✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «#فاطمه_ثانی ١» ✍️ مناسبت روز: امروز اولین روز از ماه بزرگ #ذی‌القعده و برابر با سالروز ولادت کریمه اهل‌بیت عصمت و طهارت و «#روز_دختر» است؛ لذا ضمن عرض تبریک و تهنیت این روز فرخنده و گرامیداشت دهه‌ی کرامت، سخن امروز را آغاز می‌نمائیم؛ سنت رسول خدا و سیره اهل بیت عصمت و طهارت (ع) دریای بیکرانی است که هر چه اعماق آن‌را بکاویم، گنجینه‌هایی بس گران‌بهاتر در آن می‌یابیم و این موضوع نه تنها در خصوص حضرات معصومین (ع) صادق است، بلکه فرزندان و خاندان آن بزرگواران نیز به واسطه وصل به این ذوات مقدسه، چشمه‌های جوشانی از علم و فضیلتند؛ و بهترین شاهد بر این ادعا، وجود مبارک حضرت فاطمه معصومه (س) است که با وجود ناگفته‌های بسیاری از زندگی کوتاه ایشان در تاریخ، اما در همین روایات مختصر نیز، می‌توان به شخصیت بی‌نظیر این دُر گرانمایه و کیمیای هستی پی برد و از ایشان الگو گرفت که انشاالله در این مجال کوتاه به گوشه‌ای از کمالات و فضایل این بانوی بزرگ، در حد شناخت ناقص بشری اشاره می‌نمائیم: ✍️ حضرت فاطمه بنت موسی بن جعفر، و ‌اخت الرضا، کریمه اهل بیت عصمت و طهارت، شفیعه روز محشر، عالمه و محدّثه خاندان وحی، معصومه و مبرّا از گناهان و معاصی، طاهره، حمیده، رشيده، تقیّه، نقیّه، مرضیه و رضیه است؛ آن حضرت که جایگاه ممتاز و ویژه‌ای در میان اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) داشته‌اند دارای فضایل بی‌شماری بوده‌اند که برخی از این فضایل عبارتند از: 1️⃣ دختر آل رسول (ص) اولین فضیلت حضرت فاطمه معصومه (س)، این است که «دختر»، «خواهر» و «عمه» ولیّ خدا می‌باشند؛ حضرت معصومه (س) علاوه بر این‌که پدر و برادر و برادرزاده ایشان، امام معصوم بوده‌اند، مادر گرامیشان «حضرت نجمه خاتون (س)» نیز از اسوه‌های تقوا و فضیلت، و از بانوان کم‌نظیر تاریخ بشریت بوده‌ که برای پی بردن به مقام و شرافت این بانوی بزرگ همین بس که بدانیم ایشان به مقام بلند مادری خورشید هشتم حضرت علی‌بن‌موسی‌الرضا (ع) نائل شده‌اند؛ همچنین طبق شهادت علمای شیعه، در بین فرزندان امام هفتم، به جز امام رضا (ع)، هیچ یک از آنها در علم و فضیلت همتای حضرت معصومه (س) نبوده‌اند؛ چنانچه شیخ عباس قمی (ره) دراین‌باره می‌گوید: «برحسب آنچه به ما رسیده، افضل دختران موسی بن جعفر (ع)، سیده جلیله معظمه، فاطمه بنت موسی، معروف به حضرت معصومه (ع) است» (منتهی‌الآمال، ج٢، ص٢۴١) 2️⃣ بشارت پیش از میلاد، توسط امام معصوم (ع) یکی دیگر از موضوعاتی که نشانگر عظمت و منزلت حضرت فاطمه معصومه (س) می‌باشد، پیشگویی جدّ بزرگوارشان، امام صادق (ع)، از تولد ایشان است، چنانچه این پیشگویی در چند روایت مختلف آمده، که در این مجال به دو حدیث نورانی از صادق آل‌ محمد (ص) بسنده می‌نمائیم: ⬅️ «بدانید بهشت هشت درب دارد که سه در آن به سوی قم است که زنی از فرزندان من که نامش فاطمه دختر موسی (ع) است، در آن‌جا رحلت خواهد نمود» (بحارالأنوار، ج۶، ص٢٢٨) ⬅️ «... به زودی، زنی از فرزندان من به نام «فاطمه» در شهر قم مدفون خواهد شد که هرکس او را زیارت کند، بهشت بر او واجب می‌شود» (مستدرک الوسائل، ج٢، ص٢٢٧) راوی در ادامه می‌گوید: امام این کلام را زمانی بیان فرمودند که هنوز امام موسی کاظم (ع) به دنیا نیامده بودند! لذا این احادیث نشان دهنده آن است که حضرت معصومه (س) یک «انسان الگو» می‌باشند؛ چراکه اگر ایشان یک انسان عادی بودند، این اهتمام از سوی یک امام معصوم جهت بیان شأن و مقام ایشان، قبل از ولادت پدر بزرگوارشان، بلاوجه است. 3️⃣ «معصومه» بودن و داشتن مقامی شبیه معصوم: اگر چه مقام عصمت از گناه، و مصون بودن از لغزش‌ها (در عین قدرت برخطا) مقامی است که مختص به انبیاء و اولیای الهی است، اما حضرت معصومه (س) نیز تحت تعالیم دو امام معصوم توانسته‌اند به درجه‌ای از عصمت و مصونیت از گناه برسند؛ ایشان در خانه امامت و ولایت، پا به عرصه وجود نهادند و در فضایی آراسته به علم و فضیلت و اخلاق، رشد کرده و به مقامات عالی و کمالات علمی و عرفانی و اخلاقی دست یافتند، تا جایی که امام رضا(ع)، آن حضرت را «معصومه» نامیده و فرمودند: «مَنْ زَارَ الْمَعصُومَةَ بِقُمْ کَمَنْ زَارَنى»: «هر کس"معصومه" را در قم زیارت کند، همانند آن است که مرا زیارت کرده است» (بحارالأنوار، ج١٠٢، ص٢۶۵) لذا باعنایت به این که امام معصوم (ع) هرگز در مورد وصف شخصی مبالغه نمی‌کند، می‌توان براساس همین کلام نورانی، «مقام شبه عصمت» حضرت معصومه (س) را ثابت نمود. 💚@Etrat1339💚

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «#فاطمه_ثانی٢» ✍️ مناسبت روز: در دومین روز از #دهه_کرامت و ایام با سعادت میلاد حضرت فاطمه ثانی (س) قرار داریم و در روز گذشته از جایگاه ممتاز و ویژه‌ی حضرت #فاطمه_معصومه (س) در کلام و سیره اهل‌بیت (ع) سخن گفتیم و سپس به برخی از فضایل بی‌شمار آن حضرت پرداختیم از جمله: 1️⃣ #دختر_آل‌رسول (ص) بودن؛ 2️⃣ «#معصومه» بودن و داشتن مقامی شبه معصوم؛ 3️⃣ بشارت پیش از میلاد، توسط امام معصوم (ع)؛ و انشاالله امروز نیز این مبحث را در بیان فضایل «#کیمیای_هستی» ادامه می‌دهیم: 4️⃣ «#شفیعه» بودن و دارای مقام شفاعت اعتقاد به شفاعت انبیاء و اولیاء الهی از ضروریات مذهب شیعه است و هیچ تردیدی در آن‌‌ وجود ندارد؛ و طبق آیات قرآن کریم، بالاترین جایگاه شفاعت، از آن رسول گرامی اسلام (ص) می‌باشد که از آن به «مقام محمود» تعبیر شده است؛ یکی دیگر از فضایل بزرگ حضرت معصومه (س) مقام شفاعت ایشان در روزی است که «شفاعت نزد خداوند سودى ندارد، مگر براى آن كس كه خداوند به او اجازه دهد»: «وَلَا تَنْفَعُ الشَّفَاعَةُ عِنْدَهُ إِلَّا لِمَنْ أَذِنَ لَهُ» (سبأ/٢٣) طبق روایات اسلامی، حضرت معصومه (س) بعد از حضرت زهرا (س)، دومین زنی می‌باشند که به نصّ اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع)، دارای مقام شفاعتند و شفاعت ایشان نیز گسترده‌ و جهان‌شُمول است؛ چنانچه امام صادق (ع) فرمودند: «زنی از فرزندان من (درقم) از دنیا می‌رود که نامش «فاطمه» است و به شفاعت او، همه شیعیان ما وارد بهشت می‌شوند» (سفینه‌البحار، ج٢، ص٣٧۶) همچنین در یکی از فرازهای زیارت‌نامه‌ حضرت معصومه (س) که امام رضا (ع) در مورد آن حضرت بیان فرموده‌اند، می‌خوانیم: «یَا فَاطِمَةُ اشْفَعِی‏ لِی فِی الْجَنَّةِ‏»: «ای فاطمه، مرا برای ورود به بهشت شفاعت کن» و سپس علت این مقام بلند را چنین بیان نموده‌اند: «فَإِنَّ لَکِ عِنْدَ اللَّهِ شَأْناً مِنَ الشَّأْنِ»: «به درستى که براى تو، نزد خدا مقامى از مقامات بلند است» که مسلماً این جملات از قول یک امام معصوم، بیانگر مقام شفاعت فاطمه ثانی (س) می‌باشد. (بحارالانوار، ج۱۰۲، ص۲۶۷) البته برخی از اقوال علمای بزرگ شیعه نیز مؤید مقام بلند شفاعت جهان‌شمول برای حضرت است چنانچه محدث قمی (ره) بیان فرموده که: «در عالم رؤیا، مرحوم میرزای قمی (ره) را دیدم و از ایشان پرسیدم که آیا اهل قم را حضرت معصومه (س) شفاعت خواهند کرد؟ دیدم میرزا با تندی، متوجه من شد! و من سؤالم را تکرار کردم؛ میرزا دوباره با تندی به من نگاه کرد و گفت: چه میگویی؟ مرتبه سوم که سؤالم را تکرار کردم، میرزای قمی پاسخ داد: یا شیخ، تو چرا چنین سؤالی می‌کنی؟ شفاعت اهل قم با من است؛ حضرت معصومه (س) تمام شعیان عالم را شفاعت می‌کنند» (مردان علم در میدان عمل، ج٣، ص٣۵) 5️⃣ «#عالمه» بودن و دارای مقام بلند علم و معرفت یکی دیگر از فضایل حضرت معصومه (س) مقام بلند علمی ایشان است، چنانچه در روایت آمده که در عصر امام موسی کاظم (ع) جمعی از شیعیان وارد مدینه شدند تا خدمت آن حضرت رسیده و سؤالاتشان را از ایشان بپرسند، امّا امام در سفر بودند، لذا به ناچار سؤالات مکتوب خود را تحویل دادند تا در فرصتی دیگر، پاسخ آن را تحويل بگیرند؛ آنها در زمان بازگشت به وطن نیز برای خداحافظی، بار دیگر به خانه حضرت رفتند اما متوجه شدند که امام (ع) کماکان در سفر هستند؛ در این حال حضرت معصومه (س) که کمتر از ده سال داشتند، سؤالات را به همراه جواب‌ مکتوب به آن‌ها تحویل دادند؛ و کاروانیان شادمان به سمت وطن خود حرکت کردند که اتّفاقاً در مسیر بازگشت امام کاظم (ع) را ملاقات نمودند و داستان را برای حضرت بازگو کردند؛ امام نوشته‌ها را گرفته و پس از مطالعه پاسخ‌های دقیق و عالمانه دختر گرامیشان، سه بار فرمودند: «فِداها ابُوها»: «پدرش به فدایش باد!» (فاطمه دوم، ص ۱۶۶) که مسلماً این مطلب نشانگر مقام بلند علمی و معرفتی حضرت فاطمه معصومه (س) است. 6️⃣ «#محدثه» بودن و راوی احادیث نورانی اهل‌بیت (ع) یکی دیگر از ویژگی‌های حضرت معصومه (س) که در تاریخ به آن اشاره شده، «محدثه» بودن ایشان است؛ که با توجه به وجود اختناق شدید در آن زمان، نقل احادیث معصومین، کار بسیار سخت و دشوار بوده است؛ با این وجود، نام مبارک حضرت به‌عنوانِ راوی در سند چندین حدیث مهم از جمله «#حدیث_غدیر و #حدیث_منزلت» به چشم می‌خورد؛ چنانچه علامه امینی (ره) در کتاب شریف الغدیر به این احادیث نورانی استناد نموده است: «حدثتنی فاطمه بنت موسی ابن جعفر ... أنسیتم قول رسول الله یوم غدیرخم: من کنت مولاه فعلیٌ مولاه و قوله: أنت منّی بمنزله هارون من موسی علیه السلام» (الغدیر، ج۱، ص۱۹۶) @Etrat1339 ✍️ این مبحث ادامه دارد...

