«مسئله‌ی غزه هم اسلام را به دنیا معرفی کرد، هم فرهنگ و تمدن غربی را معرفی کرد.» شمیم بوی عطر غزه در فضا هنوز می دود ولی چرا مشام ما به تازگی پی اش نمی رود مگر که گنگ بو شدیم و یا عقیم ؟ اگر نه، پس چرا مشام مان به بوی لاله لمس شد و چشممان، ز فرط هجمه های سایه های روز مره غافل از حضور گرم شمس شد چقدر منجمد شدست قلب مان چرا زِ یاد رفت این همه اشاره و نشان چرا دوباره کور گشته ایم؟ دوباره گرم عادت و ز اصل قصه دور گشته ایم مگر نه اینکه اصل قصه غزه است مگر نه اینکه راه غزه منتهی به کربلاست و قالوی الست ما مگر که حرف دیگری به جز بلیٰ ست سلام بر حسین سلام بر سفینه النجات سلام بر یمن که او شنید بوی عطر را شنید بوی کربلا و کشتی عدو به دست او میان بحر خون به گل نشست بهمن/۱۴۰۲ #کربلا_ی_غزه #بزم_عاشقانه #یمن @eshareNakhana

مرغ باغ ملکوتم نیم از عالم خاک این صدا عادی نیست به واقع نمیتواند زمینی باشد صدایی که گوئیا بلبلی آن را برایمان از آسمان به سوغات، بر زمین آورده است بار اولی که شنیدم بغض و حیرتم عجین شد. اذانی ملکوتی از شهید باکری که قطعا احوال، و جای آدم رو عوض میکند @eshareNakhana

ای ماه بلند گریه شمشیر من است در این شب قدر آخرین تیر من است من بی خبرم ز قدر خود،...ای مهتاب امشب تو به من بگو چه تقدیر من است @esharenakhana

هان یمن ! ای جوان پیر من چهره ات چقدر حرف میزند پیرمرد سالخورده! گرچه پیری و به زیر بار سالهای سال تجربه استخوان شکانده ای شاد و زنده ای هنوز هم شباب مانده ای جامه ات هنوز جامه ای ز عهد و سنت پیمبر است گوئیا لشکر پیمبری! که پا به وقت ما گذاشتی تو! کنار آیه های وحی لا به لای کوچه های دهر خویش را به روزگار ما رسانده ای ظاهر تو ظاهراً قدیمی است در نگاه کهنه مغز ها کهنه ای ولی در نگاه آنکه اهل توست آنکه وعده ی خدا براش وعده ای تحققی ست آنکه آیه های وحی را گو که از خود پیمبرش شنیده است گو محمدی دوباره روبروش دیده است درنگاه او تازه ای و با طراوتی تو همان کسی که زیر خاک های کهنه گی جا نمانده ای تو! اویسی و بویی از حبیب را در حوالی زمانه های ما شنیده ای کوه و دشت و سنگلاخ های از قدیم تا به حال را طی نموده ای تا که خویش را به این زمانه با تمام خستگی رسانده ای هان اویس؟! ای جوان پیر من ای یمن تو! خنجرت خنجر گذشته نیست مثل سنگ های غزه نو به نو در این زمانه حرف میزند گفته ما رمیت اذ رمیت و تیغ می کشد کشتی جدید ها به پای خنجر قدیم تو بد به گل نشست ادعای پیشرفته شان شکست آنکه گفته تو کهنه و قدیمی ای اگر یک دلیل آورد کتاب وحی کهنه و قدیمی است قادرست که تو را کهنه بشمرد ولی شگفت که این کتاب مال بعد و بعدهاست و پسینی است آخرالزمانی است پس تو هم یمن که در معیت کتاب وحی آمدی آخرالزمانی و پسینی ای اسفند/۱۴۰۲ @eshareNakhana

یک جنس دیگری شده با غزه روز قدس گویا که آمدست خدا غزه روز قدس عشقست و عشق و عشق، کجایند عاشقان؟ هر سه یکی ست «کرببلا» «غزه» «روز قدس» فروردین/۱۴۰۳ @eshareNakhana

