نکات کلیدی و پیام های مهم جزء چهاردهم جزء چهاردهم شامل سوره های حجر و نحل میباشد. محفوظ بودن قرآن با وعده ی خدای رحمان إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَ إِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ ﴿۹﴾حجر فولادوند: بى‏ ترديد ما اين قرآن را نازل كرده ‏ايم و قطعا حافظ و نگهبان آن خواهيم بود "قرآنى كه خداى تعالى بر پيغمبر گراميش نازل كرده و آن را به وصف ذكر توصيف نموده به همان نحو كه نازل شده ، محفوظ به حفظ الهى خواهد بود و خدا نخواهد گذاشت كه دستخوش زياده و نقص و تغيير شود. خدا در آيات زيادى قرآن را به اوصاف مخصوصى توصيف نموده ، اگر بخواهد محفوظ نباشد و در يكى از آن اوصاف دچار دگرگونى و زياده و نقصان گردد آن وصف ديگر باقى نخواهد ماند و حال آنكه مامى بينيم قرآن موجود در عصر ما تمامى آن اوصاف را به كامل ترين و بهترين طرز ممكن داراست . از همين جا مى فهميم كه دستخوش تحريفى كه يكى از آن اوصاف را از بين برد نگشته است ، و قرآنى كه اكنون دست ما است همان است كه به رسول خدا (ص) نازل شده است . پس اگر فرض شود كه چيزى از آن ساقط شده و يا از نظر اعراب و زير و زبر كلمات و يا ترتيب آيات دچار دگرگونى شده باشد، بايد قبول كرد كه دگرگوني اش به نحوى است كه كمترين اثرى در اوصاف آن از قبيل اعجاز، رفع اختلاف ، هدايت ، نوريت ، ذكريت ، هيمنه و قهاريت بر ساير كتب آسمانى و ... ندارد." المیزان چکیده دو فراز زیبا از آیات سوره حجر: عصاره فراز ایات 16-25:ای پیامبر خدایی که اسمان زیبا را از شر شیاطین محافظت میکند، و نعمات و نباتات مختلف در زمین را برای شما پدید اورده، باد و باران می فرستد و شما را حیات و ممات و روزی می بخشد همه را در قیامت محشور خواهد کرد. عصاره سیاق آیات49 -84: ای پیامبر به بندگانم بگو که خدا ضمن رحیم و غفور بودن، عذاب دردناک نیز دارد. نزول فرشتگان بر ابراهیم و عطای فرزند علیرغم پیری و نازایی او و همسرش نمونه ای از رحمت خداست. عذاب هلاکت بار مجرمین قوم لوط ،اصحاب ایکه و اصحاب حجر نشانه ای از عذابهای دردناک خدا ست برای هوشیاران و ایمان اورندگان. خدا به عدل و احسان امر میکند. اوامر مغایر عدل و احسان، منسوب به خدا نیست. إِنَّ اللّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالإِحْسَانِ وَإِيتَاء ذِي الْقُرْبَى وَيَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاء وَالْمُنكَرِ وَالْبَغْيِ يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ (نحل 90)در حقيقت‏خدا به دادگرى و نيكوكارى و بخشش به خويشاوندان فرمان مى ‏دهد و از كار زشت و ناپسند و ستم باز مى ‏دارد به شما اندرز مى ‏دهد باشد كه پند گيريد . سخن گفتن حکیمانه و نیکو در سوره نحل آیه 125 خداوند روش تبلیغ و موعظه احسن را به پیامبر یاد آوری میکند: ادْعُ إِلِى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَجَادِلْهُم بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ 125 مکارم: با حكمت و اندرز نيكو به سوي راه پروردگارت دعوت نما، و با آنها به طريقي كه نيكوتر است استدلال و مناظره كن، گرسنگی و ترس و اضطراب از نتایج ناسپاسی نعمتهاست. وَضَرَبَ اللّهُ مَثَلًا قَرْيَةً كَانَتْ آمِنَةً مُّطْمَئِنَّةً يَأْتِيهَا رِزْقُهَا رَغَدًا مِّن كُلِّ مَكَانٍ فَكَفَرَتْ بِأَنْعُمِ اللّهِ فَأَذَاقَهَا اللّهُ لِبَاسَ الْجُوعِ وَالْخَوْفِ بِمَا كَانُواْ يَصْنَعُونَ ﴿۱۱۲﴾ فولادوند: و خدا شهرى