eitaa logo
مهارتهای زندگی
128 دنبال‌کننده
3.9هزار عکس
976 ویدیو
11 فایل
برای داشتن یک #خانواده_خوب دانستن و عمل کردن به مهارتهای زندگی ضروری است.مهارتهای زندگی یعنی یادبگیریم چیزهایی را که به درد زندگی ما می خورد. بالا بردن سطح اطلاعات و کیفیت همه جانبه زندگی کانالی ایجاد کردیم. شعار ما پیشگیری بهتر ازدرمان است.
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 نگاه به چهره مومن 🔘امام سجاد (علیه السلام) فرمودند: 🔰نَظَرُ المؤمِنِ فِی وَجهِ أخیهِ المُؤمِنِ لِلمَوَدَّةِ وَ المَحبَّةِ لَهُ عِبادَةٌ 🔹نگاه مؤمن به چهره ی برادر مؤمنش، از روی مهرورزی و محبت نسبت به او، عبادت است. 📗تحف العقول، ص ۲۸۲ 🔻شرح حدیث 🔸مبنای دین، مهرورزی و محبّت است. 🔸مودّت و دوستی، گاهی در نگاه جلوه گر می شود، گاهی در رفتار و برخورد، گاهی در بذل و بخشش، گاهی در عفو و گذشت، گاهی در احسان و ایثار. 🔸روابط برادران دینی باید بر پایه ی دوستی و مودّت باشد. 🔸نگاه محبت آمیز، پیام دوستی قلبی و مهردرونی است. حتی نگاه به پدر و مادر از روی مهر و عاطفه و محبّت هم در روایات، عبادت شمرده شده و موجب اجر و پاداش الهی است. 🔸انسان، به محبت نیاز دارد. 🔸داشتن محبت قلبی یک مرحله است، اظهار و ابراز آن دوستی و علاقه، مرحله ی دیگر است. 🔸این حدیث، نشان می دهد دایره ی خداپرستی و عبادت، بسی وسیع است و از حالتهای فردی و شخصی فراتر می رود و در نماز و روزه و تهجّد و ذکر، خلاصه نمی شود. 🔸از زیباییهای دین، یکی هم این است که اگر دو مؤمن، با چشم محبت و مودّت به یکدیگر نگاه کنند و این نگاه، علاقه ی قلبی آنان را نشان دهد، 🔸همین هم نزد خداوند، عبادت به شمار می رود و مستوجب پاداش می گردد. به فرموده یامام علی علیه السّلام ▫️«بالتودّد تکون المحبّةُ» (غررالحکم، حدیث ۴۱۹۴.) ▫️«تودّد و ابراز دوستی، محبّت می آورد.» خلل پذیر بود هر بنا که می بینی مگر بنای محبّت که خالی از خلل است. (حافظ.) 🔸و چه زیباست، سیمای جامعه ای که در آن نگاه ها آمیخته به محبّت باشد، نه آلوده به تردید و بدگمانی و دشمنی و حسادت! 📗منبع:حکمت های سجادی،جواد محدثی 🌹🌹🌹🌹🌹
💠حضرت عیسى«سلام‌الله‌علیه» فرمودند: 🔹طوبَى لِمَنْ كَانَ صَمْتُهُ فِكْراً وَ نَظَرُهُ عَبْراً وَ وَسِعَهُ بَيْتُهُ وَ بَكَى عَلَى خَطِيئَتِهِ وَ سَلِمَ اَلنَّاسُ مِنْ يَدِهِ وَ لِسَانِهِ 🔸خوشا به حال كسى كه خاموشیش توأم با تفكر و نگاهش همراه با عبرت باشد و در خانه‌‏اش بنشیند و بر گناه خود بگرید و مردم از دست و زبان او سالم بمانند. 📗 الخصال، جلد 1، صفحۀ 295. (ع) 🌹🌹🌹🌹🌹