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «#فاطمه_ثانی٣» ✍️ مناسبت روز: امروز سومین روز از #دهه_کرامت و ایام با سعادت میلاد کریمه اهل‌بیت عصمت و طهارت است که در دو روز گذشته به برخی از فضایل بی‌شمار این بانوی بزرگ اسلام اشاره کردیم، از جمله: 1️⃣ #دختر و #خواهر و #عمه_امام_معصوم؛ 2️⃣ #بشارت_پیش_از_میلاد توسط امام معصوم؛ 3️⃣ «#معصومه» و شبه معصوم بودن؛ 4️⃣ «#شفیعه» بودن و دارای مقام شفاعت؛ 5️⃣ «#عالمه» بودن و دارای مقام بلند علمی؛ 6️⃣ «#محدثه» بودن و راوی احادیث نورانی اهل‌بیت (ع)؛ ✍️ و انشاالله امروز نیز این مبحث را در فضایل «#کیمیای_هستی» ادامه می‌دهیم: 7️⃣ دارای #زیارت‌نامه_مأثور از جانب امام معصوم (ع)؛ یکی دیگر از شواهد عظمت استثنایی حضرت معصومه (س)، زیارتنامه ایشان است که از جانب امام رضا (ع) در شأن آن حضرت صادر شده و پس از زیارتنامه حضرت زهرا (س)، تنها زیارتنامه‌ای است که از جانب یک امام معصوم برای یک بانو نقل گردیده است؛ لذا می‌توان اذعان نمود که در این فضیلت، هیچ‌یک از بانوان دیگر خاندان عصمت و طهارت، همتای کریمه اهل‌بیت (س) نیستند. 8️⃣ #ثواب_عظیم_زیارت حضرت و برابری آن با زیارت امام هشتم؛ از دیگر ویژگی‌های فاطمه ثانی (س) طبق روایات، ثواب عظیم زیارت ایشان است؛ چنانچه امام رضا (ع)، آن را همانند زیارت حضرات معصومین (ع) دانسته و فرموده‌اند: «مَنْ زارَ الْمَعْصُومَهَ بِقُمْ کَمَنْ زارَنی»: «هرکس (حضرت) معصومه را در قم زیارت کند، گویا مرا زیارت کرده است» (بحارالأنوار، ج١٠٢، ص٢۵۶) برای درک بهتر این فضیلت بزرگ، همین بس که امام صادق (ع) درباره زیارت امام رضا (ع) فرمودند: «یکی از فرزندان من، درسرزمین خراسان در شهری که به آن طوس می‌گویند، به شهادت می‌رسد؛ هر کس در حالی که حقش را بشناسد، او را زیارت کند، در روز قیامت، دستش را گرفته و او را به بهشت وارد می‌نمایم...» و باز فرمودند: «هرکس او را زیارت کند در حالی که حقش را بشناسد، خدا به او اجر هفتاد شهید از شهیدانی که باایمان و از روی اخلاص پیش روی رسول خدا (ص) به شهادت رسیده‌اند، خواهد داد» (من لایحضره الفقیه، ج ٢، ص ۵٨۴) 9️⃣ «#پاداش_بهشت»، زائرین حرم ملکوتی حضرت؛ حضرت معصومه (س) از چنان شأن و جایگاه ویژه‌ای در نزد خداوند متعال برخوردارند که طبق گواهی سه امام معصوم، جایگاه زیارت کننده ایشان، بهشتِ برین است: ⬅️ چنانچه امام صادق (ع) فرمودند: «به زودی بانویی از فرزندان من به نام فاطمه در قم دفن می‌شود، پس کسی که مرقد او را زیارت کند، بهشت برای او واجب می‌شود»: «... مَنْ زارَها وَجبت لَهُ الْجَنَة» (بحارالانوار، ج۴۸، ص۳۱۷) و در روایت دیگر فرمودند: «بی‌شک (ثواب) زیارت مرقد او (حضرت معصومه) برابر با بهشت است»: «اِنَ زیارتَها تَعْدِلُ الْجَنَة» (بحارالانوار، ج۶۰، ص۲۲۸) ⬅️ امام رضا (ع) نیز فرمودند: «کسی که او (حضرت معصومه) را زیارت کند، پاداشش بهشت است»: «مَنْ زارَها فَلَهُ الْجَنَة» (همان) ⬅️ همچنین امام جواد (ع) فرمودند: «هر کس (مرقد) عمّه‌ام (حضرت معصومه) را در قم زیارت کند، بهشت از آن اوست»: «مَنْ زَارَ قَبْرَ عَمَّتِی بِقُمَّ فَلَهُ الْجَنَّة» (بحارالأنوار، ج ۶۶، ص ۳۴۹) بنابراین عظمت مقام بانوی کرامت تا بدانجاست که یکی از ثمرات زیارت مرقد ایشان رسیدن به «بهشت» است که البته طبق گفته علمای بزرگ، می‌بایست سرّ این پاداش عظیم را در ولایت‌مداری فاطمه ثانی (س) جستجو نمود؛ چنانچه آیت‌الله العظمی جوادی آملی، صاحب تفسیر تسنیم می‌گویند: «اعمالی که باعث ورود در بهشت می‌شوند یکسان نیستند؛ بعضی از عمل‌های خیر باعث می‌شود انسان به بهشت راه پیدا کند، و بعضی از اعمال خیر سبب می‌شود که بهشت در اختیار او قرار بگیرد، نه او در اختیار بهشت؛ لذا سرّ این‌که وجود مبارک (امام ششم)، امام هشتم و امام نهم (ع) فرمودند، هر کس کریمه اهل‌بیت، فاطمه معصومه (س) را زیارت کند بهشت برای او است، بدین خاطر است که او اهل ولایت است، اگر کسی پیوند ولایی با دودمان عصمت و طهارت داشته باشد، می‌کوشد که رایحه ولایت و طعم ولایت در هستی او پدید آید و خود جزء اولیای الهی بشود، و اگر کسی جزء اولیای خدا و «ولیّ‌اللّه» شد، در این صورت "بهشت" مشتاق اوست (و در اختیار او قرار می‌گیرد)» ✍️ در پایان، بدیهی است آنچه در این مبحث کوتاه تقدیم شما گرامیان شد، تنها بخش کوچکی از فضایل بی‌شمار #دُرّ_گرانمایه_هستی، حضرت معصومه (س) است که ما ایرانیان مفتخریم که مرقد این بانوی بزرگ اسلام در میهن ما و در شهر مقدس قم قرار دارد و اگر مرقد مطهر حضرت فاطمه (س) از ما پنهان است، در عوض خداوند مرقد مطهر فاطمه ثانی (س) را نمایان نموده تا #جلوه‌ای_از_بهشت در دنیای فانی ما باشد. 💚@Etrat1339💙

