🔴 راستی آزمایی: آیا شکستن قولنج انگشتان باعث آرتروز می‌شود؟ ✅ نتیجه بررسی: نادرست ⬇️

⭐️ شکستن قولنج انگشتان عادتی رایج است که حدود 25 تا 45 درصد افراد آن را انجام می‌دهند. این عمل همواره موضوع بحث‌های مختلف پزشکی بوده و نگرانی‌هایی را در مورد تأثیرات احتمالی آن بر سلامت مفاصل ایجاد کرده است. ⭐️ یکی از نگرانی‌های اصلی در مورد شکستن قولنج، احتمال ابتلا به استئوآرتریت (آرتروز) است. اما مطالعات متعدد نشان داده‌اند که ارتباط معناداری بین این عادت و ابتلا به استئوآرتریت وجود ندارد. یک مطالعه گذشته‌نگر روی افراد 50 تا 89 ساله نشان داد که شیوع استئوآرتریت در افرادی که عادت به شکستن قولنج دارند (18.1%) و افرادی که این عادت را ندارند (21.5%) تفاوت معناداری ندارد (۳). همچنین در مطالعه‌ای دیگر که شامل ۳۰۰ شرکت‌کننده بود مشخص شد که شکستن قولنج انگشتان دست ارتباطی با آرتروز دست ندارد اگر چه ممکن است باعث کاهش عملکرد دست شود (۷). ⭐️ دکتر دونالد آنگر برای آزمایش این باور که شکستن قولنج مفاصل باعث آرتروز می‌شود، به مدت ۵۰ سال تنها قولنج مفاصل انگشتان دست چپ خود را شکست و این کار را برای دست راست خود انجام نداد. پس از ۳۶۵۰۰ بار شکستن قولنج مفاصل، او دریافت که هیچ نشانه‌ای از آرتروز در هیچ‌کدام از دست‌هایش وجود ندارد. این آزمایش نشان داد که شکستن قولنج مفاصل باعث آرتروز نمی‌شود، و برای این کار خلاقانه و طولانی‌مدت، دکتر آنگر جایزه Ig Nobel را دریافت کرد (۱). ✅ تأثیر بر قدرت و ضخامت غضروف: ⭐️ یک مطالعه دیگر نشان داد که عادت به شکستن قولنج تأثیری بر قدرت گرفتن دست ندارد. جالب اینکه، افرادی که به طور مداوم قولنج می‌شکنند، ضخامت غضروف متاکارپالس (کف دست) بیشتری نسبت به گروه کنترل داشتند. این یافته می‌تواند نشان‌دهنده یک اثر محافظتی احتمالی باشد (۴). ✅ تأثیرات کوتاه مدت: ⭐️ مطالعه‌ای که روی 400 مفصل متاکارپوفالانژیال (اولین مفصل کف دست و انگشتان) انجام شد، نشان داد که بلافاصله پس از شکستن قولنج، دامنه حرکتی مفصل به طور موقت افزایش می‌یابد. این مطالعه همچنین هیچ شواهدی از تورم یا آسیب فوری پس از شکستن قولنج مشاهده نکرد (۵). ✅ عوارض احتمالی: ⭐️ با وجود اینکه اکثر مطالعات اثرات منفی جدی را نشان نداده‌اند، برخی گزارش‌ها حاکی از آسیب‌های حاد ناشی از تلاش برای شکستن قولنج وجود دارد. همچنین، یک مطالعه نشان داد که افرادی که به طور مداوم قولنج می‌شکنند، ممکن است تورم دست و کاهش قدرت گرفتن را تجربه کنند بنابراین جهت رهایی از این گمراهی باید مطالعات بیشتر صورت گیرد (۶، ۷). ✅ نتیجه‌گیری: با توجه به شواهد موجود، به نظر نمی‌رسد که شکستن قولنج انگشتان باعث ابتلا فرد به آرتروز شود و یا خطر جدی برای سلامتی فرد ایجاد کند. بیشتر مطالعات نشان می‌دهند که این عادت به طور مستقیم با استئوآرتریت یا آسیب‌های جدی مفصلی مرتبط نیستند. با این حال، گزارش‌هایی از آسیب‌های موردی و تأثیرات جزئی بر عملکرد دست وجود دارد که توصیه می‌شود با احتیاط بیشتری این کار انجام شود. به نظر می‌رسد بزرگترین خطر ثابت شده این امر آزار اطرافیان است. 🔑 اینجا نحوه بررسی ادعا را توضیح دادیم 💠 با فکت نامه سلامت، صحت و حقایق اخبار سلامت را بررسی کنید. 🌐 Telegram |✅ Website |📱 instagram

🔴 بررسی ادعا: آیا موسیقی در بهبود علائم  اختلال روانی مزمن (اسکیزوفرنی) موثر است؟ ✅ نتیجه‌ بررسی: درست ⬇️

