🪴 سر سفره غذا، تنها کاری که بچه ها نمیکنن، غذا خوردنه🤦‍♀😅 سفره ناهار رو که پهن کردم، بچه ها عروسک‌هاشون رو ردیف کردن که اونا هم ناهار بخورن علیرضا میگه مامان چه خوب میشد اگه اینقدر بچه داشتیم🙄😅 یکم فکر میکنه بعد ادامه میده: اصلا اینطوری دیگه جا خودمون سر سفره نیست! اگه همه مون با هم آب بخوایم چی میشه؟🧐🤪 خدایا این بچه ها به چه چیزا که فکر نمیکنن😅 ولــــــــــــی خدایی هیچی جای خواهر برادر رو برای بچه ها نمیگیره🥰😍 #تجربه_های_روزانه #گفتگو_های_مادر_فرزندی 🌐 @f_mohaammadi

🪴 پنجــــره‌ای رو به تاریــــخ... 🌐 @f_mohaammadi

. 💠 پنجــــره‌ای رو به تاریــــخ 🍃 عقربه‌های ساعت، ۱۵:۲۵ را نشان می‌دهد که می‌رسم به مقصد. ته چیزی که از آن می‌دانم اســـمش اســــت!بیتِ امام آرامش را می‌توانی از همان ورودی خانه احساس کنی... حوض پر از آب و تلفیق حیاطِ آب‌پاشی شده و نسیم خنک پاییزی، دلنوازتر از آن چیزی‌ست که فکرش را می‌کردم. در خیالم، امام را می‌بینم که در نیمه‌ شبِ سرد پاییزی، زیر نور ماه، خود را به حوض حیاط رسانده تا وضو بگیرد و سرسجاده‌اش با معبود راز و نیاز کند. 🍃 به داخل ساختمان هدایت می‌شویم و راوی شروع می‌کند به صحبت... از معماری ایرانی اسلامی ساختمان می‌گوید از آشپزخانه‌اش، از اتاق مطالعه امام و اتاقی که روضه‌های امام در آنجا دایر بوده... از فرشی می‌گوید که روزگاری قدم‌های امام روی آن برداشته شده می‌نشینم و دست می‌کشم به تار و پودش... می‌رسیم به آخرین اتاق اتاقی که پنجره‌اش رو به تاریخ باز می‌شود... 🍃 راوی ادامه می‌دهد که در آبان ۱۳۴۳، امام پشت این پنجره، علیه لایحه‌ی کاپیتولاسیون سخنرانی رسایی می‌کند... صحبت راوی که تمام می‌شود پشت پنجره می‌ایستم، در خیالم امام را می‌بینم با آن صلابت همیشگی با نطقی محکم! امام می‌فرماید: " عزت ما پایکوب شد؛ عظمت ایران از بین رفت " صدای گریه‌ی حضار از لای تاریخ به گوش می‌رسد... میخ‌کوب می‌شوم! 🍃 احساس می‌کنم هیچگاه به این اندازه احساس انزجاز نسبت به کاپیتولاسیون نداشته‌ام... پلکی می‌زنم تا افکار را پس بزنم! حالا ایران به لطف آن پیر حکیم، نه تنهــــــــا عزیــــــــــــــــــــز که قدرتمنــــــــــــــــد هم شده... ۱۴۰۳/۸/۲۰ ✍ فـ.مُحَـمـَّدِےْ #دلنوشته‌های_یک_مادر #گردش_تاریخی 🌐 @f_mohaammadi

. 🔆 سخنرانی امام خمینی (ره) پشت پنجره‌ی تاریخی 🌐 @f_mohaammadi

🦋 🔆 اصلا لازم نیست به علیرضا چیزی بگویم، همین که بداند امروز چهارشنبه ست، برق چشمانش آنچه در درونش است را هویدا میکند. چهارشنبه ها که می شود دلم می خواهد تمام متدها و روش های تربیتی را درون پستوی خانه جا بگذارم، چادرم را سر کنم و دست بچه ها را بگیرم و بیاورم اینجا و بنشانمشان #سر_سفره_اهل_بیت و بگویم من خراب کردم ،شما درستشان کنید. من راه را اشتباه رفتم شما دستشان را بگیرید. 🔆 اینجا هیئتی ست کوچک در کنجی از شهر، هیئتی که نیمی از اعضای آن را بچه ها تشکیل داده اند. ردِ پای بچه ها در همه جای هیئت مشهود است، حتی پشت بلندگو موقع مداحی یا حتی کنار سینک ظرفشویی به وقت شستن ظرف ها به بچه ها که نگاه می کنم، مطمئنم این روزها و شیرینی این هیئت های کوچک، چنان پررنگ در حافظه شان ثبت خواهد شد که هر کجا در زندگی، سختی ها بر آنان مستولی شود، راه نجات را از همین هیئات کوچک خواهند یافت... ✍ فـ.مُحَـمـَّدِےْ #دلنوشته‌های_یک_مادر 🌐 @f_mohaammadi

🦋 آمدی درست وسط روضه مادر(س) درست وقتی که روضه‌خوان داشت از یک قبر مخفی می‌گفت تو آمدی بی‌ هیچ نشانه‌ای! و سهم من در این میان دست‌های تشنه‌ای بود که توانستم فقط برای چند ثانیه به تابوت تو متبرک کنم و خوشحال باشم که دستانم به تابوت #شهید_گمنام خورده... ایستادم و دور شدن تابوتت را نگاه کردم تو رفتی تا دست‌های تشنه دیگران را هم سیراب کنی و من داشتم به تو فکر می‌کردم به خودم به اینکه من در قفس منیت‌های خودم گرفتارم و تو تمام منیت‌هایت را سربریده‌ای حتی نام و نشانت را آنقدر که هیچ کس نه نامت را می‌داند نه نشان خانه‌ات را اما بی‌شک در پیشگاه خدا هر که گمنام‌تر، مقرب‌تر... یاد #حاج_قاسم_عزیز می‌افتم و آن جمله پرمعنایش... باید به این بلوغ برسیم که نباید دیده شویم! آنکس که باید ببیند، می‌بیند...! ۱۴۰۳/۸/۲۵ ✍ فـ.مُحَـمـَّدِےْ #دلنوشته‌های_یک_مادر 🌐 @f_mohaammadi