💠سروران مردم در دنیا و آخرت 🔘امام سجاد (علیه السلام) فرمودند: 🔰سادَةُ النّاسِ فِی الدُّنیا اَلأسخِیاءُ، وَ سادَةُ النّاسِ فِی الآخِرَةِ اَلأتقِیاءُ 🔹سروران مردم در دنیا سخاوتمندانند، و سروران مردم در آخرت، پرهیزگاران. 📗حیاة الامام زین العابدین، ص ۳۷۲ 🔻شرح حدیث 🔸هر که بذر نیکی بیفشاند، ثمره اش محبوبیت است. 🔸هر که به دیگران احسان کند، مالک دلها و محبوب خلایق می شود. 🔸سخاوت، صفتی پسندیده است و خداوند، انسانهای سخاوتمند را دوست دارد. از این رو، هر که در دنیا بخشنده و کریم باشد، سروری پیدا می کند و عزیز می گردد. 🔸اما عزّت آخرت و سروری و سیادت در قیامت، بسیار مهمتر و ارزشمندتر است. 🔸ملاک برتری در قیامت، تقواست. 🔸تقوا آن است که انسان پرواپیشه، پارسا، عامل به وظیفه، گریزان از معصیت، مخالف هوای نفس، خود ساخته و خویشتندار باشد. تقوا در انسان، نقش ترمز در ماشین را دارد که از تصادف و سقوط به درّه و هلاکت، نگه می دارد. 🔸فرجام نیک، از آنِ متقین است. 🔸این نکته را قرآن با تعبیر«والعاقبة للمتّقین»بیان کرده است. (هود (۱۱)، آیه ی ۴۹ و قصص (۲۸)، آیه ی ۸۳.) 🔸شبیه کلام امام سجاد علیه السّلام از حضرت رسول هم نقل شده است، و آن این که:«شرف الدّنیا الغِنی، و شرفُ الآخرة التّقوی»(میزان الحکمه، حدیث ۵۶۵۰.) شرافت و ارجمندی در دنیا با ثروت است ولی شرف آخرت در سایه ی تقواست. 🔸در آخرت، بیش از دنیا نیازمند سیادت و آقایی هستیم. در دنیا بسیاری به حق یا ناحق، موقعیت و شهرت و محبوبیت پیدا می کنند. امّا در آخرت، ملاک برتری و شرافت، فقط و فقط تقوا و عمل صالح و بندگی خداوند است. 🔸در دنیا متّقی باشیم، تا در آخرت عزیز گردیم. 📗منبع:حکمت های سجادی،جواد محدثی 🌹🌹🌹🌹🌹
💠 راه دل کندن از دنیا 🔘امام سجاد (علیه السلام) فرمودند: 🔰مَن کَرُمَت عَلَیهِ نَفسُهُ هانَت عَلَیهِ الدُنیا 🔹هر کس نفس خود را ارجمند و باکرامت دارد، دنیا در نظرش بی مقدار خواهد شد. 📗تحف العقول، ص۲۷۸ 🔻شرح حدیث 🔸خودشناسی را سودمندترین شناختها دانسته اند. 🔸در بحث خودشناسی، یکی از محورها، شناخت ارزش وجودی انسان است، یکی هم شناخت میزان و استعداد رشد و بالندگی در مسیر عبودیت و کمال. 🔸در روایات است: آگاه باشید که بهای وجود شما «بهشت» است، پس خود را جز به بهشت نفروشید:«لَیس لاَنفُسِکُم ثَمَنٌ الاّ الجَنَّةَ فَلا تَبیعُوها اِلاّ بها» (نهج البلاغه، حکمت ۴۵۶.) 🔸با این دیدگاه، انسان خود را عزیز می دارد و برای خود، قدر و قیمتی عظیم می شناسد و دنیا و آنچه در آن است، 🔸در نظرش بی مقدار و ناچیز جلوه می کند. در نتیجه، نه تابع نفس امّاره می شود، نه پیروی شیطان می کند، نه اسیر مادیّات می گردد، 🔸نه روح بلندش در چهاردیواری تنگ و محدود «زندان دنیا» اسیر می شود و زبان حال او این است که: مرغ باغ ملکوتم، نیَم از عالم خاک چند روزی قفسی ساخته اند از بدنم ای خوش آن روز که پرواز کنم تا بر دوست به هوای سر کویش پر و بالی بزنم (مولوی.) 🔸راه رها شدن از دامهای شیطان و رذایل اخلاقی و گناهان هم توجّه به همین «کرامت نفس» است که امام، آن را مبنای برتر دیدن انسان از دنیا می داند. 🔸اولیای الهی، هرگز دل به دنیا نبستند، چون آن را ناچیز می دیدند. 🔸امامان ما، شوق پرواز از این خاکدان داشتند، چون خود را قیمتی تر از آن می دیدند که مفتون دنیا شوند. 🔸راه رهایی از دام دنیا، توجه به کرامت و ارزش انسان است. 📗منبع:حکمت های سجادی،جواد محدثی 🌹🌹🌹🌹🌹