⭐️ اسکیزوفرنی یک اختلال روانی مزمن است که با علائمی مانند توهم، هذیان و اختلالات شناختی مشخص می شود. درمان رایج اسکیزوفرنی اغلب شامل دارو درمانی و روان درمانی است، اما علاقه روزافزونی به درمان های جایگزین وجود دارد. ⭐️ یکی از این جایگزین ها موسیقی درمانی است. موسیقی درمانی شامل فعالیت هایی مانند گوش دادن به موسیقی، آواز خواندن، نواختن ساز یا آهنگسازی باشد. برای افراد مبتلا به بیماری های روانی مانند اسکیزوفرنی، موسیقی درمانی با هدف بهبود کیفیت زندگی، افزایش ارتباطات و تقویت بیان عاطفی آنها انجام می شود. اما آیا موسیقی درمانی واقعا می تواند به افراد مبتلا به اسکیزوفرنی کمک کند؟ ⭐️ چندین مطالعه مروری اثرات موسیقی درمانی بر اسکیزوفرنی را مورد بررسی قرار داده اند که نتایج امیدوارکننده ای به همراه داشته است. یک مرور کاکرین شامل 18 مطالعه کارآزمایی بالینی و بالغ بر هزار و دویست شرکت کننده نشان داد که موسیقی درمانی، زمانی که به مراقبت‌های استاندارد اضافه شود، می‌تواند وضعیت کلی، وضعیت روانی (شامل علائمی مانند توهم و هذیان) و عملکرد اجتماعی را در افراد مبتلا به اسکیزوفرنی بهبود بخشد. این مرور کاکرین همچنین نشان داد که استفاده از موسیقی درمانی باعث افزایش کیفیت زندگی بیماران میشود. مطالعات وارد شده در این مرور کاکرین سطح قطعیت شواهد پایین تا متوسط داشتند (1). ⭐️ در یک مطالعه مروری دیگر نیز اثر درمانی را در بیماران اسکیزوفرنی به همراه درمان استاندارد که موسیقی برای آن ها انجام شده بود مقایسه شد.  این شامل مرور نظام مند12 مطالعه بود. یافته‌های اصلی این بود که اثر درمانی در بیمارانی که موسیقی درمانی کمکی دریافت کرده‌اند، علائم به‌طور معنی‌داری بهتر از بیمارانی بود که دریافت نکرده‌اند. ⭐️ این اهمیت پس از تقسیم  بیماران به زیرگروه‌هایی با مدت زمان کلی  موسیقی درمانی، تعداد جلسات، یا فراوانی موسیقی درمانی تغییری نکرد. علاوه بر این، اثر درمانی بر علائم عمومی به طور قابل توجهی با کل مدت بیماری مرتبط بود، که نشان می دهد موسیقی درمانی برای بیماران اسکیزوفرنی با یک دوره مزمن مفید است (2). ⭐️ یک مطالعه مروری دیگر نیز بر روی این موضوع انجام شده است. این مطالعه شامل 11 مقاله بود که بر روی 603 بیمار مبتلا به اسکیزوفنی مزمن انجام شده است. این مطالعه هم نشان داد اثر کوتاه مدت موسیقی درمانی کمکی برای اسکیزوفرنی مزمن مثبت است، اما اثر بلندمدت آن هنوز باید بیشتر مورد مطالعه قرار گیرد (3). ✅ نتیجه گیری: موسیقی درمانی در کوتاه مدت باعث بهبود علائم اسکیزوفرنی و افزایش کیفیت زندگی بیماران میشود اما اثرات در بلند مدت بر روی بیماران هنوز به اندازه کافی مورد مطالعه نگرفته است. 💠 با فکت نامه سلامت، صحت و حقایق اخبار سلامت را بررسی کنید. 🌐 Telegram |✅ Website |📱 instagram

🔴 مفهومی به نام مخدوش شدگی و نقش آن در تحلیل درست نتایج مطالعات و خبرهای سلامت ⬇️

⭐️ مخدوش شدگی یک مفهوم کلیدی در تحقیقات پزشکی است که می تواند اعتبار نتایج مطالعه را تحت تاثیر قرار دهد. مطالعه ای را تصور کنید که بررسی کند آیا مصرف روزانه قهوه خطر بیماری قلبی را کاهش می دهد یا خیر. اگر افرادی که روزانه قهوه می نوشند تمایل به سبک زندگی سالم تری داشته باشند، از جمله داشتن رژیم های غذایی بهتر و ورزش منظم. ⭐️ این سوال پیش می آید که در این افراد آیا واقعا قهوه باعث کاهش بیماری قلبی شده است یا رژیم غذایی سالم و ورزش منظم؟ در اینجا پدیده ای به نام مخدوش شدگی اتفاق می افتد که در صورتی که مورد توجه قرار نگیرد نتایج مطالعه میتواند اشتباه و گمراه کننده باشد. ⭐️ مخدوش شدگی زمانی اتفاق می افتد که رابطه بین قرار گرفتن در معرض یک مواجهه (مانند مصرف روزانه قهوه) و یک پیامد (مانند بیماری قلبی) توسط یک عامل خارجی (یک عامل مخدوش کننده) تحت تاثیر قرار بگیرد. ⭐️ پژوهشگران از راه های مختلفی میتوانند پدیده مخدوش شدگی را کنترل و ارزیابی کنند. رویکرد هایی که پژوهشگران برای کنترل مخدوش شدگی دارند ممکن است در مرحله ی اجرای تحقیق یا تحلیل داده ها باشد. ⭐️ رویکرد هایی که در مرحله اجرای تحقیق وجود دارد شامل روش محدود کردن و روش همسان سازی است. ⭐️ در روش محدود کردن، افراد تحت مطالعه محدود به یک حالت خاص از متغیر مخدوش کننده میشوند. برای مثال در صورتی که افراد تحت مطالعه را محدود به افرادی کنیم که رژیم غذایی سالمی دارند و به طور منظم ورزش میکنند اگر رابطه ای بین مصرف قهوه و کاهش بیماری قلبی عروقی مشاهد شود این رابطه دیگر تحت تاثیر ورزش و رژیم غذایی نیست. ⭐️ به عبارت دیگر در این حالت هم افرادی که قهوه مصرف میکنند و هم افرادی که مصرف نمی کنند رژیم غذایی سالمی دارند و به طور منظم ورزش میکنند پس کاهش بیماری قلبی در یک گروه نسبت به گروه دیگر در این مطالعه مربوط به رژیم غذایی و ورزش نیست. ⭐️ یک روش دیگر همسان سازی است. در مطالعات مشاهده‌ای، محققان شرکت‌کنندگان را با ویژگی‌های مشابه ( مانند سبک زندگی) در بین گروه‌های مطالعه مطابقت می‌دهند تا اطمینان حاصل شود که عوامل مخدوش کننده در هر دوگروه (مصرف قهوه و عدم مصرف قهوه) به طور مساوی توزیع شده‌اند. ⭐️ روش دیگری که در مرحله اجرای مطالعه وجود دارد تصادفی‌سازی است. در کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده، شرکت‌کنندگان به‌طور تصادفی به گروه‌هایی تقسیم می‌شوند که به توزیع یکنواخت عوامل مخدوش‌کننده در همه گروه‌ها تحت مطالعه کمک می‌کند. ⭐️ رویکرد های کنترل مخدوش کننده در مرحله تحلیل داده ها شامل طبقه بندی و استفاده از تحلیل رگرسیون است. در روش طبقه بندی تجزیه و تحلیل زیر گروه های جمعیت مورد مطالعه به طور جداگانه بر اساس عوامل مخدوش کننده انجام می شود، مانند بررسی تأثیر الکل بر بیماری های قلبی به طور جداگانه برای ورزشکاران و غیر ورزشکاران. روش رگرسیون نیز یک روش نسبتا پیچیده آماری است که با استفاده از آن میتوان تاثیر تعداد زیادی متغیر مخدوش کننده را در یک مطالعه کنترل کرد. ⭐️ با این مقدمه، برخی افراد ممکن است نتیجه یک مطالعه که رابطه ی بین دو متغیر باشد را برای مخاطب عمومی تفسیر و تحلیل کنند بدون اینکه عوامل مخدوشگر این رابطه را شناسایی و گزارش کنند. به طور مثال ممکن است به شما درباره رابطه بین تزریق واکسن و مرگ و میر بیشتر صحبت کنند اما وقتی براساس ویژگی سن، گروههای تحت مطالعه را بررسی میکنیم، میبینیم گروهی که بیشتر فوت شده اند سالمندان هستند که به طور کلی خطر مرگشان بیشتر از جوانان است و اتفاق اکثر مرگ ها در این گروه سنی بوده است. در نتیحه بین مرگ و واکسیناسیون ارتباط نبوده است. ⭐️ددر اینجا سن نقش مخدوشگر دارد و بسیاری از افراد شبه علم حاضر به انتشار این مطالب را ندارند که عوامل مخدوشگر هم مهم است. 💠 با فکت نامه سلامت، صحت و حقایق اخبار سلامت را بررسی کنید 🌐 Telegram |✅ Website |📱 instagram

