#امام_شناسی_حضرت علی(علیه السلام) نامه امام(علیه السلام)به معاویه که پس از جنگ جَمَل در سال ۳۶ هجری توسط جریر بن عبدالله فرستاده شد متن نامه بدین شرح است: علل مشروعیت حکومت امام(علیه السلام) همانا کسانی با من بیعت کرده اند که با ابابکر و عمر و عثمان با همان شرایط بیعت کردند؛پس آن که در بیعت حضور داشت نمیتواند خلیفه ای دیگر انتخاب کند و آن کس که غایب بود نمیتواند بیعت مردم را نپذیرد. همانا شورای مسلمین از آنِ مهاجرین و انصار است پس اگر برا امامت کسی گرد آمدند و او را امام خود خواندند خشنودی خداهم در آن است.... نامه ۶ نهج البلاغه پ.ن:این سخن امام(ع)روش استدلال و مناظره بر اساس باور های دشمن است؛زیرا معاویه به ولایت و امامت امام علی(علیه السلام)و نصب الهی و ابلاغ رسول خدا(صلی الله علیه و آله وسلم) اعتقاد نداشت و تنها در شعار های خود بیعت مردم و شورای مسلمین را مطرح کرد. امام در استدلال با معاویه ناچار معیار های مورد قبول او را طرح میفرماید که اگر بیعت را قبول داری مردم با من بیعت کردند و اگر شورا را قبول داری شورای مهاجر و انصار مرا برگزیدند دیگر چه بهانه ای میتوانی داشته باشی؟! در صورتی که امام (علیه السلام)باور و اعتقادات خود را نسبت به امامت و رهبری عترت در خطبه ۱ و ۲ و ۱۴۴ و ۹۷ و ۱۲۰و۹۳ مشروحاً بیان داشت •┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈• ♔♡j๑ïท🌱↷ 『 @fadaei_hazrat_zahra 』 •┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈•