اشارت
در ذات تاريخ انقلاب اسلامی نوعی #خموشی در ميان است. وقتی انسان در نسبتِ با ذات انقلاب اسلامی قرار گي
قسمتی از کتاب #خون_دلی_که_لعل_شد
خاطرات رهبر انقلاب
شنیدم. ایشان آن زمان به «حاج آقا روحالله» معروف بودند و شهرت ایشان در میان طلاب بهخاطر جدیت در تدریس بود. هر طلبۀ جوانی که در درس جدیت و کوشایی داشت، مشتاق شرکت در دروس ایشان در حوزۀ قم بود. پس از آنکه در سال ۱۳۳۷ به قم رفتم در دروس اصول فقه امام شرکت کردم و این درسها را طی شش سالی که قم بودم ادامه دادم. تا پیش از حرکت امام خمینی در سال ۱۳۴۱ هیچگونه نشانهای از انقلابیبودن در ایشان مشاهده نمیشد. استادی جدی بود با لباسی مرتب و فوقالعاده تمیز.
سر به زیر وارد جلسه درس میشد، به هیچیک از طلاب نگاه نمیکرد، درس خود را با جدیت میداد، به پرسشها و بحثهای طلاب با دقت و توجه تمام پاسخ میگفت. اکنون که به آن روزها میاندیشم از #سکوتی که این مرد پیش از اعلام نهضت خود داشت خیلی متعجب میشوم. اعلامیههایی که پس از آغاز نهضت صادر کرد، نشان میدهد که ایشان همچون آتشفشان #خاموشی بوده که یکباره فوران کرده است. همواره گفتهام: #ریاضت_سکوت امام، یکی از بزرگترین ریاضتها بوده. او مصداق کامل انسان مومن بود.
@esharat