💠جرأت بر دروغ های بزرگ 🔘امام سجاد (علیه السلام) فرمودند: 🔰إتَّقُوا الکَذِبَ الصّغیرَ مِنهَ و الکَبیرَ فِی کُلِّ جِدٍّ وَ هَزلٍ، فَإنَّ الرَّجُلَ إذا کَذِبَ فِی الصَّغیرِ إجتَرَئَ عَلَی الکبیرِ 🔹از دروغ بپرهیزید، چه کوچک باشد، چه بزرگ، چه جدّی باشد و چه شوخی؛ چرا که انسان اگر دروغ کوچک بگوید، بر دروغ بزرگ هم جرأت پیدا می کند. 📗کافی، ج ۲، ص ۳۳۸ 🔻شرح حدیث 🔸در مثلهای فارسی آمده است: «تخم مرغ دزد، شتر دزد می شود». 🔸این اشاره به یک واقعیت مهم تربیتی و اخلاقی است. خصلتها در انسان به مرور و بر اثر تکرار، نهادینه می شوند و قوت می گیرند و ریشه می دوانند. 🔸دروغگویی، یکی از گناهان بسیار زشت و ناپسند است. 🔸بین دروغ کوچک و بزرگ تفاوتی نیست. جدّی و شوخی آن هم فرقی ندارند. 🔸اگر کسی در یک مورد جزئی خلاف کند و آن را کوچک بشمارد، به خلافهای بزرگتر هم کشیده می شود. 🔸اگر گناه کوچک تکرار شود، به «گناه کبیره» تبدیل می شود. 🔸اگر دروغ کوچک عادی گردد، راه برای دروغهای بزرگتر هم باز می شود. 🔸در روشهای تربیتی، باید چنان باشد که کار ناپسند، چه کوچک و چه بزرگ، در نظر انسان زشت جلوه کند و قبح آن از میان نرود. 🔸اغلب تبهکاران حرفه ای و مجرمان سابقه دار و افراد شرور، ابتدا دست به خلافهای جزئی زده اند و به مرور به یک جانی بزرگ و خلافکار قهّار تبدیل شده اند. 🔸اگر از همان آغاز، جلو جرم کوچک گرفته شود، سر از جرم بزرگ درنمی آورد. 🔸راه خودسازی و کنترل زبان هم همین است که از امور جزئی و ساده شروع کنیم و در مسائل عادی و ناچیز، از دروغ و بیهوده گویی بپرهیزیم، 🔸تا به وادی خطاهای بزرگ کشیده نشویم. 🔸کسی که طبق ضرب المثل یاد شده، تخم مرغ می دزدد، به تدریج جرأت پیدا می کند و شتر هم می دزدد. 🔸مواظب زبانمان باشیم و به شوخی هم دروغ نگوییم. 📗منبع:حکمت های سجادی،جواد محدثی 🌹🌹🌹🌹🌹
💠 امام باقر«علیه السلام» فرمودند: 🔹ثلاَثُ خِصَالٍ لاَ يَمُوتُ صَاحِبُهُنَّ أَبَداً حَتَّى يَرَى وَبَالَهُنَّ اَلْبَغْيُ وَ قَطِيعَةُ اَلرَّحِمِ وَ اَلْيَمِينُ اَلْكَاذِبَةُ يُبَارِزُ اَللَّهَ بِهَا 🔸هر كس داراى سه خصلت باشد تا سزاى آنها را نبیند هرگز نخواهد مرد: ظلم و تعدّی و قطع رابطه خويشاوندی و قسم دروغ خوردن كه با خداوند جنگ كردن است‏. 📗 الخصال، جلد ‏1، صفحۀ 124. 🌹🌹🌹🌹🌹
