❤️ #نویسنده_ كیست؟ ❤️ #نویسندگی چیست؟ 2⃣ 🔹«اگر نویسندگی را به طور عام، به معنی عملِ كسی كه می‌نویسد بگیریم، هر كس را كه بنویسد ـ اگرچه نوشته او سیاهه خرجِ خانه یا دفتر حساب مغازه‌اش باشد ـ نویسنده باید خواند. در این حال، نویسندگی كار دشواری نیست. 🔹الفبا را باید شناخت و مختصر خطّی باید داشت كه خواندنی باشد؛ اما در اصطلاح، این‌گونه كسان، نویسنده خوانده نمی‌شوند. 👌نویسنده به كسی می‌گویند كه كارش نویسندگی است؛ یعنی معانی و مطالبی در ذهن دارد كه از آن سود یا لذّتی عام برای خوانندگان حاصل می‌شود و آن معانی را به‌گونه‌ای می‌نویسد كه همه به خواندنِ نوشته او رغبت می‌كنند و از آن لذّت یا سود می‌برند. ✅البته معنی نویسنده، در عرف، باز هم از این خاص‌تر است؛ كسی كه كتابی در نجوم بنویسد، اگر چه اصولِ این علم را درست بیان كرده و نكته‌های تازه‌ای در آن به میان آورده باشد، نویسنده نیست، منجّم است. ✅مؤلف كتابهای تاریخ و جغرافیا و فیزیك و شیمی را هم، نویسنده نمی‌خوانند؛ عنوان آنها پژوهنده، فیزیكدان و شیمیدان است؛ 💠امّا اگر كسی، در یكی از رشته‌ها، كتابی بنویسد كه هنرش در انشای عبارت و بیان مطالب، دلنشین و ستودنی باشد، او را گذشته از عنوانی كه دارد، نویسنده هم می‌خوانند. پس نویسندگی، هنر خوب و زیبانوشتن است.» 🔴منظور ما از «نویسنده» در این نوشتار، كسی است كه در رشته خودش، هر نوشته‌ای می‌آفریند و در آفرینش نوشته‌اش، هنرمندانه به انشای متن و ارائه مطالب می‌پردازد، به گونه‌ای كه بسیار دلپذیر و قابل تحسین می‌نویسد و منظور از «نویسندگی» در این نوشته، همان هنر خوب و درست و شیوا و فصیح و بلیغ‌نویسی است، به گونه‌ای كه خواننده بگوید: «من خودم می‌خواستم عین همین را بگویم.» 👌امّا «فراهم شدن یك نوشته فصیح و زیبا، در گروِ فعل و انفعالاتی بس پیچیده، در ذهن و احساس و اندیشه نویسنده است، تا فكرش به جهش درآید، عواطف و احساساتش برانگیخته شود و تصاویری مناسب در ذهن او پدید آید و از میان این تصاویر، كارسازترینِ‌آنها، به دقت گزینش و به كمكِ كلمات و واحدهای نوشتار، بیان شود.» ( منبع کتاب اسرار نویسندگی )