#نهج_البلاغه حکمت ۲۲۵ تا ۲۲۸ ۲۲۵: تعجب‌آور است غفلت افراد #حسود نسبت به سلامتى تنشان (حسادت، انسان را بيمار مى‌سازد) ۲۲۶: طمعكار، در بند ذلت است ۲۲۷: ايمان، شناخت با #قلب، اقرار به #زبان، و #عمل با اعضاء و جوارح است ۲۲۸: كسى كه به خاطر دنيا محزون باشد، از قضای خدا ناخشنود است. كسی كه از مصيبتى شكايت كند، از خدا شكايت كرده كسى كه نزد ثروتمندى رود و به خاطر ثروتش در برابر او تواضع كند دو سوم دينش از دستش رفته كسى كه #قرآن بخواند و پس از مرگ، وارد آتش گردد از كسانى بوده كه آيات خدا را مسخره مى‌كرده كس كه قلبش سخت با #حب_دنیا پيوند خورده باشد، اين سه حالت، او را رها نخواهند كرد: اندوه دائم، حرصى كه هرگز او را ترك نگويد، و آرزويى كه به آن نرسد. ▫️مدرسۀ فقهی آل یاسین ع، ۱۴۰۳.۱۰.۱۰ ┄┄┅••❁••┅┄┄