#راه_و_روایت زندگی کردن با عشق و محبت به خاندان پیامبر، تأثیرات اخلاقی و معنوی بسیاری دارد. این محبت، قوی‌ترین نیروی محرک برای خوب بودن است. ➖حضرت فاطمه معصومه در کتاب شریف عوالم، از پدرانش نقل کرد و آنها از پیامبر نقل کردند که فرمود: هر کس با محبت به خاندان پیامبر بمیرد، مانند آن کسی است که شهید مرده است. @ethicscafe

#میز_نقد در پادکست «از الویس پرسلی تا نوید محمدزاده»، با بی‌انصافی و بی‌دقتی، یک کلیپ ۱۸ ثانیه‌ای تحلیل شده که در آن یک دختر نوجوان با دیدن نوید محمدزاده هیجانی شده است. اصل حرف گوینده پادکست این است که این صحنه را با افسوس، ربط می‌دهد به انقلاب جنسی در غرب و از همین 18 ثانیه نتیجه می‌گیرد که ایران روی ریل انقلاب جنسی قرار دارد! ربطی بی ربط [گویا عده‌ای عادت کردند با یدک کشیدن عنوان پاتولوژیست، برای هر چیزی یک ریشه زننده و سیاه پیدا کنند تا بگویند ببینید این ماییم که متوجه عمق ماجراییم و بقیه بخصوص مسئولین غافلند!] ای کاش واقعا فکر عمیق داشته باشیم و بیندیشیم که آیا گرایش شدید به افراد مشهور (سلبریتی گرایی)، یک هیجان جنسی است؟ گرایش شدید به افراد مشهور، پدیده‌ای چندوجهی با ریشه‌های متنوع است و نمی‌توان آن را صرفاً به عنوان یک هیجان جنسی طبقه‌بندی کرد. در واقع، طیف وسیعی از عوامل روانی و فرهنگی در شکل‌گیری این گرایش دخیل هستند: مثلا افراد مشهور غالباً به دلیل جذابیت ظاهری، موفقیت شغلی، ثروت و جایگاه اجتماعی بالا مورد توجه قرار می‌گیرند و احساس تحسین و شیفتگی را در افراد برمی‌انگیزانند. یا فنِ کسی شدن، می‌تواند نوعی هیجان، سرگرمی و احساس تعلق را به همراه داشته باشد. یا حتی امکان دارد کسی، مشکل روانی داشته باشد و دیدن فرد مشهور، او را دچار نشانگان اضطراب مثل لرزش و تنگی نفس کند. بی‌اخلاقی مسلم است آدمی که نمیشناسیم را، یک رفتار بریده شده از متن را، یک کلیپ سر و ته زده شده را، بدون آنکه از تمام اطلاعات و احتمالات آن باخبر باشیم، قضاوت کنیم. #رویداد @ethicscafe کافه اخلاق👈

ناشادروان آنها که دیروز مُردند، لابد برای امروز برنامه‌هایی داشتند من هم یک روز خواهم مُرد... آیا کارهای نصفه کاره من، به مصائب و دردهای بی‌پایان ختم خواهد شد؟ آیا باید به انتظار مرگ، زندگی را بگذرانم؟ آیا باید در سایه مرگ، زندگی کنم؟ آیا باید اجازه بدهم غم و درد، مرا به سوی تهیدستی سوق دهند؟ در خاطرات یک نویسنده معروف فرانسوی خواندم که در یادداشت قبل از خودکشی خود نوشته بود: «واقعاً به من خوش گذشته است، متشکرم و خداحافظ!» این جمله ساده اما عمیق، مرا وادار به تفکر میکند. آیا او واقعاً خوش گذرانده بود یا این جمله را طعنه آمیز گفته بوده آیا روزی خواهم رسید که بتوانم به زندگی‌ام نگاه کنم و بگویم: «به من هم خوش گذشته است؟» یک نقطه، یک مکث، یک فرصت کجاست برای بازنگری در همه چیزهایی که بودیم و نکردیم، خواستیم و نگفتیم، احساس کردیم و نادیده گرفتیم. اصلا وقتی قرار است انسان یک روز بمیرد و زیر خاک برود، چه اهمیتی دارد شادروان باشد یا ناشادروان؟ شادروان بودن یا ناشادروان بودن، فقط یک وضعیت روانی نیست؛ بلکه بازتابی است از نحوه برخورد ما با زندگی و قواعد و ارزشهایی که با آنها زندگی کردیم. شادروان بودن یا ناشادروان بودن، اهمیت دارد، نه به خاطر مرگ، بلکه به خاطر زندگی. اگر مرگ حتمی است، پس بیایید زندگی کنیم. 🖊️ عبدالله عمادی|۲۶ مهر ۴۰۳ #امید #رضایت #معنا @ethicscafe

آیا برخورد داداش، درست بود؟ اینکه هدفش حمایت و کمک به آبجیش بود، نه ایجاد تنش و درگیری، بسیار تحسین‌برانگیز اینکه آرامششو حفظ کرد و برخورد تند و خشن نداشت، بسیار عالی اینکه نشون داد نگران وضعیت خواهرشه، اینکه فاز نصیحت برنداشت، بسیار درست اینکه کاری کرد که مخفی‌کاری نکنه، بسیار عالی. اما اینکه بهش گفت بیا با هم بکشیم، درست نبود چون احتمال تثبیت مصرف سیگار در فضایی امن رو خواهد داشت.. بهتر بود از فضای خوبی که ایجاد شده استفاده می‌کرد و بعدا قراری میگذاشت و با او گفتگو می‌کرد تا روشن بشه که اصلا چرا به سیگار روی آورده. ممکنه دلایل عاطفی یا اجتماعی پشت این رفتار باشه یا صرفاً یک ژست الکی. باید حمایتش کنه اما نه با بساط مصرف مشترک! بلکه با اطلاعات دادن و کمک حرفه‌ای نه یک بار بلکه به صورت ادامه‌دار ادامه حمایت عاطفی و ارتباط مثبت امن در نهایت، تصمیم با خواهره و مسئولیت کنترل با برادره نیست. نظر شما چیست؟ #تصمیم_اخلاقی ☕کافه اخلاق؛ نگاهی تازه به اخلاق☕ https://eitaa.com/ethicscafe