🔴 راستی آزمایی: آیا لیزر موهای زائد بدن سرطان زا است؟ ✅نتیجه بررسی ادعا: عدم وجود شواهد ⬇️

⭐️ همانطورکه محبوبیت لیزر موهای زائد به عنوان یک روش دائمی همچنان در حال افزایش است، نگرانی های مربوط به ایمنی آن، به ویژه در مورد خطر بالقوه سرطان، افزایش می یابد. ⭐️ بسیاری از افراد به دلیل ترس از اینکه لیزرهای مورد استفاده ممکن است تشعشعات مضری را منتشر کنند که می تواند باعث آسیب سلولی و در نهایت سرطان شود، برای انجام آن مردد هستند. 🔸 در این پست از فکت نامه سلامت با ما همراه باشید تا صحت این ادعا را با استناد به مقالات علمی معتبر مورد بررسی قرار دهیم. ⭐️ لیزر موهای زائد از پرتوهای متمرکز نور برای هدف قرار دادن و تخریب فولیکول های مو استفاده می کند. از نظر تئوری لیزرهای مورد استفاده در این روش، تشعشعات غیریونیزان ساطع می‌کنند که اساساً با پرتوهای یونیزان (مانند اشعه ایکس و گاما) که با عوارضی مثل آسیب سلولی و افزایش خطر سرطان شناخته می‌شوند، متفاوت است. پرتوهای غیریونیزان انرژی کافی برای جدا کردن الکترون‌ها از اتم‌ها یا مولکول‌ها را حمل نمی‌کنند که این یک مکانیسم کلیدی در ایجاد سرطان است (1). ⭐️ یک مطالعه مروری بر روی عوارض ناشی از لیزر موهای زائد در سال 2023 انجام شده است. عوارض پوستی گزارش شده در مطالعات شامل درد، سوختگی، فولیکولیت (التهاب فولیکول های مو)، لکوتریشی، تغییرات رنگدانه‌ای پوست، خشکی پوست، تغییرات در خال‌ها، ایجاد تبخال، بیماری فاکس-فوردایس و یخ زدگی موضعی ناشی از سیستم خنک‌کننده دستگاه لیزر بود. این عوارض بیشتر با نوع پوست و ناحیه بدن و همچنین با دستگاه نور و نحوه تنظیم پارامتر های دستگاه لیزر مرتبط بودند. مطالعات وارد شده عوارض جانبی طولانی مدتی را گزارش نکردند و اکثر عوارض یاد شده فقط به صورت گذرا و موقت اتفاق افتادند (2). ⭐️ مطالعه مروری دیگری نیز در این رابطه انجام شده است که مطالعات 25 سال اخیر را مورد بررسی قرار داده است. این مطالعه نشان داد که نگرانی چندانی در رابطه با عوارض طولانی مدت لیزر وجود ندارد. از طرفی این مطالعه نشان داد شواهدی مبنی بر افزایش ریسک قابل توجه سرطان در افرادی که از لیزر استفاده میکنند وجود ندارد. این روش، یک روش ایمن است (3). ✅ نتیجه گیری: لیزرهای مورد استفاده در حذف موهای زائد برای هدف قرار دادن فولیکول های مو بدون تأثیر بر بافت های اطراف طراحی شده اند. نهادهای نظارتی، از جمله FDA، این لیزرها را در صورت استفاده صحیح توسط متخصصان آموزش دیده به عنوان یک روش ایمن طبقه بندی می کنند. شواهدی مبنی بر ارتباط لیزر موهای زائد با ایجاد سرطان نشان وجود ندارد. 💠 با فکت نامه سلامت، صحت و حقایق اخبار سلامت را بررسی کنید‌ 🌐 Telegram |✅ Website |📱 instagram

