eitaa logo
جنبش مردمی اصلاحات انقلابی
1.1هزار دنبال‌کننده
22.8هزار عکس
17.8هزار ویدیو
50 فایل
یک تشکل سیاسی فراگیر مردمی و فراجناحی، با رویکرد انقلابی در جهت حمایت از جوانان مومن، متخصص و توانمند 🔸️جهت ارتباط با ادمین @M_Mahdi_A_D
مشاهده در ایتا
دانلود
💎 1⃣ 🥀 بر ساحل در سالگرد (یادداشت روز) ✍ سعدالله زارعی   🔴 چهل سال از روز «آغاز جنگ تحمیلی علیه ایران» می‌گذرد، جنگی که از سوی غرب به «عراق» نسبت داده می‌شد اما به اعتبار مشارکت اطلاعاتی، تسلیحاتی، مالی و حتی واگذاری سرزمین، از سوی طیف گسترده‌ای از کشورها  به عراق همه می‌دانستند، یک علیه . جنگ یک مطالبه بیشتر نداشت؛ «انقلاب مردمی ایران» باید از بین برود و در این میان برای آنان تفاوتی نمی‌کرد که چند نفر کشته می‌شوند و چه سرنوشتی پیدا می‌کند. 🔶 امروز یک خط وجود دارد و از سوی همان‌هایی که آن روز جنگی جهانی را علیه انقلاب مردمی ایران به راه ‌انداختند، تبلیغ می‌شود، خط این است که اساس ما را نفی کنند، دلیل آن هم نقش این دفاع و تداوم روح دفاع در انقلاب اسلامی است. از این رو می‌گویند این می‌شد اتفاق نیفتد. اگر دست‌اندرکاران ایران آن روز درست می‌فهمیدند و درست عمل می‌کردند جنگ اتفاق نمی‌افتاد!‼️ 🔸 در این میان نسخه‌ای که برای ماجرای 40 سال پیش ما پیچیده می‌شود، به نسخه‌ای که امروز برای و ما می‌پیچند بی‌شباهت نیست، یعنی عدم دفاع از منافع و اقتدار ایران. 🔸یک خط سیاسی می‌گوید، جنگ از ابتدا، گزینه اشتباه ایران بود و جمهوری اسلامی می‌توانست به جای توسل به دفاع نظامی، سیاست خارجی خود را که نگرانی‌هایی برانگیخته بود، اصلاح کند در این صورت جنگ روی نمی‌داد و اگر هم روی می‌داد زود به پایان می‌رسید و  مدعی‌اند ادبیات سیاسی امام برای عراق و بسیاری دیگر نگرانی‌هایی را پدید آورده بود و کافی بود و بقیه جمهوری اسلامی ادبیات خود را اصلاح می‌‌کردند. اما این است. ⏪ چرا که این ادبیات انقلابی، جنگ نبود بلکه جنگ بود. 🔸 روزی که انقلاب در ایران در آستانه پیروزی بود، غرب و عوامل آن درباره مقابله با ایران به جمع‌بندی رسیده بودند. کافی است ما تاریخ اخراج امام از و حرکت امام به سمت مرزهای و سپس را به یاد بیاوریم؛ پنج ماه پیش از پیروزی انقلاب اسلامی! و کافی است مذاکرات سران را در «گوادلوپ» مرور کنیم که در آن جلوگیری از پیروزی انقلاب اسلامی به هر قیمت به تصویب رسید و حتی که ضد امپریالیستی خوانده می‌شد، هم زیر ورقه آمریکا را در امضا کرد و کافی است به اسناد مربوط به سفر بهمن ماه 57 ژنرال‌‌ معاون ناتو که از سوی مأمور ولو با ده هزار نفر از مردم بود، نگاه بیندازیم تا بدانیم ادبیات مردم ایران پس از پیروزی انقلاب، نقش چندانی در تهاجمی که از 31 شهریور 59 تا 29 مرداد 67 در مرزهای غربی و جنوبی ایران روی داد، نداشت. 🔸 موضوع مربوط به اصل بود، کشوری مستقل که برای خود تصمیم بگیرد. نه اینکه آن کشور چه بیان و چه ادبیاتی دارد. کما اینکه همین بحث امروز هم هست. امروز هم مشکل غرب، فقط ادبیات جمهوری اسلامی نیست چرا که اینک این ادبیات انقلابی جهانی شده و حتی دامنه آن به خود آمریکا هم رسیده است و آمریکا با ملت‌هایی که صرفاً علیه او شعار می‌دهند، مشکل ندارد. 