سالروز عملیات #کربلای_4 قسمتی از شرح غزل: #استاد_طاهرزاده زاهد دهدم پند، ز روی تو، زهی روی هیچ‌اش ز خدا شرم و ز روی تو حیا نیست زاهد که معنای عشق و دلداگی به زیبایی را گم کرده، مرا پند می‌دهد که از نظر به روی تو و زیبایی‌های آن پرهیز کنم، چه رویی دارد این زاهد! چگونه از خدا شرم نمی‌کند و چگونه از تو حیا نمی‌کند که انسان از این‌همه تجلیاتِ سراسر دل‌انگیز، روی برگرداند؟ آن‌هم وقتی در این دوران، حقیقت این‌چنین آشکار به ظهور می‌آید، به‌خصوص در صحنه‌های دفاع مقدس و یا در ایثار همسران و مادران شهداء که در این دوران زیباترین صحنه‌ها از طریق آن‌ها به ظهور آمد؛ چگونه دلدادگی به آن‌ها را که مظهر ربّ النوع زیبایی اند را رها کنم؟ کجا است دین‌داری اگر این نوع معاشقه‌ها در آن دین‌داری در میان نباشد؟ خدا نکند خداوند ما را از دیدن این صحنه‌ها محروم کند و دل‌مان را از این تجلیات خاص به جای دیگری ببرد. عاشق چه کند گر نکشد بار ملامت؟ با هیچ دلاور، سپر تیر قضا نیست مگر جز این است که عاشق در مسیر عشق و در قرارگرفتن در تقدیری که برای او رقم زده شده، باید بار ملامت بر دوش کشد و تیرهای طعنه را تحمل کند. اساساً در این مسیر رسم دورکردن تیرهای بلا از خود، مرسوم نیست. زیرا همراه هیچ دلاورمردی سپری که به کمک آن بخواهد تیر قضا را از خود دور کند، نمی باشد. این‌جا، جای سپربرداشتن نیست، جای سینه سپرکردن است در مقابل تیرهای قضا و پذیرفتن تقدیری که رقم خورده است.عملیات #کربلای_4 و به خط زدن غواصان در حالی که می‌دانستند عملیات لو رفته و همه شهید می شوند. #حضور_ایمانی @esharat