💠 از کوفه آمده بود مدینه تمام تنش درد می‌کرد. می‌خواست برود دیدن امامش، اما تاب راه رفتن نداشت. 🔹 خدمتکار امام از راه رسید. در دستش شربتی عطرآگین گفت: مولا فرموده این را بنوش و پیش من بیا. 🔹 شربت را که نوشید اثری از درد و بیماری نماند. راه افتاد. 🔹 به خانه‌ امام که رسید گریه امانش نمی‌داد. امام باقر علیه السلام پرسید: محمد بن مسلم! چرا گریه می‌کنی؟ 🔹 گفت: گریه‌ام از دوری شماست؛ راهم دور است، نمی‌توانم زیاد پیش شما بمانم و شما را سیر ببینم 💠 فرمود: همین که دوست داری نزدیک ما باشی، همین که دوست داری ما را ببینی و نمی‌توانی، بدان که خدا از حال دلت خبر دارد پاداش این حسرت با خود اوست ... 📚 برگرفته از کامل الزیارات باب ۹۱، حدیث ۷ ✍ پی‌نوشت: مهم نیست الان پاهایت کجای دنیا و کجای تاریخ ایستاده؛ ببین پـــای‌دلـــت کجاست؟ خدا به دلت نگاه می‌کند. دلت هرجا که باشد، خدا تو را همانجا می‌بیند ... #فی_قلوب_من_والاه_قبره #السلام_علیک_یا_اباعبدالله