چشم زخم.pdf
546.2K
🏷عنوان: ✨مفهوم چشم زخم، زمینه های آن و راهکار و راهکار جلوگیری از فعالیت سوء «عین» در قرآن و حدیث✨
📝نویسنده:
🔸«احمد عسکری»
📰نوع مقاله: ترویجی
📖تعداد صفحات: 14
❇️چکیده❇️
چشمزخم، آسیب یا نقصانی است که از ناحیه برخی افراد بهدلیل دشمنی، گناه، تعجّب، حسادت و یا دلایل دیگر، ایجاد میشود و برای رفع آثار بد آن راهکارهایی بیان شده است.
دیدگاهها درباره ماهیت و زمینههای چشمزخم متفاوت است. عدّهای به حقیقت آن معتقدند و در برابر، گروهی اعتقاد دارند که چشمزخم حقیقت ندارد.
آموزههای دینی به واقعیّت و تأثیرات چشمزخم اشاره میکند.
هدف این نوشتار، تصحیح باورها درباره ماهیّت و تأثیرات این پدیده است. پژوهش حاضر با بررسی نگاشتههای موجود در زمینه چشمزخم، به نقش عواملی مانند گناه، حسد و تعجّب در پیدایش این پدیده پرداخته و دو راهکار برای پیشگیری از چشمزخم از سوی چشمزننده مطرح میکند.
این نوشتار در دو بخش، «چیستی چشمزخم» و «زمینههای چشمزخم» تنظیم شده است.
#️⃣ #چشم_زخم #عین #عین_لامعه #حسد #تعجّب #گناه #قرآن #حدیث #فانوس
📮┏━━⊰✾✿✾⊱━━━─━━━━┓
https://eitaa.com/Faanoos14
┗━━━─━━━⊰✾✿✾⊱━━━┛
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🏴 «صلی الله علیک یا اباعبدالله الحسین»
♨️یا سید الغریب، یا سید العطشان
#امام_حسین
#شب_زیارتی
#شب_جمعه
📮┏━━⊰✾✿✾⊱━━━─━━━━┓
https://eitaa.com/Faanoos14
┗━━━─━━━⊰✾✿✾⊱━━━┛
🔰آشنایی با فِرَق اسلامی
📝فِرَق اهل تسنن
💠«عثمانيه»
[قسمت اول]
🖊یکی از فرقه های سیاسی که در نیمه نخست قرن اول هجری به وجود آمد، عثمانیه بود.
📌افرادی که به دلایل سیاسی و گاه امیال نفسانی کشتن عثمان را صحیح نمی دانستند، اما خود از مسببان شورش علیه عثمان بودند، حضرت امیر (ع) را در قتل عثمان متهم کردند.
🔴این افراد ادعای حمایت از عثمان را داشته جنگ های جمل و صفین را به راه انداختند. آنان فریاد می زدند که عثمان مظلوم کشته شد و قاتلان عثمان باید به عدالت سپرده شوند. این افراد به دروغ ادعا می کردند که خلافت حضرت امیر (ع) به علت شرکت وی در قتل عثمان و نیز تصاحب قدرت بدون مشورت با امت بوده است.
🟣مکه و بصره به حمایت از اصحاب جمل و شام به حمایت از امویان علیه حضرت امیر (ع) شوریدند. مدینه نیز به خاطر سکوت بزرگانی همچون سعد بن ابی وقاص، عبدالله بن عمر، اسامه بن زید و محمد بن مسلمه پیرو وفاداری برای حضرت امیر (ع) نبود. برای حضرت امیر (ع) فقط کوفه باقی ماند که هسته اولیه و مرکزی تشیع بود.
بعد از صلح امام حسن (ع)، امویان با شدت تمام علیه حضرت امیر (ع) و طرفداران اهل بیت وارد عمل شدند و به بهانه مظلومیت عثمان خود را وارثان عثمان معرفی کردند.
