eitaa logo
فدائیان اسلام
101 دنبال‌کننده
1.8هزار عکس
2.2هزار ویدیو
7 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
۵۵ مائده 💎💎💎💎💍💍💎💎💎💎 ✍در شأن نزول آيه آمده است: سائلى وارد مسجد صلى الله عليه وآله شد و از مردم درخواست كمك كرد. كسى چيزى به او نداد. عليه السلام در حالى كه به مشغول بود، در حال ، خود را به سائل بخشيد. در تكريم اين بخشش، اين آيه نازل شد. ماجراى فوق را ده نفر از اصحاب پيامبر مانند ابن عباس، عمّار ياسر، جابربن عبداللّه، ابوذر، اَنس بن مالك، بلال و... نقل كرده اند و شيعه و سنّى در اين شأن نزول، توافق دارند. (118) عمّار ياسر مى گويد: پس از انفاق انگشتر در نماز و نزول آيه بود كه رسول خداصلى الله عليه وآله فرمود: «مَن كنتُ مولاه فعلىّ مولاه». (119) پيامبر اكرم صلى الله عليه وآله در ، براى بيان مقام حضرت على عليه السلام اين آيه را تلاوت فرمود. (120) و خود على عليه السلام نيز براى حقّانيّت خويش، بارها اين آيه را مى خواند. (121) كه خود شاهد ماجرا بوده است، در براى مردم داستان فوق را نقل مى كرد. (122) كلمه ى «ولىّ» در اين آيه، به معناى دوست و ياور نيست، چون دوستى و يارى مربوط به همه مسلمانان است، نه آنان كه در حال ركوع انفاق مى كنند. عليه السلام فرمودند: منظور از «الّذين آمنوا...»، على عليه السلام و اولاد او، ائمّه عليهم السلام تا روز قيامت هستند. پس هركس از اولاد او به جايگاه امامت رسيد با اين ويژگى مثل اوست، آنان مى دهند در حال ركوع. (123) مرحوم فيض كاشانى در كتاب نوادر، حديثى را نقل مى كند كه بر اساس آن ساير امامان معصوم نيز در حال نماز و ركوع به فقرا صدقه داده اند كه اين عمل با جمع بودن كلمات «يقيمون، يؤتون، الراكعون» سازگارتر است. امام باقرعليه السلام فرمود: خداوند پيامبرش را دستور داد كه عليه السلام را مطرح كند و اين آيه را نازل كرد. (124) بهترين معرّفى آن است كه اوصاف وخصوصيّات كسى گفته شود ومخاطبان، خودشان مصداق آن را پيدا كنند. (آيه بدون نام بردن از على عليه السلام، اوصاف وافعال او را برشمرده است) امام صادق عليه السلام فرمود: على عليه السلام هزاران شاهد در غدير خم داشت، ولى نتوانست حقّ خود را بگيرد، در حالى كه اگر يك مسلمان دو شاهد داشته باشد، حقّ خود را مى گيرد! (125) در راستاى ولايت امام معصوم است. در مقبوله ى عمربن حنظله ازامام صادق عليه السلام مى خوانيم: بنگريد به آن كس كه حديث ما را روايت كند و در و ما نظر نمايد و احكام ما را بشناسد. پس به حكومت او راضى باشيد كه من او را بر شما حاكم قرار دادم. «فانّى قد جعلته عليكم حاكماً...». (126) ----- 118) الغدير، ج 2، ص 52، احقاق الحقّ، ج 2، ص 400 و كنزالعمّال، ج 6، ص 391. 119) تفسير الميزان. 120) تفسير صافى. 121) تفسير الميزان. 122) تفسير مجمع البيان. 123) كافى، ج 1، ص 288. 124) تفسير نورالثقلين وكافى، ج 1، ص 281. 125) تفسير نورالثقلين. 126) كافى، ج 1، ص 67.