🔴 خطای تصادفی در مطالعات علوم پزشکی (آلفا و بتا) ⬇️

🔶 در مطالعات علوم پزشکی، محققان اغلب به دنبال این هستند که بفهمند آیا یک درمان یا مداخله جدید می‌تواند به بهبود وضعیت بیماران کمک کند یا خیر. برای این کار، آن‌ها ابتدا یک فرضیه می‌سازند که به آن «فرضیه صفر» یا «فرضیه نول (null hypothesis)» گفته می‌شود. فرضیه صفر بیان می‌کند که هیچ تفاوت یا تأثیر واقعی بین دو گروه مورد مطالعه وجود ندارد. به عنوان مثال، فرضیه صفر می‌تواند این باشد که یک داروی جدید هیچ تأثیری بر بهبود بیماران ندارد. 🔶 وقتی محققان یک مطالعه را انجام می‌دهند، به دنبال شواهدی هستند که این فرضیه صفر را رد کنند و نشان دهند که تفاوت یا تأثیر واقعی وجود دارد. با این حال، نتایج به دست آمده همیشه ۱۰۰ درصد دقیق نیستند و ممکن است تحت تأثیر عواملی قرار بگیرند که منجر به «خطای تصادفی» شوند. این خطاهای تصادفی به دو نوع تقسیم می‌شوند: «خطای نوع اول (آلفا)» و «خطای نوع دوم (بتا)». 🔶 «خطای نوع اول (آلفا)» زمانی رخ می‌دهد که پژوهشگران به اشتباه فرضیه صفر را رد می‌کنند، یعنی فکر می‌کنند که یک تفاوت یا تأثیر وجود دارد در حالی که در واقعیت اینطور نیست. برای مثال، اگر یک مطالعه نشان دهد که داروی جدید مؤثر است، ولی در واقع دارو هیچ تأثیری ندارد، پژوهشگران مرتکب خطای نوع اول شده‌اند. احتمال این که چنین خطایی رخ دهد، معمولاً به صورت یک درصد بیان می‌شود که به آن سطح معناداری می‌گویند (مثلاً ۵ درصد یا ۰.۰۵). 🔶 از سوی دیگر، «خطای نوع دوم (بتا)» زمانی رخ می‌دهد که پژوهشگران نتوانند فرضیه صفر را رد کنند در حالی که در واقعیت یک تفاوت یا تأثیر وجود دارد. به عبارتی، اگر داروی جدید واقعاً مؤثر باشد ولی مطالعه نتواند این موضوع را نشان دهد، پژوهشگران دچار خطای نوع دوم شده‌اند. احتمال وقوع این خطا نیز به صورت درصد بیان می‌شود و معمولاً پژوهشگران تلاش می‌کنند که آن را به حداقل برسانند. 🔶 برای کاهش این خطاها، پژوهشگران باید با دقت سطح معناداری و اندازه نمونه‌های خود را انتخاب کنند تا بتوانند به نتایج قابل اعتمادی دست یابند. با افزایش تعداد افراد شرکت‌کننده در مطالعه، احتمال تشخیص صحیح تفاوت‌ها و کاهش خطاهای تصادفی بیشتر می‌شود. 💠 با فکت نامه سلامت، صحت و حقایق اخبار سلامت را بررسی کنید‌. 🌐 Telegram |✅ Website |📱 instagram

🔴 بررسی ادعا: آیا مدیتیشن باعث پیشگیری از بیماری های قلبی عروقی می شود؟ ✅ نتیجه بررسی ادعا: شواهد ضعیف ⬇️

⭐️مدیتیشن، اغلب به عنوان راهکاری برای مدیریت استرس و کاهش خطر بیماری های قلبی عروقی تبلیغ می‌شود. 🔸در این پست از فکت نامه سلامت بررسی می‌کنیم که آیا مدیتیشن واقعاً می‌تواند به طور مؤثر از بیماری‌های قلبی عروقی جلوگیری کند؟ ⭐️برای پاسخ به این سوال ما یک مطالعه مروری از مؤسسه کاکرین را یافتیم که اثرات مدیتیشن را بر پیامدهای بیماری قلبی ارزیابی کرد. این بررسی شامل 81 مطالعه با بیش از 6900 شرکت‌کننده بود. ⭐️در این مطالعه اشاره شده است افرادی که ذهن‌آگاهی را تمرین کردند (نه مطالعه، 379 نفر) در مقایسه با گروه‌های مقایسه غیرفعال، ممکن است دچار کاهش فشار خون شوند، اما نتایج متناقض بودند. ⭐️در این میان شش مطالعه (357 نفر) گزارش کردند که احتمالاً سطح استرس در افرادی که ذهن‌آگاهی را تمرین کردند، نسبت به دیگران کاهش می‌یابد. همچنین 15 مطالعه ازاین‌بین وجود داشت که نشان می‌داد انجام مراقبه ذهن‌آگاهی ممکن است باعث بهبود افسردگی شود اما نتایج این مطالعات نیز متناقض و ناهمگن بود. ⭐️البته یک مطالعه عوارض جانبی را برای ذهن آگاهی در دو شرکت کننده تحت مطالعه گزارش کرد. یکی از شرکت کنندگان دچار سرگیجه موقت در اثر حرکت سر هنگام اجرای تمرین ذهن آگاهی شد. ⭐️همچنین ذهن آگاهی باعث ظهور مجدد علائم افسردگی در فردی که افسردگی سرکوب شده داشت شد. این حادثه از طریق مرور خاطرات بد و تروماهایی که فرد در زندگی‌اش تجربه کرده بود اتفاق افتاد (1). ⭐️ مطالعه فراتحلیل دیگری نیز شامل 5 مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی‌سازی شده نشان داد که مدیتیشن مبتنی بر ذهن‌آگاهی به طور معنی‌داری باعث کاهش ضربان قلب و استرس می‌شود اما در این مطالعه رابطه آماری معنی داری بین مدیتیشن و کاهش تعداد تنفس در هر دقیقه یا کاهش اضطراب مشاهده نشد (2). ✅ نتیجه‌گیری: مطالعات نتایج امیدوارکننده‌ای را در رابطه با تأثیر مدیتیشن در کاهش استرس و به دنبال آن کاهش بیماری‌های قلبی عروقی را گزارش کرده‌اند؛ اما سطح قطعیت این شواهد پایین است و به مطالعات بیشتری در این زمینه نیاز است. 💠 با فکت نامه سلامت، صحت و حقایق اخبار سلامت را بررسی کنید ❤️ Telegram |✅ Website |📱 instagram