أَنْتَ اَلْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمَّاتِ‌، وَ أَنْتَ اَلْمَفْزَعُ فِي اَلْمُلِمَّاتِ‌، لاَ يَنْدَفِعُ‌ مِنْهَا إِلاَّ مَا دَفَعْتَ‌، وَ لاَ يَنْكَشِفُ مِنْهَا إِلاَّ مَا كَشَفْتَ‌. تنها تو در دشواری‌ها خوانده میشوی و در بلاهای سخت و دشوار، تنها تو پناهگاهی. بلاهای سخت و دشوار از انسان دور نمی‌شود، مگر آنچه را که تو دور کنی؛ و از گره‌های رنج‌آور، چیزی گشوده نمی‌شود، مگر آنچه را تو بگشایی. فرازی از دعای هفتم صحیفه سجادیه

امان از نیمه شب و ظلمت تو در توی ش چه وزنی دارد سنگینیش استخوانت را خورد میکند آنقدر آهسته آهسته میرود که دیگر آمدن صبح را باور نمیکنی شب، سیاهیش وزن دارد به وضوح با دستانت لمسش میکنی عوضش او چنان تو را در خود میفشرد که گو تابوتی تو را در خود حصر کرده و به صحنه ی مرگ مشایعتت میکند شب ظلمت و بیابان به کجا توان رسیدن مگر آن که شمع رویت به رهم چراغ دارد ... «حافظ»

 شعر رهبری برای عملیات وعده صادق دلا ز معرکه محنت و بلا مگریز چو گردباد به‌هم پیچ و چون صبا مگریز تو را است معجزه در کف، ز ساحران مهراس عصا بیفکن و از بیم اژدها مگریز تو موج غیرت و عزمی، ز بحر بیم مدار حذر ز غرش طوفان مکن ز جا مگریز ز سست عهدی ایام دلشکسته مشو نشانه باش چو پرچم، ز بادها مگریز چو صخره باش و مکن تکیه جز به دامن کوه به حق سپار دل خویش و از دعا مگریز تو از تبار دلیران خیبر و بدری چو ذوالفقار و چو حیدر بزن صلا مگریز به نوشخند منافق ز ره کنار مگیر به زهرخند معاند به انزوا مگریز چو ره به قبله‌ای امن است پایمردی کن خطا مکن، ز توهم به ناکجا مگریز چو تیر را هدف گیر و بر هدف بنشین ز کج‌روی به حذر باش و از خدا مگریز امین خلق و امانت‌گزار یزدان باش به صدق کوش و خطر کن ز مدعا مگریز

#بازنشر مافتنه گر شدیم و جهان فتنه گرگریز هر کار می کنیم جماعت! مگر گریز در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست شر خیر ماست، ما که نبودیم شرگریز گاهی به جنگ دوست و گاهی به صلح غیر از هر اصول و مصلحتی سخت در گریز اهل جنایتیم و مکافات میکشیم پس ما قمار باز و جهانی خطر گریز آمد خبر ز مرگ، دویدیم سمت مرگ پا پس نمیکشیم،،،،،خدا! مرگ بر گریز #مربع دنبال دردسر، سرمان درد میکند دنبال ما نباش توای دردسر گریز! سعیدصاعدی 20/آذر/۹۸ @esharenakhana

ز تند باد حوادث مرا گذر دادند برون ز طاقت من بود و جان به در دادند عطای دوست بدان در حساب جا نشود هنوز کار نکردی و پیشتر دادند تمام دار و ندار من ست مشتی خاک به لطف اوست به جایش تمام زَر دادند و گاه بودم و گاهی نبوده ام در کار چه بی حساب مرا مزد مستمر دادند # # # تمام راه من و تو بلا و کرببلاست خوشا به حال شهیدان به پاش سر دادند شکست خورده ی طوفان اگر که ما هستیم حکایتی ست، إزایش به ما ظفر دادند و خواجه گفته به ما سِرّ قصه را، بشنو هر آنچه را که عطا گشته در سحر دادند ۴/اردیبهشت/۱۴۰۳ @esharenakhana

زتند باد حوادث مرا گذر دادند برون ز طاقت‌من‌بود و جان‌به‌در دادند ۴/اردیبهشت/۱۴۰۳ @esharenakhana

