انسان نامیرا چشم‌های مرد به دنیای پس از مرگ باز می‌شود؛ دنیایی که تاکنون ندیده است. او در یک مکان غیرمعمول قرار دارد؛ جایی که نور و سایه به شکل‌های عجیب و غریب تراکم دارند. اطرافش پر از رنگ‌ها و صداهای ناشناخته است. او به آرامی پا به این دنیای نامعلوم می‌گذارد و با هر قدم، حسی عجیب و ناشناخته به او دست می‌دهد. همچنان که راه می‌رود، نگاهی به پشت سر خود می‌اندازد. متوجه می‌شود سه راه نوری ممتد پشت او کشیده شده‌ و در هر یک، صدها نفر شبه خودش راه میروند و به سویش می‌آیند. در مسیر اول خودش را دید که در حال نیکوکاری است، در مسیر دوم خودش را دید که در حال نوشتن است، در مسیر سوم خودش را دید که در حال دعا کردن است. ناگهان احساس کرد هنوز در دنیاست و دنیا را میتواند ببیند. میتواند صدایی را که بالای سر دنیا می‌پیچد را بشنود؛ صدایی که به انسانها می‌گوید: ای انسان‌های جان‌دوست! یک روز زندگی‌تان را ترک خواهید کرد و از این دنیا خواهید رفت. چشم و لب و دست و پایتان، دیگر جانی ندارند که برایتان کاری کنند. اما سه چیز هست که برایتان کار میکنند: [صدقه‌ای که اثرش جاری است، علمی که نفع می‌رساند، فرزندی که دعایت می‌کند.] گویا آنها دست و زبان شمایند که هنوز از کار نیفتاده‌اند. دست و زبان خود را با صدقه و علم به کار بیندازید؛ البته اگر دوست ندارید بمیرید. پی‌نوشت: و قَالَ رَسُولُ اَللَّه (ص): إِذَا مَاتَ اَلرَّجُلُ اِنْقَطَعَ عَمَلُهُ إِلاَّ مِنْ ثَلاَثَةٍ صَدَقَةٍ جَارِيَةٍ وَ عِلْمٍ يُنْتَفَعُ بِهِ وَ وَلَدٍ صَالِحٍ يَدْعُو لَهُ.(ارشادالقلوب، ج۱، ص۱۴) 🖋️ عبدالله عمادی (معین)| ۲۴ تیر ۱۴۰۳ @abdollahemadi

🏴🏴🏴🏴 ٖؒ﷽‌🏴🏴🏴🏴 یادداشت‌های کانال درباره امام حسین علیه‌السلام: ⬛ به احترام محرم ◾در پناه ⬛ روزنه خوشحالی ◾ مهمترین درس محرم ⬛ ذوق هواداری ◾ اخلاق یزیدی ⬛ از قبل ◾ ستاره سیاره رنج ⬛ قربون شکلت ◾ سبک‌های سوگ و محبت اللهم اجعلنا من اصحاب الحسین 🤲🏻🤲🏻 لطفاً در ثواب انتشار مطالب به دیگران شریک باشید.💚 @abdollahemadi

🏴ضمن عرض تسلیت به مناسبت فرارسیدن روز شهادت حضرت سیدالشهدا سلام الله علیه، توجه شما رو جلب میکنم به بیان خواندنی و ماندنی آیت الله خامنه‌ای در تقریظ بر کتاب پنجره‌های تشنه: «اِی شعله‌ی فروزان، اِی فروغ تابان، اِی گرمابخش دل‌های خلایق، تو کیستی با این شکوه و جلال، با این شیرینی و دلنشینی، با این هیبت و اقتدار، با این همه لشکر دل به همراه، با غلغله‌ فرشتگان که در کنار موکب تو با آدمیان رقابت می‌کنند؟ تو کیستی اِی نور خدا، اِی ندای حقیقت، اِی فرقان، و اِی سفینة‌النجاة؟ چه کرده‌ای در راه خدایت که پاداش آن خدائی شدن هر آن چیزی است که به تو نسبت می‌رساند؟ بنفسی أنت، بروحی أنت، بِمُهجَةِ قلبى أنت، و سلام الله علیکَ یومَ وُلدتَ و يومَ اُستُشهدتَ مظلوماً و یوم تُبعَثُ فاخراً و مَفخَراً.» @abdollahemadi

