..

یه خانومه تقریبا ۳۵ساله با یه استایل کاملا امروزی با یه سر و وضع خوب و مرتب با چادر گلدار حرم کنار ضریح جوری زجه میزد که حالش بد شد افتاد،کشیدیمش کنار بهش آب دادیم یکم کمرشو ماساژ دادیم گفتیم نفس عمیق بکشه
فکر میکردیم مریض داره یا از خانواده اش فوت شدن
میدونی مشکلش چی بود؟
کم مونده بود خون گریه کنه
بدنش میلرزید
میگفت ولم کردی؟
توروخدا ولم نکن
پیش خودم گفتم اوکی بهش خیانت شده

دیدم نه داره میگه تورو خدا من و ول نکنید
چرا من دروغ گو شدم؟! 
دستمو گرفت گفت آدم به خدا دروغ بگه میبخشه؟!
‏گفتم اوهوم، توبه کنیم همه چیو میبخشه
گفت هر بار بهش قول میدم ایمانمو حفظ کنم ولیداز دستش میدم
نماز صبح میخونم، ظهر میخونم، مغرب و عشام قضا میشه

گفتم برای این داری گریه میکنی؟
گفت مگه کم چیزیه؟! 
گفتم نه بخدا، اگه اون ولت کرده بود الان اینجا بودی؟
‏با چشای اشکیش نگام کرد، آب دهنشو قورت داد گفت راست میگی؟ گفتم بخدا، فک میکنی اینجا میشه بدون دعوت اومد؟! 

:))) 

احساس شرمندگیو مزخرفی دارم
باورم نمیشه یکی میتونه چقدر آدم حسابی باشه
بعد ماها فرت فرت به خدا و خودمون دروغ میگیم عین خیالمون نیست، بازم همون اشتباهات و تکرار میکنیم


..