✅ صدقه دادن به کدام روش باعث درمان بیماری می شود ؟ درست است که در صدقه ریا یا منت نباید باشد اما روش هایی برای صدقه‌ی درمانی وجود دارد که نشان می‌دهد با صدقه #عام تفاوت دارد. صدقه ای که برای درمان بیماری داده می‌شود سه شرط دارد : اول اینکه خود شخص باید با دست خودش صدقه بدهد. شرط دوم این است که صدقه باید غذا باشد و شرط سوم این است که باید از فقیر بخواهد برای او دعا کند. کلینی از عبدالله بن سنان که از اصحاب اجماع است نقل می‌کند: يُسْتَحَبُّ لِلْمَرِيضِ أَنْ يُعْطِيَ‌ السَّائِلَ‌ بِيَدِهِ‌ وَ يَأْمُرَ السَّائِلَ أَنْ يَدْعُوَ لَه‌[6] یعنی مستحب است برای بیمار که با دست خود به فقیر بدهد و به او امر کند که برای او دعا کند. روایت دیگری می‌فرماید: أَنَّ بَعْضَ أَهْلِ بَيْتِهِ ذَكَرَ لَهُ‌ أَمْرَ عَلِيلٍ‌ عِنْدَهُ فَقَالَ لَهُ ادْعُ بِمِكْتَلٍ‌ فَاجْعَلْ فِيهِ بُرَّاً وَ اجْعَلْهُ بَيْنَ يَدَيْهِ وَ مُرْ غِلْمَانَكَ إِذَا جَاءَ سَائِلٌ أَنْ يُدْخِلُوهُ إِلَيْهِ فَيُنَاوِلُ مِنْهُ بِيَدَيْهِ وَ يَأْمُرُهُ أَنْ يَدْعُوَ لَهُ فَقَالَ أَ فَلَا أُعْطِيَ دَرَاهِمَ وَ دَنَانِيرَ فَقَالَ اصْنَعْ مَا أَمَرْتُكَ فَكَذَلِكَ رُوِّينَا فَفَعَلَ فَرُزِقَ الْعَافِيَةَ [7] یعنی یکی از اهل بیت امام برای او حال یک بیمار را ذکر کرد امام فرمود یک ظرفی تهیه کن در آن گندم قرار بده و ظرف را روبروی آن بیمار قرار بده و به خادم ها امر کن که اگر فقیری بیاید او را به سمت بیمار بخوانند و آن بیمار از آن ظرف گندم با دست خود به آن فقیر بدهد و به او امر کند که برایش دعا کند. راوی می‌گوید درهم و دینار ندهم؟ امام فرمود آنچه من گفتم انجام بده. برای ما به این شکل از پیامبر(ص) نقل شده است. این کار را انجام بدهد و عافیت روزی آن بیمار می‌شود. در روایت دیگری می‌فرماید: إِذَا كَانَ عِنْدَكَ مَرِيضٌ قَدْ أَعْيَاكَ مَرَضُهُ فَخُذْ رَغِيفاً مِنْ خُبْزِكَ فَاجْعَلْهُ فِي مِنْدِيلٍ أَوْ خِرْقَةٍ نَظِيفَةٍ فَكُلَّمَا دَخَلَ سَائِلٌ فَلْيُعْطَ مِنْهُ كِسْرَةً وَ يُقَالُ لَهُ أُدْعُ لِفُلَانٍ فَإِنَّهُمْ‌ يُسْتَجَابُ لَهُمْ فِيكُمْ وَ لَا يُسْتَجَابُ لَهُمْ فِي أَنْفُسِهِم‌[8] یعنی اگر بیماری داشتی که مرض او خسته ات کرده است پس مقداری از نان خودت در یک پارچه تمیز بگذار و به هر فقیری که بر تو وارد می‌شود از آن بده و به او بگو برای فلانی دعا بکن زیرا دعای آن ها در حق شما مستجاب است و در حق خودشان مستجاب نمی‌شود. بعضی به من می‌گویند که فقراء نان نمی‌پذیرند. پیشنهاد من این است که به محله های فقیر نشین رفته بشود و با نانوایی های آنجا هماهنگ بشود که با دست خود نان به افراد داده شود. خداوند می‌خواهد با درمان ما یک نفر نیز سیر بشود. این مهر و مودت به ارمغان می‌آورد. اگر کسی از من بپرسد که آیا کباب بدهم؟ بنده می‌گویم نه چون در روایت آمده بود که همانطور که گفته شده است باید عمل کرد. خود بیمار به دست فقیر بدهد مگر اینکه خود بیمار نتواند این کار را انجام بدهد. ظاهرا این روایات معتبر است بنابراین خوب است که شخص به این روایات عمل کند. اگر در یک شهر نان ارزشی نداشته باشد یا اینکه کسی در آن شهر نان نمی‌خورد چه بکند؟ باید در شهر دیگر این کار را انجام بدهد. چون صدقه دارو است و اگر در شهری دارو پیدا نشود، در شهر دیگر به دنبال آن دارو باید رفت. بنابراین در شهر دیگر باید برود و نان را با دست خود صدقه بدهد. از روایات استفاده می‌شود که صدقه ای که برای آخرت است خوب است که در شب داده بشود اما صدقه ای که برای درمان داده می‌شود خوب است که در روز داده بشود. در روایت آمده است: إِنَّ صَدَقَةَ اللَّيْلِ تُطْفِئُ غَضَبَ الرَّبِّ وَ تَمْحُو الذَّنْبَ الْعَظِيمَ وَ تُهَوِّنُ الْحِسَابَ وَ صَدَقَةَ النَّهَارِ تُثْمِرُ الْمَالَ وَ تَزِيدُ فِي الْعُمُر‌[9] یعنی صدقه دادن در شب غضب رب را خاموش و گناه را پاک و حساب را آسان می‌کند و صدقه دادن در روز حال انسان را بهتر و عمر را زیاد می‌کند. در روایت دیگر آمده است: صَدَقَةُ السِّرِّ فَإِنَّهَا تُطْفِئُ الْخَطِيئَةَ وَ تُطْفِئُ غَضَبَ الرَّب وَ صَنَائِعُ الْمَعْرُوفِ فَإِنَّهَا تَدْفَعُ مِيتَةَ السَّوْءِ وَ تَقِي مَصَارِعَ الْهَوَانِ أَلَا فَتَصَدَّقُوا فَإِنَّ اللَّهَ مَعَ مَنْ تَصَدَّق‌[10] یعنی صدقه دادن پنهانی گناه را پاک و غضب پروردگار را خاموش می‌کند و کارهای نیک مرگ بد را دفع می‌کند و مرگ در حال پست و در جای پست را دفع می‌کند. پس صدقه بدهید که خداوند به همراه کسی است که صدقه می‌دهد. زمان قدیم فقیر زیاد بود و درب خانه می‌آمد اما الان اینطور نیست بنابراین شاید باید به دنبال فقیر رفت. روایت معتبر دیگری از امام صادق(ع) آمده است: الصَّدَقَةُ بِاللَّيْلِ تَدْفَعُ‌ مِيتَةَ السَّوْءِ وَ تَدْفَعُ سَبْعِينَ نَوْعاً مِنَ الْبَلَاءِ[11]