چشمانم را باز کردم
در دشتی بودم پر از گل هایه زیبا
هر سمت را نگاه می کردم نژاد خاصی از گل وجود داشت
یک سمت رزها ، یک سمت مریم ها ویک سمت لاله ها
چشمانم سیر نمیشدند از این همه زیبای
هر روز در میان یک دسته از گل ها زندگی میکردم
تنوع گل ها انقدر زیاد بود که مرا تنوع طلب کرده بود
انقدر در میانشان بودم که زبانشان را یاد گرفته بودم.
در ان دشت همه گلی وجود داشت جز یاس
یک روز از زیبا ترین رز دسته ی رز ها پرسیدم
چرا اینجا یاس ندارید
باره اول بود میدیدم سرم فریاد میزند
میگیند یاس ها تو را نابود میکنند
باورم شد
دیگر تا مدت ها به یاس فکر نمیکردم
روزی در کنار علف هرزی نشسته بودم
از یاس برایم گفت
حرف های بر خلاف حرف رز بود
میگفت یاس بسیار زیباستو بی نهایت مهربان
نشانیش را از علف هرز گرفتم
گفت قاصدک ها می گویند انجاست
نوک قله ی را نشانم داد که همه ی گل ها انجارا برایم ممنوع کرده بودند
کنجکاویتم باعث شد که راحیه سفری طولانی شدم
روز ها گذشت من ازمیان گل ها گذشتم.
به دامنه ی کوه سرنوشت رسیدم
عطر یاس به همراه باد علف های کوتاهو بلند را نوازش میکرد
حسش میکردم
یک حس جدید
مثل هیچ گل دیگری نبود
خودم را به بالایه کوه رساندم
عطر یاس مستم کرده بود
در ان همه مدت به هیچ گلی وابسته نشودم .
اما یاس مرا دیوانه ی خودش کرد
در میان دسته ی یاس ها
چیزی را دیدم که باورش برایم سخت بود
پسری با مو های مشکلی و چشمانی قهوه ای
عطر تنش فراموش نشدنی
لبخند هایش خنده ی ابدی را در صورتم شکل میداد
تکه ی از بهشت بود که خداوند برایم فرستاده بود
نمیشد عاشقش نبود
با وجود ان دیگر دنبال تنوع نبودم
عشقم به تمامی گل هارا از من گرفت
و من را دیوانه خود کرد
و این دیوانگی برایم شیرین ترین دیوانگی تمام دنیاست
از خدا میخوام که عشق پاکمان جاودان شود
#A
╭─┅─═ঊঈ♥️ঊঈ═─┅─╮
♥️
@eshghtory ♥️
╰─┅─═ঊঈ♥️ঊঈ═─┅─╯