🔴 چرا بیان مصداق‌های درمانی، دلیلی بر معتبر بودن روش درمانی برای جامعه عمومی نیست؟ ⬇️

⭐️بارها دیده شده است که برخی افراد سودجو و ضد علم با معرفی یک فرد درمان شده مدعی هستند درمان خاصی دارند و مابقی بیماران نیز میتوانند اینگونه درمان شوند. ⭐️بیان مصداق‌های درمانی، به تنهایی نمی‌تواند دلیلی بر معتبر بودن یک روش درمانی برای جامعه عمومی باشد. دلایل متعددی برای این موضوع وجود دارد: 🔸اثبات ناکافی: حتی اگر تعداد زیادی از افراد از یک روش درمانی خاص نتیجه گرفته باشند، این به معنای اثربخشی همگانی و علمی آن روش نیست. ممکن است بهبود افراد به دلایل دیگری مانند اثر دارونما، بهبود خود به خودی بیماری یا عوامل خارجی دیگر باشد. 🔸عدم کنترل متغیرها: در بسیاری از موارد، افرادی که از یک روش درمانی خاص استفاده می‌کنند، ممکن است همزمان از روش‌های درمانی دیگری نیز استفاده کنند یا عوامل سبک زندگی متفاوتی داشته باشند که بر نتیجه درمان تأثیرگذار باشد. این امر، ارزیابی دقیق و جداگانه تأثیر هر روش درمانی را دشوار می‌کند. 🔸سوگیری‌های شناختی: افرادی که از یک روش درمانی نتیجه گرفته‌اند، ممکن است تمایل بیشتری به اشتراک‌گذاری تجربیات مثبت خود داشته باشند و از بیان تجربیات منفی یا ناموفق خودداری کنند. این موضوع منجر به ایجاد یک تصویر اغراق‌شده از اثربخشی روش درمانی می‌شود. 🔸عدم وجود مطالعات علمی معتبر: برای اینکه یک روش درمانی به عنوان یک روش معتبر شناخته شود، باید در مطالعات بالینی تصادفی‌سازی شده و کنترل شده (RCT) مورد بررسی قرار گیرد. این مطالعات، تنها روش علمی برای ارزیابی اثربخشی یک روش درمانی هستند. 🔸تفاوت‌های فردی: پاسخ افراد به درمان‌ها بسیار متفاوت است. عواملی مانند سن، جنسیت، ژنتیک، وضعیت سلامت عمومی و عوامل محیطی می‌توانند بر پاسخ به درمان تأثیرگذار باشند. بنابراین، آنچه برای یک فرد مؤثر است، ممکن است برای فرد دیگری مؤثر نباشد. ⭐️به جای تکیه بر مصداق‌های درمانی، برای ارزیابی اعتبار یک روش درمانی، باید به موارد زیر توجه کرد: 🔸شواهد علمی: وجود مطالعات بالینی معتبر که اثربخشی روش درمانی را تأیید کند. 🔸مکانیسم اثر: درک واضح از مکانیسم اثر روش درمانی و سازگاری آن با دانش پزشکی موجود. 🔸تاییدیه سازمان‌های بهداشتی: تاییدیه سازمان‌های بهداشتی معتبر مانند سازمان غذا و دارو یا وزارت بهداشت یک کشور 🔸نظر متخصصان: مشورت با پزشکان و متخصصان حوزه مربوطه برای کسب اطلاعات دقیق و موثق. ✅ نتیجه‌گیری: بیان مصداق‌های درمانی اگرچه می‌تواند جذاب و قابل توجه باشد، اما به تنهایی نمی‌تواند دلیلی بر معتبر بودن یک روش درمانی باشد. برای تصمیم‌گیری در مورد انتخاب روش درمانی، همیشه باید به شواهد علمی معتبر و نظر متخصصان مراجعه کرد. گول شیادان را نخورید... 💠 با فکت نامه سلامت، صحت و حقایق اخبار سلامت را بررسی کنید ❤️ Telegram |✅ Website |📱 instagram

🔴 راستی آزمایی: آیا محصولات آرایشی مو، باعث ریزش مو می‌شوند؟ ✅نتیجه بررسی ادعا: عدم وجود شواهد ⬇️

