ قائم سالی باشد که مردم در آن سال گرسنه بمانند و از دو ناحیه ترس و سختی آنان را فراگیرد: از کشتار و از کمبود ثروت‌ها و جان‌ها و میوه‌ها؛ و این مطلب در کتاب خدا به‌طور روشن بیان شده است». [۹] این گرسنگی‌های آخرالزمانی گرچه در بسیاری از روایت‌ها به‌طور عام و کلی برای مردمانِ آخرالزّمان بیان شده، اما در برخی از حدیث‌ها نیز از مناطقی خاص سخن رفته است. به‌مَثَل امام محمد باقر (ع) در تأویل «گرسنگی یا جوع» که در همان آیۀ ۱۵۵ سورۀ مبارک بقره آمده، فرموده‌اند که ☀️«گرسنگیِ ویژه در کوفه خواهد بود که خداوند آن را مخصوص دشمنان آل ‌محمد (ع) می‌کند؛ و اما [گرسنگیِ] همگانی در شام خواهد بود و آنان را آن‌چنان ترس و گرسنگی فرامی‌گیرد که مانندش [هرگز] گریبانگیرشان نشده باشد». [۱۰] روزگاری که شخص باید بی‌عرضگی را برگزیند از دیگر جلوه‌های سختی‌های زندگی در آخرالزّمان را می‌توان در روایتی از رسول الله (ص) دید. در این حدیث که بسیار شگفت‌انگیز و درنگ‌برانگیز می‌نماید، ☘پیغامبر اکرم (ص) از روزگاری برای مردم خبر داده‌اند که در آن، آدمی بر سرِ یک دوراهیِ عجیب قرار می‌گیرد: ناتوانی و درماندگی یا گناهکاری و ناراستی. 🌿روایت از این قرار است: پیغامبر اکرم (ص): «روزگاری به مردم رخ نماید که مرد [= انسان] بین بی‌عرضگی و نادرستی مخیّر شود؛ [پس] هرکه در آن روزگار باشد، باید بی‌عرضگی را بر نادرستی ترجیح دهد». [۱۱] 📚ارجاع ها: ۸. «الارشاد»؛ شیخ مفید، محمد بن محمد؛ ترجمۀ سید هاشم رسولی محلّاتی؛ تهران: علمیۀ اسلامیه؛ ج ۲، ص ۳۵۲. ۹. «الغیبة»؛ محمد بن ابراهیم نعمانی؛ ترجمۀ سید احمد فهری زنجانی؛ تهران: دارالکتب اسلامیه؛ ۱۳۶۲؛ ص۲۹۳. ۱۰. همان. ص ۲۹۴. ۱۱. «نهج الفصاحه»؛ ترجمۀ ابوالقاسم پاینده؛ تهران: جاویدان؛ ۱۳۶۱؛ ص ۵۲۶. حدیث ۱۷۵۲. @entezar_ma313
: ❄️قسمت چهارم: 💢 و گرسنگی: 💠اگر با دقت به این روایت بنگریم، درخواهیم یافت که منظور از ناتوانی یا بی‌عرضگی، این نیست که فرد از نظر مادی و معنوی توانِ انجام کاری را نداشته باشد؛ بلکه تأکید بر این است، که در آخرالزّمان روزگاری بر مردم خواهد رسید که ظلم و گناه و شر آن‌چنان بر همۀ ارکان جامعه سیطره و نفوذ می‌یابد که فرد اگر بخواهد دست به کاری بزند، ناگزیر باید وجود خویش را به گناهی بیالاید یا مرتکبِ بدی و زشتی و خطا شود؛ و اینجا است که انسانِ مؤمن به خدا و روز قیامت، برای آنکه مرتکب گناه نشود، ناتوانیِ خودخواسته و بهره‌مندنشدن یا کم‌بهرگیِ ارادی از مال و جاه و لذت‌های زندگی را بر توانایی و توانمندی و بهره‌مندیِ آلوده به گناه ترجیح خواهد داد. 