🌺 امام صادق علیه السلام: مهدی (عج) بین مردم رفت و آمد می کند، در بازارهای ایشان راه می رود، و روی فرش‌های آنان قدم میگذارد.. ولی او را نمی شناسند…😔 📚 بحار؛52:154 ‎‌‌‌ 🕌سخنان ناب📖🌸⃟🕊🍃🐣჻ᭂ࿐✰ @estoory_mazhabi

«🖤🕊 » -حاج قاسم دلمان براۍ قدم زدن‌هاۍِ -بـا صلابتت بر خاڪریز هـایِ جبھه‌ -مقاومت تنگ شده ..! 🖤¦⇠#عاشقان‌حاج‌قاسم 🌸⃟🕊🍃🐣჻ᭂ࿐✰ @estoory_mazhabi

#مناجات_شعبانیه #پویانفر 🌸⃟🕊🍃🐣჻ᭂ࿐✰ @estoory_mazhabi

💟 رسول خدا صلى الله علیه و آله: 💠 فَنَیرِزُوا إن قَدَرتُم کُلَّ یَومٍ یَعنی تَهادَوا و تَواصَلُوا فِی اللّه . 💠 اگر مى توانید هر روز را نوروز کنید؛ یعنى در راه خدا به یکدیگر هدیه بدهید و با یکدیگر پیوند داشته باشید. 📚 دعائم الإسلام #حدیث_روز #استوری_مذهبی💫 🌸⃟🕊🇮🇷🍁჻ᭂ࿐✰ @estoory_mazhabi

🎥 روایت جالب عیدی دادن حاج قاسم به فرزندان شهید مهدی نعمایی..🌷🕊 #حاج_قاسم 🌸⃟🕊🍃🐣჻ᭂ࿐✰ @estoory_mazhabi

🌎⃟🚎 •ماییم‌و‌هواۍبغض‌آلود‌فقط‌ •دلواپسۍ‌و‌غصه‌مشهود‌فقط💔 •والله‌که‌آسان‌شود‌این‌سختۍها‌ •با‌آمدن‌حضرت‌موعود‌فقط👣🌤 🎞|↫#استورے 🍃|↫#منتظرانهـ 🌸⃟🕊🍃🐣჻ᭂ࿐✰ @estoory_mazhabi

تو بیایی همه ی ساعت ها، ثانیه ها؛ از همین روز، همین لحظه، همین دم عیدند... #یاایهاالعزیز 💙 🌸⃟🕊🍃🐣჻ᭂ࿐✰ @estoory_mazhabi

خواننده آمریکایی ساکن لندن این ترانه رو در وصف #سرداردلها #حاج‌قاسم خوانده همه کارهایش را خودش انجام داده و میگوید سردار فقط مال ایران نیست برای همه آزادگان است.... جالب بود☺️ 🌸⃟🕊🍃🐣჻ᭂ࿐✰ @estoory_mazhabi

🎬 #روایتگری 🔻آی مهمونای شهدا خوش آمدید... سختی کشیدید خوش آمدید... ما شهدا قول میدیم ... هواتونو داشته باشیم.... 🎙راوی: آقای احمدیان #راهیان_نور 🌸⃟🕊🍃🐣჻ᭂ࿐✰ @estoory_mazhabi

💔💔🦋 دلتنگتم هنوز .... ای آه سینه سوز .... #راهیان_نور 🥀🥀💔💔💔💔 🌸⃟🕊🍃🐣჻ᭂ࿐✰ @estoory_mazhabi

#قطعه_ای_از_بهشت #یادمان_شلمچه #راهیان_نور 🌸⃟🕊🍃🐣჻ᭂ࿐✰ @estoory_mazhabi

🔻 #روشنگری_کنیم🔻 خانم محترم حجاب شما به ما ربط داره! 🎁 #کارجالب‌پیرمرد😅☺️ عکس باز شود حداقل برای یک نفر ارسال کنید 🌸⃟🕊🍃🐣჻ᭂ࿐✰ @estoory_mazhabi

•﷽• ھمین ڪھ دلم تنگ... 💛 #یا_صاحب_الزمان"عج📿 #استورے 🌸⃟🕊🍃🐣჻ᭂ࿐✰ @estoory_mazhabi

⭕️ مروری بر نامگذاری سالها توسط رهبر انقلاب اسلامی از سال ۱۳۸۷ تا ۱۴۰۰ ❤️🌸⃟🕊🍃🐣჻ᭂ࿐✰ @estoory_mazhabi

