🌷 #نکته‌تفسیری‌صفحه۱۲۹ 🌷 📘 انعام ۹~۱۸ 📚 برطرف‏کنندهٔ مشکلات، اوست: ✍️ نخستین و مهم ترین دعوت پیامبران الهی، دعوت به توحید و یگانه پرستی بوده است؛ به اینکه آفریدگار جهان، خدای یگانه است و تدبیر و اداره‏ ی هستی نیز به دست اوست. بر اساس تعالیم پیامبران، ذره ذره ی جهان هستی، زیر نظر خدا قرار دارد. وجود تمام ستارگان و سیاره ها، نورافشانی خورشید، حرکت ماه و زمین، بارش باران، جنبش جنبندگان، رشد و تقسیم سلول های جانوران، حرکت الکترون و پروتون به دور هسته‏ ی اتم و حتّی ریزتر از آن، به خواست خدا انجام می گیرد و هیچ حرکتی در جهان بدون اراده‏ ی او صورت نمی پذیرد. انسان نیز که یکی از موجودات این جهان است، روزی به دنیا می آید و روزی از دنیا می رود و در طول زندگی اش با مشکلاتی مانند بیماری و فقر مواجه می شود. در نگاه نخست، این مشکلات، نتیجه ی علّت هایی هستند که برای انسان مشخّص است. مثلاً بیماری، به علّت وجود میکروب و ویروس ایجاد می‏شود، و فقر به سبب بروز قحط یا جنگ پدید می آید. انسان نیز به طور طبیعی دنبال برطرف ‏کردن مشکلاتش می رود؛ با میکروب ها می جنگد و اسباب قحط و جنگ را برطرف می کند. در این تلاش و کوشش امّا معمولاً این حقیقت بسیار مهم از چشمان انسان پوشیده می ماند که این مشکلات، در جهانی پدید آمده که متعلّق به خداست و اسباب برطرف‏ کردن آن ها نیز تنها با اجازه‏ ی خدا اثر خود را می گذارد. یعنی انسان برای رفع بیماری خود، دنبال دارو می رود و آن را مصرف می کند؛ ولی باید بداند که دارو تنها به خواست خدا اثر می کند و شفابخش اصلی، خود خداست، و نه دارو. ما برای بریدن گوشت از چاقو استفاده می کنیم؛ ولی باید بدانیم که چاقو هم به خواست خدا می بُرَد، و اگر او نخواهد، چاقوی تیز ابراهیم بر گلوی نازک اسماعیل اثر نخواهد گذاشت. خداوند در این آیه به یاد انسانها آورده که اگر او آنان را با مشکلات و سختی های زندگی امتحان می کند، یا به سبب بی توجّهی خودشان یا ظلم و ستم دیگران گرفتار می شوند، هیچ کس جز او نمی تواند گرفتاری آنان را رفع کند؛ به عکس، اگر همه‏ ی عالم بخواهند به کسی نفعی برسانند، جز با اراده‏ ی او قادر به چنین کاری نیستند. «اگر تیغ عالم بجنبد ز جای نبرّد رگی تا نخواهد خدای». در این حال، انسان پیش از هر کاری و بیش از تکیه بر هر نیرویی، به قدرت اصلی جهان توجّه می کند و به نیروی او دل می بندد؛ آنگاه با توکّل به او، برای باز کردن گره از کارش، گام بر می دارد. اکنون درمی یابیم که چرا خداوند در آیات 23 و 24 سوره ی کهف به پیامبر می فرماید: «هرگز در باره ی کاری مگو که من فردا آن را انجام می دهم؛ مگر اینکه بگویی: اگر خدا بخواهد. و هرگاه [گفتن «ان شاء الله» را] فراموش کردی، پروردگارت را یاد کن [و آن را بگو].» از این رو، پیشوایان دین تأکید کرده اند که برای انجام هر کاری، حتماً «ان شاء الله» بگوییم، و اگر فراموش کردیم و سپس به یاد آوردیم، آن را به زبان آوریم و در دل ایمان داشته باشیم که هر کاری تنها با اراده و خواست خدا انجام می شود. ─═इई 🌺🕋🌺ईइ═─ تفسیر فوق با همکاری جمعی از پژوهشگران قرآنی و با استفاده از تفاسیر المیزان، نمونه، مهر و... نوشته شده است. کانال : 👇👇👇 #تفسیرآیه_به_آیه #قرآن_کریم https://eitaa.com/joinchat/861798644C2605aab2e5 لطفاً با نشر معارف قرآنی در کانال‌ها، گروه‌ها و مخاطبین خود، در ثواب آن سهیم باشید.