💠دو عامل غرور 🔘امام سجاد (علیه السلام) فرمودند: 🔰کَم مِن مَفتونٍ بِحُسنِ القَولِ فیهِ وَ کَم مِن مَغرورٍ بِحُسنِ السَّترِ عَلَیهِ 🔹چه بسا کسانی که فریفته ی خوش گفتاری و تعریف دیگران می شوند، و چه بسا افرادی که با پوشیده ماندن عیوب و بدیهایشان، مغرور و فریفته می شوند. 📗تحف العقول، ص ۲۸۱ 🔻شرح حدیث 🔸انسان معمولاً از تعریف و ستایش دیگران خوشش می آید. 🔸ولی حرفهای خوب و تمجیدها و ستایشها نباید انسان را به اشتباه بیندازد و خطای خود را نبیند و خویش را بی عیب و نقص پندارد. 🔸بعضی ها کالای «تملّق» می فروشند. بعضی ها مشتری جدّی «چاپلوسی» اند. 🔸بیچاره کسانی که فریب تعریفها را می خورند و دچار عجب و خودپسندی می گردند و در نتیجه از اصلاح عیوبِ خویش باز می مانند. 🔸صحنه و زمینه ی دیگر غفلت و غرور، پرده پوشی خدا از عیوب بندگان است. 🔸از ویژگیهای خداوند و صفات او «ستّار» بودن است. با آن که «علاّم الغیوب» است، «ستار العیوب» هم هست. می بیند و می گذارد، 🔸می داند و آبروداری می کند. از خطاهای بندگانش خبر دارد، 🔸ولی مچ گیری نمی کند و همین برخورد کریمانه و بزرگوارانه، سبب می شود برخی مفتون و مغرور شوند و به راه باطل خویش ادامه دهند. 🔸در دعای کمیل، با جمله ی «کم من قبیحٍ سترته» به ستّار بودن خدا اشاره می کنیم. 🔸و با جمله ی «ولا تفضحنی بخفیِّ ما اطلعتَ علیه مِن سِرّی» از پروردگار مهربانمان می خواهیم که به خاطر علم و اطلاعی که از اسرار و کارهای پشت پرده و خلافهای پنهانی ما دارد، ما را رسوا نکند. 🔸به هر حال، اگر در دنیا هم پرده روی اعمال زشت ما کشیده شود، آخرت روز کنار رفتن پرده ها و فاش شدن اسرار و رسوا شدن گنهکاران است. پس نباید مغرور شد. 🔸اگر خدا رسوایمان نمی کند، تصور نکنیم که نمی داند. مدارای خدا هم حدّی دارد. به قول شاعر: لطف حق با تو مداراها کند چون که از حدّ بگذری، رسوا کند 📗منبع:حکمت های سجادی،جواد محدثی 🌹🌹🌹🌹🌹
💠 بی نیازترین مردم 🔘امام سجاد (علیه السلام) فرمودند: 🔰مَن قَنعَ بِما قَسمَ اللهُ لَهُ فهُو مِن اَغنَی النّاسِ 🔹هر کس به آنچه خداوند برایش تقسیم کرده و روزی داده، قانع باشد، او از بی نیازترین مردم است. 📗بحارالانوار، ج۷۵، ص ۱۵۸ 🔻شرح حدیث 🔸گاهی بعضی افراد، با آن که از ثروت و مُکنت برخوردارند، همچنان چشمشان گرسنه است وتا دم مرگ، حریص و افزون طلب هستند. 🔸بعضی هم از سرمایه ی «قناعت» برخوردارند و از خصلت ناپسند و ذلّت آور حرص و آز، رهایند. اینان، همواره احساس بی نیازی و غنا می کنند، زیرا از «گنج قناعت» برخوردارند، آن گونه که حضرت علی علیه السّلام فرموده است: «القناعَةُ مالٌ لایَنفَدُ» (نهج البلاغه، حکمت ۵۷.) «قناعت، ثروتی پایان ناپذیر است.» 🔸خداوند، براساس مصلحت بندگان و نظر و اراده ی حکیمانه ی خود، به آنان روزی می دهد. کسی که راضی و قانع و به آنچه خداوند سهم او قرار داده است خرسند است، همیشه آرام و آسوده بوده و از رنج درونی که حریصان گرفتار آن هستند، رهاست. 🔸انسان قانع، نه چشم طمع به مال دیگران دارد، نه دائم در پی افزودن مال خویش است. از این رو، خود را بی نیاز و غنی می بیند و راحت است. 