🔸 باز هم مشکل، کشورهایی هستند که نمی‌خواهند زیر سیطره آمریکا باشند. آنان نیز تحریم می‌شوند، تهدید می‌شوند و حتی به یک جنگ طولانی درگیر می‌شوند، مگر غیر از این است که فلسطینی‌ها نزدیک به 100 سال است درگیر جنگ هستند. آنان که پیش از مبتلا شدن به اشغال و غارت ، ادبیات ضد آمریکایی یا ضد اسرائیلی نداشته‌اند. مسئله غرب با فلسطینی‌ها این است که نمی‌خواهند مردم فلسطین استقلال و آزادی سرزمینی داشته باشند. آنان امروز ضد آمریکا شده‌اند چرا که سرزمین‌شان با حمایت مقامات آن کشور به رفته است. آنان قبل از این کاری به کار آمریکا نداشتند اما خب آمریکا با ‌آنان کار داشته است. ‼️ مگر همین روزها آمریکایی‌ها درباره تصمیم نگرفته‌اند؟ خب در کرانه باختری چه کسی صاحب خانه و چه کسی است؟ پس دلایل و نمونه‌های زیادی وجود دارند که این انگاره را که صرف ادبیات انقلابی سال‌های اول، سبب آغاز جنگ علیه ایران در سال‌های بعد بوده را باطل می‌کند. 💢 ادامه دارد… 🏴جنبش مردمی اصلاحات انقلابی @eslahatenghelabi_ir
جنبش مردمی اصلاحات انقلابی
💎 1⃣ 🥀 بر ساحل #هشت_سال #دفاع_مقدس در #چهلمین سالگرد (یادداشت روز) ✍ سعدالله زارعی #قسمت_اول   🔴 
💎 2⃣ 🥀 بر ساحل در سالگرد (یادداشت روز) ✍ سعدالله زارعی ادامه پیدا کرد و ۲۸۹۰ روز به درازا کشید. طولانی شدن جنگ هم به ارتباطی نداشت. اگر ایران کار دفاع را در میانه راه، رها می‌کرد، ریشه‌های فتنه در عرض 3-4 سال دیگر سر بر می‌آوردند و کار بار دیگر بالا می‌گرفت. مگر نه این است که حدود دو سال پس از پایان جنگ با ایران، تجاوز به صورت گرفت و این در حالی بود که در آن زمان کویت تحت حمایت قدرت‌های جهانی هم بود ولی ایران کماکان از سوی شوروی و آمریکا و عوامل آنها «مشکل مشترک» خوانده می‌شد. پس اگر ما مثلاً در سال 61 پس از فتح خرمشهر درصدد پایان دادن به «دفاع مشروع» خود برمی‌آمدیم بار دیگر باید به جنگ باز می‌گشتیم، در حالی که سابقه بدی هم از خود بر جای گذاشته بودیم، دفاع را باید ادامه می‌دادیم. 🔸 ملتی که در نیمه راه، کار را رها می‌کند، در ورود دوباره، جدی گرفته نمی‌شود. جنگ حدود 8 سال ادامه پیدا کرد و در این میان حدود یک میلیون نفر از شهروندان ایران در آن شرکت کردند، اگر این جمعیت به میدان نمی‌آمدند، دو گزینه جلوی ایران بود؛ ویرانی و تجزیه و گزینه دوم درگیر شدن در جنگی فرسایشی و طولانی، شبیه آنچه، از سال 1389 یعنی در طول ده سال، با آن درگیر است و هنوز هم چشم‌اندازی بر پایان آن نیست و باز این در حالی است که لیبی درصدد هم نبوده و تنها سطحی از تغییر در محیط داخلی را مطالبه کرده است. 🔸 نزدیک به ایرانی در جنگ شرکت مستقیم داشتند و براساس آمار و امور ایثارگران 196837 نفر ﷼شهید شده‌اند که به طور میانگین روزانه ۶۸ نفر به شهادت رسیده‌اند. جنگ در گستره مرزهای غربی و جنوبی کشور یعنی حدود 1500 کیلومتر درگرفته بود و این در حالی بود که برخلاف دشمن که با «استراتژی جنگی قاطع»، نیروهای گسترده‌ای را آماده کرده بود، جمهوری اسلامی و حتی ایران قبل از انقلاب، اصولاً استراتژی جنگ با همسایگان نداشت و لذا مرزهای کشور براساس دفاع در مقابل تهاجمات موردی و محدود، به سلاح‌ها و موقعیت‌های دفاعی مجهز شده بود. 