💠 الفبای دین 🔸 یك جوان كه فقط تلاش و كوشش او این است كه خوب غذا بخورد، خوب بالندگی داشته باشد، خوب جامه در بر بكند و خوب آرایش بكند، این یک مرحله گیاهی است، كدام نهال است كه این چند كار را نمی ‌كند؟! [گیاه] جامه خوب در بر می کند، خوب رشد می ‌كند، خوب قد می كشد، خوب نمو می ‌كند، خوب غذا می‌ خورد. این «نامٍ بالفعل و حیوان بالقوه». وقتی قدری بالا آمد عواطف و احساسات و احترام به پدر و مادر و رعایت حقوق برادر و رعایت حقوق همسایگان و اینهاست، این از مرحله نباتی درآمده «حیوانٌ بالفعل و انسان بالقوه». مرحوم بوعلی می ‌فرمود آن كسی كه از زیر دستش حمایت نمی ‌كند، رسالتی ندارد و از حوزه خودش غفلت دارد، این حیوان هم نیست.[1] 🔸 آن وقت ها كه داشتن مرغ های طبیعی در خانه ‌ها رسم بود همه ما می‌ دیدیم، این مرغ تا مادر نشده بود هر كسی به طرف او می‌ رفت فرار می ‌كرد، اما همین كه مادر شده تا آخر می ‌ایستاد! می‌ گوید حوزه مأموریت من است و من باید از مسئولیتم دفاع بكنم. اگر كسی از حوزه مسئولیتش دفاع نكند ﴿بَلْ هُمْ أَضَلُّ﴾[2] می ‌شود. كدام حیوان است كه از حوزه مسئولیتش دفاع نمی ‌كند؟! اگر كسی از حوزه مسئولیت خودش دفاع نكند، #حریم_شناس نباشد و #غیور نباشد این حیوان نیست! این «نامٍ بالفعل و حیوان بالقوه». 🔸 به ما گفتند شما #غیور باشید. اگر كسی غیور نبود «حیوانٌ بالقوه» است و «نامٍ بالفعل»؛ او فقط بالندگی خوب دارد، این غیور نیست! اگر كسی ـ خدای ناكرده ـ در حوزه كار خودش امین نبود، او به تعبیر مرحوم بوعلی یك حیوان هم نیست؛ كلاب هراش، این سگ های هرزه بیابان گرد هر چیزی دستشان برسد می ‌خورند، اما سگ های شكاری كه كلب معلم است در این سینه ‌های كوه و در سنگلاخ ها آن شكارچی این كبك را شكار می ‌كند، این سگ شكاری تربیت شده نفس نفس زنان در این سنگلاخ ها می ‌رود و او را پیدا می ‌كند به دندان می ‌گیرد و به #امانت برمی ‌گرداند؛ صاحبش بعد از اینكه خورده یك مقدار استخوان هم به او می‌ دهد. این را این بزرگان می ‌گویند اگر كسی در #امانت بیت المال خیانت بكند حیوان هم نیست! اینكه در قرآن فرمود بعضی بدتر از حیوان است سرّش این است. كدام حیوان است كه تربیت بشود و بعد خیانت بكند؟! پس خائن هنوز حیوان نشده، چه برسد به انسان! اینها ابتدائیات و #الفبای_دین است! اگر این موارد را پشت سر گذاشته و كم كم وارد مرز ملكوت شد، انسان می‌ شود. [1]. الاشارات و التنبیهات، ص342؛ «فقد بان أنّ اللذّات الباطنة مستعلیة على اللّذات الحسّیة و لیس ذلك فی العاقل فقط، بل و فی العجم من الحیوانات؛ فإنّ من كلاب الصید ما یقتنص على الجوع، ثمّ یمسكه على صاحبه و ربّما حمله إلیه و المرضعة من الحیوانات تؤثر ما ولدته على نفسها و ربّما خاطرت محامیة علیه أعظم من مخاطرتها فی ذات حمایتها نفسها». [2]. سوره أعراف، آیه179؛سوره فرقان، آیه44. #غیرت #امانت #انسان #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 درس اخلاق تاریخ: 1387/10/26 🆔 @a_javadiamoli_doross

