🔴 حسن حسن زاده آملی، ادیب، شاعر، فقیه، طبیب، فیلسوف، عارف، متکلم، ریاضی‌دان، منجم، مفسر قرآن، حدیث شناس، زباندان و زبان‌شناس، و از اعاظم اساطین حکمت و عرفان در سال ۱۳۰۷ چشم به روزگار گشود، و در طلیعه مهر ۱۴۰۰ دیده از دنیا فروبست. هیچ واژه ای نمی یابم که وصف کمال او باشد. بگویم، آیت الله، بود و بالاتر، بگویم، علامه، بود و فراتر، بگویم استاد، بود و برتر... هرگز در تنگنای واژگان مرسوم نمی گنجید. غریبانه زیست، و غریبانه در گذشت و هم چنان ناشناخته ماند. نه دستگاه و بنیادی داشت، نه دفتر و بارگاهی فراهم ساخت. هر آن چه بر خامه سنجیده و پرمغزش جریان یافت، همه سرشار از پختگی و سختگی و تحقیق و تدقیق بود. دمادم زندگی را به آموختن و آموزش و تربیت و پرورش گذراند. نیکوترین و بهترین اساتید را در نهایت سختی روزگار، دید و خدمت کرد، علامه ابوالحسن شعرانی، علامه الهی قمشه‌ای، علامه فاضل تونی، علامه محمدتقی آملی، علامه طباطبایی و شماری دیگر همه استادان بی بدیل و بی نظیر روزگار، مربیان و معلمان راستین او بودند. قلم را یارای وصف او نیست، و فسوس و فسردگی و اندوه مجالی برای نوشتن نمی دهد.... این زمان بگذار تا وقتی دگر... تسلیت باد.... #محسن_رجبی_تهرانی https://www.instagram.com/p/CUQaJgvof2b/?utm_medium=share_sheet https://eitaa.com/KimiyayeSaadat

🔴 🔹زندگی #انسان_مدرن، تهی از #فضیلت #آرامش و #آهستگی، و دچار رذیلت #شتابزدگی و پیچندگی است، و این رذیلت او را از ژرفای #حکمت، و خنکای لذت فرسنگ ها دورکرده است. انسان مدرن، در جاذبه اکنون زیست نمی کند، یا در حسرت و افسوس گذشته است و یا در تخیل و آرزوی آینده؛ و برای آینده ی هیچِ وهم انگیزِ خود، شتابان و بی هدف می دود، و از اکنونِ خود سرشار نمی شود و ناگاه در ایستگاه های زندگی در ثانیه های درنگ و اندیشه، تنها در حسرت گذشته ی رفته و آینده ی حاصل نشده فرو می ماند، و زبان حالش این می شود که اصلا نفهمیدم عمرم چه گونه گذشت؟ 🔹به طور طبیعی پیران از دنیا می روند، و جوانان پیر، و کودکان، جوانان رعنا، و کودکانی دیگر، زاده می شوند...و همین سیر ادامه می یابد، و همه سوار بر قطاری پرشتاب که فرصتی برای خودیابی و جذبه های عارفانه که انسان را سوار بر ابرهای فرازمان و فرامکان می کند نمی یابند... 🔹قطار زندگی مدرن، آن چنان شتابان به ایستگاه مرگ می رسد، که #انسان_معاصر، عطر ناب گل یاس را فهم نمی کند، و موسیقی زیبای طبیعت را که ضریح دلکش حرم خداوندی است به گوش دل و جان نمی نیوشد، و از بس در گیر و دار فراهم آوری نخستین های زندگی درمانده می شود که از رشد تدریجی دخترک و پسرک خود بی خبر می ماند. و ناگهان می بیند دخترکان و پسرکان، جوانانی رعنا شده اند، و خود پیر و فرتوت شده و باید غزل خداحافظی را بخواند...بی درکی از #معنای_زندگی و #حکمت_مرگ .... 🔹زندگی مگر بدون غزل #حافظ و #مثنوی_مولانا و عاشقانه های #سعدی و عارفانه های #عطار و آوای تصنیف اهل معرفت و تلاوت های سحرانگیز #قرآن زندگی می شود؟! زندگی مگر بدون ناپدید شدن در دشت ها و چمن ها و کوهساران و صدای خروشان آبشاران زندگی می شود؟ 