⬛در #پاسخ به جریان فکری #میرسلیم باید گفت که #مردم_مقصر_نیستند، مقصر شمایید که با وضع #تعرفه های سنگین کاری کرده اید که همین خودروهای چینی هم که تنها دریچه ایرانیان به سوی خودروهای خارجی است، با دو الی سه برابر قیمت واقعی به دست مردم بینوای ایران برسد. مصطفی #میرسلیم که دهه هاست از دست اندرکاران صنعت خودروی کشور است، در سخنانی ضمن دعوت به #قناعت و کنار آمدن با محصولات #کم_کیفیت صنعت خودروسازی داخلی گفته است: “کشور‌هایی مثل کره و ژاپن، ۴۰ یا ۵۰ سال پیش شرایط سختی داشتند ؛مردم آن‌ها با دولت بسیار همراهی کردند تا صنایع داخلی زمین نخورد و حتی با کیفیت پایین صنایع داخلی کنار آمدند تا مانع از واردات شوند که الان شاهد پیشرفت این کشور‌ها هستیم؛ ما هم باید همین گونه عمل کنیم چراکه راه نجات است و نباید در آن شکی کرد.” 📌باید گفت که اتفاقاً مشکل مردم ایران با افرادی مثل میرسلیم این است که در الگوهای قرن گذشته گیر کرده اند ، آن هم به طور ناقص و گزینشی. اگر #روشی نیم قرن قبل در کره یا ژاپن جواب داده، دلیل نمی شود که در جهان جدید نیز که تقریباً هیچ چیزش شبیه به قرن بیستم نیست، عیناً جواب بدهد. تازه در همان کره و ژاپن هم بازار رقابتی بود و دولت ها به متخصصان و سرمایه گذاران داخلی و خارجی میدان می دادند ولی آقای میرسلیم فقط آن بخشی که مردم موقتاً ( و نه دهها سال) با کالاهای داخلی کم کیفیت کنار آمدند را می بیند و مثلاً تجاهل می کند که بر خلاف ایران امروز، آن کشورها چنان رابطه خوبی با جهان برقرار کردند که هم جذب سرمایه کردند و هم بازار بین المللی یافتند. اما در ایران سال هاست که #مافیای_خودرو مانع از واردات خود شده و یا وقتی هم که اجازه ورود می دهد، چنان #تعرفه_های_سنگینی وضع می کند که یک خودروی معمولی در کلاس جهانی یا حتی یک محصول چینی ناشناس، برای ایرانی ها تبدیل به “لاکچری دست نیافتنی” می شود! 🪓این محدودیت برای واردات خودرو را درست مانند میرسلیم توجیه می کنند؛ ولی چرا میرسلیم و امثال او نمی گویند چرا بعد از ده ها سال که انحصار خودرو برقرار است، هنوز #خودروسازی ایران محصولی درخور #ندارد؟ معلوم است که وقتی بازار را انحصاری می کنند و رقیبی نیست نه تنها انگیزه ای برای ارتقاء کیفیت و رقابتی سازی قیمت و تسهیلات فروش ندارند بلکه به خود جرات می دهند پول مردم را برای دادن خودرویی نامعلوم در آینده ای نامعلوم و با قیمت نهایی نامعلوم بگیرند. 📌اگر تویوتای ژاپن و پژوی فرانسه و فیات ایتالیا و آئودی آلمان هم می توانستند با این شرایط ماشین بفروشند، آنها هم انگیزه ای برای رشد نداشتند چه رسد به ایران خودرو و سایپای ایران! اگر صنعتی با این همه حمایت و نازپروردگی و انحصار و فقدان رقابت و دست باز، نتوانسته بعد از نیم قرن پا بگیرد و از این که چهار تا خودروی خارجی به ایران بیاید کهیر می زند و وحشت می کند، از این به بعد هم نخواهد توانست رشد کند و فقط می تواند به استثمار مشتری ایرانی ادامه دهد و لاغیر! 📌تنها راه توسعه خودروسازی در ایران یک چیز است: #گشودن بازار کشور به روی خودروهای خارجی و واداشتن خودروسازان داخلی به رقابت با آنها. 📌این کاری است که همین #ترکیه، بیخ گوش خودمان انجام داد. همین الان بازار ترکیه به روی همه خودروسازان جهان از ژاپن و کره جنوبی و هند و گرفته تا آلمان و فرانسه و ایتالیا و اسپانیا و آمریکا باز است و اتفاقاً برخی برندهای خودروی خارجی در ترکیه  تولید و مونتاژ می شوند. در چنین شرایطی ۵ سال پیش کارخانه خودروسازی ملی ترکیه راه اندازی شد و ظرف این مدت کوتاه یک خودروی تمام الکتریک با استانداردهای روز جهان با برند ترکی “#توگ” را عرضه کرد؛ کاری که خودروسازی انحصاری ایران در ۵۰ سال نتوانسته است انجام دهد. 🇮🇷@FADAEYN🇮🇷