🔥وقتی زندگی همۀ مردم به ربا آلوده می‌شود آنچه از فرمایش‌های پیغامبر اکرم (ص) و دیگر معصومان برمی‌آید، این است که اقتصاد جوامعِ آخرالزمانی هر روز بیش از پیش در آلودگی و کثافتِ «ربا» غرق می‌شود؛ و این درحالی است که نیک می‌دانیم که قرآن کریم رباخواری را اعلام جنگ با خدا و رسولش دانسته است. [۱۲] با این‌حال اما شدتِ گسترش گناه ربا در آخرالزمان آن‌چنان است که پیغامبر اکرم (ص) خبر داده‌اند که «روزگاری به مردم رسد که یکی نمانَد، مگر آنکه ربا خورد و اگر نخورد، غبار آن به وی رسد». [۱۳] 🍂در سطرهای پیشین بیان شد که در آخرالزمان، آن‌گاه که جهان ظهور منجی را چشم‌انتظار است، قحطی و خشکسالی شدید روی خواهد داد؛ از سویی هم‌چنان‌که در شمارۀ پیشینِ این سلسله نوشته‌ها نیز اشاره شد، آلودگی بسیاری از مردمان به انواع گناهان و معصیت‌ها، از دیگر ویژگی‌هایی است که در حدیث‌های معصومان (ع) برای روزگار آخرالزمان برشمرده شده است. اما در همین روایت‌ها، فراوان به‌چشم می‌خورد که بین گناهان و بروز بلاها و سختی‌های معیشتی که برای مردمان رخ می‌دهد، پیوندی ناگسستنی برقرار است. 🍃به‌مَثَل در «اَمالی» شیخ طوسی (ره)، می‌خوانیم که ابوحمزۀ ثمالی (ره) گفته است که «شنیدم که امام باقر، علیه‌السلام، فرمود: 🌴در کتاب علی بن ابی طالب یافتم که هنگامی‌که ربا آشکار شود، مرگ ناگهانی ظاهر می‌گردد و هنگامی‌که از پیمانه‌ها کم گذاشته شود [یعنی کم‌فروشی شود]، خداوند آنان را به قحطی و کمبود دچار می‌کند. و هنگامی که زکات پرداخت نشود، زمین تمامی برکات خود، اعم از کشت و میوه و معادن را بازمی‌دارد؛ و هنگامی که در حکم قضاوت ستم روا گردد، بر گناه و دشمنی یکدیگر را یاری می‌نمایند؛ و هنگامی که پیمان [الهی] را زیر پا بگذارند، خداوند بَدانِشان را بر آنان مسلط می‌کند و آن‌گاه خوبانشان هرچه خدا را بخوانند، دعایشان اجابت نمی‌شود». [۱۴] 🎆از این‌روی می‌توان نتیجه گرفت که سختیِ زندگی و قحطی‌ها و مرگ‌های فراوانِ وعده‌داده‌شده در آخرالزمان، چیزی نیست جز نتیجۀ افزایشِ گناهکاریِ مردمان آخرالزمان؛ هرچه گناه و نافرمانیِ خداوند بیشتر باشد، بلاها و محرومیت‌ها نیز شدیدتر و افزون‌تر خواهد بود. 📚ارجاع‌ها: ۱۲. سورۀ مبارک بقره، آیه‌های ۲۷۸ و ۲۷۹. ۱۳. «نهج الفصاحه»؛ «نهج الفصاحه»؛ ترجمۀ ابوالقاسم پاینده؛ تهران: جاویدان؛ ۱۳۶۱؛ ص ۵۰۰. حدیث ۲۳۶۵. ۱۴. «امالی»؛ شیخ طوسی، محمد بن حسن؛ ترجمۀ صادق حسن‌زاده؛ قم: اندیشۀ هادی؛ ۱۳۸۸؛ ج ۱، ص ۴۵۷. @entezar_ma313
: ❄️قسمت پنجم: 🎇خُلقیاتی که در آخرالزمان رایج می‌شود: امام صادق (ع) دربارۀ وضعیت مردم در آخرالزمان فرموده‌اند که 🌾 «اگر روزی بر مردی بگذرد که در آن روز گناهی بزرگ، مانند هرزگی یا کم‌فروشی یا انجام کار حرام یا می‌خوارگی نکرده باشد، آن‌روز گرفته و غمناک شود و گمان کند آن‌روزش به هدر رفته و عمرش در آن روز تلف شده است». 