را مثل زده است كه امن و امان بود [و] روزيش از هر سو فراوان مى ‏رسيد پس [ساكنانش] نعمتهاى خدا را ناسپاسى كردند و خدا هم به سزاى آنچه انجام مى ‏دادند طعم گرسنگى و هراس را به [مردم] آن چشانيد آمرزش و رحمت خدا با توبه و جبران گذشته ثُمَّ إِنَّ رَبَّكَ لِلَّذِينَ عَمِلُوا اَلسُّوءَ بِجَهٰالَةٍ ثُمَّ تٰابُوا مِنْ بَعْدِ ذٰلِكَ وَ أَصْلَحُوا إِنَّ رَبَّكَ مِنْ بَعْدِهٰا لَغَفُورٌ رَحِيمٌ (١١٩) نحل با این حال پروردگار تو کسانی را که از روی نادانی مرتکب گناه شده ، سپس بعد از آن توبه نموده و کار شایسته کرده اند ، آری پروردگار تو آنان را پس از توبه شان می آمرزد و بر آنان رحمت می آورَد . بار گناه منحرف شدگان، بر عهده رهبران و سران ناآگاه است. جمله معروف زیر را شنیده اید:وَلاَ تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى:هيچكس بار گناه ديگري را به دوش نمي‏كشد، اما در سوره نحل ایه 25 یک تکمله برای این عبارت بیان شده است.یعنی برخی افراد ،علاوه بر بار گناه خودشان، در گناه دیگران هم شریک هستند.اینها کسانی اند که بدون داشتن اگاهی و دانش کافی به یک موضوع، صحبت کرده یا می نویسند و موجبات انحراف و گمراهی دیگران را فراهم میکنند: لِيَحْمِلُواْ أَوْزَارَهُمْ كَامِلَةً يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَمِنْ أَوْزَارِ الَّذِينَ يُضِلُّونَهُم بِغَيْرِ عِلْمٍ أَلاَ سَاء مَا يَزِرُونَ ﴿۲۵﴾ مکارم: آنها بايد روز قيامت بار گناهان خود را بطور كامل بر دوش كشند، و هم سهمي از گناهان كساني را كه بخاطر جهل گمراهشان ساختند، بدانيد آنها بار سنگين بدي بر دوش مي‏كشند

نکات کلیدی و پیام های مهم جزء پانزدهم جزء پانزدهم شامل سوره اسراء و 75 آیه از سوره کهف می باشد ریشه بی باوری انسانها به آخرت در چیست؟ آیات 11-21به تحلیل چرایی عدم ایمان انسانها به اخرت و انذار از سرانجام دنیاطلبان پرداخته است. علیرغم برتری اخرت بر دنیا، انسان بخاطر عجول بودن،خیر را در دنیای عاجل میجوید و اخرت را که خیر مطلق است وا می نهد. خدا هم طبق سنت خود ،دنیاخواهان را در نیاطلبی شان مدد میکند اما در اخرت، بهره ای جز اتش ندارند. اما اخرت خواهان که هدایت خدا را میپذیرند، سعی و تلاششان ماجور خواهد بود. بهترین سخن را بگویید تا شیطان میان شما فتنه انگیری نکند. خداوند در سوره اسراء به پیامبر دستور میدهد که به بندگانم بگو که سخن احسن را بر زبان برانند. وَقُل لِّعِبَادِي يَقُولُواْ الَّتِي هِيَ أَحْسَنُ إِنَّ الشَّيْطَانَ يَنزَغُ بَيْنَهُمْ إِنَّ الشَّيْطَانَ كَانَ لِلإِنْسَانِ عَدُوًّا مُّبِينًا ﴿۵۳﴾ مکارم: به بندگانم بگو سخني بگويند كه بهترين باشد چرا كه شيطان (بوسيله سخنان ناموزون) ميان آنها فتنه و فساد مي‏كند، هميشه شيطان دشمن آشكاري براي انسان بوده است. در بیان تصمیماتت حتماً جمله «ان شاء اللّه» را بگو در ایه 23 سوره کهف، خداوند به پیامبر اسلام، نکته جالبی را تذکر میدهد: وَ لا تَقُولَنَّ لِشَیْء إِنِّی فاعِلٌ ذلِکَ غَداً إِلاّ أَنْ یَشاءَ اللّهُ وَ اذْکُرْ رَبَّکَ إِذا نَسِیتَ وَ قُلْ عَسى أَنْ یَهْدِیَنِ رَبِّی لاِ َقْرَبَ مِنْ هذا رَشَدا و هرگز در مورد کارى نگو: «من فردا آن را انجام مى دهم»مگر این که خدا بخواهد و هر گاه فراموش کردى، (جبران کن) و پروردگارت را به خاطر بیاور و بگو: «امیدوارم که پروردگارم مرا به راهى روشن تر از این هدایت کند»! در تفسیر نمونه در توضیح این ایه چنین امده است:آیه، یک دستور کلّى به پیامبر(صلى الله علیه وآله) مى دهد که: «هرگز نگو من فلان کار را فردا انجام مى دهم» «مگر این که: خدا بخواهد».