#سه_شنبه_های_جمکرانی 💚 #امام‌زمانم🌱•° 「هࢪچھ‌کࢪدھ‌هجࢪکࢪدھ‌با‌منِ‌چشم‌انتظاࢪ یوسف‌زَهرایی‌من‌فکࢪبرگشتن‌بکݩ🌿」 #اللهم‌عجݪ‌لولیک‌الفرج●• ❥•ツ•🦋•🌱°ْ 🌸⃟🕊🍃🐣჻ᭂ࿐✰ @estoory_mazhabi

💚ای در دلم عزیزتر از جان 🌴ڪه در تن است 💚جانی ڪه در تن است 🌴مرا از برای توست روحی‌فداک‌یامهدی‌عج‌ 🌹یٰا صٰاحِبَ الزَّمانِ أغِثْنِی🤲 🌹یٰا اَبٰا صٰالِحَ المَهدٖی أَدرِکْنِی🤲 🌸⃟🕊🍃🐣჻ᭂ࿐✰ @estoory_mazhabi

#حال_خوب لحظه هاتون به زیبایی گل ❤️ این گلهای ناب تقدیم نگاهتان 🌸⃟🕊🍃🐣჻ᭂ࿐✰ @estoory_mazhabi

🌿بسم الله الرحمن الرحیم🌿 🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🇮🇷🔍🇮🇷 🔍🇮🇷 🇮🇷 #رمان_رفیق #پارت25 #فاطمه_شکیبا نفهمید چقدر گذشت تا یک پراید چندمتر عقب‌تر از او پارک کرد. نور چراغ‌های پراید که خورد به چشمانش، تمام سرش تیر کشید. دستش را جلوی چشمانش گرفت. نتوانست بفهمد کیست؛ چون شیشه‌های ماشین دودی بودند. صدای حسین را از بی‌سیم شنید: - کمیل کجایی الان؟ - من ده متری باغ، پشت درخت‌های کنار مادی‌ام. نشستم روی موتور. یه پرایدم الان اومده نزدیک من پارک کرده. شیشه‌هاش دودیه، یکم بهش مشکوکم. صدای خنده حسین را شنید: - نمی‌خواد مشکوک باشی! اون منم! کمیل متحیر ماند و با دهان باز، برگشت و به پراید نگاه کرد. از تعجب نتوانست حرفی بزند. هنوز باورش نشده بود. حسین گفت: - آهان، الان دیدمت. - شما... شما اینجا چکار می‌کنین؟ - بابا چرا تعجب می‌کنی؟ دارم بهت می‌گم کمبود نیرو داریم یعنی همین. امسال اوضاع با همیشه فرق داره. هنوز از تعجب کمیل کم نشده بود. حسین نهیب زد: - من این‌جا هستم حواسم به در باغ هست، تو برو یه دوری دورتادور باغ بزن، ببین در پشتی نداشته باشه. شاید لازم بشه داخل هم بری. - چشم حاجی. کمیل از موتور پیاده شد و نفس عمیقی کشید. به طرف دیوار غربی باغ قدم برداشت. یک دور کامل باغ را دور زد و مطمئن شد در دیگری ندارد. پس بعید بود سارا از باغ خارج شده باشد. بی‌سیم زد به حسین: - حاج‌آقا، باغ فقط همون یه در رو داره. یکم مشکوک نیست؟ خیلی بی‌فکری کردن که فقط یه در گذاشتن براش! - عجیبه. شاید یه راه درروی دیگه دارن. ببین کمیل، الان باید بری داخل، ببینی چند نفر غیر سارا داخل باغن؟ فقط قبلش بیا این‌جا، میکروفون رو از من بگیر که ببری داخل نصب کنی. کمیل دوباره نگاه گذرایی به اطراف انداخت و زیر لب گفت: - خدا به خیر بگذرونه! و به سمت پراید قدم تند کرد. برای این که دیده نشود، از بین همان درخت‌ها حدود بیست متر پیاده رفت تا فاصله‌اش از در باغ بیشتر شود و تصویرش در دوربین‌هایی که احتمالا جلوی باغ نصب شده بود نیفتد. رفت داخل شیب مادی و خودش را رساند به ماشین حسین. می‌خواست کسی متوجه ارتباطش با حسین نشود. حسین در ماشین را باز کرد و گفت: - خوشم اومد از زرنگیت! بیا، این رو ببر اگه جای مناسبی دیدی نصب کن! کمیل میکروفون را گرفت و گفت: - فقط حاجی، ببخشید می‌پرسم؛ ولی اینا احتمالا دوربین نصب کردن، سگ هم دارن. چه خاکی به سرم بریزم؟ #ادامه_دارد 🇮🇷 🔍🇮🇷 🇮🇷🔍🇮🇷 🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🌸⃟🕊🍃🐣჻ᭂ࿐✰ @estoory_mazhabi