🌟پیش از این و در بخش نخست از مجموعه نوشته‌های «از آخرالزمان» اشاره شد که مفهوم آخرالزمان هم گسترۀ زمانیِ بعثت پیغامبر اکرم (ص) تا برپایی قیامت را در برمی‌گیرد و هم به‌طور ویژه به عصر ظهور منجی در روزگارِ پیش از قیامت اطلاق می‌شود. بنابراین، اشاره‌های فراوانی هم که در کلام حضرت رسالت‌پناه (ص)، حضرت امیرالمؤمنین (ع) و دیگر امامان معصوم (ع) به نشانه‌های آخرالزمان و ویژگی‌های مردمانش شده، برخی مربوط به دوره‌های نزدیکِ پس از حیات شریف پیغامبر اکرم (ص) است، یعنی زمان خلفا و نیز حکومت بنی‌امیه، بنی‌عباس و شماری نیز مربوط است به دورۀ آستانۀ ظهورِ منجی و نیز عهد ظهور و همچنین دورۀ منتهی به پایان دنیا و برپایی قیامت. ⭐️اما آنچه در دومین شماره از سلسله نوشته‌های «از آخرالزمان» بدان پرداخته شده است، معرفی و مرور برخی از ویژگی‌هایی است که در روایت‌های معصومان (ع) برای مردمانِ آخرالزمان و نحوۀ زندگی و رفتار و اندیشه‌شان بیان شده است. البته آنچه از ظاهرِ این روایت‌ها برمی‌آید این است که بسیاری از این نشانه‌ها برای دورۀ منتهی به ظهور حضرت مهدی موعود (عج) بیان شده است. 🌅ایمان والای مردمان آخرالزمان: از مهم‌ترین روایت‌های بشارت‌دهنده دربارۀ مردمی از آخرالزمان، یعنی به‌طور ویژه آنان‌که در عصر غیبت امام دوازدهم (عج) به‌سر می‌برند، حدیثی است از حضرت خاتم الانبیا (ص) که در شمارۀ پیش نیز یاد شد. 🌴 در این حدیث حضرت خاتم‌النبیین (ص) خطاب به امیر مؤمنان(ع) فرموده‌اند که «یا علی، عجیب‌ترینِ مردم از نظر ایمان و بالاترینِ آنها در یقین، آنها هستند که در آخرالزمان می‌آیند و پیامبری نمی‌بینند و امام از دیده‌هایشان پنهان است و از نوشته‌های [قرآن و حدیث] ایمان می‌‎آورند» [۱] ⚡️این حدیث، گویای ارزشِ والای مردان و زنانی است که ندیده و نشنیده، اما با دلی آکنده از یقین و ایمانِ به خدا، به پیروی از پیغامبر آخرالزمان (ع) و خاندانِ مطهرش و قرآن کریم می‌پردازند؛ آن‌هم در روزگاری که گاه حق و باطل چنان به هم می‌آمیزد که برگزیدنِ راه درست، جز به نور ایمانِ راستین میسّر نشود. ایمانِ این مردمان اما چنان است که گویی رسول‌الله (ص) و ائمۀ اطهار (ع) را به‌چشمِ سَر می‌بینند. بی‌تردید، شهیدانِ انقلاب اسلامی و دفاع مقدّس و مدافعان حرم از زمرۀ این مردمانند. 📗ارجاع‌ها: ۱. «مکارم الاخلاق»؛ شیخ حسن بن فضل طبرسی؛ ترجمۀ سید ابراهیم میرباقری؛ تهران: فراهانی؛ ۱۳۶۵؛ ج ۲، ص ۳۹۸. @entezar_ma313
: ❄️قسمت ششم: 🌅ایمان والای مردمان آخرالزمان: وقتی آدمی روز مؤمن است وشب کافر اما فارغ از این روایتِ نویددهنده، روایت‌های دیگری نیز دربارۀ ویژگی‌های آخرالزمانیان بیان شده است که اغلب، بیم‌دهنده ودربردارندۀ هشدار است.در این دسته حدیث‌ها، از زشتی‌ها، ناراستی‌ها، بدعت‌ها، انحراف‌ها و بدی‌های اخلاق و کردار مردمِ آخر زمان سخن رفته است. از نمونۀ این‌گونه روایت‌ها، این سخن معروف از پیغامبر اکرم (ص) است که به سختیِ «مؤمن‌ماندن»در آخرالزمان اشاره دارد.