یعنى در رابطه با اخبار آینده، و تصمیم بر انجام کارها، حتماً جمله «ان شاء اللّه» را اضافه کن; چرا که: تو هرگز مستقل در تصمیم گیرى نیستى و اگر خدا نخواهد، هیچ کس توانائى بر هیچ کارى را ندارد. بنابراین، براى این که: ثابت کنى نیروى تو از نیروى لا یزال او است، و قدرتت وابسته به قدرت او جمله ان شاء اللّه: «اگر خدا بخواهد» را حتماً به سخنت اضافه کن. آموزش توحید و مفهوم شرک در سوره کهف مفهوم ظریفی از شرک بکار رفته است. این سوره، اولین سوره ایست که بطور مبسوط به شرک پرداخته است. ایات 34-36 و38و42و39 نشان میدهد که صاحب باغ با اتکا بر اموال و اولاد و سایر امکانات مادی خود، از قدرت خدا در اداره امور غفلت کرد و همه امور را به برنامه ریزی خود و متکی به امور عادی و تحت کنترل میدید. اما وقتی با یک بلای اسمانی شبانه باذن خدا ثمره اش از دست رفت و در برابر این اعمال ولایت خدا، یاوری نداشت؛ متوجه شد که او این عوامل را باشتباه و غفلت شریک و جایگزین خداوند در تدبیر امور کرده غافل از اینکه حتی اداره امور روزمره و عادی جهان هم با اذن او استمرار می یابد. عصاره فراز ایات 27-47: ای پیامبر با ذکر این دو مثال بگو مال و فرزند و خدم و حشم، زینت زندگی دنیا و فناپذیر هستند. تفاخر و اتکا به انها و فراموشی از موثر اصلی جهان، که غالب بر همه چیز است، شرک به ربوبیت خدا و مایه خسران بوده و انجام عمل صالح برای رب مقتدر واحد، ماندگار و نجات دهنده است. نکته جالب آنکه در هر چهار داستان ذکر شده در سوره کهف(اصحاب کهف، از دست رفتن محصولات باغ، داستان موسی و خضر و داستان ذوالقرنین) اعمال ولایت و ربوبیت خدا بطرق خارق العاده از طریق بندگان و سایر مخلوقات خود و تامین اسباب و علل مورد نیاز که گاها خارج از محاسبه و تحلیل بشر است، مشاهده میشود.

پیام ها و نکات مهم جزء 16 قران مجید به نام خدا جزء شانزدهم قران از ایه 76 تا 110 سوره کهف و سوره های مریم و طه را شامل میشود. سوره های مریم و طه بنابر جدول ترتیب نزول سوره های تالیفی این نگارنده،پشت سرهم و در مرحله پنجم نزول قراردارند. در این مرحله دعوت پیامبر اشکار و فراگیر شده و جمعی از اهل ایمان شکل یافته اند. این دو سوره حاوی پیامهایی در تایید و تثبیت پیامبر و این تازه مسلمانان هست. و در سوره مریم اولین بار وظیفه بشارت مومنان برای پیامبر بکار رفته است.(در سوره های قبل تنها مذکر و منذر بود) از نکات جالب مشترک این دو سوره تاکید بر صلاه است.در سوره طه برای نخستین بار ،مسلمانان و پیروان پیامبر مامور به صلاه میشوند. در سوره طه دستور خدا به حضرت موسی ع برای نماز و سپس در سوره مریم ،مکلف بودن سایر انبیا به صلاه نیز بیان شده است. مناسب است ایات نماز و نیز تثبیت کننده روحیه اهل ایمان در این دو سوره را مرور کنیم: إِنَّنِي أَنَا اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِي وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِي {14}سوره طه منم من خدايى كه جز من خدايى نيست پس مرا پرستش كن و به ياد من نماز برپا دار {14} وَمَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكًا وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَى {124} و هر كس از ياد من دل بگرداند در حقيقت زندگى تنگ [و سختى] خواهد داشت و روز رستاخيز او را نابينا محشور