⭐️ نگرانی‌هایی در مورد تأثیر احتمالی این محصولات بر سلامت مو و احتمال ریزش مو وجود دارد. در این پست، به بررسی شواهد علمی موجود در مورد ارتباط بین محصولات آرایشی مو و ریزش مو می‌پردازیم. ⭐️ محصولات مراقبت از مو به طور گسترده و اغلب روزانه توسط اکثر مردم جهان استفاده می‌شوند. بر اساس انبوهی از داده‌ها به ویژه در بایگانی‌های تجاری استفاده صحیح از این محصولات معمولاً هیچ عوارض جانبی کوتاه مدت یا بلند مدتی ندارد (۱). ⭐️ برخی محصولات مانند رنگ مو و محصولات صاف کننده مو می‌توانند ساختار فیبر مو را تغییر دهند یا چربی‌ها و پروتئین‌ها را از بین ببرند. با این حال، این به معنای ریزش مو نیست، بلکه می‌تواند باعث شکنندگی و آسیب به مو شود. ⭐️ از طرفی باید دقت کنیم که استفاده نادرست از محصولات مراقبت از مو می‌تواند منجر به شکستگی مو، کشش فولیکول، وز شدن مو، درماتیت تماسی و در موارد نادر، نگرانی‌ها و مشکلات ژنتیکی (در هنگام بارداری) شود. با این حال، این موارد معمولاً با ریزش مو اشتباه گرفته می‌شوند. ⭐️ از طرفی متخصصان تأکید می‌کنند که استفاده صحیح از محصولات مراقبت از مو می‌تواند به افزایش پایبندی بیماران به درمان‌های ریزش مو کمک کند و از مشکلات سلامتی مرتبط با کاربرد نامناسب محصولات آرایشی و روش‌های مو جلوگیری کند (۲). ⭐️ اخیراً، توجه به نقش احتمالی مواد شیمیایی ضد آفتاب در محصولات مراقبت از مو جلب شده است. یک مطالعه نشان داد که استفاده از ضد آفتاب و محصولات صورت حاوی ضد آفتاب در بیماران مبتلا به ریزش موی فیبروزان پیشانی (FFA) بیشتر بود. با این حال، این ارتباط هنوز نیاز به تحقیقات بیشتری دارد (۳). ⭐️ در یک مطالعه مرور ساختاریافته مشخص شد که محصولات آرایشی مرتبط با صورت مانند ضد آفتاب و مرطوب‌کننده می‌توانند با ریزش موی فیبروزان پیشانی (FFA) در ارتباط باشند. ⭐️ در این بررسی، استفاده از ضد آفتاب و مرطوب‌کننده صورت به‌طور قابل‌توجهی با افزایش ریسک ابتلا به ریزش مو همراه بود. در مورد سایر محصولات آرایشی مثل شامپو، نرم‌کننده، موس مو (یک نوع حالت‌دهنده مو) و ژل مو، هیچ ارتباط معناداری با ریزش مو پیدا نشد. این یافته‌ها احتمالاً نشان‌دهنده یک عامل محیطی مانند مواد شیمیایی محافظت‌کننده در برابر اشعه UV در ایجاد ریزش مو هستند (۴). ✅ نتیجه‌گیری: شواهد موجود نشان می‌دهد که استفاده صحیح از محصولات مراقبت از مو به طور کلی باعث ریزش مو نمی‌شود. با این حال، استفاده نادرست یا بیش از حد از این محصولات می‌تواند منجر به آسیب مو و مشکلات پوست سر شود که ممکن است با ریزش مو اشتباه گرفته شود. به‌علاوه در هنگام خرید این محصولات باید به‌ شرکت‌های تولیدکننده، رویه‌ها و مجوزهای موجود دقت شود و بنابراین نمی‌توان به سادگی اظهار کرد که هر محصول بهداشتی آرایشی مو موجب ریزش مو نمی‌شود. مهم است که از محصولات با کیفیت استفاده کنید و دستورالعمل‌های استفاده را رعایت کنید. 💠 با فکت نامه سلامت، صحت و حقایق اخبار سلامت را بررسی کنید ❤️ Telegram |✅ Website |📱 instagram

🔴 سوگیری ریزش (Attrition Bias) چگونه میتواند نتایج مطالعه را منحرف کند؟ ⬇️

⏰ زمان مورد نیاز برای مطالعه: 2 دقیقه ⭐️ در یکی از مطالب قبل خطای اندازه گیری و دو خطای آلفا و بتا که مربوط حجم نمونه در مطالعات علوم پزشکی می‌شد را معرفی کردیم. ⭐️ در این سلسله از پست‌ها قصد داریم خطای سیستماتیک و انواع آن را معرفی کنیم. خطاهای سیتماتیک خطاهایی هستند که نتایج مطالعه را به یک سمت‌وسوی خاص منحرف می‌کنند. ⭐️ تفاوت این خطاها با خطاهای تصادفی که قبلاً معرفی شد این است که این خطاها معمولاً ناشی از کوچک بودن حجم نمونه نیست؛ بلکه ناشی از نقایص مربوط به طراحی و اجرای مطالعه است. ⭐️ اولین خطا از خطاهای سیستماتیک که به آن می‌پردازیم سوگیری ریزش است. سوگیری ریزش یک نگرانی مهم در تحقیقات پزشکی است، به ویژه در کارآزمایی‌های بالینی، جایی که می‌تواند بر اعتبار یافته‌های مطالعه تأثیر بگذارد. ⭐️ این سوگیری زمانی اتفاق می‌افتد که شرکت‌کنندگان قبل از تکمیل مطالعه، آن را ترک می‌کنند، و این ترک مطالعه به پیامدهایی که در مطالعه اندازه‌گیری می‌شوند مربوط می‌شود. ⭐️ به‌عبارت‌دیگر اگر ویژگی‌های افرادی که مطالعه را می‌کنند به طور قابل‌توجهی با کسانی که در مطالعه باقی‌مانده‌اند متفاوت باشند، نتایج می‌تواند منحرف شود و منجر به نتیجه‌گیری‌های نادرست شود (۱). ⭐️ اهمیت شناخت این تورش آن جایی مشخص می‌شود که یک مطالعه اخیر نشان داد، نویسندگان مرورهای کاکرین که معمولاً شامل پژوهشگران و متخصصان حیطه‌ی علوم پزشکی هستند در ارزیابی این تورش در هنگام اجرای مطالعات خود ناهمگن و مبهم عمل می‌کنند (۲). ⭐️ برای مثال تصور کنید یک کارآزمایی بالینی در حال آزمایش یک داروی جدید برای درمان یک بیماری است. فرض کنید شرکت‌کنندگانی که عوارض جانبی شدیدی را تجربه می‌کنند، سریع‌تر و بیشتر از کسانی که عوارض جانبی شدیدی در آنها وجود ندارد، از مطالعه خارج می‌شوند. ⭐️ اگر این موضوع در تفسیر نتایج نظر گرفته نشود، مطالعه ممکن است اثربخشی دارو را بیش از حد تخمین بزند یا عوارض جانبی آن را دست کم بگیرد. ⭐️ این به این دلیل است که بقیه شرکت‌کنندگان – کسانی که دارو را به خوبی تحمل می‌کنند – نماینده کل جمعیتی نیستند که دارو برای درمان آن‌ها در نظر گرفته شده است. ⭐️ یک مثال واقعی از سوگیری ریزش را می‌توان در مطالعات کاهش وزن مشاهده کرد. اغلب، شرکت‌کنندگانی که وزن کم نمی‌کنند یا وزن اضافه می‌کنند ممکن است احساس دلسردی کرده و از مطالعه خارج شوند. در نتیجه، نتایج نهایی ممکن است فقط شامل کسانی باشد که در کاهش وزن موفق بوده‌اند. بنابراین اثربخشی برنامه کاهش وزن در یک مطالعه ممکن است اغراق‌آمیز باشد. ✅ نتیجه‌گیری:اگر محققین به‌سادگی داده‌های افرادی را که مطالعه را تکمیل کرده‌اند بدون درنظرگرفتن دلایل ترک مطالعه تجزیه‌وتحلیل کنند، یافته‌ها ممکن است گمراه‌کننده باشند. 💠 با فکت نامه سلامت، صحت و حقایق اخبار سلامت را بررسی کنید ❤️ Telegram |✅ Website |📱 instagram