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#جوادالائمه (ع)» ✍️ مناسبت روز: امشب، شب شهادت نهمین اختر تابناک آسمان ولایت و امامت حضرت جوادالائمه (ع) است؛ لذا ضمن عرض تسلیت و تعزیت، سخن امروز را با صلوات بر محمد و آل محمد آغاز می‌نمائیم؛ مطالعه سیره و زندگى ائمه اطهار (ع) و توجه به تلاش‌های علمى، اجتماعی و سیاسى آنان، نشان می‌دهد که تمامی آن بزرگواران، چشمه‌های جوشان معرفت و گنجینه‌های علوم الهى هستند که چون چراغى پرفروغ و خاموش نشدنى در وادى جهل و ظلمت، پرتوافشانى کرده‌ و امید حق ستیزان را نومید ساخته‌اند؛ ✍️ #امام_جواد (ع) نیز همانند دیگر امامان معصوم داراى کمالات والای علمى و اندیشه‌های اعلای سیاسى و اجتماعی بوده‌اند و هرچند که در سنین کودکى، امامت و رهبرى شیعیان را به عهده گرفتند، اما نقش ویژه‌ای در راه گسترش دانش و فرهنگ حیات بخش اسلام ایفاء نموده‌اند؛ حضرت جوادالائمه (ع) در دوره‌اى، امامت خویش را آغاز کردند که به رغم اقتدار شیعیان، جامعه اسلامی در عرصه سیاسى و اجتماعى گرفتار چالش‌های عمیق عقیدتى بود؛ دوران امامت آن حضرت با خلافت دو نفر از مکارترین خلفاى عباسى به نام‌های «مأمون و معتصم» مقارن بود؛ البته «مأمون»، به دلیل بدنامى و تزلزل بعد از شهادت امام رضا(ع)، و همچنین قدرت شیعیان در آن روزگار، تمام سعى خود را بر آرام نگه داشتن اوضاع مصروف نمود و امام جواد (ع) را نیز مانند پدر گرامیشان، بالاجبار در قدرت خود سهیم نمود؛ حضرت جوادالائمه (ع) نیز به ناچار ولایتعهدى را با همان شروط پدر بزرگوارشان قبول کرده و شرط نمودند که هرگز در کارهای حکومتی و در عزل و نصب‌ها دخالت نکنند و بدینوسیله نقشه مأمون که درصدد کسب مشروعیّت بود را ناکام گذاشتند؛ اما مأمون در ادامه سیاست مکارانه خود ضمن تزویج دخترش به امام جواد (ع)، براى کسب پیروزى بر اندیشهٔ‌ متعالی مکتب اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع)، بسیار کوشید و با تشکیل جلسات متعدد مناظره با علماء و دانشمندان ادیان و مکاتب مختلف، سعی در شکست حضرت و در نهایت سقوط مذهب تشیّع نمود، ولی با وجود همه‌ی این دسیسه‌ها، امام جواد (ع) در سنین کودکی و نوجوانی با اقتدار تمام، در برابر نفاق مأمون و تمامی مکرهاى باطل او ایستادند و حقانیّت مکتب اهل‌بیت (ع) را بیش از پیش به اثبات رساندند؛ مسأله مخاطره آمیز دیگری که در این مقطع حسّاس، شیعیان را تهدید مى‌کرد، ایجاد مکاتب انحرافی و مخصوصاً قدرت گرفتن «مکتب معتزله» بود؛ این فرقه انحرافی، دستورات و مطالب دینى را به عقل ناقص خویش عرضه می‌نمودند و آنچه را که عقلشان صریحاً تأیید مى‌کرد، پذیرفته و بقیه‌ی مطالب دین را انکار مى‌کردند و از آنجا که نیل به مقام امامت در سنین کودکی با عقل ظاهربین آنها سازگار نبود، آن را انکار کرده و پرسش‌های بسیار دشوار و پیچیده‌اى را مطرح مى‌کردند تا به پندار خویش، حضرت جوادالائمه (ع) را در میدان رقابت علمى و سیاسى و اجتماعی شکست دهند؛ امّا امام جواد (ع) با پاسخ‌های قاطع و استدلال‌های قوى از تمامی این سؤالات و مناظره‌ها، سربلند بیرون آمدند و هرگونه تردید در مورد امامت خویش را از بین برده و «اصل امامت» را بیش از پیش تثبیت نمودند و این مسئله مهم را اثبات کردند که برخوردارى از منصب الهى امامت نیز همچون منصب رسالت با کودکی هیچ مغایرتی ندارد؛ و با تبیین این موضوع که نبوت و امامت مانند پادشاهی نیست که برای پادشاه کودک، نائب‌السلطنه تعیین کنند، اذعان داشتند که امام و نبی از همان لحظه‌ی به امامت و رسالت رسیدن، تمام مقامات و شئون این جایگاه الهی را دارا می‌شوند لذا اگر خداوند نبوت را در کودکی به حضرت يحيی (ع) و یا در گهواره به حضرت عیسی (ع) عطا نمود، آنها در همان سن دارای تمام شئون نبوت بودند؛ در پایان باید بدانیم که هرچند امام جواد (ع) در ٨ سالگی وظیفه امامت را بر عهده گرفتند و در ٢۵ سالگی نیز به شهادت رسیدند، اما در آن دوران حساس به گونه‌ای امت اسلامی را هدایت و رهبری نمودند که بعد از ایشان در جامعه شیعه هیچ انشعابی اتفاق نیفتاد و تمامی شاگردان برجسته امام رضا (ع)، امامت آن حضرت را پذیرفتند. @Etrat1339

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#شکافنده_علوم نبوی و معارف علوی ١» ✍️ مناسبت روز: امشب، شب #شهادت_امام_باقر (ع)، خورشید پر فروغ ولایت، و پنجمین اختر سپهر امامت است، لذا ضمن عرض تسلیت و تعزیت، سخن امروز را با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد آغاز می‌نمائیم؛ رسول خدا (ص) در طول حیات پربرکت خویش، فرهنگ و تمدن بزرگ اسلامی را پایه‌گذاری نمودند، و پس از ایشان، امامان معصوم (ع)، با توجه به مقتضیات زمان خود، در تبیین و تکوین این فرهنگ انسان‌ساز، نقش تأثیرگذاری ایفاء نموده‌اند؛ دراین میان، امیرالمؤمنین، امام حسن، امام حسین و امام سجاد (ع) در دوران بسیار سختی قرار داشتند و متأسفانه با جهالت و ضلالت، و منع و جعل حدیث، و دشمنی‌های آشکار و پنهان خلفاء و بنی‌امیه مواجه بودند؛ و این غاصبان خلافت به هر طریق ممکن، مانع نشر علوم علوی که بر اساس حدیث نبوی، باب مدینه علم است، می‌شدند؛ با این وجود هر یک از حضرات معصومین (ع) بنا بر مقتضیات زمان خود، تمامی مساعی خویش را در راه تبیین معارف و احکام اسلام ناب محمدی به‌کار بردند؛ چنانچه امیرالمؤمنین (ع) با ربع قرن صبر در زمان خلفاء و سپس ایجاد حکومت علوی و جنگ با ناکثین و قاسطین و مارقین، سنت رسول خدا را احیاء نمودند و سپس امام حسن (ع) با صلح خویش، ریشه‌های نفاق و کفر را به مسلمانان معرفی کرده، و امام حسین (ع) با قیام عاشورا، نهضت و جنبش بزرگی را در جامعه اسلامی ایجاد نمودند و در ادامه این راه امام سجاد (ع) نیز در قالب راز و نیاز و تعالیم معنوی مکتب اهل‌بیت (ع)، این جنبش اسلامی را ادامه دادند؛ تا اینکه پس از