#تبلیغ_غدیر_واجب_است. #جفا_نکنیم.😡 ⚘️اﻭﻟﻮﻟﻴﺖ ﺑﺎ ﻏﺪﻳﺮ اﺳﺖ.⚘️ از دو الی سه ماه پیش ، تمامی شیعیان برای عاشوراء و اربعین روز شمار زدند این علاقه به حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) قابل ستایش است ؛ اما قبل از محرم ، شیعیان مناسبتی دارند که افضل بر تمام مناسبتها است. اساس مذهب ما به بزرگداشت این روز است. این روز ، #عید_غدیر است. مابرای غدیر چه کاری انجام داده‌ایم❓ متاسفانه ما برای غدیر کاری نکرده‌ایم ، تا حدی که در گذر زمان انکار و تفسیر به رای شد❗️ حضرت امام حسین (علیه السلام) کشتهء احیایِ غدیر است. باید برای غدیر صد هزار برابر عاشورا و فاطمیه توان گذاشت‌. اگر غدیر فراموش و انکار نمی‌شد ؛ عاشوراء و فاطمیه‌ای پیش نمی‌آمد❗️❗️❗️ ‍ #از_غدیر_تا_کربلا ✔️ اگر کودتای سقیفه روی نداده بود ، مصیبت عاشوراء اتفاق نمی‌اقتاد ... رهبرانِ کودتای سقیفه [ابوبکر و عُمر (لعنة الله علیهما)] ، قاتلان اصلی امام حسین (علیه السلام) - بروایت ، اعتراف و اقرار علمای پیرو کودتای سقیفه حادثه عاشورا و شهادت حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) مصائب ، اسارت‌ها و جنایات خونباری که در صحرای کربلا و سپس کوفه و شام انجام شد ، اینگونه نیست که تنها یک فاجعه نوظهور و بدست افرادی معین و در زمانی خاصّ صورت گرفته باشد ، بلکه این جنایت عظیم تاریخ بشریت از زمان انحراف مسیر امامت و #ولایت ، و تبدیل امامت به خلافت ، پس از شهادت پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و بدست عاملین کودتای شوم سقیفه بنی ساعده آغاز و صورت گرفت. با تحقیق و جستجو در تاریخ و با توجه به روایات و زیارات صادره از ائمه معصومین (علیهم السلام) نشان می‌دهد که عامل اصلی شهادت حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) و جنایات عظیم آن ، در حقیقت به شوراء و کودتای شوم سقیفه بنی ساعده و رهیران آن یعنی ابوبکر و عمر (لعنة الله علیهما) باز می‌گردد و آن دو بودند که این خیانتهای بی‌شرمانه را برای پدید آورندگان صحنۀ کربلا ، یزید و یزیدیان ، طرح و برنامه ریزی کردند. به بیان دیگر ؛ در واقع سنگ زیرین این جنایات به دست آن دو بناء نهاده شد ، چرا که معاویه (لعنة الله علیه) و فرزند ناپاکش یزید (لعنة الله علیه) در ابتداء هیچ جایگاهی در بین مسلمین نداشتند و این عمر و ابوبکر (لعنة الله علیهما) بودند که در عهد خلافت غاصبانه و جائرانۀ خویش ، حکومت شام را به معاویه (لعنة الله علیه) سپردند و او را برای روی کار آمدن و تصاحب خلافت آماده ساختند و از همین جا بود که پایه‌های حکومت و خلافت امویان بنا نهاده شد. خوارزمی یکی از علمای پیرو رهبران کودتای سقیفه در کتابمقتل الحسین (علیه السلام) خود چنین اعتراف می‌کند: «فَوَقَفَ یَسْتَرِیحُ وَ قَدْ ضَعُفَ عَنْ الْقِتَالِ فَبَیْنَا هُوَ وَاقِفٌ إِذْ أَتَاهُ حَجَرٍ فَوَقَعَ عَلَى جَبْهَتِهِ فَسَأَلْتُ الدِّمَاءَ مِنْ جَبْهَتِهِ فَأَخَذَ الثَّوْبِ لیسمح عَنْ جَبْهَتِهِ فَأَتَاهُ سَهْمٌ مُحَدَّدٌ مَسْمُومٌ لَهُ ثَلَاثُ شُعَبٍ فَوَقَعَ فِی قَلْبِهِ فَقَالَ الْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلَامُ بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَ عَلَى مِلَّهِ رَسُولِ اللَّهِ وَ رَفَعَ رَأْسَهُ إِلَى السَّمَاءِ وَ قَالَ إِلَهِی إِنَّکَ تَعْلَمُ أَنَّهُمْ یَقْتُلُونَ رَجُلًا لَیْسَ عَلَى وَجْهِ الْأَرْضِ ابْنُ نَبِیٍّ غَیْرُهُ ثُمَّ أَخَذَ السَّهْمَ وَ أَخْرَجَهُ مِنَ وَرَاءِ ظَهْرِهِ فَانْبَعَثَ الدَّمِ کَالْمِیزَابِ فَوَضَعَ یَدَهُ عَلَى الْجُرْحِ فَلَمَّا امْتَلَأَتْ دَمًا رَمَى بِهِ بِهَا إِلَى السَّمَاءِ فَمَا رَجَعَ مِنْ ذَلِکَ قَطْرَهً وَ مَا عَرَفْتَ الْحُمْرَهُ فِی السَّمَاءِ حَتَّى رَمَى الْحُسَیْنِ بِدَمِهِ إِلَى السَّمَاءِ ثُمَّ وَضَعَ یَدَهُ عَلَى الْجُرْحِ ثَانِیًا فَلَمَّا امْتَلَأَتْ لَطَخَ بِهَا رَأْسُهُ وَ لِحْیَتِهِ وَ قَالَ هَکَذَا وَ اللَّهِ أَکُونَ حَتَّى أَلْقَى جَدِّی مُحَمَّداً وَ أَنَا مَخْضُوبٌ بِدَمِی وَ أَقُولُ یَا رَسُولَ اللَّهِ قَتَلَنِی ابابکر وَ عمر». چون بر بدن مبارک امام حسین (علیه السلام) هفتاد و دو زخم وارد شد ، ایستادند تا اندکى استراحت کنند ، ضعف بر بدنشان غالب شده بود ، بطوریکه دیگر توان جنگ را نداشت ، در این هنگام ناگاه سنگى آمد و بر پیشانیش خورد و خون جاری شد ، پس پیراهنش را بالا گرفت تا خون را از پیشانیش پاک کند ، که ناگاه تیر تیز سه شعبه و مسمومى آمد و بر قلب حضرت نشست. امام حسین (علیه السلام) گفت: «بِسم اللّه و باللّه و على ملة رسول اللّه». آنگاه سر به آسمان بلند کرد و عرضه داشت: «خداى من! تو مى‌دانى که اینان کسى را مى‌کشند که روى زمین فرزند پیامبرى جز او نیست».امام تیر را از پشت سر بیرون آورد و خون مانند ناودان جارى شد. دستش را زیر محل زخم گرفت و چون پر از خون شد ، به آسمان پاشیدند. که قطره‌ای از این خون به زمین بازنگشت و پیش از آن سرخى در آسمان دیده نشده بود.