این هفته یه سینمایی دیدم به چشم #فیلم_اخلاق ولی اینقدر بدساخت و کلیشه بود که دوست نداشتم تحلیلی براش بنویسم؛ فیلم سیزده برای هفته پیش رو، چه فیلمی رو پیشنهاد می‌کنید؟ 🤝

چرا بعضی‌ها نگاهشان به کشته شدن یک فرمانده در جبهه اسلام، حذف شدن و شکست است؟! مگر تکیه حق به افراد است؟! مگر نمی‌دانند شهادت نه تنها به معنای شکست نیست، بلکه یکی از بالاترین درجات افتخار و پیروزی معنوی است. شهادت در راه خدا و دفاع از ارزش‌ها، یک فداکاری بزرگ است و نشانه‌ای از ایمان و تعهد عمیق به اصول دینی و اخلاقی تلقی می‌شود. از دست رفتن فرمانده جنگی و شهادت او، به معنای شکست لشکر نیست، بلکه می‌تواند به عنوان یک نقطه عطف و منبع قدرت و استقامت برای نیروها باشد و به پیروزی نهایی کمک کند. #یحیی_سنوار 🖊️ عبدالله عمادی| ۲۷ مهر @ethicscafe

زرنگی و زیرکی از نظر روان شناسی و فرهنگ، یک ارزشه و توانمندیه. اما فضیلت اخلاقی نیست. نمیشه اون رو از منظر اخلاقی ارزشگذاری مثبت کرد. در اخلاق، فقط چیزی رو میشه ارزشگذاری مثبت کرد که مطلقا و همیشه خوب و درست باشه. درحالی که زیرکی و زرنگی این طور نیست؛ ممکنه مثبت باشه، ممکنه منفی. ارزش خنثی داره؛ ارزش اخلاقیش بستگی به نحوه استفاده از اونها داره. مفاهیمی مثل «باهوش بودن» ، «زبل بودن» و «تلاشگر بودن» هم همینطور افرادی که از زرنگی و زیرکی خود برای نقض قوانین و اخلاقیات استفاده می‌کنند، ممکن است در کوتاه‌مدت به موفقیت‌هایی دست یابند، اما این نوع رفتارها معمولاً با پیامدهای منفی بلندمدت همراه هستند، مثل از دست دادن اعتماد دیگران، مواجهه با مجازات‌های قانونی، و آسیب به اعتبار و شهرت اونی که از زرنگی خودش بر علیه دیگران استفاده نمیکنه، احمق و گاگول نیست، ساده‌لوح نیست! بلکه صادق و پاک‌دل است. معادلشو درست به کار ببریم #فضیلت_رذیلت بفرمایید کافه اخلاق | لینک ورود 👇🏻 https://eitaa.com/ethicscafe

#راه_و_روایت مراقب باشیم ارزش‌هایمان توسط روابطمان تضعیف نشود. خداوند در قرآن عظیم فرمود: ای مسلمانان! اگر پدران و برادرانتان، بی‌دینی را بر دین‌داری ترجیح داده‌اند، با آن‌ها رابطۀ عمیق ‌و عاطفی برقرار نکنید و آن‌ها را کس‌وکار خود نگیرید. بفرمایید کافه اخلاق | لینک ورود 👇🏻 https://eitaa.com/ethicscafe

🏠چرا باید خانه برای کس خاصی باشد؟ چرا باید کسی فکر کند که خانه اوست؟ چرا بچه‌ها نباید اجازه داشته باشند روی جا و طرح و دکور خانه اعمال نظر کنند؟ ▪️اینکه پدر و مادرها گمان می‌کنند خانه فقط مال خودشان است، غالبا از حس مالکیت قانونی آب می‌خورد؛ یک سند مالکیت، چند متر زمین را تبدیل می‌کند به سرمایه و در نتیجه مالکش خودبخود احساس کنترل بر آن می‌کند. یا شاید تأمین امکانات منزل و اداره آن ممکن است باعث شود که پدر و مادر احساس کنند خانه متعلق به آنهاست و فرزندان شبیه مهمان موقتی هستند که از فرط بی‌خانمانی آنجا سکنی گزیده‌اند و یک روز قرار است آنرا ترک کنند! ✔️واقعیت این است که خانه، یک جای مشترک است. خانه، متعلق به همه اعضای خانواده است. فرزندان هم که در آن بزرگ شده‌اند، حق دارند خانه را دوست داشته باشند و در آن احساس راحتی و امنیت کنند. مهم است که پدر مادرها این مسئله را درک کنند و با ایجاد فضایی صمیمی و احترام‌آمیز در خانه کمک کنند همه احساس بهتری داشته باشند و از زندگی در کنار هم لذت ببرند. #همدلی #همکاری #عدالت #احترام به حقوق بفرمایید کافه اخلاق | لینک ورود 👇🏻 https://eitaa.com/ethicscafe