آیت‌الله جوادی آملی: 🔹«تقریباً اوایل شهریور ۳۴ بود که رفتم خدمت استادمان مرحوم #شیخ_محمدتقی_آملی؛ از اوتاد این روزگار بود. مرحوم آقا ضیا در تقریظ ایشان نوشته: «کهف المجتهدین العظام» هم مرحوم آقای نائینی در اجازه نامه ایشان نوشته: «صفوة المجتهدین العظام»، تقریرات ایشان در مکاسب را هم جامعه مدرسین چاپ کرده و ایشان آن روزها داشتند عروة الوثقی را شرح می‌کردند: مصباح الهدی فی شرح عروة الوثقی که آن را هم تدریس می‌کردند هم تألیف. 🔸اوّلین سالی که ما درس خارج رفتیم درس ایشان بود و جزوه نوشتن را هم از ایشان یاد گرفتیم. ما برای اینکه طرز جزوه نوشتن را یاد بگیریم، اوّل جزوه خود ایشان را گرفتیم. می‌دیدم ایشان در تمام این صفحات بالای هر صفحه «بسم الله الرحمن الرحیم یا صاحب الزمان ادرکنی» الآن ما چیزی که می‌نویسیم همان اوّل یک «بسم الله» را می‌نویسیم؛ اما در تمام صفحات بالایش نوشته بود: «بسم الله الرحمن الرحیم یا صاحب الزمان ادرکنی». این دأب علمای نجف بود. 🔹مرحوم سعید العلماء که با شیخ انصاری، درس شریف العلماء می‌رفتند. شریف العلماء همین است که مرحوم شیخ در رسائل چند جا دارد: «استادی الشّریف» مرحوم شیخ انصاری از صاحب جواهر به عنوان معاصر یاد می‌کند، ولی از شریف العلماء به عنوان استاد: «استادی الشّریف»، دو تایی باهم می‌رفتند درس مرحوم شریف العلماء. آن آثاری که از #سعید_العلماء حالا یا خودشان نوشتند یا تقریرات درسی ایشان بود مانده، این است که در بسیاری از صفحات در حاشیه‌اش نوشته «یا اباالفضل ادرکنی». اینها باور کردند این مسائل را.» https://eitaa.com/erfanvamanaviyat