این دوران بسیار سخت، بالاخره با افول بنی‌امیه و تقابل بنی‌العباس با آن‌ها بر سر حکومت دنیا، و کمتر شدن فشار و کنترل از سوی حاکمیت، زمینه مساعدی برای رشد فرهنگ و تمدن اسلامی فراهم گردید، لذا حضرت باقرالعلوم (ع) با تلاشی مضاعف و گسترده، نهضتی بزرگ را در زمینه‌های مختلف علمی و معرفتی پایه‌گذاری نمودند، که این جنبش دامنه‌دار به تأسیس دانشگاه بزرگ و برجسته اسلامی در دوران فرزند گرامیشان امام صادق (ع) انجامید؛ البته این موضوع سال‌ها قبل توسط رسول اکرم (ص) پیش‌بینی شده بود و طبق روایت جابر، حضرت با اعطای لقب «باقر»، ایشان را به عنوان شکافنده علوم معرفی نمودند: «یَبقَرالعلم بقْرًا» (بحارالانوار، ج۴۶، ص٢٢٢) در روایات آمده که حضرت باقرالعلوم (ع) اکثر علوم اسلامی را از آیات قرآن استخراج نموده و می‌فرمودند: «هر مطلبی که می‌گویم، از من بپرسید که در کجای قرآن آمده است تا آیه مربوطه را به شما معرفی نمایم» (اعلام‌الوری، ص١٧۶) مقام بلند علمی حضرت باقرالعلوم (ع) به گونه‌ای است که دانشمندان بزرگ آن دوران همچون «جابر بن یزید جعفی» که از موثقین راویان و اعاظم ناقلین احادیث است، هرگاه می‌خواست سخنی در باب علم به میان آورد، می‌گفت: «جانشین و حجت الهی و میراث دار دانش نبوی، محمد بن علی (ع) این‌گونه فرموده‌اند... » و به دلیل ناچیز دانستن موقعیت علمی خود در برابر جایگاه عظیم آن امام همام، هرگز از خود نظری به میان نمی‌آورد. (ارشاد شیخ مفید، ج٢، ص١۶٠) بزرگان اهل سنت نیز حضرت باقرالعلوم (ع) را ستوده‌اند و به جایگاه والا و شخصیت علمی و معنوی امام باقر (ع) اعتراف نموده‌اند؛ چنانچه «شمس‌الدین ذهبی» محدث و مورخ بزرگ اهل سنت در قرن هفتم و هشتم قمری، با اشاره به «علم و عمل»، «سیادت و شرافت»، و «وثاقت و متانت» امام باقر (ع)، ایشان را امام و فقیه و شایسته خلافت دانسته است. [سِیَرُ أعلامِ النُّبَلاء، ج۴، ص۴۰۲؛ و ج۱۳، ص۱۲۰] همچنین ابن حجر هیتمی، از فقهای بزرگ شافعی می‌نویسد: ابوجعفر محمد باقر، به اندازه‌ای گنج‌های پنهان علوم، حقایق احکام و حکمت‌ها و لطایف را آشکار نموده که جز بر عناصر بی‌بصیرت یا بد نیت، پوشیده نیست و از همین روست که وی را شکافنده علم و برپاکننده پرچم دانش خوانده‌اند. [الصَواعِقُ المُحْرِقَه، ص۲۰۱] نقش امام باقر (ع) در تبیین و ترویج فرهنگ و تمدن اسلامی تا حدی است که بیشترین آرای فقهی، تفسیری و اخلاقی اسلامی که امروزه در کتب فقهی و حدیثی بر جای مانده، از این امام بزرگوار و فرزند گرامی ایشان، حضرت صادق (ع) است به‌گونه‌ای که راویانی چون «محمد بن مسلم» سی هزار حدیث و «جابر جعفی» هفتاد هزار حدیث از حضرت باقرالعلوم (ع) نقل کرده‌اند. [بحارالانوار، ج۱۱، ص۸۳] بنابراین می‌بایست امام باقر (ع) را احیاگر علوم الهی و سنت نبوی و مکتب حیات‌بخش اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) دانست. ✍️ این مبحث ادامه دارد... ❤️@Etrat1339🖤

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِیِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#تاسوعا، پاسداشت وفاداری حضرت #عباس (ع)» ❤️😭 ✍️ مناسبت روز: امروز نهمین روز از ماه #محرم‌ الحرام و منسوب به تاسوعای حسینی است که در روایات آمده، یکی از سخت‌ترین روزها برای اهل‌بیت امام حسین (ع) بوده، چنانچه امام صادق(ع) فرمودند: «تاسوعا روزی است که حسین (ع) و اصحاب ایشان در کربلا محاصره شدند و سپاه (عظیم) شامیان بر ضد آنان گرد آمدند و ابن زیاد و عمر سعد از فراهم آمدن آن همه سوار خوشحال شدند؛ و در آن روز، حسین (ع) و یاران ایشان را ناتوان شمردند و یقین کردند که دیگر یاوری برای امام نخواهد آمد و عراقی‌ها ایشان را پشتیبانی نخواهند کرد» (سفینه البحار، ج١، ص٣١٢) ⬅️ یکی از وقایع مهم روز تاسوعا، ورود شمر ملعون به کربلاست؛ او که در دشمنی با اهل‌بیت زبانزد است، نامه ابن‌زیاد را در این روز به دست عمر بن سعد رساند و به او هشدار داد که یا باید بلادرنگ با امام حسین (ع) نبرد کند و یا فرماندهی را به او واگذار نماید و برای همیشه حکومت بر ری را فراموش کند! مورخین آورده‌اند در این هنگام عمر سعد که حُب ریاست و هوای نفس بر او غلبه کرده بود، بدون در نظر گرفتن خدا و جایگاه فرزند رسول خدا و اهل‌بیت گرامی ایشان، با دست‌پاچگی تمام فرمان حمله عمومی به سوی خیمه‌های حسینی را صادر نمود و گفت: «اى رزم‌آوران خدا، سوار شويد و به بهشت شادمان باشيد»؛ پس سپاهیان نفاق، يكپارچه به سوى خيمه‌هاى حسینی حركت کردند؛ (بحارالانوار، ج۴۴، ص٣٩٠) امام که خيل عظيم سپاهيان دشمن را در روبروى خيمه‌ها مشاهده نمودند، برادرشان حضرت عباس (ع) را طلبيدند و ایشان را به همراه بيست تن از ياران شجاع و فداكارشان به سوى سپاه دشمن فرستادند، تا از علت آتش‌افروزى آنان جويا گردند؛ پس آنها به طرف لشگر دشمن رفتند و از عمر سعد ملعون علت تحرک لشگر را پرسیدند، و او در جواب گفت از امیر عبيدالله فرمان فوری آمده كه يا بايد در طاعت او درآييد و با وى بيعت كنيد و يا آماده نبرد و جنگ شوید! حضرت عباس (ع) به نزد برادر بزرگوارشان آمدند و امام حسين (ع) پس از شنیدن ماجرا فرمودند: «از عمر سعد بخواهید كه امشب را مهلت دهد و كار را به فردا واگذار نماید، تا با خدای خود راز و نیاز کنیم و به درگاهش نماز