مرد زندگی هستی کودک فلسطینی! کودکان ما اما گشته اند تزئینی تو، معلم درسِ، استقامت مایی فَٱسۡتَقِمۡ كَمَآ»هایت گشته درسِ تمرینی کودکان مثل تو خود روایت از فتحند بچه هایی از نسل مرتضای آوینی با صدای قرآنیت فتح را تلاوت کن و مرا به جهدی خوان با جهاد تبیینی هان بخوان «فَتَحْنا» را فتح آشکارا را آنچه را که ما کوریم آنچه را که میبینی طفل های ما خوابند گوششان اذان خواهد تو بیا موذن باش کودک فلسطینی اسفند/۱۴۰۲ @esharenakhana

خوف و رجای توسعه «آیا ما میتوانیم دست از امید داشتن به پیمودن راه توسعه بکشیم و در عین حال به تفکر در باب همین توسعه و راهی که غرب پیمود امید داشته باشیم؟ آیامقام خوف و رجا در توسعه را میتوانیم دریابیم؟....» 📜ادامه متن در سایت سرای هنر و اندیشه: https://soha-sima.ir/4078/ 📎عموما با این زبان نمی نویسم چندی پیش، پیش آمد و اینطور نوشتم و بنا نداشتم انتشارش دهم ولی گفتم شاید به مساله ی این چند روز راجع به توجه به تولید خارجی بی ربط نباشد @esharenakhana

آهوی غزل، یا خر منطق نچراندیم نه شعر سرودیم و نه هم فلسفه خواندیم یک دست به پا، دست دگر بر روی آن دست لنگان خرک خویش کشاندیم و کشاندیم هی سایه یمان در پی و ما هم که فراری خود را ز پی خود چه دواندیم و دواندیم بی فتنه و آشوب به جانان نرسد جان ما اهل صلاحیم و به مقصد نرساندیم باید که شبانِ رمه باشیم چو چوپان اما عوضش هی رمه ی خویش رماندیم ۲۵/اردیبهشت/ ۱۴۰۳ @esharenakhana

شهید ابراهیم رئیسی: حاج قاسم عزیز! به قاسم بن الحسن سوگند سلاحی که تو بر افراشتی هرگز بر زمین نخواهد ماند... @esharenakhana

شهادت و جهاد دست بی فکری مان را رو خواهد کرد مجاهد عجز خودش و عجز تاریخش را دریافته و از اول آن را پذیرفته است و از همین روست که جهد و تلاش میکند. و چون دستش را خالی می بیند نمیتواند ساکن باشد پس در پی جستن چیزی ست که نداردش و همینطور در طلب چیزی ست که مردمان تاریخش آن را ندارند و حتا شاید در طلب آن هم نیستند و مایل به فکر کردن و به عهده گرفتن آن هم نیستند و بدتر آنکه آگاه به این بی فکری شان هم نیستند مجاهد در همین عجز قدم در راه ساختن بر میدارد چرا که آنچه میبیند جز خراب آباد نیست. او رنج راه را میپذیرد تا راه را هموار کند. بیا بیا که زمانی ز می خراب شویم مگر رسیم به گنجی در این خراب آباد نمی‌دهند اجازت مرا به سِیرِ سفر نسیمِ بادِ مُصَلّا و آبِ رُکن آباد(حافظ) مجاهد آنقدر قدم در راه ساختن بر میدارد که دیگر به منتهای عجزش نایل شود و دیگر تاریخ امکان قدم برداشتن بیش از آن را به او ندهد اینجاست که دیگر شهادت را بر می‌گزیند و با شهادت دست بی فکری آدمیان را رو میکند تا بلکه عبرتی شود و راهی هموار شود. و مگر حسین بن علی جز این راه را رفت. در تاریخی که مردمان عهد دینی شان را فراموش کرده بودند و دچار بی فکری نسبت به زمانشان شده بودند و همه ی راه ها به بن بست کشیده شده بود حسین بن علی محض گشایش راهی، راه کوفه را در پیش گرفت. و آنقدر این راه را رفت و موانع را از سر گذراند تا اینکه در کربلا تمام راه ها بر او بسته شد. اینجا بود که شهادت را برگزید و با شهادتش دست یک تاریخ را برای مردمانش رو کرد و عبرتی برای آینده گانشان شد. #شهید_جمهور خرداد/۱۴۰۳ صفحه یادداشت: https://soha-sima.ir/4112/ @esharenakhana