🟤با روی کار آمدن عباسیان، گرچه فشار و اذیت بر شیعیان و طرفداران خلافت ائمه کمتر نشد ولی نگرش جامعه نسبت به حضرت علی (ع) رو به بهبودی گذاشت بصره و مکه به طرفداری از زبیریان همچنان عثمانی باقی ماندند و خلافت حضرت امیر (ع) را نمی پذیرفتند.
در خبر مشهوری آمده است «البصرة كلها عثمانية» يا «بصره قطعه ای از شام است که در عراق نازل شده است».
🟢روی کار آمدن عباسیان، ظهور معتزله بغداد و زحمات شیعیان و محبان اهل بیت مثمر ثمر واقع شد و کم کم خلافت حضرت امیر (ع) مورد پذیرش قرار گرفت...
ادامه دارد...
📮┏━━⊰✾✿✾⊱━━━─━━━━┓
https://eitaa.com/Faanoos14
┗━━━─━━━⊰✾✿✾⊱━━━┛
🔰آشنایی با فِرَق اسلامی
📝فِرَق اهل تسنن
💠«عثمانيه»
[قسمت دوم]
📌در قرن دوم عموم بزرگان اصحاب حدیث فقط خلافت ابوبکر، عمر و عثمان را قبول داشتند و دوران حضرت امیر (ع) را فتنه می دانستند.
در اواخر قرن دوم، عده ای از اصحاب حديث مثل نوح بن مریم (م ۱۷۳ هـ. ق) و عبد الله بن مبارک (م ۱۸۱ هـ. ق) حضرت امیر (ع) را به عنوان خلیفه چهارم پذیرفتند و کم کم این مسئله به بقیه اصحاب حدیث نیز سرایت کرد.
✅احمد بن حنبل (م ۲۴۱ هـ. ق) در اواخر عمر خود با ارائه نظریه چهار خلیفه یا تربیع، حضرت علی را به عنوان خلیفه چهارم اهل سنت مطرح ساخت ولی بعضی از اصحاب حدیث که دوستدار امویان و معاویه بودند آن را نپذیرفته هنوز بر سه خلیفه تاکید میکردند.
🔴در قرن سوم و چهارم عثمانیه بر کسانی اطلاق میشد که خلفا را برتر از حضرت امیر (ع) می دانستند و کمتر خلافت حضرت امیر (ع) را طرد و رد میکردند.
با از بین رفتن امویان اندلس و افراطیون حنابله، حضرت امیر به عنوان خلیفه چهارم در میان تمام اهل سنت پذیرفته شد و از قرن پنجم به بعد عثمانیه به مفهوم عدم پذیرش خلافت حضرت امیر (ع) از بین رفت.
به غیر از کتاب مسائل الامامة ناشي اكبر، کتابهای دیگر ملل و نحل در این زمینه مطلب صریحی ندارند و شاید بدان رو است که عموم نویسندگان کتب ملل و نحل از اهل سنت بوده و پیگیری و برجسته کردن آن منقصتی برای آنها محسوب می گردیده است.
🟡به هر حال چرخش ایام به نفع حضرت امیر (ع) در جریان بود و با روی کار آمدن آل بویه در بغداد و فاطمیان در شمال آفریقا دیگر کسی نبود که نسبت به فضائل امام علی (ع) بی تفاوت باشد.
از قرن چهارم به بعد با ظهور عرفا و صوفیه و پذیرش ائمه به عنوان اقطاب سلاسل صوفیه و پذیرش حضرت امیر (ع) به عنوان قطب الاقطاب و سر سلسله بزرگان آنها، کم کم حضرت امیر (ع) جایگاه معنوی خود را در بین برخی از سنیان پیدا کرد و بصره ای که عثمانی مذهب بود تماماً به شیعه اثنا عشری بازگشت و شامیان نیز به خیل محبان و گاه شیعیان حضرت پیوستند.
