. 💠 پنجــــره‌ای رو به تاریــــخ 🍃 عقربه‌های ساعت، ۱۵:۲۵ را نشان می‌دهد که می‌رسم به مقصد. ته چیزی که از آن می‌دانم اســـمش اســــت!بیتِ امام آرامش را می‌توانی از همان ورودی خانه احساس کنی... حوض پر از آب و تلفیق حیاطِ آب‌پاشی شده و نسیم خنک پاییزی، دلنوازتر از آن چیزی‌ست که فکرش را می‌کردم. در خیالم، امام را می‌بینم که در نیمه‌ شبِ سرد پاییزی، زیر نور ماه، خود را به حوض حیاط رسانده تا وضو بگیرد و سرسجاده‌اش با معبود راز و نیاز کند. 🍃 به داخل ساختمان هدایت می‌شویم و راوی شروع می‌کند به صحبت... از معماری ایرانی اسلامی ساختمان می‌گوید از آشپزخانه‌اش، از اتاق مطالعه امام و اتاقی که روضه‌های امام در آنجا دایر بوده... از فرشی می‌گوید که روزگاری قدم‌های امام روی آن برداشته شده می‌نشینم و دست می‌کشم به تار و پودش... می‌رسیم به آخرین اتاق اتاقی که پنجره‌اش رو به تاریخ باز می‌شود... 🍃 راوی ادامه می‌دهد که در آبان ۱۳۴۳، امام پشت این پنجره، علیه لایحه‌ی کاپیتولاسیون سخنرانی رسایی می‌کند... صحبت راوی که تمام می‌شود پشت پنجره می‌ایستم، در خیالم امام را می‌بینم با آن صلابت همیشگی با نطقی محکم! امام می‌فرماید: " عزت ما پایکوب شد؛ عظمت ایران از بین رفت " صدای گریه‌ی حضار از لای تاریخ به گوش می‌رسد... میخ‌کوب می‌شوم! 🍃 احساس می‌کنم هیچگاه به این اندازه احساس انزجاز نسبت به کاپیتولاسیون نداشته‌ام... پلکی می‌زنم تا افکار را پس بزنم! حالا ایران به لطف آن پیر حکیم، نه تنهــــــــا عزیــــــــــــــــــــز که قدرتمنــــــــــــــــد هم شده... ۱۴۰۳/۸/۲۰ ✍ فـ.مُحَـمـَّدِےْ #دلنوشته‌های_یک_مادر #گردش_تاریخی 🌐 @f_mohaammadi