دفترچه را باز میکنم. تکه‌ی سال 1401... شروع می‌کنم به خواندن دقیقا از فروردین شهید منصور بزی ساکت نخستین شهید فرماندهی انتظامی شهید سید نوید موسوی جلیل دازه مصطفی رفیع‌زاده علی شیخ کبیر مجتبی میر صفحه را ورق می‌زنم می‌رسم به دو شهید طلبه... شهید اصلانی و دارائی شهدای ترور حرم رضوی همان‌هایی که به قول بعضی‌ها پول بیت المال را می‌خوردند و عین خیالشان نبود. بازهم ورق میزنم. آنقدر که می‌رسم به تاریخ 1 خرداد 1401 میان کوچه‌هایی که شاهد زمزمه‌های آخر یک فرمانده بوده. دیوارهایی که شاهد خاکی شدن چادر همسر، از غبار غم است. آری همینجا... جایی که در تضاد اتهاماتیست که به مدافعان حرم می‌زدند. صفحه را بر می گردانم و با عشق جمله‌ی زینب سلیمانی را در میان بغض و فریاد می خوانم. بکشید مارا...ملت ما بیدارتر میشود؛ ما ملت شهادتیم #ما_ملت_امام_حسینیم مرز ما عشق است هرجا اوست آنجا خاک ماست سامرا، غزه، حلب، تهران چه فرقی می کند؟ #شهید_صیاد_خدایی #پلاڪ ✨✨✨✨✨✨✨