🚨آیت الله العظمی وحید خراسانی: #علامه_مجلسی با بحارش دین و مذهب را زنده کرد. كوچک شمردن زحمات علامه مجلسی در تأليف #بحارالانوار، نشانه‌ی جهالت است! ⬛️ ۲۷ رمضان المبارک ۱۱۱۰ سالروز وفات محدث و عالم بزرگ شیعه علامه ملا محمد باقر مجلسی رحمه الله علیه

🔰 #علامه_مجلسی با بحارش دین و مذهب را زنده کرد. كوچک شمردن زحمات علامه مجلسی در تأليف #بحارالانوار، نشانه‌ی جهالت است! 🎙 آیت الله العظمی وحید خراسانی 📆 ۴/ اردیبهشت/ ۱۳۹۷ ⭕️امروز "بیست و هفتم ماه رمضان" سالروز درگذشت استوانهءعلم و فقاهت حضرت علامه مجلسی رضوان الله تعالی علیه می باشد.تا قیامت بر سر سفرهءمجلسی،اهل‌علم رو‌زی می‌خورند. #مجلسی

🏴وقتی #علامه_مجلسی رحمه الله، می‌خواهد در ثواب گریه و مرثیه خوانی بر امام حسین علیه السلام شریک شود 🔻 ایشان بعد از نقل اشعاری در مصیبت امام حسین علیه السلام که چند ده صفحه می‌شود، می‌نویسد: أقول: ما قیل من المراثی فی مصیبته صلوات الله علیه جمة لا تحصی و لا یناسب إیرادها ما نحن بصدده فی هذا الکتاب و إنما أوردنا قلیلا منها رجاء أن یشرکنی الله تعالی مع من یبکی و ینوح بها فی ثوابه... ✍🏻 آنچه از مراثی در مصیبت امام حسین صلوات الله علیه سروده شده بسیار است و به شماره در نمی‌آید، و آنچه ما در صدد آوردن آن در این کتابیم، با آوردن مراثی بیش از این مناسبت ندارد، و کمی از آن مراثی را آوردیم، به این امید که خدای تعالی مرا در ثوابش با کسانی که با این مراثی #گریه و #نوحه می‌کنند شریک سازد. 📚 بحارالانوار، _بیروت، ج۴۵ ص٢٩٤

#طلب_علم 💥 کلامی دقیق و متین از مرحوم #علامه_مجلسی (رحمه‌الله) 🔴 «ای عزیز! ببین آنچه فلاسفه و عُقَلاء در عرض چندین هزار سال فکر کرده‌اند و بعد از هزاران خطا، به یک معنی یا دو معنیِ حقّ راه برده‌اند. لکن امامان تو در یک خطبه و یک حدیث، چندینِ آن را برای تو روشن بیان کرده‌اند؛ ولکن أکثر الناس لایعقلون!» 📗عین الحیات، نشر قدیانی، ص ١١٦ 🔵 معارف اهل بیت علیهم السّلام نورِ محض است، چرا که از علوم الهی که به ایشان عطا شده نشأت می‌گیرد؛ هیچ عاقلی سرچشمه پاک و زلال را رها نمی‌کند و سراغ گودال‌های آبِ گِل‌آلود برود! ✨کَلَامُکُمْ نُورٌ وَ أَمْرُکُمْ رُشْدٌ وَ وَصِیَّتُکُمُ التَّقْوَی وَ فِعلِکَم الخير { @etelaresanihamedan }

#شهادت_رسول_اعظم (ص) ⚫️ تصریح مرحوم #علامه_مجلسی به "مسمومیت" و "شهادت" پیغمبر اکرم (صلوات‌ الله‌ علیه) { @etelaresanihamedan }

#فاطمیه #سانسور_تحریف 🛑 برزخ مخالفین شیعه، در باب ایمان حضرت زهرا سلام الله علیها ✍🏻 #علامه_مجلسی رحمه الله در بحار شریف می‌نویسد: «بدان که مخالفان ما، در کتابهای صحاح خود روایات زیادی آورده‌اند که "هر کس با امام مخالفت کند، از طاعت او خارج شده و از جماعت جدا شده است، و امام زمان خویش را نشناخته است، و به مرگ در جاهلیت دچار شده است." و در جامع الاصول از صحیح مسلم و صحیح نسائی از ابو هریره نقل می‌کنند: "رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمودند: هر کس از طاعت درآید و از جماعت جدا شود و بمیرد، به مرگ جاهلیت مُرده است." و #بخاری و مسلم در صحیحشان روایت کرده‌اند و در جامع‌الاصول نیز از این دو، از ابن عباس روایت کرده است که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمودند: "هر کس از امیرش امری را نپسندد، باید صبر کند، زیرا هر کس به اندازه یک وجب از فرمان و طاعت سلطان سرباز زند، به مرگ در جاهلیت دچار شده است." ✅ لذا تصوّر نمی‌کنم بعد از این روایات، شخصی از گروه مخالف یا موافق نسبت به این شکّ داشته باشد که فاطمه سلام الله علیها نسبت به آنها خشم داشت و به کفر و گمراهی آنان اعتقاد داشت، و به امامت آنها اعتراف نداشت و مطیع و پیرو آنها نبود، و تا زمانی که دار فانی را وداع گفت، پیوسته بر آن حال بود. پس هر کس به امامت ابوبکر اعتراف کند، چاره‌ای ندارد جز این که بگوید: سَرور زنان جهانیان و زنی که خداوند در قرآن وی را از هر آلودگی پاک دانسته و پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله احادیث زیادی در فضل و برتری وی فرموده، به مرگ در #جاهلیت دچار شده است [العیاذ باالله]‼️‼️ و گمان نمی‌کنم که هیچ انسانی حتّی کافر و زندیق نیز این سخن زشت را بپذیرد. و شگفت آن است که مخالفان ما، آنگاه که محکوم شدند و راه بر آنان بسته شد، به ردّکردن دوام و استمرار کینه حضرت زهرا سلام الله علیها نسبت به ابوبکر پناه بردند. با این وجود که آن روایات را در کتب معتبرشان نقل کرده‌اند و روایت کرده‌اند که امیرالمؤمنین علیه السّلام در زمان حیات حضرت فاطمه با ابوبکر بیعت نکرد، و تا زمان شهادت آن حضرت، هیچ یک از بنی‌هاشم نیز با او بیعت نکردند.» 📚منبع: بحارالأنوار، ج۲۹ ص۳۳۲ { @etelaresanihamedan }