مرا با فکر بکر تو دو صد جنگ ست و خون ریزی به خونت تشنه ام جانا مرا با توست چنگیزی تو اهل صلح، آباد و مرا خواهی در این وادی منم اما خراباتی و اهل فتنه انگیزی ندارم مثل تو فکری وَ یا چون عارفان ذکری همه دارائیم عشق و ندارم غیر از این چیزی تو مولانای شهری و منم ژولیده ای گمنام کجا دانند مفتی ها مقام شمس تبریزی ۸/خرداد/۱۴۰۳ @esharenakhana

#بازنشر وانگه امام، آمد و اذن جهاد داد اذن جهاد از قِبَل اجتهاد داد ما گنگ خواب دیده ی اَسرار او شدیم ای دل بگو امام به ماها چه یاد داد؟ ساقیِ ما به قدر قلیلی شراب ریخت سر مست باده ایم و گمانم زیاد داد هر کس سوار کشتی این انقلاب نیست- «طوفان رسید و برگ و برش را به باد داد» آبان/۱۴۰۲ @esharenakhana

وانگه امام آمد و اذن جهاد داد اذن جهاد از قِبَل اجتهاد داد... @esharenakhana

این آقای راننده میگه: من حاضرم مجانی براش کار کنم.میدونی چرا؟ چون من خودم نیستم ۸۰ ملیونه اگه من حَمّالیشو کنم بقیه خیرشا میبرند

#انتخابات مرا عهدی ست با جانان.... به این جمله ی این آقای راننده توجه کنید: «من حاضرم مجانی براش کار کنم.میدونی چرا؟ چون من خودم نیستم ۸۰ ملیونه اگه من حَمّالیشو کنم بقیه خیرشا میبرند» برای من مهم تر از اینکه به آقای جلیلی رای بدهد این جمله ی اوست: «که برای خودم نه، بلکه به خاطر هشتاد ملیون مردم ایران مجانی برای جلیلی کار میکنم». دقیقا همان چیزی ست که ما سالهاست گم کرده ایم. سالهاست چنین نگاهی برایمان بدیهی شده است که بدون اینکه گوشه ای از مسئولیت کشور مان را به اندازه ی وسع مان به عهده بگیریم یک گوشه نشسته ایم و از دولت ها انتظار داریم که برای ما کاری کنند و ما هم از کار آنها منفعتی ببریم. و وقتی هم که دولت ها آن هم از نگاه ما منفعت مطلومبمان را به ما نرساندند زبان به گلایه و نقد باز می‌کنیم و از همه چیز نا امید میشویم حال آنکه فراموش کرده ایم بار مسئولیت کشور و مردم به عهده ی همه ی مردم است و هرکسی به قدر وسعش برای مردم و کشورش باید هزینه ای دهد و خطری کند. این مرد با زبانی ساده و صمیمی یاد و خاطره ی آغازین انقلاب را به ما یاد آور شد که انسان و وطنت را به عهده بگیری و پایش ضرر مالی و جانی هم بدهی و ما هر کجا در انقلاب با چنین طریقی پیش رفته ایم راهی گشوده شده است و محال ها را ممکن کرده ایم و مگر فتح خرمشهر محالی نبود که ممکن شد آنقدر محال که اگر امروز از آن سخن بگوییم گوشها آن را شعار و آرمان خواهی می‌شنوند حال آنکه فتح خرمشهر فقط ۴۰سال پیش واقع شده است واقعیتی که منشاش مردمانی بودند که همه با هم و همه برای هم پای کار ایستادند و خطر کردند و کار را به عهده ی دیگری نی‌نداختند و هر کدام گوشه ای از بار کشور و مردم را به دوش گرفتند و شدند مصداق این بیت حضرت حافظ که: مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم هوا داران کویش را چو جان خویشتن دارم #فتح_خرمشهر #دانش‌_بنیان @esharenakhana

