شریح قاضی در زمان عمَر منصوب به قضاوت بود. در قضاوتی به مشکل برخورد، نزد عمر رفت، عمر هم فکری کرد و دید نمیتواند قضاوتی بکند(مثل‌همیشه) اصحاب هم نتوانستند مشکل را برطرف کنند. آخر کار خود عمر گفت: من مَردی را میشناسم که حلال مشکلات است! " اَینَ ابوالحَسَن مُفرََّجُ الکَرب " کجاست ابوالحسن؟! همان برطرف کننده‌ی غصه ها... #اگر‌خسته‌جانی‌بگو‌یاعلی | بحارالانوار،ج۴۰،ص۲۳۴