🔸با قناعت می توان آزاد زیست هر که قانع نیست، حالش بردگی است هر که را مصرف ز حدّ افزون بود عاقبت افسرده و دلخون بود باید از اسرافها مانع شویم رو به «فرهنگ قناعت» آوریم 🔸سیره ی پیشوایان دین و پرورش یافتگان مکتب اهل بیت علیه السّلام هم همین فرهنگ را به ما می آموزد 🔸و ایمان به خدا و توکل بر او هم، مسلمان را به روزیِ تقسیم شده از سوی خداوند، راضی و قانع می سازد. 🔸البته، وظیفه ی تلاش برای امرار معاش، به جای خود باقی است و مقدس است، ولی قناعت و دوری از حرص و آز هم، یک ارزش به شمار می آید 📗منبع:حکمت های سجادی،جواد محدثی 🌹🌹🌹🌹🌹
🏴امام حسن مجتبی علیه السلام 🔹قالَ رَجُلٌ لِلْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ إِنِّي مِنْ شِيعَتِكُمْ، فَقَالَ اَلْحَسَنُ بْنُ عَلِيٍّ: يَا عَبْدَ اَللَّهِ إِنْ كُنْتَ لَنَا فِي أَوَامِرِنَا وَ زَوَاجِرِنَا مُطِيعاً فَقَدْ صَدَقْتَ وَ إِنْ كُنْتَ بِخِلاَفِ ذَلِكَ فَلاَ تَزِدْ فِي ذُنُوبِكَ بِدَعْوَاكَ مَرْتَبَةً شَرِيفَةً لَسْتَ مِنْ أَهْلِهَا لاَ تَقُلْ: أَنَا مِنْ شِيعَتِكُمْ وَ لَكِنْ قُلْ: أَنَا مِنْ مَوَالِيكُمْ وَ مُحِبِّيكُمْ وَ مُعَادِي أَعْدَائِكُمْ وَ أَنْتَ فِي خَيْرٍ وَ إِلَى خَيْرٍ 🔸امام حسن عليه السلام ـ در جواب مردى كه عرض كرد : من از شيعيان شما هستم ـ فرمود : اى بنده خدا! اگر مطيع اوامر و نواهى ما باشى ، راست مى گويى ولى اگر چنين نباشى پس با ادعاى چنين منزلت والايى كه اهلش نيستى ، بر گناهانت ميفزاى . مگو : من از شيعيان شما هستم ، بلكه بگو : من از دوستداران شما و دشمن دشمنان شما هستم . در اين صورت، تو آدم خوبى هستى و به خوبى گرايش دارى. 📗تنبيه الخواطر و نزهة النواظر ج۲ ص۱۰۶ 🏴🏴🏴🏴🏴
💠مضرات درخواست از مردم 🔘امام سجاد (علیه السلام) فرمودند: 🔰طَلَبُ الحَوائِجِ إلَی النّاسِ مَذلَّةٌ لِلحَیاة وَ مَذهَبَةٌ لِلحَیاءِ وَ استِخفافٌ بِالوَقارِ وَ هُوَ الفَقرُ الحاضِرُ 🔹درخواست نیازها از مردم، مایه ی خواری زندگی، از بین برنده ی شرم و حیا و سبک کردن وقار و متانت است و خود درخواست، فقر حاضر است. 📗تحف العقول، ص۲۷۹ 🔻شرح حدیث 🔸هر چند روابط اجتماعی انسانها به نحوی است که همه به هم محتاجند و کسی نمی تواند بدون کمک دیگران و به صورت انفرادی زندگی کند، 🔸و هر چند تعاون و مشارکت و همیاری و همبستگی، از توصیه های اکید دین ماست، اما اسلام، برای مؤمن خواستار کرامت و عزت نفس است و حقارت و سبک شدن او را نمی خواهد. 🔸از این رو، حتی در صورت فقر و نیازمندی، قناعت کردن و به اندک ساختن را، بر طلبِ حاجت از دیگران و اظهار فقر و مسکنت، ترجیح می دهد. به گفته ی سعدی: به نان خشک قناعت کنیم و جامه ی دلق که بار محنت خود به که بار منّت خلق 🔸عده ای که گدایان حرفه اند و به تکدی گری می پردازند، حیثیّت و آبرو و کرامت خویش را زیر پا گذاشته اند. 🔸در مَثَلهای فارسی است که فلانی، با سیلی صورتِ خود را سرخ نگه می دارد. 