مى‏كنيم {124} فَاصْبِرْ عَلَى مَا يَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ غُرُوبِهَا وَمِنْ آنَاء اللَّيْلِ فَسَبِّحْ وَأَطْرَافَ النَّهَارِ لَعَلَّكَ تَرْضَى {130} پس بر آنچه مى ‏گويند شكيبا باش و پيش از بر آمدن آفتاب و قبل از فرو شدن آن با ستايش پروردگارت [او را] تسبيح گوى و برخى از ساعات شب و حوالى روز را به نيايش پرداز باشد كه خشنود گردى {130} وَأْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلَاةِ وَاصْطَبِرْ عَلَيْهَا لَا نَسْأَلُكَ رِزْقًا نَّحْنُ نَرْزُقُكَ وَالْعَاقِبَةُ لِلتَّقْوَى {132} و كسان خود را به نماز فرمان ده و خود بر آن شكيبا باش ما از تو جوياى روزى نيستيم ما به تو روزى مى‏دهيم و فرجام [نيك] براى پرهيزگارى است {132} وَجَعَلَنِي مُبَارَكًا أَيْنَ مَا كُنتُ وَأَوْصَانِي بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ مَا دُمْتُ حَيًّا {31} سوره مریم و هر جا كه باشم مرا با بركت‏ساخته و تا زنده‏ام به نماز و زكات سفارش كرده است :(عیسی) {31} وَكَانَ يَأْمُرُ أَهْلَهُ بِالصَّلَاةِ وَالزَّكَاةِ وَكَانَ عِندَ رَبِّهِ مَرْضِيًّا {55} و خاندان خود را به نماز و زكات فرمان مى‏داد و همواره نزد پروردگارش پسنديده[رفتار] بود (اسماعیل){55} فَخَلَفَ مِن بَعْدِهِمْ خَلْفٌ أَضَاعُوا الصَّلَاةَ وَاتَّبَعُوا الشَّهَوَاتِ فَسَوْفَ يَلْقَوْنَ غَيًّا {59} آنگاه پس از آنان جانشينانى به جاى ماندند كه نماز را تباه ساخته و از هوسها پيروى كردند و به زودى [سزاى] گمراهى [خود] را خواهند ديد {59} إِلَّا مَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَأُوْلَئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَلَا يُظْلَمُونَ شَيْئًا {60} مگر آنان كه توبه كرده و ايمان آورده و كار شايسته انجام دادند كه آنان به بهشت درمى‏ آيند و ستمى بر ايشان نخواهد رفت {60} وَيَزِيدُ اللَّهُ الَّذِينَ اهْتَدَوْا هُدًى وَالْبَاقِيَاتُ الصَّالِحَاتُ خَيْرٌ عِندَ رَبِّكَ ثَوَابًا وَخَيْرٌ مَّرَدًّا {76} و خداوند كسانى را كه هدايت ‏يافته‏ اند بر هدايتشان مى‏افزايد و نيكيهاى ماندگار نزد پروردگارت از حيث پاداش بهتر و خوش ‏فرجام ‏تر است {76} فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِينَ وَتُنذِرَ بِهِ قَوْمًا لُّدًّا {97} در حقيقت ما اين [قرآن] را بر زبان تو آسان ساختيم تا پرهيزگاران را بدان بشارت و مردم ستيزه‏ جو را بدان بيم دهى {97

🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻🌻امام صادق(ع) فرمود: غذا دادن به یک مومن در روز عید غدیر ثواب اطعام یک میلیون پیامبر و صدیق (در راس آنها خود ائمه معصومین) و یک میلیون شهید (در راس آنها حضرت عباس و شهدای کربلا) و یک میلیون فرد صالح در حرم خداوند را دارد. (بحار ج۶ ص ۳۰۳) در جای دیگر ایشان فرمودند: غذا دادن به یک نفر در این روز مانند غذا دادن به همه پیامبران و صدیقان است. (مفاتیح الجنان ص۵۰۰) به گونه ای که امام صادق(ع) اصلاً این روز را روز اطعام الطعام نامیدند. (بحار ج۹۵ ص۳۲۳)🌻🌻🌻🌻🌻 توجه....توجه....🗨🗨🗨 عزیزانی که قصد ونیت مشارکت در اطعام غدیر را دارند،میتوانند واریزی های خود را جهت این امر مهم وزیبا به این شماره کارت،اهدا نمایند. کسانی که واریز میکنند از فیش خود عکس گرفته وبه پی وی مدیران ارسال کنند. 6277601283523775 ربابه حسنی پست بانک ایران ❤❤❤❤❤❤❤ https://chat.whatsapp.com/CZWczjhPh00JzAZm7lBGtU