#اعمال_عيد_قربان براى عيد قربان اعمالى چند نقل شده است: 1. غسل كردن است كه به گفته مرحوم «علّامه مجلسى»، غسل در آن روز سنّت مؤكّد است تا آن‏جا كه بعضى از علما آن را واجب دانسته‏ اند.[2] 2. نماز عيد قربان؛ (دستور و احکام آن خواهد آمد). 3. مستحب است دعاهايى را كه پيش از نماز عيد و قبل از آن وارد شده است بخواند. به فرموده مرحوم «علّامه ‏مجلسى» بهترين دعاها، دعاى چهل و هشتم «صحيفه كامله سجّاديه» است كه اوّلش اين است: «أللَّهُمَّ هذا يَومٌ مُبارَك‏...». و اگر دعاى چهل و ششم را نيز بخواند بهتر است.[3] 4. خواندن دعاى ندبه در اين روز و ساير اعياد مستحبّ است.[4] 5. قربانى كردن در اين روز براى همه مستحبّ مؤكّد است و بسيار سفارش شده است، تا آن‏جا كه برخى از علما آن را بر كسانى كه توانايى دارند واجب دانسته اند و مستحب است بعد از نماز عيد، كمى از گوشت آن بخورد.[5] مستحبّ است هنگام قربانى اين دعا را كه از امام صادق(عليه السلام) نقل شده است بخواند: «وَجَّهْتُ وَجْهِىَ لِلَّذى‏ فَطَرَ السَّمواتِ وَ الْأَرْضَ، حَنيفاً مُسْلِماً وَ ما أنَا مِنَ الْمُشْرِكينَ، إنَّ صَلاتى‏ وَ نُسُكى‏ وَ مَحْياىَ وَ مَماتى‏ لِلَّهِ رَبِّ‏ الْعالَمينَ، لا شَريكَ لَهُ، وَ بِذلِكَ أُمِرْتُ وَ أَنَا مِنَ الْمُسْلِمينَ. اللَّهُمَّ مِنْكَ‏ وَ لَكَ، بِسْمِ اللَّهِ وَاللَّهُ اكْبَرُ. اللَّهُمَّ تَقَبَّلْ مِنّى؛ من روى خود را به سوى كسى كردم كه آسمان‏ها و زمين را آفريده؛ من در ايمان خود خالصم و از مشركان نيستم. نماز و قربانى و زندگى و مرگم براى خداوندى است كه پروردگار جهانيان است. شريكى براى او نيست. من به اين برنامه مأمور شدم و از مسلمانانم. خدايا از تو و براى توست. به نام خدا و خداوند بزرگتر است. خدايا از من قبول فرما».[6] البتّه اگر به نيّت چند نفر قربانىِ مستحب انجام شود، بگويد: «اللَّهُمَّ تَقَبَّلْ مِنّا». بسيار مناسب است افراد توانگر، در اين روز قربانى نمايند و اكثر آن را به فقرا و نيازمندان انفاق كنند و به همسايگان و آشنايان نيز بدهند. در روايتى است كه امام صادق(عليه السلام) فرمود: امام على بن الحسين و امام باقر(عليهم السلام) گوشت قربانى را سه قسمت مى‏ كردند؛ يك قسمت آن را به همسايگان مى ‏دادند و يك قسمت آن را به نيازمندان و قسمت سوم را براى اهل خانه نگه مى‏ داشتند.[7] 6. تكبيرات مشهور زير را بگويد؛ براى كسانى كه در اين ايّام توفيق حضور در مراسم حج و صحراى «منى‏» را دارند، بعد از پانزده نماز اين تكبيرها را مى‏ خوانند؛ از نماز ظهر روز عيد، شروع كرده تا نماز صبح روز سيزدهم؛ ولى كسانى كه در آن‏جا نيستند، بعد از ده نماز آنها را مى‏خوانند، از نماز ظهر روز عيد آغاز نموده، تا نماز صبح روز دوازدهم، و آن تكبيرها مطابق روايت كتاب شريف «كافى» چنين است: «اللَّهُ اكْبَرُ، اللَّهُ اكْبَرُ، لا الهَ الَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ اكْبَرُ، اللَّهُ اكْبَرُ، و للَّهِ الْحَمْدُ، اللَّهُ اكْبَرُ عَلى‏ ما هَدانا؛ اللَّهُ اكْبَرُ عَلى‏ ما رَزَقَنا مِنْ بَهيمَةِ الْأَنعامِ؛ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلى‏ ما أبْلانا؛ خدا بزرگتر از توصيف است معبودى جز خدا نيست و خدا بزرگتر است و ستايش خاص خداست خدا بزرگتر است بر آنچه‏ ما را راهنمايى كرد خدا بزرگتر است بر آنچه روزيمان كرد از چهار پايان انعام (شتر و گاو و گوسفند) و ستايش خاصّ خداست براى آن‏كه آزمود ما را».[8] حدّاقل اين تكبيرها را بعد از نماز در اين ايّام، يكبار بگويد ولى اگر تكرار نمايد، بهتر است، و حتّى اگر بعد از نوافل نيز بگويد خوب است. [9]، [10] 7. زيارت امام حسين(عليه السلام)؛ به سند معتبر از امام صادق(عليه السلام) نقل شده است كه: «هر كس قبر امام حسين(ع) را در يكى از سه شب زيارت كند گناهان او آمرزيده مى ‏شود»، راوى عرض مى‏ كند: فدايت شوم آن سه شب كدام است؟ فرمود: «شب عيد فطر، شب عيد قربان و شب نيمه شعبان».[11] همچنين از آن حضرت روايت شده كه: «هر كس آن حضرت را در يكى از سه شب نيمه شعبان، عيد فطر و عرفه زيارت كند هزار حاجت از حوايج دنيا و آخرت براى او برآورده مى‏شود».[12] از امام باقر(عليه السلام) نیز نقل شده كه: «هر كس شب عرفه در زمين كربلا باشد و آن‏جا براى زيارت روز عيد قربان بماند و سپس برگردد، خداى سبحان او را از آفات آن سال محافظت مى‏ كند».[13]، [14]