✍ با تو خداحافظی نمی‌کنم ... محمد کوره‌پز سن انقلاب ما هنوز به نیم قرن نرسیده و در تراز یک انقلاب هنوز جوانیم. دولت‌هایی که بر سر کار آمده‌اند محدودند پس الگوهای ما برای ریاست‌جمهوری هم محدود هستند. لذا وقتی می‌خواهیم دولتی را بسنجیم چند گزینه بیشتر در اختیار نداریم. با همه اینها اما آقای رئیسی و الگوی دولت‌داری‌اش در یک ویژگی خاص در صدر همه قرار می‌گیرد و آن "اخلاق" است. ما می‌توانیم به بعضی انتصابات یا بعضی تصمیمات او نقد داشته باشیم ولی نمی‌توانیم کتمان کنیم که سیدابراهیم رئیسی انسانی به غایت اخلاق‌مدار، شریف و پاکدست بود. به همین عمر کوتاه مشهوریتش نگاه کنید. هرگز به کسی توهین نکرد. هرگز تهمت نزد، هرگز وقت خود را به عداوت‌های سیاسی پوچ نگذراند، هرگز برای کشور حاشیه نساخت. هرگز از ولایت فاصله نگرفت. هیچکس نمی‌تواند ادعا کند که ذره‌ای فساد اقتصادی در خود یا خانواده‌اش وجود داشت. برادرهایش را بعد از فوتش شناختیم! در برابر مردم تواضع و خاکساری به خرج داد. با اینکه آماج تیر تحقیر و تمسخر بود صبورانه تحمل کرد تا امروز اهانت‌کنندگان دیروزش در خود احساس حقارت کنند و ببینند که خدا چگونه و با چه معیارهایی عزت را می‌دهد و می‌گیرد. (گرچه دل بعضی چنان از حقد و کینه سیاه است که ذلیلانه ابراز شادمانی می‌کنند.) او نصاب "اخلاق در دولت‌داری" را برای‌مان بالا برد و این بزرگترین دِینی است که آقاسید ابراهیم به گردن ماها دارد. نمی‌خواهم برگردم و پرونده بعضی تهمت‌ها و اهانت‌های سخیفی که متاسفانه از سوی خودی‌ها بر جان نازنینش نشست را باز کنم. از خود او یاد گرفته‌ام که سعه صدر داشته باشم. اما افتخار می‌کنم که تا جایی که توانستم از او دفاع کردم. و افتخار می‌کنم که با جمله مسخره "حالا اگر این اتفاق در زمان فلانی بود ..." برای دفاع از حیثیت دولتی که شالوده صحیحی داشت کم نیاوردم. بگذارید راستش را بگویم. او کاندیدای اصلی من برای انتخابات ریاست جمهوری نبود. اما به گونه‌ای زیست که هرگز از رایی که به او دادم پشیمان نشدم. هنوز از بهت و ناباوری خارج نشده‌ام‌. باورش برایم سخت است که دولت سیدابراهیم رئیسی اینگونه به پایان رسیده باشد. اما راضی به تقدیر الهی هستم و باور دارم که حکمتی بس بلند در این تقدیر گنجانده شده و آن را باید در آینده فهم کنم. خداحافظی نمی‌کنم آقاسید ابراهیم رئیسی. رسانه‌ها هرچه میخواهند بگویند تو برای من هنوز زنده‌ای. مثل حاج قاسم. مثل بقیه شهدا. تو را حی و حاضر حس می‌کنم. حالا که به خدا نزدیکتری دعایمان کن آقای رئیس جمهور. برای آقاسیدعلی دعا کن. دعا کن این چشمان خیس به جمال مهدی(عج) روشن شود. خیالت تخت باشد که محکم‌تر از قبل ایستاده‌ایم. تا آخر خط. یاحق ⚡️کانال فانوس 🕯 @fanousedez 🕯

#عکس‌_ناب ⚡️کانال فانوس 🕯 @fanousedez 🕯

یادگاران قوم ثمود گاهی معجزه فقط برای اتمام حجت است. یا لااقل در کنار هدایت برخی، برای برخی دیگر کارکرد اتمام حجت دارد. همه خرق‌عادت‌هایی که در این چهل و اندی سال عمر جمهوری اسلامی روی داده به اندازه یکی از معجزات پیامبران که عجیب نبوده، بوده؟ همین ماجرای شهادت آیت‌لله رییسی و بعدش تشییع باشکوهش در چندین شهر و چند سال قبلش ماجرای شهید سلیمانی و تشییعش و...، در برابر مثلا ماجرا ناقه حضرت صالح اصلا خرق عادت به حساب می‌آید؟ فکر کن بعد از قریب صد سال پیامبری، صالح علیه‌السلام و کافران و مشرکان قومش قرار می‌گذارند هرکدام از خدای دیگری چیزی بخواهند و اگر خدای هرکدام اجابت کرد، ایمان بیاورند. بتهای مشرکان که عاجز بودند از اجابت خواسته صالح اما تا مشرکان از خدای صالح می‌خواهند که از دل کوه شتری با فلان مشخصات ظاهری که ده ماهه باردار است بیرون بیاید، این اتفاق می‌افتد. اما چه می‌شود؟ تا از پای کوه به میان مردم بیایند و شهادت بدهند به پیامبری صالح، از هفتاد نفری که با چشم خود شاهد ماجرا بودند شصت و چهار نفر منکر می‌شوند و از شش نفر باقی‌مانده هم باز یک نفر می‌زند زیرش و از قضا هم‌او بعدا شتر را می‌کشد! یا للعجب از این بشر... یعنی می‌خواهم بگویم معجزه گاهی حتی اگر چنین سترگ و شگرف هم باشد باز منکرش می‌شوند. و اتفاقا آنها که معجزه را انکار کنند در مسیر خود مستحکم‌تر از قبل پیش خواهند رفت. چرا که باید یکجور از شرمندگی عقل و چشم خود دربیایند و از این رو هی تندتر می‌شوند در انکار و عناد و... حالا من و شما با دهان باز بنشینیم به تماشا و تحلیل اینها که از پس اینهمه سال اتفاق عجیب و غریب که در ایران بعد از انقلاب رخ داده، هنوز باور ندارند این مملکت صاحب دارد و دنیا خدایی دارد و... بنشینیم به تماشای اینها که شهادت رییس‌جمهور و بدرقه شگفت‌انگیزش نه تنها بیدارشان نکرده که یا دست به دکمه شده‌اند برای لخت شدن یا دست به گوشی شده‌اند برای جوک ساختن و یا دست به دامن ضرب و تقسیم‌های مضحک شده‌اند برای شمردن تعداد شرکت‌کنندگان در تشییع و تخفیف آن و باز سر دادن ترهاتی درباب دین‌گریزی مردم و... حوادثی بزرگتر از این هم این جماعت را بیدار نخواهد کرد؛ تو گویی ختم‌الله علی قلوبهم و علی سمعهم و علی ابصارهم غشاوه و لهم عذاب عظیم... ماهبندان | محمدرضا شهبازی @mahbandan