🔴 راستی آزمایی: نوشیدن آب حین غذا برای سلامت انسان ضرر دارد. ✅ نتیجه بررسی ادعا: نادرست ⬇️

🔶 برخی افراد معتقدند که نوشیدن آب و سایر نوشیدنی‌ها همراه با وعده‌های غذایی ممکن است به نوعی مضر باشد و تأثیر منفی بر سلامت داشته باشد. استدلال‌هایی برای این ادعاها وجود دارد: ۱. رقیق شدن اسید معده با نوشیدن آب 🔶 بسیاری معتقدند که نوشیدن آب همراه با وعده‌های غذایی باعث رقیق شدن اسید معده و آنزیم‌های گوارشی می‌شود و در نتیجه هضم غذا برای بدن دشوارتر می‌شود. اما این ادعا به این معناست که سیستم گوارشی قادر به تطبیق ترشحات خود با قوام غذا نیست، که این ادعا نادرست است (۱). ۲. مایعات و سرعت هضم 🔶 دومین ادعای رایج علیه نوشیدن مایعات همراه با وعده‌های غذایی این است که مایعات سرعت خروج غذاهای جامد از معده را افزایش می‌دهند. تصور می‌شود که این موضوع زمان تماس غذا با اسید معده و آنزیم‌های گوارشی را کاهش داده و در نتیجه هضم غذا را مختل می‌کند. با این حال، هیچ پژوهش علمی این ادعا را تأیید نمی‌کند. در یک مطالعه که تخلیه معده مورد بررسی قرار گرفت، نشان داده شد، اگرچه مایعات سریع‌تر از غذاهای جامد از سیستم گوارشی عبور می‌کنند، اما این موضوع تأثیری بر سرعت هضم غذاهای جامد ندارد (۲). 🔶 مایعات به شکسته شدن تکه‌های بزرگ غذا کمک می‌کنند، که باعث می‌شود راحت‌تر از مری به معده منتقل شوند. همچنین به حرکت نرم‌تر مواد غذایی کمک می‌کنند و از نفخ و یبوست جلوگیری می‌کنند. علاوه بر این، معده در طی فرایند هضم، آب به همراه اسید معده و آنزیم‌های گوارشی ترشح می‌کند. در واقع، این آب برای عملکرد صحیح آنزیم‌ها ضروری است (3). ✅ نتیجه‌گیری: بر اساس بررسی‌های علمی، نوشیدن آب یا دیگر مایعات همراه با غذا تأثیر منفی بر هضم نداشته و به نظر نمی‌رسد که سلامت را مختل کند. در واقع، مایعات به شکستن تکه‌های بزرگ غذا کمک کرده و حرکت نرم‌تر آن را تسهیل می‌کنند. همچنین، معده در طول هضم آب را به همراه اسید معده و آنزیم‌های گوارشی ترشح می‌کند که برای عملکرد صحیح این آنزیم‌ها ضروری است. بنابراین، نوشیدن مایعات در حین وعده‌های غذایی مضر نیست. 💠 با فکت نامه سلامت، صحت و حقایق اخبار سلامت را بررسی کنید. ❤️ Telegram |✅ Website |📱 instagram

🔴 برای استفاده از مطالعات بالینی مراقب سوگیری یادآوری باشیم/ سوگیری یادآوری چگونه میتواند نتایج مطالعات پزشکی را منحرف کند؟ ⬇️

⏰ زمان مورد نیاز برای مطالعه: 2 دقیقه 🔶 سوگیری یادآوری یکی از چالش‌های مهم در تحقیقات پزشکی است که می‌تواند نتایج مطالعات را تحت تأثیر قرار دهد. این نوع سوگیری زمانی رخ می‌دهد که شرکت‌کنندگان در یک مطالعه، اطلاعات گذشته را به‌طور دقیق به یاد نمی‌آورند یا به شکلی متفاوت از واقعیت گزارش می‌کنند. 🔶 در مطالعات پزشکی، محققان اغلب از شرکت‌کنندگان می‌خواهند تا اطلاعاتی درباره رویدادها یا عادت‌های گذشته خود ارائه دهند. برای مثال، ممکن است از بیماران خواسته شود تا در مورد رژیم غذایی، مصرف دارو یا قرار گرفتن در معرض عوامل خطر خاص در گذشته اطلاعاتی بدهند. اما حافظه انسان کامل نیست و ممکن است افراد برخی جزئیات را فراموش کنند یا به اشتباه به یاد آورند. سوگیری یادآوری می‌تواند به دو شکل اصلی رخ دهد: یادآوری بیش از حد و کم‌یادآوری. 🔶 در یادآوری بیش از حد، افراد رویدادها یا مواجهه‌ها را بیشتر از آنچه در واقعیت بوده گزارش می‌کنند. در مقابل، کم‌یادآوری زمانی است که افراد کمتر از واقعیت گزارش می‌دهند. 🔶 برای مثال افراد ممکن است میزان یا شدت مواجهه با یک عامل خطر را بیشتر یا کمتر از آنچه در واقعیت رخ داده، گزارش کنند. این مسئله می‌تواند به‌ویژه در مطالعات مورد-شاهدی که به بررسی عوامل خطر بیماری‌ها می‌پردازند، مشکل‌ساز باشد. 🔶 عوامل مختلفی می‌توانند بر دقت یادآوری تأثیر بگذارند. زمان سپری شده از رویداد، اهمیت شخصی رویداد برای فرد، و وضعیت سلامت کنونی شرکت‌کننده از جمله این عوامل هستند. 🔶 برای مثال، افرادی که به یک بیماری خاص مبتلا شده‌اند، ممکن است با دقت بیشتری به دنبال یافتن علل احتمالی در گذشته خود باشند و در نتیجه، مواجهه‌های گذشته را بیشتر به یاد آورند. 🔶 محققان برای کاهش اثر سوگیری یادآوری، روش‌های مختلفی را به کار می‌گیرند. استفاده از پرسشنامه‌های استاندارد، محدود کردن دوره زمانی مورد پرسش، و تأیید اطلاعات از منابع مستقل (مانند پرونده‌های پزشکی) از جمله این روش‌ها هستند. ✅ نتیجه گیری: گاهی ممکن است یک پژوهش بخاطر روش شناسی نادرست به این مشکل گرفتار شود و نتایج مطالعه قابل اتکا نباشد. در نتیجه استناد به مطالعات بدون ارزیابی نقادانه متخصصین تحقیقات بالینی باید با احتیاط انجام شود. یکی از این ارزیابی ها وجود این سوگیری در مطالعه است که باید بدان توجه ویژه کرد. 💠 با فکت نامه سلامت، صحت و حقایق اخبار سلامت را بررسی کنید ❤️ Telegram |✅ Website |📱 instagram