🔸 دشمن با تحلیل ، تردیدی در دست یافتن به «پیروزی قاطع» نداشت. نگاه صدام حسین و ژنرال‌های او به وضع ارتش ما در آن زمان بود. ارتشی که برای کار دیگری غیر از پیروزی در جنگی همه‌جانبه، آموزش دیده و سازمان یافته بود و حالا با جنگی تمام‌عیار مواجه گردید و این ارتش با پیروزی انقلاب لاجرم دستخوش تغییرات بنیادی می‌گردید و این در حالی بود که اصولاً « » توسط جریانی مرموز هم دنبال می‌شد که براساس اسناد ، از سوی آمریکا راه افتاده بود. 🔸 همه اینها به صدام حسین و اطمینان می‌داد که ایران نمی‌تواند در برابر تهاجم گسترده ارتش قدرتمند و به روز شده صدام، دوام بیاورد. جنگ با این تحلیل و با این درجه از اطمینان در روز 31 شهریور 59 آغاز شد. البته انقلاب اسلامی در جریان پیروزی بر رژیم نظامی محمدرضا شاه راه پیروزی خود را یافته بود؛ این راه به بود. 🏴جنبش مردمی اصلاحات انقلابی @eslahatenghelabi_ir
جنبش مردمی اصلاحات انقلابی
💎 2⃣ 🥀 بر ساحل #هشت_سال #دفاع_مقدس در #چهلمین سالگرد (یادداشت روز) ✍ سعدالله زارعی #قسمت_دوم ☄ #جن
3⃣ 💎 🥀 بر ساحل در سالگرد (یادداشت روز) ✍ سعدالله زارعی 🔰 در جریان انقلاب اسلامی مردم ایران، نوعاً نه عضو و نه به مجهز بودند. هم در زمان قبل از پیروزی انقلاب اصولاً مبارزه مسلحانه را قبول نداشت و هیچ‌گاه به آن توصیه نکرد و با همین مردم را سرنگون و ارتش را با روش‌های دینی جذب نمود. 🔸 وقتی علیه آغاز شد، حضرت امام ضمن گسیل همه قوای نظامی کشور به مرزهای جنوب غربی، سراغ مردم آمد چرا که رمز مقاومت و پیروزی را حضور مردم در صحنه می‌دانست. مردم به صحنه آمدند و حدود ده ماه پیش از آغاز جنگ با تشکل نهاد پیش‌بینی لازم را کرده بود؛ عبارت «ملتی که 20 میلیون جوان دارد، باید 20 میلیون تفنگدار داشته باشد» بیانگر اتکاء امام در دفاع، به بود. مردم به صحنه آمدند و البته این در حالی بود که «برادران » از هیچ چیزی در دفاع از سرزمین و مردم خود فرو نگذاشته بودند، اما خب ارتش کلاسیک متجاوز آن روز را نمی‌شد با ارتشی با مختصات سال 1359 ایران متوقف کرد. 🔸 به زودی و شکل گرفتند و مدت زمان زیادی طول نکشید تا ارتش صدام‌حسین طعم شکست و عقب‌نشینی را چشید. فاصله به صحنه آمدن مردم و تشکیل گروه‌ها و تیپ‌های مردمی تا آزاد‌سازی - به عنوان بزرگ‌ترین پیروزی ایران در جنگ- فقط 20 ماه بود؛ یعنی 20 ماه پس از آغاز جنگ، پیروزی قطعی خود را اثبات کرد. اما با پیروزی‌های ایران در جنگ، توطئه‌ها علیه ایران به پایان نرسید و دشمن رنگ عوض کرد و جدی‌تر به صحنه آمد. 💎 برای درک این نکته کافی است به تاریخ واگذاری های و تاریخ که از « لندن» مستقیماً به شرق منتقل می‌شدند و یا زمان واگذاری دو جزیره «وربه» و «» از سوی کویت به عراق و یا زمان واگذاری «بندر عقبه» از سوی اردن به عراق و یا زمان مصوبه پرداخت 60 میلیارد کمک به عراق از سوی کشورهای عضو شورای همکاری خلیج‌فارس، برای پایداری در جنگ (و به قول آنان دفاع از سرزمین‌های عربی) نگاهی بیندازیم تا دریابیم که همه این موارد مربوط به پس از در 1361 بوده است. ‼️ پس این ادعا که مسئولین جمهوری اسلامی می‌توانستند پس از پایان مرحله تهاجمی صدام در اواخر سال 59 و یا پس از اثبات اقتدار و برتری نظامی ایران در اوایل سال 1361، به ، درست نیست. 