بگزاریم؛ خدا می‌داند که من نماز و تلاوت قرآن را بسیار دوست دارم»؛ پس حضرت ابوالفضل (ع) پيام امام را به عمرسعد رساندند، اما او كه مظنون به مسامحه كارى شده بود و شمر را رقيب سرسخت خود مى‌ديد، ابتدا از درخواست حضرت، سرباز زد؛ اما پس از اعتراض شدید برخى از فرماندهان سپاه، ناگزير به پذیرش درخواست امام شد؛ پس پيام داد كه فقط يك شب شما را مهلت می‌دهم ولى اگر بامدادان بر فرمان امير، سر طاعت فرود نياوريد، كار را با شمشير تمام خواهم کرد! و بدین ترتیب هر دو سپاه به خيمه‌گاه خويش برگشته و منتظر فرارسيدن روز خونین عاشورا شدند. (ارشاد شيخ مفيد، ج٢، ص۴۴٠، تاریخ طبری، ج۵، ص۴۱۷) ⬅️ همچنین آورده‌اند که در عصر روز تاسوعا، شمر ملعون که از قبیله مادر حضرت عباس (ع) بود، برای چهار فرزند رشيد و دلاور حضرت ام‌البنین (س) که همگی در کربلا بودند، امان‌نامه آورد و با صداى بلند فرياد زد: خواهرزادگان من كجايند؟ پس حضرت اباالفضل (ع) كه كانون وفادارى و معدن غيرت بودند، با شنیدن صدای نحس شمر، بانگ برآوردند که بريده باد دست‌هاى تو، و لعنت خدا بر تو و بر امان نامه‌ی تو باد! اى دشمن خدا! آيا ما را امان مى‌دهید ولى فرزند رسول خدا را امان نمی‌دهید؟! (بحارالانوار، ج۴۴، ص٣٩١) ✍️ لذا آنها که همواره این سؤال را داشته‌اند که چرا تاسوعا را به حضرت عباس منسوب نموده‌اند، باید بدانند که این نام‌گذاری به پاسداشت وفاداری، ولایت‌یاوری و رشادت‌های فراوان پورحیدر، حضرت قمربنی‌هاشم (ع) در روز تاسوعا انجام شده تا با یاد این قهرمان بزرگ کربلا، همواره خوبی‌ها و فضیلت‌های انسانی و اسلامی در جهان، زنده و پایدار بماند. ثبت 🏴#روضه اما امشب، شب عاشورای حسینی است و در روایتی امام سجاد (ع) می‌فرمایند: من شب عاشورا نشسته بودم و عمه‌ام از من پرستاری می‌کردند، در آن هنگام پدرم به خیمه خود می‌رفتند و این اشعار را می‌خواندند: «"ای روزگار! اف بر دوستی تو! چه بسا یاران و طالبانی را که در بامداد و شامگاهت کُشتی؛ آری! روزگار بجای آنان دیگری را نپذیرد؛ به راستی که پایان کار در دست خدای بزرگ است و هر زنده‌ای باید این راه را طی کند»؛ پس من فهمیدم که کار تمام است و پدرم فردا به شهادت می‌رسد و بغض گلویم را گرفت ولی خودم را نگه داشتم، اما صدای ناله و گریه عمه‌ام زینب (س) بلند شد... (بحارالانوار، ج۴۵، ص٢) امشبی‌را، شه‌دین درحرمش مهمان‌است ظهر فردا، بدنش زیر سم اسبان است مکن ای‌صبح طلوع 😭😔 مکن ای‌صبح طلوع... 🌎@Etrat1339🌎

✅ #روزبرگ_شیعه 🎧 پادکست مناسبت: سالروز شهادت حضرت #سیدالساجدین (ع) موضوع امروز: «نقش امام #سجاد (ع) در تاریخ اسلام» 🖤@Etrat1339🖤😭

✅ #روزبرگ_شیعه 🎧 پادکست مناسبت: «به روایتی سالروز شهادت حضرت #زین‌العابدین (ع)» موضوع: «چگونگی حفظ جان امام #سجاد (ع) در فاجعه کربلا» 🖤@Etrat1339❤️

✅ #روزبرگ_شیعه 🎧 پادکست مناسبت: «سالروز #شهادت_امام_حسن (ع) به روایتی؛ و سالروز ولادت #امام_موسی_کاظم (ع) به روایتی دیگر» موضوع: «#هفتم_صفر، متعلق به دو امام همام» 💚@Etrat1339💙

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#مظهر_اخلاق_و_مهرورزی» ✍️ مناسبت روز: هفدهم ربیع‌الاول طبق روایات و نظر مشهور علماء شیعه، سالروز میلاد با سعادت رسول گرامی اسلام، حضرت محمد مصطفی (ص) و میلاد مسعود رئیس مذهب جعفری، حضرت امام جعفر صادق (ع) و «#روز_اخلاق_و_مهرورزی» است؛ لذا ضمن عرض تبریک و شادباش ایام، سخن امروز را با سلام و صلوات بر محمد و آل محمد آغاز می‌نمائیم؛ سیری در سیرۀ نورانی رسول خدا (ص) به‌خوبی نشان می‌دهد که وجود مبارک پیامبر اکرم (ص) سرشار از فضیلت‌های اخلاقی و صفات پسندیده‌ی انسانی و سرچشمه همه‌ی نیکی‌ها و خوبیهاست؛ لذا مسلماً تبیین فضائل بی‌شمار و صفات حمیده حضرت رسول (ص) در این نوشتار کوتاه نمی‌گنجد! چنانچه قرآن کریم، کلمات خداوند را بی‌شمار توصیف کرده و فرموده: «اگر تمام درختان جهان قلم شوند و همۀ دریاها مرکّب گردند، نمی‌توانند آن کلمات را شمارش نمایند!» : «وَ لَوْ أَنَّ ما فِي الْأَرْضِ مِنْ شَجَرَةٍ أَقْلامٌ وَ الْبَحْرُ يَمُدُّهُ مِنْ بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُرٍ ما نَفِدَتْ‏ كَلِماتُ اللَّه‏» [لقمان/٢٧]. و امام رضا (ع) در تفسير این آیه فرموده‌اند: كلمات الهى ما هستيم كه فضائل ما، نه براى كسى قابل دسترسی کامل است و نه به شمار مى‏آيد: «نَحْنُ الْكَلِمَاتُ الَّتِي لَا تُدْرَكُ فَضَائِلُنَا وَ لَا تُسْتَقْصَى» [مناقب آل أبیطالب‌، ج‏۴، ص۴٠٠]. کتابِ فضلِ تو را آب بحر کافی نیست که تَر کنم سر انگشت وصفحه بشمارم... از این‌رو در سخن امروز، در حد وسع ناچیز خود به چند نمونه از صفات حسنه و فضیلت‌های بی‌شمار رسول خدا (ص) اشاره می‌نمائیم؛ ✍️ قبل از تبیین هر فضیلتی از پیامبر گرامی اسلام، لازم است از «اخلاق پسندیده» ایشان سخن بگوییم؛ چنانچه خداوند تعالی در قرآن کریم، خلق و خوی رسول خویش را با صفت «عظیم» توصیف کرده است: «وَ إِنَّكَ لَعَلى‏ خُلُقٍ‏ عَظيمٍ» [قلم/۴]. بدیهی است که برخورداری از خُلق عظیم و بهره‌مندی از والاترین مراتب صفات انسانی، برازندۀ بزرگ اسوه‌ی اخلاق و مهربانی است که اميرالمؤمنین«ع» در توصیف آن حضرت فرمودند: «رسول خدا از همۀ مردم بخشنده‏تر، دليرتر، راستگوتر، باوفاتر و