💠 لیلة الرغائب 🔹 ماه مبارک رجب ماهی است #مخصوص_ دعا كه اگر كسی از خدا چیزی بخواهد رد نمی‌ كند. دعاهایی هم كه در این ماه آمده است، از كسانی نقل شده است كه ما چون در كنار سفره آنها نشسته‌ ایم قدر آنها را نمی‌ دانیم! اینكه گفته می ‌شود: اگر كسی فلان روز روزه بگیرد یا فلان روز دعا كند عمل انبیا و مرسلین را به او می ‌دهند؛ همان‌ طور كه مرحوم ابن ‌طاووس (رضوان الله علیه) معنا كرده‌اند،[1] معنای این حرف این نیست كه اگر كسی فلان روز روزه گرفت، عمل پیغمبر را به او می‌ دهند؛ مثلاً اجر رسالت را می ‌دهند یا اجر نبوّت را می دهند، بلكه معنایش این است اگر پیغمبر (صلّی الله علیه و آله و سلّم) در این روز این عمل را انجام بدهد و این شخص هم به احترام پیغمبر به او #تأسی كند و این عمل را انجام بدهد، شبیه ثوابی كه به پیغمبر می ‌دهند به او می ‌دهند. همه جا وقتی گفته شد این ثواب علما را دارد یا ثواب #صدیقین را دارد یا ثواب #صلحا و #شهدا را دارد، نه یعنی ثواب كارهای دیگر آنها را دارد، بلكه اگر این كار را آنها كه بزرگ ‌هستند انجام بدهند ثواب زیاد می ‌برند، شبیه ثواب آنها را در خصوص این كار به این شخص می ‌دهند، نه اینكه ثواب كارهای دیگر را به این شخص بدهند. 🔹 #لیلة_الرغائب كه اولین جمعه ماه پر بركت رجب است، لیله ‌ای است كه فرشتگان آن را #لیله_رغائب می‌ دانند و در كنار كعبه جمع می ‌شوند و از ذات اقدس الهی استجابت مطلبی را می‌ خواهند، خدا می‌فرماید خواسته شما چیست؟ عرض می ‌كنند كه «رَبَّنَا حَاجَتُنَا إِلَیكَ أَنْ تَغْفِرَ لِصُوَّامِ رَجَب»؛[2] خدایا خواسته ما این است كه #صائمین_ماه_رجب را ببخش. 🔹 آنچه كه باعث #روشنی_چشم همه انسان‌ ها مخصوصاً ما شیعه ‌ها می ‌باشد، این بیان نورانی امام صادق (سلام الله علیه) است: محمد ‌بن ‌ابی‌ داوود رواسی می ‌گوید: با محمد ‌بن‌ جعفر دهّان در یكی از روزهای ماه رجب به #مسجد_سهله رفتم، ایشان گفت كه برویم مسجد صعصعه آن هم یك مسجد مباركی است، چون علی ‌بن ‌ابی ‌طالب (سلام الله علیه) در مسجد صعصعه نماز خوانده و اولیای الهی هم پا نهاده ‌اند، ما برویم آن جا، آن جا هم تبرّك كنیم: «فَمِلْنَا إِلَیهِ‏» مایل به مسجد صعصعه شدیم و وارد شدیم: «فَبَینَا نَحْنُ نُصَلِّی»، ما داشتیم نماز می‌ خواندیم «إِذَا بِرَجُلٍ قَدْ نَزَلَ عَنْ نَاقَتِهِ وَ عَقَلَهَا بِالظِّلَال‏»؛ مرد بزرگواری از ناقه اش پیاده شد و ناقه ‌اش را در زیر سایه‌ ای بست و عقال كرد: «ثُمَّ دَخَلَ وَ صَلَّی رَكْعَتَینِ أَطَالَ فِیهِمَا»؛ دو ركعت نماز طولانی خواند، آن‌ گاه «ثُمَّ مَدَّ یدَیه فَقَالَ»؛ آن وقت این دعا را ذكر می ‌كند: «اللَّهُمَّ یا ذَا الْمِنَنِ السَّابِغَةِ وَ الْآلَاءِ الْوَازِعَةِ وَ الرَّحْمَةِ الْوَاسِعَة» كه این هم از دعاهای هر روز #ماه_رجب است. این دعا را خواند، بعد ابوجعفر دَهّان به محمد ‌بن ‌ابی‌ داوود رواسی می‌گوید: «أَ لَا نَقُومُ إِلَیهِ فَنَسْأَلُهُ مَنْ هُوَ»؛ این دعا را كه گوش دادند دیدند كه مضمون آن خیلی بلند است، گفت برویم خدمت این آقا بپرسیم كه چه كسی است؟ «فَقُمْنَا إِلَیهِ فَقُلْنَا لَهُ نَاشَدْنَاكَ اللَّهَ»؛ تو را به خدا قسم «مَنْ أَنْتَ»؟ تو چه كسی هستی؟ «فَقَالَ نَاشَدْتُكُمَا اللَّهَ مَنْ تَرَیانِی»؟ من شما را به خدا قسم می ‌دهم، به نظر شما من چه كسی هستم؟ وجود مبارك امام صادق (سلام الله علیه) چطور برای آنها شناخته شده نبود، یا به چه صورت ظهور كرد؟! شما را به خدا قسم می‌ دهم من چه كسی هستم؟ «قَالَ ابْنُ جَعْفَرٍ الدَّهَّانُ نَظُنُّكَ الْخَضِرُ»؛ ما خیال می ‌كنیم كه شما خضر هستید. حضرت به محمد ‌بن ‌ابی‌ داوود رواسی فرمود: «وَ أَنْتَ أَیضاً» نظر تو چیست؟ جعفر دهّان گفت كه من نظرم این است كه شما خضر هستید. حضرت رو به آن رفیق دیگر كرد، فرمود به نظر تو من چه كسی هستم؟ «فَقُلْتُ أَظُنُّكَ إِیاهُ» من هم گمانم همین است كه شما خضرید، برای اینكه این ‌طور حرف زدن، ارتجالاً انشا كردن، اینكه كار آدم عادی نیست. آن‌ گاه وجود مبارك #امام_صادق_علیه_السلام فرمود: «وَ اللَّهِ إِنِّی لَمَنِ الْخَضِرُ مُفْتَقِرٌ إِلَی رُؤْیتِهِ»؛ قسم به خدا من كسی هستم كه خضر باید من را ببیند! #خضر محتاج دیدن من است: «وَ اللَّهِ إِنِّی لَمَنِ الْخَضِرُ مُفْتَقِرٌ إِلَی رُؤْیتِهِ انْصَرِفَا»؛ بروید، « فَأَنَا إِمَامُ زَمَانِكُمَا».[3] [1] الاقبال بالاعمال (ط ـ الحدیثة)، ج3، ص361. [2] الاقبال بالاعمال (ط ـ الحدیثة)، ج3، ص185. [3] الاقبال بالاعمال (ط ـ الحدیثة)، ج3، ص212. #روشنی_چشم #ماه_رجب #ثواب_اعمال #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 درس خارج فقه صوم جلسه 237 🆔 @a_javadiamoli_doross

✨﷽✨ 💠 رأی خائنانه 🔹 ﴿لا تَخُونُوا اللّهَ وَ الرَّسُولَ وَ تَخُونُوا أَماناتِكُمْ وَ أَنْتُمْ تَعْلَمُونَ﴾؛ چون منشأ خیانت ها یا #جلب_منفعت است یا #دفع_مضرت و بالأخره به مال و اولاد برمی‌ گردد، می ‌فرماید: ﴿وَ اعْلَمُوا أَنَّما أَمْوالُكُمْ وَ أَوْلادُكُمْ فِتْنَةٌ﴾ كه درباره همین ابی ‌لبابه می‌ گویند چون اموال و اولادش نزد یهودی های بنی ‌قریظه بود، برای حفظ این اموال و اولاد خیانت كرد. 🔹 #خیانت_در_رأی هم جزء خیانت به پیغمبر است؛ اگر انسان در مشورت كردن ها رأی باطل ارائه كند، خیانت در امانت كرده است. كسی به جای رأی مثبت رأی منفی بدهد، به جای رأی منفی رأی مثبت بدهد، به جای موافق مخالف رأی بدهد یا به جای مخالف موافق رأی بدهد یا به جای مخالف یا موافق، ممتنع رأی بدهد، همه اینها خیانت در امانت است. 🔹 ابی ‌لبابه هم همین كار را كرده است یعنی در جریان مشورت خیانت كرده است، چون یهودی های بنی ‌قریظه با او مشورت كردند كه آیا ما حكمیت سعد را بپذیریم یا نپذیریم، او اشاره كرد به حلقش یعنی شما را سر می ‌برند. خب اینها جزء خیانت های به خدا و پیغمبر است. #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سوره مبارکه انفال جلسه 35 تاریخ: 1379 🤔

✨﷽✨ ✅فتوای دل علی ابن ابی‌طالب (سلام الله علیه) فرمود شما نه از سرمایه های درونی‌ خود مدد گرفتید و نه از ره‌ آورد انبیای بیرونی استمداد كردید، دست شما پیش دیگران دراز است. همین بیان نورانی را #حسین_بن_علی در قتلگاه گفته؛ فرمود: «وَیحَكُمْ یا شیعَةَ آلِ أَبی سُفْیانَ! إِنْ لَمْ یكُنْ لَكُمْ دینٌ وَ كُنْتُمْ لا تَخافُونَ الْمَعادَ فَكُونُوا أَحْراراً فی دُنْیاكُمْ»؛ فرمود ‌ای پیروان ابوسفیان! ‌ای امویان! شما حرف انبیا را گوش ندادید لااقل فتوای دل را گوش بدهید، حرف عقل را گوش بدهید، از درون شما فریاد می‌ زند كه زن و بچه بیگناه هستند! اینها نه صبغه الهی داشتند نه صبغه انسانی، این كار جاهلیت بود. #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سخنرانی محرم تاریخ: 1385/11/06 https://eitaa.com/faalanfarhangi14