🔴 راستی آزمایی: آیا تزریق واکسن های روتین کودکان باعث ایجاد تغییرات ژنتیکی میشود؟ ✅ نتیجه بررسی: نادرست ⬇️

شایعه تاثیرگذاری واکسن‌ها بر ژن‌های کودکان، یکی از قدیمی‌ترین و پابرجا‌ترین ادعاهای ضدواکسیناسیون است. این ادعا اخیرا توسط یکی از افراد ترویج کننده شبه علم نیز منتشر شده است. ما در این مطلب میخواهیم این ادعا را از نظر علمی بررسی کنیم. 🔶 ساختار واکسن‌ها و ژنوم انسان: برای درک بهتر این موضوع، ابتدا باید به ساختار واکسن‌ها و ژنوم انسان نگاهی بیندازیم. واکسن‌ها معمولاً حاوی میکروب‌های ضعیف شده، کشته شده یا قطعاتی از آن‌ها هستند. این میکروب‌ها به سیستم ایمنی بدن آموزش می‌دهند تا در برابر بیماری‌های واقعی واکنش نشان دهد. از طرف دیگر، ژنوم انسان، مجموعه‌ای از دستورالعمل‌های ژنتیکی است که در هسته سلول‌های ما قرار دارد. این دستورالعمل‌ها، اطلاعاتی درباره ساختار و عملکرد بدن ما را در خود جای داده‌اند (1). 🔶 مکانیسم عملکرد واکسن‌ها: واکسن‌ها با تحریک سیستم ایمنی بدن عمل می‌کنند و باعث تولید آنتی‌بادی می‌شوند. این فرآیند هیچ تأثیری بر ساختار ژن‌های انسان ندارد. واکسن‌ها به ژنوم ما اضافه نمی‌شوند و یا تغییری در آن ایجاد نمی‌کنند (2). 🔶 مطالعات گسترده نشان دهنده اثربخشی واقعی واکسن ها: هزاران مطالعه علمی در سراسر جهان بر روی ایمنی و اثربخشی واکسن‌ها انجام شده است. هیچ یک از این مطالعات، هیچ مدرکی دال بر ایجاد تغییر ژنتیکی در اثر تزریق واکسن ارائه نداده است (3). 🔶 نظارت دقیق بر واکسن‌ها توسط تیم های علمی جهانی و داخلی: تیم های علمی سازمان های مختلف بسیاری در ایران و خارج از ایران، قبل از تایید هر واکسنی، مطالعات گسترده‌ای را بر روی ایمنی و اثربخشی آن انجام می‌دهند. این سازمان‌ها، هرگونه عارضه جانبی جدی مرتبط با واکسن‌ها را به دقت بررسی می‌کنند (4). 🔶تکامل ژنتیکی: تغییرات ژنتیکی در انسان‌ها، طی میلیون‌ها سال تکامل رخ داده است. این تغییرات به صورت تدریجی و به دلیل عوامل مختلفی مانند جهش‌های ژنی و انتخاب طبیعی اتفاق می‌افتد. واکسن‌ها نمی‌توانند بر این فرآیند پیچیده و طولانی مدت اینچنینی تأثیری بگذارند (5). 🔶 شواهد اپیدمیولوژیک متعدد درباره نبود رابطه معنی دار بین واکسن و تغییر ژنتیکی: اگر واکسن‌ها باعث ایجاد تغییرات ژنتیکی می‌شدند، باید شاهد افزایش بروز بیماری‌های ژنتیکی در جمعیت‌های واکسینه شده در مقایسه با گروه واکسینه نشده می‌بودیم. اما شواهد اپیدمیولوژیک نشان می‌دهد که این اتفاق رخ نداده است (6). ✅ نتیجه‌گیری: ادعای ایجاد تغییر ژنتیکی توسط واکسن‌ها، فاقد هرگونه پایه علمی است و توسط جامعه علمی به طور قاطع رد شده است. واکسن‌ها یکی از مهم‌ترین دستاوردهای پزشکی هستند و نقش بسیار مهمی در کنترل بیماری‌های واگیردار ایفا می‌کنند. به هیچ عنوان نباید با مشاهده محتوای فاقد شواهد علمی از تزریق واکسن کودکان خودداری کرد. 💠 با فکت‌نامه سلامت، صحت و حقایق اخبار سلامت را بررسی کنید. ❤️ Telegram |✅ Website | instagram

🔴 بررسی ادعای معاون بهداشت دانشگاه علوم پزشکی زاهدان: پشه آئدس می تواند 400 روز زنده بماند ⭕ نتیجه برسی: ادعای نادرست ⬇️