🔹کجایند تماشاگران پنجره خداوند؟ و کجاست زندگی در گذار شتابان دود و آهن و #فضای_مجازی و انبوه سوء تفاهم ها و خیال انگیزی ها؟! 🔹سهراب می گوید: زندگی تر شدن پی در پی زندگی آب تنی کردن در حوضچه ی اکنون است، رخت ها را بکنیم آب در یک قدمی است روشنی را بچشیم شب یک دهکده را وزن کنیم، خواب یک آهو را گرمی لانه لک لک را ادراک کنیم روی قانون چمن پا نگذاریم در مُوِستان، گره ذایقه را باز کنیم و دهان را بگشاییم اگر ماه درآمد و نگوییم که شب چیز بدی است و نگوییم که شب تاب ندارد خبر از بینش باغ و بیاریم سبد ببریم این همه سرخ این همه سبز... #سهراب_سپهری #محسن_رجبی_تهرانی https://www.instagram.com/tv/CW5PD00Ij0j/?utm_medium=share_sheet https://eitaa.com/KimiyayeSaadat

🔴 🔹حاج آقا مجتبی تهرانی، آقامجتبی تهرانی، به همین صمیمیت؛ و رسمی تر، بگو #آیت‌الله_مجتبی_تهرانی، عالم بزرگِ #تهران، #فقیه، #اصولی، حکیم و مفسر و استاد کامل و بی بدیل اخلاق و معارف الهیه، و از همه مهم تر #مربی_نفوس_مستعده، و به ویژه جوانان مشتاق معرفت از دانشجویان و طلاب و دیگر شیفتگان اخلاق. 🔹در روزگاری که پیشنهاد منصب قضا به او شده بود نپذیرفت، و گفت من می خواهم به کاری بپردازم که کار مردم به دادگستری و قضا نکشد...تا #انسان احیا شود...و انسانیت بماند... 🔹یاد باد بهارانی که از کوچه پس کوچه های #سرچشمه از میان تراکم بوی گل های یاس گذر می کردیم تا #خیابان_ایران تا چهارشنبه شب ها به #درس_اخلاق آقامجتبی برسیم... و صدای آرام بخش و روحنوازش و درس گفتارهای منظم و عالمانه اش را که در یکایک واژه هایش روح #معنویت و #عرفان موج می زد با جان و دل بنیوشیم... 🔹یاد باد لاجرعه های شراب ناب #شب_های_قدر #مسجد_چهلستون_بازار و بدمستی های عاشقانه که به سالاری او سر می شد، و در قرآن به سر، وقتی به نام نامی حضرت عشق، آن عزیز مصر وجود می رسید، با آن طنین صدای نازنینش که هنوز گوش دل را می نوازد عاشقانه می گفت: يَا أَيُّهَا الْعَزِيزُ مَسَّنَا وَأَهْلَنَا الضُّرُّ وَجِئْنَا بِبِضَاعَةٍ مُّزْجَاةٍ فَأَوْفِ لَنَا الْكَيْلَ وَتَصَدَّقْ عَلَيْنَا ۖ إِنَّ اللهَ يَجْزِي الْمُتَصَدِّقِينَ. (سوره يوسف، آیه ۸۸) 🔹و چه جانانه اشک می ریخت... حال خودش بود... هرگز اهل نمایش نبود که از ریا و مریدپروری بیزار بود... این بود که احوال دل هر که در آن میخانه وحدت حضوری داشت، دگرگون و زیر و زبر می شد... در تمام عمرم هیچ محفلی بسان محفل معرفت و عشق و صفای آقامجتبی ندیدم.... 🔹چه زود از دستش دادیم... هنوز می شد بماند، و رسم عاشقی را ادامه دهد... و سالار عاشقان و مستانِ کوی دوست باشد...اکنون به یادش و به نام نامی اش با دلی سرشار از ترنم موزون حزن می نویسم، و یادش را زنده می دارم، و امید می برم تا رهپوی آن راه باشم و بمانم....تا هنگامه دیدار یار... #محسن_رجبی_تهرانی 🔴دوازدهم دی، سالیاد سفر ملکوتی حضرت استاد آیت‌الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی گرامی باد... https://www.instagram.com/p/CYO-94gosco/?utm_medium=share_sheet https://eitaa.com/KimiyayeSaadat