✨﷽✨ ✅پيامبر اکرم (صلی الله عليه و آله و سلم) به قيس فرمود: «لا بدلك يا قيس من قرين يدفن معك و هو حيّ و تدفن معه و أنت ميّت؛ فإن كان كريما أكرمك، وإن كان لئيما أسلمك. ثم لا يحشر إلّا معك و لا تبعث إلّا معه، و لا تسئل إلّا عنه، فلا تجعله إلّا صالحاً، فإنّه إن صلح آنست به، و إن فسد لا تستوحش إلّا منه و هو فعلك»[۱]  ای قيس به ناچار همراهی خواهی داشت كه با تو دفن می شود. او زنده است و تو در حالی كه مرده ای با او دفن خواهی شد. اگر نيك و گرامی باشد، مايه‌ احترام تو خواهد شد و اگر پست و نفرت آور باشد به تو بدی می كند. سپس محشور نمی شود جز با تو و برانگيخته نخواهی شد جز با او. از تو نمی پرسند جز درباره‌ او. تو #شايسته و #نيك آن را به جا آور؛ زيرا اگر او شايسته شد، تو با او مأنوس خواهی شد و اگر فاسد و تباه باشد از او وحشت خواهی داشت و او جز كردار تو چيزی نيست. [۱]بحار الانوار ج۷ ص۲۲۷ 📚معاد در قرآن ج۴ ص۲۱۹ #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی https://eitaa.com/faalanfarhangi14

✨﷽✨ ✅امير مؤمنان(سلام الله علیه) می فرمايد: چيزی را كه نمی دانی نگو و خود را برای گفتن چيزی كه از تو نپرسيده اند و تو به آن مأمور نمی شوی، به زحمت نينداز؛ «و دَعِ القول فيما لا تَعْرف والخطابَ فيما لم تُكَلّف».  قرآن كريم نيز مي فرمايد: (وَلا تَقْفُ مالَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ)[اسراء آیه ۳۶]؛ چيزی را كه بدان علم نداری دنبال مكن، زيرا انسان و همه اعضا و جوارح او مسئول است.  انسان موظف است تا چيزی را با برهان حل نكرده، تصديق نكند و نپذيرد و تا چيزی را با دليل نفی نكرده، تكذيب نكند؛ هم تكذيب او بايد مستدل باشد و هم تصديق او بايد مُبَرهن گردد.  قرآن هم اين دو اصل را به عنوان دو قاعده مهم اسلامی بيان كرده، می فرمايد: اگر خواستی چيزی را تصديق يا تكذيب كنی، بايد پس از شناسايی علمی به آن باشد. 📚شمیم ولایت ص۶۲۵ #آيت_الله_العظمی_جوادی_آملی https://eitaa.com/faalanfarhangi14

✨﷽✨ 🔴طاغیان صهیونیست تقریباً 586 سال قبل از میلاد مسیح، بنی اسرائیل گرفتار بُخت ‌نصر و اینها شدند یعنی بُخت ‌نصر آمده در همین سرزمین بنی ‌اسرائیل، اینها را به هلاكت رسانده است. بار دوم تحت سلطه امپراطوری روم، اینها گرفتار شدند. بار اول كه نجات پیدا كردند، برای اینكه امپراطوری ایران بر بُخت ‌نصر مسلّط شد و این بنی ‌اسرائیل در سایه پیروزی ایرانی ها نجات پیدا كردند نه اینكه خود اینها جنگیدند و آ‌ن بُخت ‌نصرها را از پا درآوردند. بار دوم امپراطوری روم بر اینها مسلّط شد؛ ﴿وَلِیدْخُلُوا الْمَسْجِدَ كَمَا دَخَلُوهُ أَوَّلَ مَرَّةٍ وَلِیتَبِّرُوا مَا عَلَوْا تَتْبِیراً﴾ راجع به همین كاری است كه امپراطوری روم به سرِ اینها درآورد. اینجا كه ذات اقدس الهی فرمود بار دوم این ‌‌چنین است، پشت سرش فرمود سنت_ما این طور است که ﴿اِن عُدتُّمْ عُدْنَا﴾؛ شما اگر برگردید