🔻مناظره امام باقر علیه السلام 🔹️خليفه اموي هشام بن عبدالملك امام محمد باقر عليه السّلام پيشواي پنجم شيعيان را از مدينه به شام تبعيد کرد. 🔸امام باقر عليه السّلام در مدت اقامت خود در شام با مردم آنجا رفت وآمد داشت،روزي ديد گروهي از نصاري به سوي كوهي كه در شام بود مي روند، حضرت از همراهان پرسيد:آيا امروز نصاري عيدي دارند كه اين طور با ازدحام به جانب كوه رهسپارند؟ 🔹️در پاسخ گفتند:خير امروز عيد نصاری نيست بلكه يكي از دانشمندان نصاری در آن كوه منزل دارد؛مسيحيان مي گويند او زمان حواريون(شاگردان حضرت عيسي عليه السّلام)را درك كرده است و هر سال در چنين روزي به ديدار آن عالم مي روند ومسائل خود را از او مي پرسند. 🔸حضرت به همراهانش فرمود:بيائيد ما هم به همراه آنان نزد آن عالم برويم. 🔹️آنها اطاعت كردند و به همراهي امام باقر عليه السّلام به طرف منزل او حركت كردند. 🔸او در درون غاري سكونت داشت؛ نصاری،فرشي را به درون غار برده او را بيرون آورده و بر روي تختي نشانيدند، در حالتي كه بسيار پير و سالخورده بود و از شدت پيري ابروهايش بروي چشمانش افتاده بود،پس ابروهايش را با حرير زردي به سرش بسته بودند. 🔹️حضرت و ساير مردم به گرد او حلقه زدند، وقتي كه آن عالم چشم باز كرد مجذوب و متوجه امام باقر عليه السّلام شد؛ رو به حضرت كرد و گفت:آيا شما از نصاري هستيد يا از امّت مرحومه(اسلام) مي باشيد؟ 🔸امام عليه السّلام:از امّت مرحومه و جزو مسلمانان مي باشم. عالم:آيا از دانشمندان هستي يا از نادانان. امام عليه السّلام:از نادانان نيستم. عالم:شما سؤال مي كنيد يا من سؤال كنم؟ امام عليه السّلام:هر چه خواهي بپرس من آماده جوابم. 🔹️آن عالم پير نصراني، رو به نصاري كرد و گفت:اين مرد از امّت محمد صلي الله عليه و آله است و ادعاي دانش دارد و مي گويد:آنچه مي خواهي سؤال كن،من آماده جوابم،الحال سزاوار است كه چند مسئله از او بپرسم. 🔸آنگاه رو به حضرت كرده و چنين سؤال كرد: خبر بده مرا از ساعتي كه نه شب است و نه روز،آن چه ساعتي است؟ امام عليه السّلام:آن ساعت،از طلوع فجر تا طلوع خورشيد است. عالم:آن ساعت كه نه از شب است و نه از روز، پس از چه ساعت هايي است. امام عليه السّلام:آن ساعت از ساعات بهشت است، لذا در آن ساعت بيماران به هوش مي آيند و دردها ساكن مي شوند و كسي كه شب را نخوابيده در اين ساعت به خواب مي رود و خداوند اين ساعت را در دنيا موجب علاقه كساني كه به آخرت رغبت دارند گردانيده و از براي عمل كنندگان آخرت دليلي واضح ساخته و براي منكرين آخرت حجتي گردانيده است. 🔹️عالم:درست گفتي اينك باز من سؤالي كنم يا تو سؤال مي كني؟ امام عليه السّلام:آنچه مي خواهي سؤال كن. 🔸عالم رو به نصاري كرد و گفت:اين شخص(امام باقر عليه السّلام)بر مسائل بسياري واقف است و سپس رو به امام كرد و پرسيد: خبر بده مرا از ساكنين بهشت كه چگونه غذا مي خورند و مي آشامند ولي تخليه ندارند،آيا نظيرش در دنيا و جود دارد؟  امام عليه السّلام:مَثَل آنها بسان(جنين)است كه در شكم مادر مي خورد ولي بول و غائط از او جدا نمي شود. 🔹️عالم:كاملاً درست گفتي ولي باز من سؤال كنم يا تو سؤال مي كني؟ امام عليه السّلام:سؤال كن آنچه را مي خواهي. 🔸عالم:خبر دهيد مرا از آنچه مشهور است كه ميوه هاي بهشت كم نمي شود و هر مقدار كه از آنها خورده شود،باز به حالت اول خود باقي است،آيا در دنيا هم نظيري دارد؟ 🔹️امام عليه السّلام:نظيرش در دنيا شمع افروخته يا چراغ است كه اگر صد هزار چراغ از او روشن كنند نورش كم نمي شود و به حالت خود باقي است. 🔸عالم پير نصراني گفت:درست گفتي و اكنون سؤالي مي كنم كه هرگز پاسخش را نتواني گفت و آن سؤال اين است:خبر دهيد مرا از مردي كه با عيال خود همبستر شد و سپس آن زن به دو پسر حامله گرديد و هر دو(بصورت دو قلو)در يك ساعت متولّد شدند و هر دو در يك ساعت از دنيا رفتند ولي يكي از آنها صد و پنجاه سال و ديگري پنجاه سال عمر كرد،آنها كيستند و قصه آنها از چه قرار است؟ 🔹️امام عليه السّلام:آن دو پسر(عزيز)و(عُزَير)بودند؛آن دو در يك ساعت متولّد شدند و با هم سي سال زندگي كردند، آنگاه خداوند(عُزير)را قبض روح كرد و يك صد سال در صف مردگان بود، ولي(عزيز)همچنان در دنيا زندگي مي كرد. پس از صد سال خداوند(عُزير)را زنده كرد و او را دوباره به دنيا برگرداند و او بيست سال با برادرش(عزيز)زندگي كرد و سپس هر دو با هم در يك ساعت از دنيا رفتند،روي اين حساب(عُزير)پنجاه سال عمر كرد ولي (عزيز) صد و پنجاه سال عمر نمود. 🔸عالم نصراني كه از علم امام حيرت زده شده بود حركت كرد و گفت:از من داناتر و بهتري را آورده ايد تا مرا رسوا نمائيد، به خداوند قسم،تا اين مرد دانشمند و بزرگوار در شام است من با شما نصاري سخن نمي گويم و از من چيزي نپرسيد؛ اينك مرا به مسكنم باز گردانيد. او را به درون غار بردند. #مناظره_امام_باقر_علیه_السلام #داستان 🔹️ارشاد الواعظین