بِزن باران بِزن دارد هوای یار می آید هوای یار می آید دل و دلدار می آید بیا فطرس بیاآمد شفای بال و پرهایت طبیبِ درد بی درمان شَه دربار می آید بخوان اِی جبرئیل آیاتِ عشق و نور را امشب تمـام شرح قرآن سَیـّد و سالار می آید از این پس می نشیند بر سرِ این سفره میکائیل به سویت حاتم طایی چه سائل وار می آید سلیمـانِ سلیمانی تویی جان و تو جانانی منم قطره تو دریایی منم نوکر توسلطانی تو سلطانی تو می دانی غلام خانه زادم من اگر افتاده از پایم به پایت ایستادم من نمی دانم چرا اما همیشه دوستَت دارم بدون تو پراز درد و کنارت شادِ شادم من کـویری بودم اما با نگاه تو شدم باران دلِ شیدای خود را از اَزل دست تو دادم من تو بالاتراز آنـی که بگـویم کیستی آقا اگر باشم غلامت تا فَلک در امتدادم من خداراشکر شش دونگِ دل من شد به نام تو روا شد حاجـت مادر شدم آقا غلام تو قرار قلب پیغمبر نگار عالَـم آرایی تویی سرچشمه یِ کوثر شما تمثال مولایی تو مِهر و منبر و محراب و ماه و شمس و مهتابی نوایت مجـتبایی و نـَفسهای تو زهرایی تو هستی دین و دنیایم منم مجنون تو لیلایم ندارم جز تو معشوقی ندارم جز حرم جایی مقامت آنقَدَر والاست که خدمتگـذارِ تو… شده از روز اوّل تا شهادت مثل سقّایی تو هستیِ گل یاسی تمام شرح احساسی تو عشـق زینـب کبری ولـیِ امر عبـّاسی دو زانو می نشینم رو به قبله رو به روی تو دوباره پـَر زده مرغ دلِ عاشق به سوی تو دوباره دلْ هواییِ هـوای کـربلایت شد بخوان ارباب نوکر را شَوم مهمان کوی تو غـلامی شـما داده به نوکـر آبـرو آری الهی جان دهم کـُنج حَرم در آرزوی تو فدای بوی سیبی که درون صحن می پیچد تمام روضه یک جمله… فقط زیر گـَلوی تو شبِ میـلاد تو دارم هـوای کـربلا ارباب دوباره ندبه می خوانم گـُلِ زهرا مرا دریاب حسین ایمانی #مدح_ترکیبی #کانال_مولودی_مجمع_الذاکرین

ما که بُردیم صد برابرها تاکه رفتیم در حسابِ حسین از تو داریم سَروَری‌ها را آبروها و نوکری‌ها را بینِ روضه برادری‌ها را بشمارید آخری‌ها را نتکانید پادری‌ها را کُلُّ خیر است تا به باب حسین جلوه‌ات تا نصیبِ غیر تو شد سائلی آمد و زُهیر تو شد جُون شد عابِس و , بُرِیر تو شد وَهَبَت شد , حبیبِ دِیرِ تو شد حُر شد و عاقبت بخیرِ تو شد همه سر داده در رکابِ حسین میکُشیَم سزایِ دل این است پشتِ در دستهایِ مسکین است حاجتم گیرِ یک , دو آمین است پایِ شش گوشه گریه تسکین است وایِ من نامِ تو چه شیرین است می‌چکد از لبم گلابِ حسین آه از شام هول آورِ قبر ما و تنهایی مقدر قبر در شب تنگی و مکدرِ قبر بینِ تاریکی مکررِ قبر در سوال نکیر و منکر قبر ما چه داریم جز جوابِ حسین منم و این سلام و این تسلیم تو و زلفی گشوده دستِ نسیم منم و باز هم هوای قدیم گوشه‌ای در حرم کنارِ کریم کاش می‌شد شبیه ابراهیم می‌شدم در شبی مُجابِ حسین پایِ ایوانِ تو خلیل اُفتاد پشتِ سر باز جبرئیل اُفتاد پدری پیر آمد و عَلیل اُفتاد مادری خسته با دخیل اُفتاد در شفایش چه قال و قیل اُفتاد چاییِ روضه است یا شرابِ حسین تشنه بودی بگو که آبت داد؟ آب گفتی کسی جوابت داد؟ آب بر کودکِ ربابت داد؟ کمکی وقتِ اضطرابت داد؟ یا‌که با چکمه‌ای عذابت داد گریه‌ام هست از آب آبِ حسین حسن لطفی #مدح_ترکیبی #کانال_مولودی_مجمع_الذاکرین