🔸در قرآن هم از کسانی ستایش شده که با آنکه تهیدست و نیازمندند، از دیگران درخواست نمی کنند و به اندازه ای عفیف و بلند طبع هستند که افراد بی خبر، آنان را ثروتمند می پندارند،«یحسبُهُم الجاهلُ اغنیاءَ مِن التعفّف.» (بقره،۲۷۳) 🔸کسی که بخواهد آبرومند زندگی کند و مکانت و شرافت خود را حفظ نماید و بی وقار و سبک و خوار نگردد، باید دست نیاز به سوی مردم نگشاید و به روزی مقدّر الهی راضی و قانع باشد. ما آبروی فقر و قناعت نمی بریم با پادشه بگوی که روزی مقدّر است (حافظ) 🔸البته، مسلمانان متعهّد هم وظیفه دارند از حال و روز تهیدستان و همنوعان باخبر باشند و به آنان کمک کنند، پیش از آنکه دست نیاز بگشایند. 📗منبع:حکمت های سجادی،جواد محدثی 🌹🌹🌹🌹🌹
💠یک راه ساده برای حمد و شکر الهی 🔘امام سجاد (علیه السلام) فرمودند: 🔰سُبحانَ مَن جَعَل الإعترافَ بِالنِّعمَةِ لَهُ حَمداً، سُبحانَ مَن جَعَلَ الإعترافَ بِالعَجزِ عَن الشّکرِ شُکراً 🔹منزّه است خدایی که اعتراف به نعمت را، حمد خود قرار داده است. منزّه است خدایی که اعتراف به ناتوانی از شکر را، شکر محسوب می دارد. 📗تحف العقول، ص ۲۸۳ 🔻شرح حدیث 🔸از روشهای هدایتی قرآن، یادآوری نعمتهای بی شمار خداوند است. 🔸در دعاهای ما نیز، بازگو کردن عطاها و نعمتهای خدا، بسیار دیده می شود. 🔸قرآن کریم نیز به یاد کردن از نعمتهای پروردگار دعوت می کند،«وَ اَمّا بِنَعمَةِ رَبِّکَ فَحَدِّث.» (ضحی (۹۳)، آیه ۱۱.) 🔸ما مأموریم ثناگوی پروردگار باشیم، ولی خداوند آن قدر کریم و والامرتبه است که برشمردن نعمتها و اعتراف به آنها را به جای «حمد» می پذیرد، 🔸و چه حمد و ثنایی بالاتر از یاد کردن عطایای او؟ 🔸ما مأموریم شکرگزار نعمتهای خداوند باشیم. ولی خداوند، اظهار عجز نسبت به ادای شکر نعمتها را هم به جای «شکر» از ما می پذیرد و در قرآن می فرماید که از شمردن نعمتهای او ناتوانید. (نحل (۱۶)، آیه ۱۸:«و اِن تعدّوا نعمة الله لا تحصوها».) سعدی چه زیبا سروده است: بنده همان به که ز تقصیر خویش عذر به درگاه خدای آورد ور نه سزاوار خداوندی اش کس نتواند که به جای آورد (گلستان سعدی، دیباچه.) 🔸با این حال، معرفت و حق شناسی و حق گزاری ایجاب می کند که همواره ستایشگر خداوندی باشیم که پاک و منزّه و رازق و بخشنده است و هر چه شکر کنیم، 🔸باز هم باورمان این باشد که از شکر نعمتهای بی شمارش ناتوانیم، هر چند روز و شب، ثناخوان و سپاس گوی او باشیم. 🔸ما هر چه داریم از اوست. 🔸و اگر توفیق شکر هم داشته باشیم، همین نیز نعمتی از سوی خداوند است. 📗منبع:حکمت های سجادی،جواد محدثی 🌹🌹🌹🌹🌹
💠امام علی علیه السلام 🔹مَنْ اِطَّرَحَ اَلْحِقْدَ اِسْتَرَاحَ قَلْبُهُ وَ لُبُّهُ 🔸آن كه كينه را كنار بگذارد، قلب و عقلش آرامش مى يابد 🔸One who eliminates malice [from his heart], his heart and mind become relaxed 📗غررالحكم حدیث 8584 🌹🌹🌹🌹🌹