این است جرم تو... تو جرمت اینست که هنوز سخن از امام و انقلاب میزنی و پایش ایستاده ای جدای از اینکه رییس جمهور شوی یا نه باید هزاران بار مادریِ انقلاب اسلامی را شکر کرد که از دلش فرزندانی چون تو زایید و در دامنش پرورانید چون تویی که به شعار انقلاب ایمان داری و میخواهی زبان آن باشی و به همین جرم آماج حملات قرار گرفتی به قول ابو حسین رفیق حاج قاسم: «هرکس گفته ربِ ما الله است هزینه داده است.عشق بازی با الله هزینه دارد» پس بگذار رسانه های داخلی و خارجی هرچه میخواهند بگویند و نیش و کنایه بزنند و تیغ بکشند. آخرش خبر راستین تو که خبر انقلاب است امروز و فردا به گوش جانها میرسد و مگر نرسید.آمریکایی که ذات سیاستش، نبودن چنین نگاهی است با این حال مگر مردمانش خبر فلسطین و غزه را نشنیدند بگذار هرچه میخواهند بر تو تیغ بکشند و مگر لشکر رسانه ها بر شهید رئیسی تیغ نیش و کنایه نکشیدند و نمیخواستند محو حذفش کنند چه شد آخر خبر راستینش به جانها رسید و از دل خاک قامت راست کرد به قول حاج کاظم آژانس شیشه‌ای:«حافظ امنیت ملی برای من «عباس» است نه بی بی سی» سخن امام و انقلاب سخن راستین و کارساز است و به خاک نمی افتد و تو سخنت سخن امام و انقلاب است هیچ خبرو خبر رسانی نتوانست صدای انقلاب را در گلو خفه کند همانطور که صدای فلسطن و غزه را نتواست. این خبر صادق است بگذار تکذیب کنند این خبر خواهد رسید. #شب_قدر_انتخابات @esharenakhana

سیاست باطن مان را لو میدهد. میدان کشاکشی ست بین ما با خودمان، در جهان و وقت مان. گاه بر خود مان غالب میشویم و گاه مغلوب خودمانیم. چون سیبی سر گردان میان زمین و آسمانیم که مدام چرخ میخوریم و چرخ، و هر بار در مقابلمان وجهی از وجودمان رو میاید و وجه دیگرمان به زیر میرود. گاه خود را در غزه میابیم و با مظلومیتی تمام قد غالب میشویم و گاه در سهم و قدرت خواهی های انتخاباتی مان مغلوب آدمی اهل اُنس و نسیان است و از همین رو هربار وجه قبلی خویش را از یاد میبرد و با وجه دیگری از خود رو برو میشود و چند صباحی با آن موانست میکند و در میانه و میدان کشاکش با خودش دست به دست میشود و به همین جهت گاهی عهد شکنی میکند و گاهی هم عهد می‌بندد. تاب آوردن در چنین میدان کشاکشی یک حضور «هنرمندانه» را میطلبد، تا با «وقت» مان بی‌نسبت نشویم و در دام قهر نیفتیم و دچار موافقت ها و مخالفت ها نشویم. #ستیز_با_خویشتن_وجهان @esharenakhana

#بازنشر قصه؟ در قصه هر که گفته «بلیٰ» مبتلا شود با قصه آه غُصه ی ما ماجرا شود آری که قصه مبطل هر سحر میشود یک چوب هم به معجزه اش اژدها شود آری که قصه گُنگ زبان را گره گشاست موسی درون قصه کلیم خدا شود آری که قصه خانه ی احیای مردگی ست عیسی به قصه صاحب دارالشفا شود قرآن کتاب قصه ی جانان آدمی ست تنها، روایتش به لب مصطفی شود احمد که شهر قصه و قاری قصه است باب الورود قصه ی او مرتضی شود در قصه سِرِّ عالم و آدم نهفته است آن راز عالمین به خیر النسا شود آری که قصه صاحب آهی ست پر سکوت که ین قصه راویش جگر مجتبی شود در قصه هر که گفته بلیٰ مبتلا شود آن قصه قصه است که کرببلا شود سعید صاعدی جمعه/۶ مرداد/۱۴۰۲ @esharenakhana