📮┏━━⊰✾✿✾⊱━━━─━━━━┓
https://eitaa.com/Faanoos14
┗━━━─━━━⊰✾✿✾⊱━━━┛
💢پرسش💢
📌چرا در کشورهای نامسلمان برف و باران و نعمت های الهی بیشتر از کشورهای مسلمان است؟ آیا این خلاف وعده الهی نیست که فرموده اگر مردم مومن شوند و تقوا پیشه کنند، برکاتش را بر آنها نازل می کند؟
📝حجت الاسلام و المسلمین دکتر محمدحسین فاریاب (دکترای کلام اسلامی؛ عضو هیئت علمی مؤسسه امام خمینی ره)
🔰پاسخ🔰
1️⃣میزان بارش برف و باران در یک منطقه، از یک سو، تابع شرایط اقلیمی و جغرافیایی آن منطقه است. برای نمونه، در اردبیل برف می بارد، ولی در بوشهر و بندرعباس برف نمی بارد. این امر، مقتضای اقلیم خاص آن مناطق است و ارتباطی با دینداری یا بی دینی ساکنان آن منطقه ندارد. به همین سان، شرایط اقلیمی و جغرافیایی مناطقی از اروپا اقتضای بارش فراوان دارد برای نمونه، کلمبیا پربارش ترین کشور جهان به شمار می رود.(خبرگزاری ایمنا)
2️⃣تغییر شرایط اقلیمی که خود ناشی از تغییرات کلی در کرۀ زمین ـ مانند تغییرات در لایۀ ازن و ... ـ است، می تواند در میزان بارش تأثیرگذار باشد که کشف و شناخت تمام این شرایط نیز چندان کار آسانی نیست.
3️⃣از سوی دیگر، بر اساس، آیات و روایات، اعمال نیک و زشت انسان ها و امت ها در افزایش و کاهش نعمت ها تأثیر دارد. معنا ندارد، خداوند حکیم و خیرخواه، انسانها را به خاطر کفرشان، نعمت پاداش گونه دهد یا آنکه به خاطر، ایمان و عمل صالحشان، عذاب دهد.
4️⃣ بنابراین، هم تغییر شرایط اقلیمی در میزان بارش ها تأثیر دارد هم اعمال نیک و زشت انسان ها. تصور کنید که شرایط اقلیمی یک منطقه اقتضا کند که سالانه مقدار مشخصی بارندگی وجود داشته باشد. در اینجا، اعمال زشت یک امت می تواند، این مقدار را کاهش دهد.
5️⃣پس اگر در منطقه ای کشف قطعی کردیم که شرایط اقلیمی اقتضای مقدار خاصی از بارندگی را دارد، اگر در اینجا، بارندگی از آن مقدار متعارف کمتر شد، این کاهش می تواند ناشی از اعمال زشت امت باشد؛ در عین حال، اگر مردم آن منطقه، همگی انسان های صالحی باشند، معنا ندارد که آنها با کاهش بارش، عذاب شوند؛ اگر هم بارش کم شود، می تواند از باب آزمایش و امتحان باشد نه عذاب.
6️⃣حاصل آنکه، بر اساس، آیات قرآن کریم، هیچگاه نمی توان فراوانی باران در منطقه ای کفرآلود را ناشی از کفر آنها دانست، بلکه از باب اقتضای خاص اقلیم و جغرافیای آن منطقه است. روشن است که خداوند کفر را دوست ندارد و بابت کفر، کسی را نعمت و پاداش نمی دهد.
7️⃣همچنین کمبود بارندگی در منطقه ای که مردمش از صالحان هستند، را نمی توان نشانۀ بی مهری خداوند نسبت به آنها دانست، بلکه یا از باب تغییرات اقلیمی است یا از باب آزمایش و امتحان.
8️⃣ضمن آنکه، مسلمانی به نام نیست، به عمل است و نمی توان به صرف نام مسلمانی، انتظار هر پاداشی را داشت.
📮┏━━⊰✾✿✾⊱━━━─━━━━┓
https://eitaa.com/Faanoos14
┗━━━─━━━⊰✾✿✾⊱━━━┛