نرم‌خوتر بودند و برترین و بهترین اخلاق و معاشرت را با مردم داشتند» [مكارم الأخلاق، ص١٨] ✍️ به شهادت مورخین در زمان بعثت پيامبر اكرم (ص) فضای جامعه‌ی جهانی و به‌ویژه جزیرةالعرب، از فضيلت‌های انسانی تهی بود و رذائل ناپسند، سراسر آن جامعۀ جاهلی را فراگرفته بود؛ لذا اساساً بعثت پیامبر اکرم (ص) به‌خاطر تهذیب نفوس آدمیان و رساندن آنان به مقام آدميّت بوده است؛ از این رو حضرت رسول (ص)، هدف از بعثت خود را چنین بیان فرمودند: «من مبعوث شدم تا مکارم و فضیلت‌های اخلاقى را كامل و تمام كنم»: «إِنَّمَا بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ‏ مَكَارِمَ‏ الْأَخْلَاقِ» [بحارالأنوار، ج‏١۶، ص٢١٠]. قرآن کریم نیز صفات نیکویی مانند حسن خُلق، نرم‌خویی و محبّت در پیامبر اکرم(ص) را عامل گسترش اسلام در برهوت جاهلیت جهان برشمرده و تأکید نموده که اگر ایشان تندخو و فاقد فضائل اخلاقی بودند، مردم از اطراف حضرت پراکنده شده و اسلام گسترش نمی‌یافت: «وَ لَوْ كُنْتَ فَظًّا غَليظَ الْقَلْبِ‏ لاَنْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ»‌ [آل عمران/١۵٩]. 👈 لذا بدیهی است که پیروان پیام‌آور اخلاق و مهربانی در «روز اخلاق و مهرورزی» می‌بایست با الگوگیری از نبی رحمت، خود را به فضایل انسانی و اخلاق محمدی آراسته نمایند، تا پیروان دیگر ادیان و مذاهب با دیدن آنها به اسلام و مکتب اهل بیت عصمت و طهارت (ع) گرایش پیدا نمایند. 🌺@Etrat1339🌺

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «#فاطمه_ثانی ١» ✍️ مناسبت روز: دهم ربیع‌الثانی سالروز رحلت شهادت‌گونه فاطمه ثانی، حضرت #معصومه (س) خواهر گرامی امام رضا(ع) و دختر حضرت موسی بن جعفر (ع) است، لذا ضمن عرض تسلیت و تعزیت، سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند کریمه اهل‌بیت آغاز می‌نمائيم؛ سیره گفتاری و رفتاری رسول خدا و اهل بیت عصمت و طهارت (ع) دریای بیکرانی است که هر چه اعماق آن‌را بیشتر بکاویم، گنجینه‌هایی بس گران‌بهاتر در آن می‌یابیم و این موضوع نه تنها در خصوص حضرات معصومین (ع) صادق است، بلکه فرزندان و خاندان آن بزرگواران نیز به واسطه وصل به این ذوات مقدسه، چشمه‌های جوشانی از علم و فضیلتند؛ و بهترین شاهد بر این ادعا، وجود مبارک حضرت فاطمه معصومه (س) است که با وجود ناگفته‌های بسیاری از زندگی کوتاه ایشان در تاریخ، اما در همین روایات مختصر نیز، می‌توان به شخصیت بی‌نظیر این دُر گرانمایه و کیمیای هستی پی برد و از ایشان الگو گرفت که انشاالله در این مجال کوتاه به گوشه‌ای از کمالات و فضایل ویژه این بانوی بهشتی، در حد شناخت ناقص بشری اشاره می‌نمائیم: ✍️ حضرت #فاطمه_بنت_موسی بن جعفر، و ‌#اخت_الرضا، #کریمه اهل بیت عصمت و طهارت، #شفیعه روز محشر، #عالمه و #محدّثه خاندان وحی، #معصومه و مبرّا از گناهان و معاصی، #طاهره، #حمیده، #رشيده، #تقیّه، #نقیّه، #مرضیه و #رضیه است؛ آن حضرت، دارای فضایل بی‌شمار و جایگاه ممتاز و ویژه‌ای در میان اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) بوده‌اند که برخی از این فضایل عبارتند از: 1️⃣ دختر و خواهر و عمه آل رسول (ص) اولین فضیلت حضرت فاطمه معصومه (س)، این است که «دختر»، «خواهر» و «عمه» ولیّ خدا می‌باشند؛ حضرت معصومه (س) علاوه بر این‌که پدر و برادر و برادرزاده ایشان، امام معصوم بوده‌اند، مادر گرامیشان «حضرت نجمه خاتون (س)» نیز از اسوه‌های تقوا و فضیلت، و از بانوان کم‌نظیر تاریخ بشریت بوده‌اند که برای پی بردن به مقام و شرافت این بانوی بزرگ همین بس که بدانیم ایشان به مقام بلند مادری خورشید هشتم حضرت علی‌بن‌موسی‌الرضا (ع) نائل شده‌اند؛ همچنین طبق شهادت علمای شیعه، در بین فرزندان امام هفتم، به جز امام رضا (ع)، هیچ یک از آنها در فضیلت، همتای حضرت معصومه (س) نبوده‌اند؛ چنانچه شیخ عباس قمی (ره) دراین‌باره می‌گوید: «برحسب آنچه به ما رسیده، افضل دختران موسی بن جعفر (ع)، سیده جلیله معظمه، فاطمه بنت موسی، معروف به حضرت معصومه (س) است» (منتهی‌الآمال، ج٢، ص٢۴١) 2️⃣ بشارت وجود مبارک آن حضرت، سال‌ها پیش از میلاد، توسط صادق آل‌ محمد (ص) یکی دیگر از موضوعاتی که نشانگر عظمت و منزلت حضرت فاطمه معصومه (س) می‌باشد، پیشگویی جدّ بزرگوارشان، امام صادق (ع)، از تولد ایشان است، چنانچه این پیشگویی در چند روایت مختلف آمده، که در این مجال به دو حدیث نورانی از آن امام همام بسنده می‌نمائیم: ⬅️ «... زنى از فرزندان من در قم از دنيا مى‌رود كه اسمش فاطمه دختر موسى (ع) است و به شفاعت او همه شيعيان من وارد بهشت مى‌شوند» (بحارالأنوار، ج۵٧، ص٢٢٨) ⬅️ «... به زودی، زنی از فرزندان من به نام «فاطمه» در شهر قم مدفون خواهد شد که هرکس او را زیارت کند، بهشت بر او واجب می‌شود» (مستدرک الوسائل، ج٢، ص٢٢٧) راوی در ادامه این حدیث می‌گوید: امام صادق (ع) این کلام را زمانی بیان فرمودند که هنوز حتی امام موسی کاظم (ع) نیز به دنیا نیامده بودند! این احادیث نشان دهنده آن است که حضرت معصومه (س) یک «انسان الگو» می‌باشند؛ چراکه اگر ایشان یک انسان عادی بودند، این اهتمام از سوی یک امام معصوم جهت بیان شأن و مقام ایشان، قبل از ولادت پدر بزرگوارشان، بلاوجه بوده! 3️⃣ «#معصومه» بودن و داشتن مقامی شبیه معصوم: اگر چه