حضرت(ص)فرموده‌اند که «فرصت را برای اعمال نیک پیش از آنکه فتنه‌هایی مانند پاره‌های شب تاریک پدید آید، غنیمت شمارید.در آن‌ هنگام انسان صبح مؤمن است وشب کافر می‌شود؛ شب کافر است و روز مؤمن می‌شود و دین خود را به‌عوض ناچیزِ دنیا می‌فروشند». در روایت دیگری نیز فرموده‌اند:«فتنه‌ها خواهد بودکه در اثنای آن، مردبه صبح مؤمن باشد و به شب کافر شود، مگر آنکه خدایش به علم زنده دارد».[۲] روزی می‌رسد که آدمی از اینکه گناه کبیره نکرده افسوس می‌خورد! امام جعفر صادق(ع)درحدیثی بسیار مفصّل، ویژگی‌هایی هراس‌انگیز را برای مردمانِ روزگاری برشمرده‌اند که به‌ نظر می‌رسد، آن روزگار، آخرالزمان و دورۀ منتهی به ظهور حضرت مهدی(عج)باشد؛ چراکه امام (ع) پیش از آنکه این ویژگی‌ها را خطاب به یکی از دوستدارانشان بیان کنند، این نکتۀ مهم را به او یادآور شده‌اند که «آیا ندانسته‌ای که هرکه چشم‌به‌راهِ دولت ما باشد و بر آزار و ترسی که می‌بیند، شکیبایی ورزد، فردای قیامت در زمرۀ ما محشور گردد» [۳]؛ و نیک می‌دانیم که دولت اهل بیت(ع)با ظهور حضرتِ مهدی(عج)تحقق می‌یابد و برپا خواهد شد. بنابراین،می‌توان گفت که این ویژگی‌هایی هم که امام برشمرده‌اند، اشاره به آن‌ بخش از آخرالزمان دارد که جهان یک‌سره گرفتار ستم، بدی و ناراستی است وظهور منجیِ موعود را انتظار می‌کشد. این روایت را مرحوم شیخ کلینی (ره) در «الرّوضة مِن الکافی»،مرحوم شیخ حرّ عاملی (ره)در «تفصیل وسائل الشّیعه»، مرحوم ملامحسن فیض کاشانی(ره)در «الوافی» ومرحوم علّامه محمدباقر مجلسی(ره)در «بحارالانوار» نقل کرده‌اند. [۴] در این روایت، امام صادق(ع)دربارۀ وضعیت مردم در آخرالزمان فرموده‌اند که «اگر روزی بر مردی بگذرد که در آن روز گناهی بزرگ، مانند هرزگی یا کم‌فروشی یا انجام کار حرام یا می‌خوارگی نکرده باشد، آن‌روز گرفته وغمناک شود و گمان کند آن‌روزش به هدر رفته وعمرش در آن روز تلف شده است». [۵] شاید در روزگاران گذشته، باورِ آنچه امام (ع) فرموده‌اند، برای مردم دشوار می‌آمد؛ اما بی‌تردید برای ساکنان دنیای امروزی، باور محتوای این بخش از کلام امام جعفر صادق(ع)آسان‌تر است. امروزیان به هر مذهب و آیینی که باشند ودر هرمملکت و سرزمینی که زندگی کنند، به‌چشمِ خود در بسیاری از شئون زندگی فردی،اجتماعی و سیاسی سیطره و سلطۀ نگاه مادی و دنیایی را شاهدند. نگاهی قدرتمند و سراسر مادی که می‌کوشد، این را در ذهنِ مردان، زنان، پسران و دخترانِ دنیای امروز ماندگار و نهادینه کند که مفهوم دنیا منحصر است به محلی برای یافتنِ هرچه بیشترِ ثروت و قدرت؛ از این‌روی، زندگیِ آدمی نیز مسابقه‌ای است، برای اینکه انسان ثروت و قدرت به دست آورد تا بتواند هرچه بیشتر لذت ببرد و کام‌جویی کند و چون در این مسابقۀ ارضای شهوات، همه با هم برابر نیستند، آن‌که عقب‌ بماند، بازنده‌ است و احساس زیان و خسران بیشتری خواهد داشت. این وضعیت، همان وضعیتِ آخرالزمانی است که امام جعفر صادق (ع) از آن خبر داده است. 