🎼 حالِ معنوی با #موسیقی❗️ ✍️هرگاه از شنیدن سازهای جَرَس مثل نِی و موسیقار، حزن و رقّت قلب و گریه به هم رسد، آیا در آن هنگام استماع آن جایز است یا نه؟ ✔️ پاسخ #علامه_مجلسی رضوان الله علیه : حزنی که از سازها به هم می‌رسد #شیطانی است، به هیچ وجه مجوز نیست استماع.❌ 📚سؤالات ملا کلبعلی بروجردی از استادش: علامه محمّد تقی مجلسی { @etelaresanihamedan } ⚠️ مسأله «ترویج موسیقی» در محافل مذهبی را جدی بگیریم.

#عقاید #توحید #غلو 🔺بعضى از فِرَق با استناد به احاديثى از كتب شيعه هم چون «بحارالأنوار» و «عيون اخبار الرضا علیه السلام» و هم چنين زيارت جامعه كبيره، مُدّعى شده اند كه امامان «اوّل ما خلق الله» بوده و همان «مشيّت خداوندى» مى باشند. خداوند نخست آنان را خلق كرد و سپس از طريق آنان، ديگر مخلوقات را بيافريد. بر اين اساس آنان امامان را علّت فاعلى خلقت مى دانند! از جمله احاديث مورد استناد آنها، احاديثى همچون: «ما مصنوع خداونديم و جمله خلق پس از ما، مصنوع مايند» يا «خداوند نخست ما را خلق كرد و سپس ما، ساير موجودات را خلق كرديم» مى باشد. خواهشمند است در خصوص صحت اين احاديث و مطالب، نظر مبارك را بيان فرماييد. 💥مرجع فقید مرحوم آیت الله صافی گلپایگانی(ره): 📝اَوّلا ائمه(علیهم السلام) مَشيّة الله نيستند، بلكه وعاء و ظرف مَشيّت‏ اند. لذا روايات زيادى داريم كه ائمه(علیهم السلام) ظرف مَشيّت خداوند هستند و «لم‏ يشأوا إلّا أن يشاء الله». بلى، يك حديث حافظ رجب برسى نقل كرده كه قابل استناد نيست!! علاوه بر اين‏كه روايات كثيرى وجود دارد كه «مشية الله» حادث و به معناى ايجاد و إعمالِ قدرت پروردگار است! 🔺ثانياً بر حسب اَخبار، ائمه(علیهم السلام) علّت غايى خلقت عالَم ‏اند، نه علّت فاعلى! بلكه همه ما سوى الله حتى ائمه‏(عليهم‏ السلام) به مشيّت خدا خلق شدند! و مَشيت، معناى مصدرى است و همان انجام‏ دادن است. و خلق ما سوى الله، مستند به خداست به حسب آيات و اَخبار كثيره! ✅خلاصه: خداوند نور اوّل را به مَشيّت و اراده آفريده و فاعليّت خداوند نسبت به اشياء، به ذات نيست؛ بلكه به مشيت و اراده است! و دو باب در اصول كافى در اين مطلب وجود دارد. * و نعم ما اَفاد العلّامة المجلسي في الإعتقادات: «لا تعتقد أنهم خلقوا العالم بأمر الله تعالیٰ؛فإنّا قد نُهینا في صحاح الأخبار عن القول به،و لا عبرة بما رواه البُرسي و غیره من الأخبار الضعیفة» #علامه_مجلسی : ⚠️مبادا معتقد باشی که أئمه(علیهم السلام) به أمر(إذن)خدا، خالقِ عالَم هستند؛ زیرا در روایات صحیحه، از این اعتقاد نهی شده ایم؛ و روایات ضعیفی که بُرسی و غیر او نقل کرده اند، إعتبار ندارد! 📚معارف دين؛ ج‏۳ص۵۵-۵۶