مقام عصمت از گناه، و مصون بودن از لغزش‌ها (در عین قدرت برخطا) مقامی است که مختص به انبیاء و اولیای الهی است، اما حضرت معصومه (س) نیز تحت تعالیم دو امام معصوم توانسته‌اند به درجه‌ای والا از عصمت و مصونیت از گناه برسند؛ ایشان در خانه امامت و ولایت، پا به عرصه وجود نهادند و در فضایی آراسته به علم و فضیلت و اخلاق، رشد کرده و به مقامات عالی و کمالات علمی و عرفانی و اخلاقی دست یافتند، تا جایی که امام رضا (ع)، آن حضرت را «معصومه» نامیده و فرمودند: «مَنْ زَارَ الْمَعصُومَةَ بِقُمْ کَمَنْ زَارَنى»: «هر کس"معصومه" را در قم زیارت کند، همانند آن است که مرا زیارت کرده است» (بحارالأنوار، ج١٠٢، ص٢۶۵) لذا باعنایت به این که امام معصوم (ع) هرگز در مورد وصف شخصی مبالغه نمی‌کنند، می‌توان براساس همین کلام نورانی، «مقام شبه عصمت» حضرت معصومه (س) را ثابت نمود. 💚@Etrat1339❤️

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم ✍️ مناسبت روز: #سوم_شعبان المعظم، سالروز #میلاد باسعادت سرور جوانان اهل بهشت و سید و سالار شهیدان عالم حضرت اباعبدالله الحسین (ع) است. خداوند متعال در چنین روزی در سال چهارم هجرت بر بشریت منت نهاده و چراغ هدایت و کشتی نجات امت را به جهانیان اهدا نمود؛ چنانچه رسول خدا (ص) فرمودند: «اِنَّ الْحُسین مِصباحُ الْهُدی وَ سَفینَهُ الْنِّجاة» (بحارالأنوار، ج٣۶، ص٢٠۵) ✍️ اگرچه مسلماً تمامی ائمه‌اطهار (ع) نور واحد و چراغ هدایت و جلوه‌ی همه‌ی فضایل و خوبی‌های عالم هستند، اما شرایط ویژه در زمان‌های مختلف باعث شده تا در هر دوره، جنبه‌ای از شخصیت آنان تجلی یافته و به فعلیت برسد و در نتیجه مظهر یکی از اسمای الهی گردند؛ برای مثال از بین حضرات معصومین (ع) تنها امام پنجم (ع) به شکافنده علوم (باقرالعلوم) ملقب شدند، با این‌که همه ائمه‌اطهار از علم لَدُنّی برخوردار بودند، اما در زمانی که امام پنجم زندگی می‌کردند با تضعیف بنی‌امیه ملعون، بهترین فرصت برای تبیین و ترویج علوم و معارف اهل‌بیت عصمت و طهارت فراهم گردید؛ همچنین در بین تمامی امامان معصوم تنها حضرت امیرالمؤمنین و امام حسین (ع) از لقب «ثارالله» (خون خدا یا کسی که ولی دم او خدا است) برخوردار شده‌اند؛ با این‌که تمامی اهل‌بیت (ع) در راه خدا به شهادت رسیده‌اند، اما در بین آن بزرگواران، تنها خون این دو امام همام بر زمین ریخته شده و باعث حیات‌بخشی به اسلام و مسلمین شده است؛ ❓حالا سؤال اینجاست که چرا لقب چراغ هدایت و کشتی نجات تنها برای حضرت اباعبدالله الحسین (ع) استفاده شده است؟! ✅ در جواب به این سؤال باید گفت: حضرت سیدالشهداء (ع) در موقعیت و شرایط بسیار ویژه‌ای قرار داشتند، چراکه بنی‌امیه توانسته بود با مکر و تبلیغات مسموم، چهره اسلام را کاملاً واژگون و مسخ نماید! به‌گونه‌ای که دیگر اسلام، قدرت هدایت‌گری خود را از دست داده بود! اسلامی که اجازه می‌داد خلیفه‌ی مسلمین، شراب‌خوار و قمار باز باشد و درحالت مستی بر نماز جماعت حاضر شود! در این دوران سخت، امام حسین (ع) برای اصلاح امت جدشان و جلوگیری از ترویج «اسلام ابوسفیانی» قیام کردند و با اهدای جان خویش و همه‌ی عزیزانشان، اسلام ناب و تمامی ابعاد مکتب محمدی را نجات دادند و در واقع راه هدایت و سعادت بشریت را با خون خود ترسیم نمودند؛ بنابراین با وجود این‌که همه ائمه اطهار (ع) چراغ هدایت هستند اما حضرت ثارالله (ع) با اهدای همه‌ی عزیزان و هستی خود، کشتی نجات امت شد؛ چنانچه امام‌رضا(ع) فرمودند: «همه ما اهل‌بیت کشتی نجات هستیم اما کشتی حضرت حسین (ع) وسیع‌تر است و در امواج متلاطم دریا سریع‌تر به مقصد می‌رسد» (بحارالانوار، ج٢۶، ص٣٢٢) ✍️ همچنین در روایات اسلامی، چهار ویژگی دیگر نیز مخصوص امام حسین (ع) دانسته شده‌اند که عبارتند از: 1️⃣ «امامت در نسل امام حسین (ع) قرار گرفته است، با وجود این‌که امام حسن (ع) بزرگتر از ایشان بودند»: «جَعَلَ الْإِمَامَةَ فِی ذُرِّیَّتِهِ» (بحارالأنوار، ج۴۴، ص٢٢١)؛ 2️⃣ «شفا در تربت آن حضرت قرار گرفته است»: «الشِّفَاءَ فِی تُرْبَتِهِ» (همان)؛ در حالی که از نظر فقه اسلامی، خوردن خاک حرام است ولی خوردن تربت سیدالشهداء (ع) به قصد شفا، از این حکم استثناء گردیده است! 3️⃣ «استجابت دعا نزد قبر آن حضرت قرار گرفته است»: «إِجَابَةَ الدُّعَاءِ عِنْدَ قَبْرِه» (همان)؛ به‌گونه‌ای که اهمیت این موضوع تا جایی است که ابوهاشم جعفری از اصحاب امام هادی (ع) می‌گوید: امام به من فرمودند: کسی را برایم به حائر حسینی بفرستید تا دعا کند؛ (کامل الزیارات، ص ٢٧۴) یعنی امامان معصوم نیز برای اجابت دعا به حائر حسینی متمسک می‌شدند؛ 4️⃣ «حرارت محبت امام حسین (ع) در دل‌ مؤمنین، هرگز به سردی نمی‌گراید و از بين نمی‌رود»: «إِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ حَرَارَةً فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لَا تَبْرُدُ أَبَداً» (جامع‌ احاديث‌ شيعه، ج ١٢، ص ۵۵۶)؛ و براین اساس، محبّت و عشق و علاقۀ آن حضرت تمام شدنی نیست و امتیازی ویژه و ملاکی برای سنجش ایمان همه‌ی مسلمانان است. ✍️ و بالاخره سخن امروز را با بخشی از رَجَز «عَمرو بن جُناده انصاری» در میدان کربلا به پایان می‌بریم که فریاد زد: «أَمیرِی حُسَیْنٌ وَ نِعْمَ الاَْمیر».🌺@Etrat1339🌺