📚ارجاع ها: ۲. «نهج الفصاحه»:مجموعه کلمات قصار حضرت رسول اکرم(ص)؛ ترجمۀ ابوالقاسم پاینده؛ تهران: جاویدان؛ ۱۳۶۱؛ ص ۲۱۶ و ۲۱۷ و ۳۶۸. ۳. «الرّوضة من الکافی»؛ شیخ کلینی؛ ترجمۀ هاشم رسولی محلّاتی؛ تهران: علمیّۀ اسلامیّه؛ ۱۳۶۴؛ ج ۱، ص ۵۴. ۴. متن روایت که در ادامه آمده، از کتاب «الرّوضه مِن الکافی» برگزیده شده است. برای دیدن این حدیث در سه متنِ دیگر، رک: «تفصیل وسائل الشّیعه»؛ قم: آل البیت (ع) لاحیاء التراث؛ ۱۴۱۶ ق.؛ ج ۱۶؛ ص ۲۷۵. «الوافی»؛ ملامحسن فیض کاشانی؛ اصفهان: مکتبة الامام امیرالمؤمنین علی(ع) العامة؛ ۱۴۰۶ ق.؛ ج ۲۶، ص ۴۵۱./ «بحارالانوار»؛ علّامه محمدباقر مجلسی؛ بیروت: دار احیاء التراث العربی؛ ۱۴۰۳ ق.؛ ج ۵۲، ص ۲۵۴. ۵. «الرّوضةمن الکافی»؛ شیخ کلینی، محمد بن یعقوب؛ ترجمۀ هاشم رسولی محلّاتی؛ تهران: علمیّۀ اسلامیّه؛ ۱۳۶۴؛ ج ۱، ص ۵۸ و ۵۹. @entezar_ma313
: قسمت هفتم: ایمان والای مردمان آخرالزمان: ‍ خبرامام جعفرصادق(ع)دربارۀ مردمان آخر زمان: امام ششم(ع)درهمان روایتِ مفصّل،از برخی اخلاقیات وعادت‌ها ومناسباتِ فردی واجتماعی که دامن‌گیرشماری از مردمان آخر زمان خواهد شد،به اشاره و فهرست‌وار یاد کرده‌اند.این انحرافاتِ رفتاریِ آخرالزمانی که امام(ع)در کلامشان برشمرده‌اند،موارد متعددی را در برمی‌گیردکه همه جزو رذایل اخلاقی و منش‌های ناپسندوناحق است. اگر بخواهیم نمونه‌وار این توصیف‌ها را برشماریم،می‌توان به چندموردی که در ادامه آمده است،اشاره کرد. حضرت امام صادق(ع)در توصیف خوی‌ها وعادت‌هایی که در آخر زمان بین مردمان رایج می‌شود،فرموده‌اندکه درآن روزگار: - [دستورهای]قرآن کهنه شودوچیزهایی که درآن نیست،درآن پدیدشودو[آیات آن]طبق دلخواه توجیه شود؛ - هرکه رابه کارِ بدبستایند،خندان و خشنودشودواعتراضی نکند؛ - همجنس‌بازی مردان و زنان رایج و مرسوم شود؛ - خانۀ کعبه تعطیل شودودستور به نرفتنِ به آن داده شود؛ - پول‌دارعزیزتر ازمؤمن باشد؛ - ربا آشکارشودوبرآن سرزنش نشود؛ - مردِ باایمان غمناک،پست وخوار شود؛ - شراب را آشکارا بنوشندو آنان‌که از خدای عزّوجلّ نمی‌ترسند،برای نوشیدنش گردهم آیند؛ - باشراب مداوا کنندوبرای بیمارنسخه کنند وبِدان بهبودی جویند؛ - بدعت و زنا آشکار شود؛ - مؤمن نتواندکارِ بدراجزدر دلِ خویش انکار کند؛ - زمامداران بهکافران نزدیک شوند واز خوبان دوری گزینند؛ - شنیدن قرآن برمردم سنگین وگران آید، درحالی‌که شنیدن چیزهای ناروا برای آنان آسان ومطلوب است؛ - برای اذان گفتن ونمازپول گیرند؛ - همسایه ازترس زبانِ همسایه‌اش