🤹تا تمرین نکنی هیچی نمیشی ▪️مقدمه: تئوری «یادگیری مبتنی بر عمل»، فرایندی رو تعریف می‌کنه که طی آن محتوای آموزش در عمل به کارگیری بشه. این شیوه یکی از بهترین راههای حفظ دانش و مهارته که منجر به افزایش عمق یادگیری و تثبیتش میشه. بعنوان مثال، تا وقتی دانش ریاضی در حسابداری و مهندسی یا معاملات زندگی به کار گرفته نشه، تا وقتی مهارت رانندگی در جاده و خیابان به کار گرفته نشه، تا وقتی دانش اصول، در فقه به کار گرفته نشه، نمیشه گفت که طرف، ریاضی و رانندگی و اصول فقه رو یاد گرفته. حداقل میشه گفت یادگیریش نهفته و متزلزله. الآن این تئوری رو توی هر دوره آموزشی که شرکت کنی می‌بینی؛ دوره‌های ورزشی، هنری، زبانها، قرآن، فنی و... همشون تمریناتی دارن که تا انجام نشن، اون دوره بی‌ثمر خواهد بود. ▪️اصل مطلب: _ وقتی شما درس توحید و عبودیت یاد گرفتی، «نماز» میشه یک تمرین. _ وقتی درس محبت و ولایت یاد گرفتی، «عزاداری» میشه یک تمرین. _ وقتی درس اخلاص یاد گرفتی، «روزه» میشه یک تمرین. عبادات و شعائر، تمرینند. اونا را به این چشم ببینید و به بچه‌ها هم آموزش بدید. نتیجه میده #یادگیری #تربیت #فلسفه_احکام #فلسفه_عزاداری ✍️ دکتر عبدالله عمادی (معین)| ۲۷/ ۴ /۱۴۰۳ @abdollahemadi

پی‌نوشت برای هم‌رشته‌ای‌هایم: جالبه بدونید که واژه لاتین تمرین یعنی practice، همسو با واژه practical ethics یعنی اخلاق عملیه. پیام این همسویی، آن است که: اصول و قواعد اخلاق یا فضیلتها باید در عمل پیاده بشن، باید در زندگی تمرین بشن و الا انسان اخلاقی یا زندگی اخلاقی، به اخلاق خوندن و از اخلاق گفتن نیست.

🌗 لذت یا عادت؟ هر لذتی که بهش عادت کنی، بعدش باید رنجشو بکشی؛ منظور، لذت از کارها و اشیاء است؛ مثل دود، مواد، رابطه، گوشی، چت، رفیق، پول، تمیزکاری، تحرک، خواب، فیلم، هر چی... این یه واقعیت تجربه شده ست. پس «عادت نکن» (عادت: اسارت و وابستگی) ای کاش هیچ لذتی، عادت نشه. همه در حکم تفنن و تنوع باشند! ممکنه بپرسی چکار کنم کاری یا چیزی برام «عادت» نشه؟ این بستگی به خلأهای درونت داره؛ هر چی شدت آرامش و پاداشی که یک کار یا شئ بهت میده بیشتر باشه، شما بیشتر بهش پناه می‌بری و عادت می‌کنی. کم‌کم نقش خیال در تو پررنگ‌تر از نقش عقل میشه و دیگه در موردش خودآگاه نیستی. ✍️ دکتر عبدالله عمادی (معین)| ۲۸/ ۴/ ۱۴۰۳ @abdollahemadi

پی‌نوشت برای هم‌رشته‌ای‌هایم: موضوع قابل طرحیست تفاوت "عادت و ملکه". اخلاق، به ما میگوید صفات خوب را ملکهٔ خودت کن تا رشد کنی. ملکه، زیرساخت و نتیجه رشد است اما عادت به یک چیز یا یک کار، بمعنای [وابستگی و اسارتی که آگاهی و اختیار در آن ضعیف است]، مانع رشد خواهد شد. ملکه، مربوط به وجود و منش است و عادت مربوط به رفتار و کنش. پس آنچه تحت عنوان عادت در "فضیلت‌گرایی" و "انسان‌شناسی فلسفی" یا عادات مثبت در "روانشناسی انسان‌گرا" گفته میشود، در واقع چیزی جز «استمرار و مداومت» منظور نیست و با معنای منفی عادت که در این متن نوشتم و در محاورات استعمال میشود فرق دارد. @abdollahemadi