💯 چرا که اصولاً هیچ قرائنی از آمادگی متجاوز و حامیان آن برای پایان دادن به جنگ وجود نداشت و از این رو باید گفت ❌پایان دادن به جنگ در اختیار ایران نبود. ❌ 💯 اگر به که از اواخر سال 59 که ماشین تجاوز به واسطه مقاومت جانانه مردم ایران متوقف شده بود، از طریق هیئت‌هایی از و یا با ایران انجام می‌شد، نگاه بیندازیم، می‌بینیم از راه‌حل‌ها و پیشنهادات آنان چیزی بیش از «آتش‌بس» بیرون نمی‌آید، به معنای پایان جنگ نبود ‼️ بلکه به معنای گرفتن اجازه از ایران برای نفس تازه کردن صدام حسین بود. 📛 🏴جنبش مردمی اصلاحات انقلابی @eslahatenghelabi_ir
جنبش مردمی اصلاحات انقلابی
3⃣ 💎 🥀 بر ساحل #هشت_سال #دفاع_مقدس در #چهلمین سالگرد (یادداشت روز) ✍ سعدالله زارعی #قسمت_سوم 🔰 در
4⃣ 💎 🥀 بر ساحل #مقدس در سالگرد (یادداشت روز) ✍ سعدالله زارعی 🔰 کما اینکه در مقطعی که راکد گردید، همین‌طور هم شد و صدام حسین چهار سال پس از زمانی که در وضعیت شکست‌خورده قرار داشت، دوباره تهاجم را آغاز کرد و به دفاعی دوباره نیاز شد. همین الان هم اگر اقتدار نظامی ایران از سوی دشمن درک نشود، امکان تهاجم به ایران وجود خواهد داشت. 🔸 به این دلیل، ایران با برگزاری سالانه چندین مانور، درصدد اثبات این نکته می‌باشندکه قدرتمند است و باز دقیقاً به دلیل اعمال است که آمریکایی‌ها به سقوط پرنده پر قدرت خود، گلوبال در تنگه هرمز، واکنش نشان ندادند و انگلیسی‌ها توقیف چند هفته‌ای نفتکش خود از سوی نیروی دریایی ایران را نادیده گرفتند. 💯 پس جنگ رابطه مستقیمی با «قدرت» دارد و دیپلماسی در میانه این راه معنای متفاوتی پیدا می‌کند، اگر در مقایسه با طرف مقابل ضعیف باشی یا ضعیف دیده شوی، یعنی اعطای امتیاز و اگر قوی باشی و یا قوی دیده شوی، دیپلماسی یعنی گرفتن امتیاز. و وای به زمانی که باشی ولی دیده شوی؛ آن وقت دیپلماسی یعنی دادن امتیاز علی‌رغم داشتن قوت، و بدتر از آن اینکه قوی باشی و قوی هم دیده شوی ولی دیپلماسی، خود را در موقعیت بپندارد؛ آن وقت در شرایط قدرت و اعتراف به قدرت از سوی دشمن، دیپلماسی، امتیازات بزرگ می‌دهد و کشور را درگیر مشکلاتی طولانی‌مدت می‌کند. نمونه‌ای از این را در سال‌های اخیر تجربه کرده‌ایم. 🔶 اینک در چهلمین سالگرد آغاز جنگ علیه ایران قرار گرفته‌ایم. خدا رحمت کند بزرگوار که پس از شکست برنامه تهاجم نظامی در سال 1383 و تشکیل اولین دولت مستقل در گفت: «خداوند نخواست عراق با خفت شکست به جبهه اسلام متصل شود، اینک عراق و ایران هم‌آغوشند و عراق و حتی ارتش آن ایران را نجات‌دهنده و نه تسخیرکننده خود می‌داند و این پیمانی پایدار است که در گذر زمان و بروز تحولات گسسته نمی‌شود» و خداوند متعال حق بزرگ راحل عظیم‌الشأن را بر ما ببخشد که در پاسخ ساده‌لوحان و یا مغرضانی که ما در برابر تجاوز دشمن را ناچیز می‌شمردند، فرمودند: «ما در جنگ برای یک لحظه هم نادم و پشیمان از عملکرد خود نیستیم... ما را در جنگ به جهان کردیم... ما در جنگ پرده از چهره تزویر جهان‌خواران کنار زدیم... جنگ ما فتح فلسطین را به دنبال خواهد داشت» (صحیفه امام، ج 21 ص 283). هم‌اینک دفاع مقدس ما یک درسنامه برای هر ملتی است که می‌خواهد در بر پیروز شود. 🏴جنبش مردمی اصلاحات انقلابی @eslahatenghelabi_ir