او را گرامیدارد؛ - فرمانروایان در داوری رشوه گیرند؛ - بچۀ کوچک مردبزرگ راخوار شمارد؛ - مسجدهاطلاکاری ونقّاشی شود؛ - مردم خون‌ریزی را آسان شمارند و برایشان عادی شود؛ - انسان برای غرض دنیایی ریاست طلبد وخودرابه بدزبانی مشهور سازدتا ازاو بترسندوکارها رابه او واگذارند؛ - باحیوانات نکاح کنند؛ - آن‌که روزیِ حلال جوید،سرزنش شودو جویندۀ حرام،ستایش شود؛ - مرده رابه مسخره گیرندوکسی برای مرگِ اوغمناک نشود؛ - ناسپاسی پدرومادر آشکار شودوپدرو مادر را سبک شمارند.حالِ آنان نزد فرزند از همه بدترباشدوفرزند خوشحال است که به آنهادروغ بندد.فرزند آنان رانفرین کند و ازمرگشان خشنودشود؛ - تمام غم واندوه مردم دربارۀ شکم و شهوتشان باشدوباکی ندارندکه چه بخورندوباچه نکاح کنند؛ - هرکه مال یتیمان را بخورد،او را به‌شایستگی بستایند؛ - وقت نماز راسبک شمارند؛ - نشانه‌های آسمانی پدید آید،اما مردم از آن هراس نکنند؛ - اهل قرآن وتفسیرخوار شوندوهرکه آنان را دوست دارد نیز خوار شود؛ - زندگی مرداز کم‌فروشی اداره شود؛ - اگر شخصی سخن حق گوید وامر به معروف ونهی از منکرکند،دیگران او را نصیحت کنندو بگویندش که این کار بر تو لازم نیست؛ - نمازخوان برای ریاوخودنمایی نماز خوانَد؛ - قماربازی آشکار شود؛ - صدقه رابه وساطتِ دیگران به اهلش دهند وبرای رضای خدا ندهند؛بلکه از روی درخواست مردم واصرارِ آنها بپردازند؛ - در حَرَمین(مکه و مدینه)کارهایی که خدا دوست ندارد انجام گیرد؛ - دل مردم سخت وچشمانشان خشک شود ویادخدابر آنان سنگین آید؛ - حرام، حلال شودوحلال،حرام گردد؛ - فقیهانی پیدا شوندکه برای غیردین مساله آموزندوطالب دنیاو ریاست باشند؛ - مردم غیبت را سخن خوش‌مزه ونمکین شمارندویکدیگر رابِدان مژده دهند؛ - شروسخن‌چینی آشکار شود؛و - سوگندهای به‌ناحق به نام خدابسیار شود. [۶] امام صادق(ع)البته راه درامان ماندن از آفت‌های آن روزگار پُربلارا نیز بیان فرموده‌اند. ایشان درپایانِ این روایت،خطاب به آن فردِ دوستدارشان ودرواقع خطاب به تک‌تک مردمانی که پیرو راستی وحق هستند، فرموده‌اندکه درچنان شرایط و روزگاری،«خود را واپای[= مراقبت کن] و ازخدای عزّوجلّ نجات بخواه وبدان که [درچنین وضعی]مردم موردخشم خدای عزّوجلّ قرار گرفته‌اندوخداوندبه‌خاطر کاری است که آنها رامهلت داده.مراقب باش وکوشش کن تا خدای عزّوجلّ تو را برخلافِ آنچه مردم در آنند،مشاهده کند تا اگر عذاب بر آنها نازل شودو تودر میان آنها باشی،به سوی رحمت حق شتافته باشی واگر جدا شوی،آنان گرفتارشوندوتو از روش آنان وبی‌باکی آنها نسبت به خدای عزّوجلّ بیرون باشی و بدان که به‌راستی خداوند پاداش نیکوکاران را ضایع نکندوهمانا رحمت خدا به نیکوکاران نزدیک است». [۷] ارجاع ها: ۶. رک: همان. ج ۱،ص۵۴ تا ۶۰ ۷. همان. ج ۱،ص ۶۰ @entezar_ma313