🌷 #نکته‌تفسیری‌صفحه۱۳۰ 🌷 📘 انعام ۱۹~۲۷ 📚 لجاجت؛ بزرگترین مانع هدایت: ✍️ کودکی را تصور کنید که در هوای سرد زمستان خیس شده است و باید لباسش عوض شود. مادرش می خواهد لباس جدیدی بر تن او کند؛ ولی کودک به خاطر تصاویر زیبای لباسِ خیس شده اش نمی خواهد آن را از تن خود در آورد! مادر برای او توضیح می دهد که ممکن است بیمار شود؛ ولی کودک انگار سخنان مادرش را نمی شنود و با فریاد و زاری، مانع کار مادر خود می-شود و تنها به «خواسته‏ ی خود» فکر می کند، و نه آنچه «درست» است. سرانجام کودک سرما می خورد و مجبور به چشیدن تلخی شربت و کشیدن درد سوزن آمپول می شود. گاهی اوقات، عالَم بزرگسالان نیز مانند دنیای کودکان می شود که در آن، افراد به ظاهر رشد یافته اند، و در حقیقت، کودکانی هستند که تنها قد و هیکلشان رشد کرده است، و نه عقل و درکشان. قرآن کریم از مردم زیادی سخن می گوید که پیامبران بسیاری نزدشان آمدند و به خواست خدا معجزات خارق العاده ای به آنان نشان دادند: از میان سنگ های بی جان کوه، شتر ماده و کودکش را بیرون آوردند؛ عصای خشک و بی روح را به مار تبدیل کردند؛ در میان دریایی موّاج، راهی خشک باز کردند؛ مردگان را به زندگی باز گرداندند؛ ماه را به دو قسمت تقسیم کردند؛ کتابی آسمانی آوردند که تمام انسان ها از آوردن یک سوره‏ ی مانند آن ناتوان هستند و... . از نظر عقل، طبیعی‏ ترین برخورد با این معجزات، سر فرود آوردن و پذیرفتن آنهاست؛ ولی با کمال تعجّب می بینیم که گروه زیادی از مردم، این معجزات را دیدند و به جای ایمان آوردن، تنها بر مخالفت خود افزودند؛ درست مانند آن کودک که هر چه بیشتر پند می‏ شنید، بیشتر لجاجت می کرد. حقیقت این است که انسان امیال و خواسته های فراوانی دارد که ممکن است برخی از این خواسته ها به ضرر او باشد. پیامبران از سوی خدا مأمور شده اند که راه سعادت را به انسان ها نشان دهند، و امکان دارد برخی از تعالیم آنان در ابتدا با خواسته‏ هاي مردم مطابقت نداشته باشد. در اینجا اگر انسان ها از خواسته های خود چشم بپوشند و دست خود را در دست پیامبران بگذارند و راه آنان را طی کنند، پس از مدّت کوتاهی، چنان لذّت حرکت در مسیر سعادت حقیقی را می چشند که دیگر هیچ چیزی برای آنان مهم تر از انجام دستورهای خدا نخواهد بود؛ ولی اگر چشم خود را بر حقیقت ببندند و با پیامبران الهی لجاجت ورزند، کم‏کم پرده ای به روی چشمانشان می افتد که چیزی جز خواسته های زودگذرشان را نمی بینند، و به فرموده‏ ی این آیه، «اگر تمام نشانه ها و معجزات الهی را ببینند، باز هم ایمان نمی آورند». آری، بزرگ ترین مفسّر قرآن، علی ع، چه زیبا در این باره فرموده است: «هر کس [به ناروا] عاشق چیزی شود، آن چیز، چشمانش را کور و دلش را بیمار می کند. در آن حال، او با چشمی بیمار می نگرد و با گوشی ناشنوا می شنود. خواهش های دل، پرده‏ ی عقلش را دریده و دوستی دنیا دلش را میرانده است و او شیفته‏ ی دنیا شده است. پس او بنده‏ ی دنیاست ... [و بدین ترتیب دیگر] هیچ هشداری را نمی پذیرد و هیچ پندی را قبول نمی کند.» ─═इई 🌺🕋🌺ईइ═─ تفسیر فوق با همکاری جمعی از پژوهشگران قرآنی و با استفاده از تفاسیر المیزان، نمونه، مهر و... نوشته شده است. کانال : 👇👇👇 #تفسیرآیه_به_آیه #قرآن_کریم https://eitaa.com/joinchat/861798644C2605aab2e5 لطفاً با نشر معارف قرآنی در کانال‌ها، گروه‌ها و مخاطبین خود، در ثواب آن سهیم باشید.