فیلم «بی‌بدن» به من نشان داد که بی‌بدن بودن همان‌قدر سخت است که بی روح بودن. فیلم، در جانبداری از مادری که حق قصاص دارد، عملکرد موفقیت‌آمیزی ندارد ولی میتواند یک نمونه متوسط برای دفاع از حق قصاص، در مقابل فشار اجتماعیِ عفوطلبی و نه به اعدام تلقی شود. همچنین یک نمونه خوب و امروزین از فرزندپروری و یک بازنمایی ضعیف از پدرانگی!؛ فرهنگ ایرانی تکیه‌اش بر مادر به حدی است که می‌پندارد اگر فحش مادر را از دهن مردم بیندازد، نصف پرونده‌های قضایی حل میشود! (دیالوگ بازپرس شکوهی) و با چشمانی بسته و احساساتی اغراق‌آمیز به پسرش می‌سپارد اگر رفتی خدایی بود، قیامتی بود، سؤال پیچت کردند، هیچی نگیا! فقط بگو مادرم ازم راضی بوده.. بگو جونش به جونم بسته بوده (دیالوگ مادر سروش) #تحلیل_فیلم #فیلم_خانواده #بی‌بدن 🖊️ عبدالله عمادی (معین)| ۳۰/ ۴/ ۱۴۰۳ @abdollahemadi

🔸اوائل که با کسی آشنا میشی، یجورایی مثل سرگرمیه و چندان تووادی عشق واقعی نیستی 🔸سنت که بالاتر بره، متوجه میشی علاقه بینتون خیلی مهمه و مهمترین چیزه 🔸ولی سنت که بالاترتر بره متوجه میشی طرز برخوردش، از علاقش بهت مهمتره 🔸و سنت که بالاترترتر بره دوباره متوجه میشی علاقه‌ش بهت مهمترین چیزه و یه جاهایی حتی از طرز برخوردشم مهمتره ♥️ این علاقه، هیجان نیست، هورمون نیست، یه جور اعتقاده. ✍️ عبدالله عمادی (معین)| ۴ /۵/ ۴۰۳ @abdollahemadi

همسو با این که عرض کردم، تقسیم‌بندی زمانی برخی از روانشناسان از زندگی مشترک است که آنرا تقسیم کرده‌اند به سه دوره: ۱- دوره‌ای که طرفین برای هم تازگی و هیجان دارند و کاستی‌ها را یا نمی‌بینند یا نمیخواهند ببینند. ۲- دوره‌ای که کاستی‌ها و مشکلات خود را نشان می‌دهد و طرفین به تعارض یا مشاجره کشیده می‌شوند. ۳- دوره‌ای که طرفین قلق هم را پیدا کرده و تعارضات را حل کرده‌ یا به تجربه و پختگی رسیده‌اند. ➖نکته جالب اینکه محبت زوجین در دوره سوم، از سایر دوره‌ها عمیق‌تر و واقعی تر ارزیابی شده است. کسی لایق این محبت واقعی و عمیق است که در دوره دوم، صبر کرده باشد. این است راز «پایداری خانواده»👌🏼👨‍👩‍👧‍👧 ✍️ عبدالله عمادی (معین)| ۴ /۵/ ۴۰۳ @abdollahemadi

دم علی زرنگار گرم، که زر نگاشته و گل کاشته در فیلمنامه «مغز استخوان». اگر به رفتارشناسی آدمها در تعارضات اخلاقی سخت علاقمندید، توصیه میکنم به تماشایش بنشینید و ببینید اگر جای بهار بودید که برای نجات جان فرزندتان، یک راه عجیب و پرمخاطره در پیش دارید، چه می‌کردید؟ اگر جای حسین بودید که همسرتان درخواست نامتعارف از شما داشت که آدم به دشمنش نمی‌گوید چه می‌کردید؟ اگر جای امیر بودید که برادرتان بطور خودخواسته می‌خواهد در زندان بماند، در قبال آزادی‌اش چه میکردید؟ اگر جای نصرآبادی بودید، آیا پرونده موکلتان را قبول میکردید؟ اگر جای مجید بودید، با درخواست همسر سابق خود برای نزدیکی چه می‌کردید؟ ... پاسخ این سؤالات برای هر فردی ممکن است متفاوت باشد. در نتیجه سخت است که بشود فقط یک پاسخ درست به آنها داد. بنظر من _همسو با عمل‌گراها_ سؤالات اخلاقی، سؤالات چندگزینه‌ای هستند نه تک گزینه‌ای. چقدر فهمیدن آدمها سخت است تا چه رسد به حکم کردن برای آنها. به همین خاطر است که نویسنده ترجیح میدهد فیلم با پایان باز تمام شود. سوژه خاص فیلم با بازی زیبا و حرفه‌ای پریناز ایزدیار و بابک حمیدیان و میزانسن طبیعی، ترکیب دلچسبی را رقم زده و انسان را به تفکر وامی‌دارد. #فیلم_خانواده ✍️ عبدالله عمادی (معین)| ۵/۵/ ۴۰۳ @abdollahemadi