به فساد، ما هم عده ‌ای را بر شما مسلّط می‌ كنیم؛ اما حالا این گروهی كه ما مسلّط می ‌كنیم نظیر همان گروه اول و دوم ‌اند كه ﴿لِیدْخُلُوا الْمَسْجِدَ﴾ باشد، این ‌‌چنین كه وعده نداد. فرمود ما دمار شما را در می ‌آوریم، تبتیرتان می ‌كنیم، به هلاكت گرفتارتان می ‌كنیم. اصل كلی این است كه ﴿إِنْ عُدتُّمْ عُدْنَا﴾؛ فرمود شما برگردید لطف ما هم بر می‌ گردد. بنابراین هم جا برای امیدواری هست و هم اینكه دعا را ما نباید فراموش كنیم. جریان فلسطین و امثال اینها این طور نیست كه حالا انسان سالی یك بار در آخرین جمعه ماه مبارك رمضان در تظاهرات روز قدس شركت بكند و خودش را قانع بكند؛ در نماز شب ها، در سحرها، در نمازهای دیگر، در حَرم ها، در هر وقتی انسان حال پیدا كرد، نسبت به این عزیزان باید دعا بكند! دعا سهم مؤثری دارد. #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سوره مبارکه اسراء جلسه 10 تاریخ: 1386 https://eitaa.com/faalanfarhangi14

✨﷽✨ ✅وطن حقیقی اینكه می ‌گویند: «حُبُّ الوَطَنِ مِنَ الْایمان»، این یك مرحله ظاهری دارد که آن هم حق است که در فقه اصغر, جریان جهاد را برای #حفظ_وطن لازم دانستند؛ اما وطن اصلی ما جایی است كه از آن‌جا آمدیم. ما كه از خاك نیامدیم؛ درست است که بدن ما از خاك است؛ اما جان ما كه از خاك نیست. از هر جایی كه آمدیم، وطن اصلی ما همان‌ جاست. اینكه سیدالشهداء (سلام الله علیه) فرمود: «مَنْ كَانَ‏ بَاذِلًا فِینَا مُهْجَتَهُ‏ وَ مُوَطِّناً عَلَی لِقَاءِ اللَّهِ نَفْسَهُ»، این«توطین»؛ یعنی : ــ معرفت وطن (یك), ــ گرایش به وطن (دو), ــ كوشش برای رسیدن و هجرت به وطن (سه). فرمود شما وطنتان لقاء_الله است و از آن‌جا آمدید، باید توطین كنید؛ یعنی وطن ‌شناسی كنید, وسیله رسیدن به وطن را فراهم كنید و هجرت كنید. انسان مهاجر به وطن اصلی خود بر می ‌گردد. اگر تعبیر به رجوع است، برای اینكه ما از آن‌جا آمدیم: ﴿إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیهِ راجِعُونَ﴾. #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 درس اخلاق تاریخ: 1393/03/08 https://eitaa.com/faalanfarhangi14

✨﷽✨ ✅ قبولی عمل بهترین راه برای تشخیص قبولی عمل، مراجعه انسان به درونِ خویشتن است. الآن همه ما به خوبی می‌ توانیم بفهمیم این نمازی كه صبح خواندیم قبول شد یا نه، چون قرآن درباره اثر نماز فرمود: ﴿إِنَّ الصَّلاَةَ تَنْهَی عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنكَرِ﴾. اگر انسان در این مدت بین صبح تا ظهر به چند امر امتحان شد و سرافراز از این امتحان ها برآمد، خدا را شاكر باشد كه آن نماز قبول شد و اگر _ خدای ناكرده _ در بین این دو نماز، تن به آلودگی داد، مطمئن باشد كه این نماز قبول نشد. قبول_كلامی نیست؛ گرچه صحیح_فقهی است یعنی اعاده و قضا ندارد؛ اما آن اثر كلامی را كه ﴿تَنْهَی عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنكَرِ﴾ باشد ندارد. انسان به خوبی می ‌تواند بفهمد كه نماز او قبول شد یا قبول نشد. #آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی 📚 سوره مبارکه نساء جلسه 68 تاریخ: 1371 https://eitaa.com/faalanfarhangi14