🌿بسم الله الرحمن الرحیم🌿 🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🇮🇷🔍🇮🇷 🔍🇮🇷 🇮🇷 #رمان_رفیق #پارت26 #فاطمه_شکیبا حسین لبخند زد و از صندلی کنار دستش یک پلاستیک برداشت و به طرف کمیل گرفت: - فکر اونجاشم کردم. بیا، این گوشت رو بنداز جلوی آقا سگه، خوابش که برد شیک و مجلسی تشریف ببر داخل. کمیل از تعجب دهانش باز مانده بود. پلاستیک را دستش گرفت و نگاهش کرد. بعد زیر لب زمزمه کرد: - دمتون گرم! و ناگاه به خودش آمد: - دوربینا رو چکار کنم حاجی؟ خنده حسین پررنگ‌تر شد: - هماهنگ کردم قبل این که بری داخل برق قطع بشه. کمیل دیگر نمی‌دانست چه بگوید. فقط با همان چشمان بهت‌زده‌اش به حسین نگاه کرد و گفت: - نوکرتونم حاجی! خیلی باحالین! - برو لوس نشو. وقت نداریم. کمیل راه افتاد به سمت باغ. دیوار باغ مثل سایر باغ‌های اطراف خیلی بلند نبود. کمیل زیر لب بسم‌الله گفت و دست انداخت روی دیوار باغ. خودش را کمی بالا کشید. اول از همه، چشمش افتاد به سگ بزرگ و سیاهی که مقابل در باغ نشسته بود و دور و برش را نگاه می‌کرد. با خودش گفت: - این نمی‌خواد بگیره بخوابه این وقت شب؟ از فکر خودش خنده‌اش گرفت. از دیوار پایین آمد و پلاستیک گوشت را از جیبش بیرون آورد. سردی گوشت از زیر پلاستیک به دستش نفوذ کرد. گوشت را از پلاستیک در آورد، از حالت لزج گوشت چندشش شد. در دل توکل کرد و گوشت را آن سوی دیوار باغ انداخت. صدای زوزه آرام سگ را شنید. با تمام وجود تمرکز کرد تا ببیند صدای پای سگ را می‌شنود یا نه. دوباره دستش را لبه دیوار گرفت و کمی خودش را بالا کشید. سگ را دید که مشغول خوردن گوشت شده است. چند ثانیه بعد، سگ گیج خورد و افتاد. کمیل پشت بی‌سیم گفت: - آقا سگه خوابش برد حاجی! - خوبه. یکم صبر کن الان برق قطع می‌شه، برو داخل. حسین راست می‌گفت، در چشم به‌هم زدنی کوچه‌باغ در ظلمات فرو رفت. حتی حسین هم چراغ ماشینش را خاموش کرده بود. کمیل اول جایی را نمی‌دید ولی کم‌کم چشمانش به تاریکی عادت کرد. کفش‌هایش را درآورد تا صدای قدم‌‌هایش درنیاید. این بار چند قدم عقب رفت تا وقتی دستش را روی دیوار باغ می‌گیرد، بتواند لبه دیوار بنشیند. از بچگی معروف بود که از دیوار راست بالا می‌رود؛ انقدر که حساب دفعات شکستن دست و پایش از دست مادرش دررفته بود. اصلا از ارتفاع نمی‌ترسید؛ برعکس، عاشق پریدن از جاهای بلند بود. پدر و مادرش هم که دیدند انرژی بی‌پایانش را نمی‌شود کنترل کرد، در کلاس‌های ورزشی ثبت‌نامش کردند. جودو، کاراته و حتی پارکور. شاید برای همین بود که دوره‌های آموزشی‌‌اش را هم راحت‌تر از بقیه می‌گذراند. تنها رقیبش هم عباس بود که در شیطنت و انرژی بدنی، دست کمی از کمیل نداشت. همین رقابتشان بود که به تدریج تبدیل به رفاقت شد. لبه دیوار نشست و به باغ که در تاریکی فرو رفته بود نگاه کرد. ظاهرا کسی نبود. پایین پرید و به خانه ویلایی کوچکی که وسط باغ بود چشم دوخت. باغ چندان نوساز نبود، معلوم بود قدیمی‌ست. آرام و با احتیاط روی خاک مرطوب باغ قدم زد. #ادامه_دارد 🇮🇷 🔍🇮🇷 🇮🇷🔍🇮🇷 🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷🔍🇮🇷 🌸⃟🕊🍃🐣჻ᭂ࿐✰ @estoory_mazhabi